Απρόοπτες Αφίσες , από το blog του Αναστάσιου, "Εικόνες από τη ζωή μου", πάντα στο Βερολίνο.
Παράξενο καιρό που έχει αποψε το βράδυ στη Θεσσαλονίκη. Μάρτης και κρύο, έξω φυσάει, χειμώνας μοιάζει.
Άκου, τώρα (αυτό το άκου είναι λάθος, από το ραδιόφωνο μου έμεινε, δεν πειράζει, άστο έτσι) τι θυμήθηκα. Ένα απόσπασμα από το "Ναυαγίων ναυάγια" του Παπαδιαμάντη. "Και εν κύμα πελώριον, φουσκωμένον, εωσφορικόν, πλαταγίζον, ογκούμενον, ως να είχεν εισέλθει κι εκρύπτετο έσω αυτού το δαιμόνιον του μίσους, φαντάζον οιονεί υγρόν κήτος, προτείνον αφρούς αντί οδοντων λευκών, συνέλαβεν ως δια πελωρίας αρπάγης από την πρύμνην και την πρώραν, από την τροπιν και από τας δυο πλευρας, το μικρόν σκάφος, και φέρον το έρριψεν επί του βράχου, όπου μετά φοβερού ροίβδου και πολύκτύπου πλαταγισμού ο ασθενής φλοιός κατασυνετρίβη, δια να πέση πάλιν εις τεμάχια εις τα πολλά μικρά κύματα, εις α διελύθη εν ακαρει το εν, το μέγα, τα οποία μετά φλοίσβου θωπευτικού εδέχθησαν την βοράν των."
Σαν να βλέπεις μπροστά στα μάτια σου το κύμα, το μικρό σκάφος, τον βράχο, το ναυάγιο, σαν να είσαι εκεί, επιτόπου.
6 σχόλια:
Αθάνατη Κρήτη!
Κάθε φορά που ακούω κρητικά, ανατριχιάζω ολόκληρη. Ίσως επειδή η λύρα τους μοιαζει με αυτή των Ποντίων που έχω λίγο απ' το αίμα τους!
Ο Ξυλούρης δε...ο αγαπημένος μου τραγουδιστής, τον ακούω και κλαίω!
Ε, δεν ήμουν και ποτέ στα καλά μου και το κλάμα... στο τσεπάκι!
Φιλιά πολλά:)
Καλημέρα mane-tarious!
Λοιπον, πρέπει να σου χαρίσω ένα τραγούδι παραδοσιακό κρητικό είναι και στο παίξιμό του έχει ποντιακή λύρα,είμαι σίγουρη ότι θα σου αρέσει. Θα το ανεβάσω σήμερα αν προλάβω να το ακούσεις.
Το ωραίο με το τραγούδι σε αυτό το ποστ είναι πως ενώ είναι καινούριο- είναι του Γιάννη Αγγελάκα- είναι και πολύ πολύ αρχαίο μαζί. Καλά, είναι κι ο Ψαραντώνης που κάνει το θαύμα του εννοείται, το παίρνει από το σήμερα και το πάει στα αρχέγονα κρητικά, νομίζω με κάθε τραγούδι που λέει αυτό κάνει.
Καλή Κυριακή!
Από τα πιο ωραία post μέχρι τώρα:η συναρπαστική γλώσσα του Παπαδιαμάντη ταίριαξε με τα θαλασσινά τοπία και το χάσιμο της μουσικής του Αγγελάκα. Αλήθεια που υπάρχει αυτό το κομμάτι;
ΒΑΣΩ Χ. SCHOOLWAVE
Το κομμάτι είναι απο τον δίσκο: "Από δω και πάνω"(Αγγελάκας και επισκέπτες)
Α, ρε οι φιλόλογοι(πρώην και νυν), πάντα συναντιούνται...
Ντροπή μου! Έχω το συγκεκριμένο δίσκο του Αγγελάκα, αλλά είχα ξεχάσει ότι το κρητικό κομμάτι βρισκόταν εκεί. Με έκανες να το ανακαλύψω ξανά, έτσι που το ανέδειξες... Όσο για τον Παπαδιαμάντη, σκέφτομαι ότι μόνο τα παιδιά που, λόγω θεωρητικής κατεύθυνσης, έχουν κάποια εξοικείωση με τα αρχαία μπορούν να απολαμβάνουν τη γλώσσα του. Να, λοιπόν, ένας ουσιαστικός λόγος για να συνεχίσουν να διδάσκονται τα αρχαία στα σχολεία. Φυσικά με πιο ελκυστικό τρόπο και όχι με τυπολατρία. Να μην παρεξηγηθώ, δεν είμαι αρχαιόπληκτη..!
ΒΑΣΩ Χ. SCHOOLWAVE
Νά ξερες πόσες φορές ξαναγύρισα σε κομμάτι ενός δίσκου που ανακάλυψα ή και ξανα-ανακάλυψα μετά από καιρό, κάτω από άλλες συνθήκες! Απλώς τον συγκεκριμένο τον έμαθα απ'έξω, μη σου πω ότι τον "ξεκοκαλίσαμε" οικογενειακώς- όλο το καλοκαίρι τον ακούγαμε στο αυτοκίνητο.
Ξέρεις τι σκέφτομαι για τόσο ωραία κείμενα όπως αυτό του Παπαδιαμάντη; Δεν πειράζει αν δεν τα καταλαβαίνουν απόλυτα τα παιδιά. Είναι τόσο δυνατά, ώστε και μόνο αν τα ακουν κάτι γίνεται, κάτι "πιάνουν" και φτάνει. Θυμάμαι διάβαζα στο γιο μου (μαλλον της θετικής κατεύθυνσης είναι)ένα απόσπασμα από κείμενο του Ροίδη και επειδή είχα "δόλιο" σκοπό, του το διάβαζα καταλληλα και πέθανε στο γέλιο. Όλα δεν τα καταλάβαινε, είμαι σίγουρη, όμως με την ουσία της γλώσσας και του χιούμορ μια χαρά τα πήγε.
Καλημέρα και φιλιά!
Δημοσίευση σχολίου