Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2009

άντε τώρα να συνεννοηθούμε...

"-Τι να κανει βρε μαμα ο υπολογιστής σου; Τά παιξε. Χαλια μνήμη, τι να αντεξει;
-Δηλαδή αμα παρω κι αλλη μνήμη θα στρώσει;
-Ε, ναι, αλλα πρεπει να ταιριαζει με την motherboard σου και η δικιά σου είναι αρχαία
-Αντε βρε που θα μιλήσεις έτσι για την motherboard της μανούλας α, να  χαθείς, και δε μου λες τι είναι motherboard;
-Άντε τωρα να συννενοηθούμε..."
Αυτό το λες και μικρό δείγμα χασματος γενεών, το λες και τυπική, συνηθισμένη, καθημερινή  κουβεντα μεταξύ εμού και του αγαπητού μου υιού αυτοπροσώπως. Ο οποίος υιός μου, σήμερα το μεσημέρι αφού πρώτα μου ανελυσε την ιστορία και πορεία του Αλκιβιάδη, κάτι τον ρώτησα και τα ήξερε όλα ο μπαγάσας - σου έχω πει ότι στην ιστορία είναι απιαστος; -μετα μου έλεγε για τα επεισόδια τα σημερινά και τα χθεσινά, "τι ψαχνεις", μου έλεγε, "ό,τι και να γίνει οι αστυνομικοί θα είναι οι κακοί, είτε κανουν είτε δεν κάνουν τίποτα και σιγα μην κανουν οι άλλοι ό,τι κάνουν για τον Αλέξη. Να σου πω, ο καθενας τη δουλειά του κάνει και εσεις εκεί στα ΜΜΕ την κανετε όλη τη ζημιά. Μυρίζετε κρεας τα λαμόγια και ορμάτε."
Με πήρε κι εμένα η μπαλα, καταλαβες; Στο άκυρο που λεει κι αυτός. Τελος παντων.
"Τώρα εσενα που κατηγοράω τους δημοσιογράφους, δε σε πειραζει;", μου λεει. "Θα έπρεπε;", του απαντάω, "Ξερω γω, αλλοι μπορεί να προσβάλονταν, ο Μπουμπούκος, ας πούμε"
"Μπραβο ρε, με τον μπουμπούκο συγκρίνεις τη μανα σου;"
"Επίτηδες στα λεω, για να αντιδρασεις"
Και μετα ο "μελλοντικός πρωθυπουργός της χώρας", τρομάρα του, γύρισε στη μεγάλη του αγαπη, τη μουσική, άκου κι αυτό να μου λεει, "Το μόνο που μπορεί να σε κρατήσει δυνατό, είναι να συνεχίσεις να ζεις", "The All-American Rejects"-"Move Along". "Λοιπόν, αυτοί αν ερθουν για συναυλία στη Αθήνα θα παω να ξερεις, είναι πολύ ωραίοι. Α, άκου κι αυτό. "It's Not Over" - "Daughtry". Τελικά όλο αισιόδοξα τραγούδια μου αρεσουν" (καλό αυτό, λεω μεσα μου) "
-Καλα ρε δεν θα διαβασεις για αυριο;
-Αύριο θα πάμε εκδρομη, το νιώθω, το αισθανομαι, το μυρίζομαι.
-Καλά, νιώσε ό,τι θες αλλα κατσε να διαβασεις. Άντε, τα λεμε, μετα.

