Η λέξη της ημέρας από την Άσπρη Λέξη
και το τραγούδι του Θανάση Παπακωνσταντίνου:
Όλα του κόσμου τα πουλιά όπου κι αν φτερουγίσαν,
όπου κι αν χτίσαν τη φωλιά, όπου κι αν κελαηδήσαν,
εκεί που φτερουγίζει ο νους, εκεί που ξημερώνει,
μαργώνουν τα πουλιά της γης κι ούτ' ένα δε ζυγώνει.
Σαν αερικό θα ζήσω, σαν αερικό...
Ανάσα είναι καυτερή και στέπα του Καυκάσου
η σκέψη που παραμιλά και λέει τα όνειρά σου.
Κι όσες κι αν χτίζουν φυλακές κι αν ο κλοιός στενεύει,
ο νους μας είναι αληταριό που όλο θα δραπετεύει.
Σαν αερικό θα ζήσω, σαν αερικό...
(το ακούσαμε με τη φωνή του Φώτη Σιώτα από το δίσκο "Διάφανος", Αλέξης Αποστολάκης: τύμπανα, Μπαντούκ: ηλεκτρική κιθάρα, Δημήτρης Μπασλάμ: ακουστικό μπάσο,Florian Micuta: πιάνο, Παντελής Στόικος: τρομπέτα)
Υ.Γ. Η Βάσω μετά το τραγούδι σχολίασε με ένα ηλεκτρονικό μήνυμα "Δεν ξέρω αν είμαι υπερβολική αλλά η ερμηνεία αυτή του Σιώτα είναι από τις πιο αισθαντικές που έχω ακούσει ποτέ" Έχει άδικο;
2 σχόλια:
Καλώς σας βρήκα!
Το τραγούδι το έχω βάλει σε κάποια ανάρτηση στο blog μου!
Είναι υπέροχο με τον Σιώτα.Δεν χορταίνω να το ακούω
Συγχαρητήρια για το blog σας!
Ανάσα του βορρά
καλησπέρα ανάσα του βορρά!
Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.
Κοίτα τι έπαθα. Μπήκα στο blog σου και διάβαζα τα ποστ που ανέβασες. Φτάνω στο "Ζωή" και στέκομαι στη φωτογραφία με το νερό που βγαίνει από τα βράχια. Λέω, αυτό είναι Αχέρωντας, δεν μπορεί (το πιο αγαπημένο μου μέρος, τη διαδρομή του την ξέρω σπιθαμή-σπιθαμή, χρόνια το καλοκαιρινό μας αποκούμπι, το χωριό μας το λέμε και το κάναμε), πάω παρακάτω, διαβάζω τη λέξη Αχέρωντας, λέω εδώ είμαστε. Και μόνο αυτό θα μου έφτανε να πω ότι χάρηκα πολύ που σε γνώρισα!
Επίσης, μου άρεσε το Snapdrive.net, πάω να το "αποκωδικοποιήσω". Μήπως ξέρεις αν τα τραγούδια που ανεβάζεις μπορεί κάποιος να τα κατεβάσει; (ελπίζω όχι γιατί ψάχνω να βρω εναν τρόπο να παίζω τραγούδια στο blog χωρίς να υπάρξουν όμως άλλα προβλήματα)
Καλώς βρεθήκαμε!
Δημοσίευση σχολίου