ηΠαρέαΤηςΚαλημέρας στην Suite 347

Σήμερα, η παρέα της Καλημέρας, πήγαμε στο Τελλόγλειο.
Αυτόν τον καιρό το Τελλόγλειο φιλοξενεί μια πολύ σημαντική έκθεση με τίτλο «Picasso, Suite 347».
Η σημαντική αυτή συλλογή περιλαμβάνει 347 χαρακτικά που ο Πικάσο δημιούργησε από τις 16 Μαρτίου μέχρι τις 5 Οκτωβρίου του 1968, όταν ήταν 87 ετών, πέντε χρόνια πριν από το θάνατό του, και ανήκει στο Ίδρυμα Bancaja της Βαλένθια. Είναι μια από τις πέντε σειρές χαρακτικών (Epreuve d’ artiste), που κυκλοφορούν με την υπογραφή, σε όλα τα χαρακτικά, του ίδιου του Πικάσο, και καθώς τα συγκεκριμένα έργα ήταν δύσκολο να εκτεθούν συχνά, διατηρούνται σε άριστη κατάσταση.
Τα έργα εκτίθενται με τη χρονολογική σειρά που δημιουργήθηκαν, οι ημερομηνίες δε δημιουργίας τους δείχνουν ότι ο Πικάσο δούλευε και ολοκλήρωνε ένα ή και περισσότερα έργα την ημέρα.
Στα ογδόντα επτά του χρόνια, με εκπληκτικά σταθερό χέρι, με χιούμορ και ειρωνία, με πολλαπλές τεχνικές ο Πικάσο φτιάχνει με χαρακτικά ένα είδος ημερολογίου όπου δείχνει τι αγαπά και τι αντιπαθεί, τι αποστρέφεται και τι θαυμάζει.

Η Γενική Γραμματέας του Τελλογλείου καθηγήτρια Αλεξάνδρα Βουτυρά σημειώνει «Πρόκειται για ένα τεράστιο έργο χαρακτικής που ολοκληρώθηκε με καταπληκτική ταχύτητα, μέσα σε λίγους μήνες μιας σημαδιακής χρονιάς στην Ευρώπη, το 1968. Τεχνικά είναι ένα μάθημα για την ιστορία της χαρακτικής, για την τόλμη, την δεξιοτεχνική επεξεργασία και την ευρηματικότητα του ζωγράφου. Θεματικά ο Πικάσο μοιάζει να συγκεφαλαιώνει όλη την προηγούμενη θεματολογία του, με αναφορές σε παλιότερα έργα του, αλλά και σε μεγάλους δασκάλους του παρελθόντος, τον Γκρέκο, τον Βελάσκεθ, τον Πουσέν, τον Γκόγια, τον Φούσλι, τον Ενγκρ, τον Ντελακρουά, τον Κουρμπέ, τον Μανέ κ.ά. Ένα πραγματικό μάθημα ιστορίας της τέχνης με την οξυδέρκεια, τη διείσδυση, την ειρωνεία ή την παιχνιδιάρικη διάθεση του εξαιρετικά προικισμένου αυτού δημιουργού, που δεν σταματά να εκπλήσσει και να προκαλεί...
Ο Πικάσο με τη ζωτικότητα, ενέργεια και φρενήρη δημιουργικότητα που τον διακρίνει πιάνει το καλέμι και χαράσσει με τις πλάκες του χαλκού με απόλυτη σιγουριά στο χειρισμό του μέσου, με απίστευτη ακρίβεια, σταθερότητα, - ας μην ξεχνούμε ότι είναι 87 χρόνων -, που υποστηρίζει την καταπληκτική του οπτική μνήμη σε έργα του παρελθόντος, σε πρόσωπα κι εκφράσεις, κι ακόμη μια αχαλίνωτη φαντασία και εφευρετικότητα, που με ειρωνεία, παιχνιδιάρικη διάθεση, ειλικρίνεια και πάθος ξετυλίγουν τη σκέψη του».

Η έκθεση στο Τελλόγλειο συνοδεύεται από υλικό του αρχείου Σπητέρη (συνεντεύξεις, δημοσιεύματα, φωτογραφίες γύρω από τη ζωή και το έργο του Πικάσο).

Είναι μία από τις σημαντικότερες εκθέσεις που έχουμε ποτέ την ευκαιρία να δούμε στην Ελλάδα.

Αυτό είναι το 347o έργο της Suite 347. Με αυτό διάλεξε να κλείσει αυτόν τον κύκλο ο Πικάσο (για την ιστορία καθόλου τυχαίος ο αριθμός 347 - είχαν σημασία οι αριθμοί για τον ίδιο, εδώ: 347 - 34,3+4=7, άρα 347=7+7)



Περιμέναμε να είμαστε εξήντα από την Καλημεροπαρέα, εν τέλει μαζευτήκαμε περισσότεροι. Ξεναγηθήκαμε σε δυο ομάδες. Η αλήθεια είναι ότι είχα άγχος αν βλέπατε και ακούγατε όλοι. Καταφέραμε, ντρεπόμουν να βγάλω κι άλλες φωτογραφίες, οι φύλακες με κοιτούσαν αυστηρά-αυστηρά- έτσι το ένα μας γκρουπ, συγγνώμη, το άφησα παραπονεμένο- να φωτογραφηθούμε αυτοί:









Όταν χαιρετιόμασταν μιλούσαμε ήδη για πότε και πού θα συναντηθούμε ξανά.
Όπότε έχετε το νου σας!