Πριν απο λίγες μέρες μου έστειλε με mail ενα ανεκδοτο, "για να δεις πώς μπορεί ο καθενας να πει ό,τι θελει όπως θελει", μου είπε. Με δημοσιογραφους κι αυτό το ανεκδοτο, είπε κανείς τίποτα;
"Σε ένα συνέδριο αθλητικών δημοσιογράφων παρευρίσκονται οι σημαντικότεροι δημοσιογράφοι από όλες τις εφημερίδες της χώρας. Εξω από το συνέδριο, σε ένα πάρκο, ένα παιδάκι παίζει αμέριμνο όταν ξαφνικά πετάγεται ένα ροτβάϊλερ από ένα θάμνο και γραπώνει το παιδάκι από το λαιμό έτοιμο να το σκοτώσει. Εκείνη τη στιγμή πετάγεται από το πουθενά ένα παλικάρι. Πιάνει το τεράστιο σκυλί από το σβέρκο και του σπάει τον αυχένα.
Ολοι οι δημοσιογράφοι είδαν τη σκηνή και έκπληκτοι βγαίνουν να μιλήσουν στο παλικάρι. Πετάγεται ομως ένας δημοσιογράφος από το Ντέρμπι και λέει :
- Μεγάλε, αυτό που έκανες θα είναι αύριο σε όλες τις εφημερίδες. Στο πρωτοσέλιδο θα γράψουμε "Ατρόμητος βάζελος σώζει παιδάκι από λυσσασμένο κτήνος".
- Μα δεν είμαι παναθηναϊκός, λέει το παλικάρι.
- Εντάξει, του απαντά ο δημοσιογράφος, τοτε θα γράψουμε "Αφοβο χανούμι σώζει παιδάκι από το στόμα τρελού σκύλου".
- Μα δεν είμαι ούτε ΑΕΚ, λέει το παλικάρι.
- Καλά τι ομάδα είσαι; ρωτάει ο δημοσιογράφος.
- Είμαι Ολυμπιακός, του λέει το παλικάρι.
Οπότε την επόμενη μέρα ο τίτλος ήταν "Δειλός γαύρος δολοφονεί ανυπεράσπιστο κατοικίδιο ζωάκι"

6 σχόλια:

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ είπε...

Στο χέρι μας είναι να "μπαζώσουμε" αυτό το χάσμα.
Δεν έχουμε παρά να διαβάσουμε και να μελετήσουμε τις νέες τεχνολογίες, όπως ακριβώς έχουμε την απάιτηση από τα παιδιά να διαβάζουν Ιστορία.
Η Ιστορία συντελεί στη διαμόρφωση πολιτικών τουλάχιστον πεποιθήσεων και η τεχνολογία στην επικοινωνία.

Το ανέκδοτο ενδεικτικό της μεροληψίας των δημοσιοκάφρων, με το μπαρδόν.
Καλό απόγευμα.

καλημέρα είπε...

Καλησπέρα Δύσπιστε.
Ευτυχώς ο υιός διαβαζει ιστορία γιατί του αρεσει κι όχι γιατί του το λέω, καταλαβαίνεις γιατί λεω ευτυχώς.

Μαθαίνω η έρμη μαθαίνω, αλλα όλο πιο πολλά ξερει στα τεχνολογικά, πάλι ευτυχώς...

Αχ, το ανεκδοτο αν ήταν μόνο για τους δημοσιοκάφρους, καλα θα ήταν, αλλα κατι μου λεει ότι το σπορ, "θα σου τα πω όπως εγώ θελω, όπως κι αν έγιναν", δεν είναι μόνο αυτών "προνόμιο", δυστυχώς...

Καλησπέρα!

Υ.Γ. Αν συνεχίσεις την αναρτηση αυτών των λαχταριστών συνταγών θα σου στείλω λογαριασμό διαιτολόγου, δεν την γλυτώνεις, να ξερεις.

Hfaistiwnas είπε...

Τέλειο το ανέκδοτο!
χαχα!
Τώρα πια τα παιδάκια από το δημοτικό ξέρουν τι κάνει και τι χρειάζεται ένας υπολογιστής! Όχι σαν εμάς που τα μάθαμε αργά! λολολ!
Πλάκα έχετε στη συζήτηση!

manetarius είπε...

χΑ! Εγώ δεν ξέρω από τέτοιες ομαδούλες... εγώ είμαι Ηρακλάρα!!!
χαχαχααα...

καλημέρα είπε...

Ηφαιστίωνα,
μην το πεις παραεξω, με πτυχίο που πήρα μόλις περσι και λεει ότι ξερω τα παντα για τους υπολογιστες, ο Άγγελος χθες μου έμαθε ότι για να χτυπήσω κεφαλαία δεν χρειαζεται αν παταω το caps lock αλλα με shift και το γραμμα γινεται η ίδια δουλειά. Βρε μαμα αυτό που κανεις το κανουν οι γριούλες, μου είπε, άστα να πανε...

καλημέρα είπε...

καλημέρα Μανιταράκι!
Το πιο ωραίο είναι ότι ο Αγγελος είναι Παναθηναικός και λίαν πληγωμένος που τους κέρδισε προσφατως ο αιώνιος αντίπαλος Ολυμπιακός,(αν καταλαβα καλά στο μπασκετ) δεν πτοήθηκε όμως, το ανεκδοτο ανεκδοτο!
Φιλιά!