Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2008

...και μετά ήρθε ο Αποστολάκης-Χαϊνης



Βρήκα στο youtube και αυτό:

8 σχόλια:

efoudi είπε...

άκουγα το πρωί την εκπομπή μαγεμένη απο τη φωνή του αποστολάκη.τον θεωρώ "σοφό".έναν σύχρονο σοφό,παραμυθά,τραγουδοποιό,όλα όσα χρειαζόμαστε για να τα ταξίδια του μυαλού...

μην αλλάξεις το post,άφησε το μερικές μέρες,αξίζει να διαβάσουμε σχόλια γι'αυτόν τον ξεχωριστό άνθρωπο με την ξεχωριστή μπάντα..

καλημέρα είπε...

Θα ήθελα πολύ να μπορούσα να ανεβάσω τα sms και τα e mail που ήρθαν κατά τη διάρκεια της εκπομπής για να τα μοιραστούμε και να μην είμαι μόνο εγώ η τυχερή που τα διάβασα.
Efi, το post θα μείνει έτσι κι αλλιώς ακόμη κι αν ανεβάσω και κάτι καινούριο. Μακάρι να σχολιάσουν κι άλλοι πολλοί.

Καλό βράδυ!

? είπε...

ρε καλόοοοοο! καλημέρα κ καλό σαβ/κο!!!

καλημέρα είπε...

νίκο κ.,
σε ευχαριστώ για την επίσκεψη και το παραστατικότατο και ενθουσιώδες σχόλιο!

Tertuliano Máximo Afonso είπε...

Το να ακούς τον Αποστολάκη να μιλά είναι πάντα μεγάλη απόλαυση. Έυστροφος, πνευματώδης, φιλοσοφημένος κυρίως όμως απλός και φιλικός. Το απόδειξε ακόμη μια φορά το πρωί της Παρασκευής. Είπε τόσα ωραία που όσοι δεν το ακούσαν σίγουρα έχασαν. Που να σταθείς, σε αυτό που είπε για τις γνώσεις και τις σπουδές, πως στον άνθρωπο τελικά δεν μετρούν τα Εισερχόμενα αλλά τα Εξερχόμενα, το ότι προτιμά τους ανθρώπους με τις λίγες γνώσεις που μπορούν όμως να τις διοχετεύσουν σε μια ελιά και σε ένα ψωμί παρά αυτούς που έχουν αποκτήσει μεγάλη μόρφωση αλλά δεν είναι σε θέση να συνθέσουν ούτε μια ιδέα μόνοι τους (πόσο το σκέφτομαι αυτό τις τελευταίες μέρες...), το ότι φίλοι του είναι αυτοί που δεν έχουν σκοτώσει το παιδί μέσα τους, το ότι υποστηρίζει τα "πρέπει" και αποστρέφεται τα "δεν πρέπει", την απάντηση στην ερώτηση πως θα περιέγραφε με λέξεις την μουσική του σε κάποιον που δεν την έχει ακούσει ποτέ, "ξέρω 'γω, 26μιση!" (τι καταπληκτική απάντηση!), το ότι ένας ωραίος τρόπος για να ζεις είναι στα σύνορα, το ότι όπως πάντα έτσι και τώρα έδωσε αληθινές και ειλικρινείς απαντήσεις μακριά από τα συνηθισμένα κενά λόγια που ακούγονται στις συνεντεύξεις...

Πολύ ωραία συνεντεύξη.
Μπράβο.

Ανώνυμος είπε...

Μπράβο και σε σένα Αναστασία για την πολύ ωραία συνέντευξη!μήπως θυμάσαι τη μαντινάδα που είπε στο τέλος της συνέντευξης;
Είχα δει τους Χαινηδες απο κοντά πριν μερικά χρόνια σε μουσική σκηνή της πόλης(εξαιρετικοί).Τυχεροί όσοι τους είδαν στο Πρίνσιπαλ!

καλημέρα είπε...

Τερτουλιάνε,
τι να πω για όσα γράφεις; Ο Αποστολάκης είναι όλα όσα λες. Όσα χρόνια τον γνωρίζω είναι πάντα απόλαυση να μιλάω μαζί του. Το ευχαριστιέμαι να μιλάμε και αυτό νομίζω το καταλαβαίνει κι όποιος μας ακούει.
Εκεί που παθαίνω πλάκα είναι το πόσο η φυσική και η φύση είναι μέσα του, κυριολεκτικά.

καλημέρα είπε...

Κατερίνα,
δε βρήκα τη μαντινάδα, θα του τηλεφωνήσω να μου την πει - αν τη θυμάται- αλλά να γράψω κάτι που μου είπε μετά που τα λέγαμε.
"Καλά ρε" του λέω, "πάλι όλο στους δρόμους είσαι;" "Κοίτα", μου απάντησε "κάνω αυτό που έκαναν όλοι οι άνθρωποι μέχρι και πριν πενήντα χρόνια, έτρεχαν για να φάνε και για να μην τους φάνε" Μετά φιληθήκαμε και χαιρετηθήκαμε. Τι αλλο!