Καλή συνέχεια κορίτσια! Καλή επιτυχία!!!

Είναι η μικρή μου αδελφή. Με ενάμιση σχεδόν χρόνο διαφορά. Από τότε που με θυμάμαι είμαστε μαζί. Οι άλλες μας αδελφές, μεγαλύτερες, μας πρόσεχαν, τις παρακολουθούσαμε, τις βλέπαμε πολύ πολύ μεγάλες, τώρα η διαφορα μάς φαίνεται πολύ μικρότερη αλλα τότε ήταν αλλιώς, πιο συνεσταλμένη, σοβαρή και διαβαστερή η μεγάλη, πιο δυναμική, κοινωνική και θαρραλέα η δεύτερη και μετα εμείς οι δυο.  Όταν οι μεγαλες έφευγαν για σπουδές, μέναμε εμείς.

Μεγαλώσαμε μαζί. Γελάσαμε, παίξαμε, συγκινηθήκαμε, μοιραστήκαμε, διαφωνήσαμε, τσακωθήκαμε, κανονικά, όπως όλα τα αδέλφια. Ξέρεις καμιά φορα σκέφτομαι ότι τα αδελφια σου τα χρειάζεσαι όταν είσαι πολύ μικρός και μετα, όταν μεγαλώνεις. Όταν εχεις πια περάσει την εφηβεία και τα χρόνια όπου όλα σε καταπιέζουν, σε μπερδευουν και ψάχνεις να δεις ποιος είσαι, πού θα πας. Όταν λοιπόν περασουν όλα αυτα, είσαι σίγουρος για το τι είναι στη ζωή σου αυτές τις σχεσεις που βρήκες έτοιμες στη ζωή σου και δεν ήταν επιλογή σου. Και είσαι αληθινά τυχερός άνθρωπος αν σε συνδεουν μαζί τους δεσμοί αληθινοί, δεσμοί που επιλεγεις πλέον συνειδητά κι όχι αναγκαστικές συγγενικές σχεσεις. Είμαι πολύ τυχερή που υπαρχουν οι αδελφές μου στη ζωή μου. Ευτυχισμένη. Και χαίρομαι γιατί και τα παιδιά μας είναι πολύ κοντά το ένα στο άλλο. Αυτό μόνο θα σου πω.

Θα μπορούσα να σου πω πολλά για την Ιωαννα, την μικρη μου αδελφή. Και για πολλά που την καμαρώνω. Για το τσαγανό και την αποφασιστικότητά της. Για το ότι δε δισταζει να αλλάζει. Για απίθανες ατακες της. Για αλλα πολλά. Θα στα πω όμως άλλη φορα, ίσως.

Σήμερα θέλω να στείλω πολλή πολλή αγαπη και όσες ευχες μπορούν να φτασουν εως την Ατταλεια της Τουρκίας. Είναι εκεί με τις δυο μεγαλες της κόρες, τις ανηψιές μου.

Η Αγγελική και η Ελισάβετ είναι σκακίστριες και μέλη της της ελληνικής αποστολής που παίρνει μέρος στο Παγκόσμιο Πρωταθλημα Νέων (κορίτσια το λέω σωστα;). Παίζουν σκάκι απο μικρές, τώρα είναι δυο δεσποινίδες πια και πολύ καλές σκακίστριες. Με πολλα βραβεία και διακρίσεις και πολλές συμμετοχές σε τουρνουά και πρωταθλήματα σε Ελλαδα και εξωτερικό. Η Ελισάβετ μάλιστα, πριν λίγο καιρό, το Σεπτέμβριο, πέτυχε με εξαιρετική εμφάνιση μια μεγάλη διάκριση, κατεκτησε την τεταρτη θεση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Νέων στο Φερμο της Ιταλίας.

Είναι δυο σπουδαία κορίτσια και δεν καμαρώνω για αυτές μόνο για τις επιδόσεις τους στο σκάκι. Μη νομίζεις άλλωστε πως κορδώνονται ανόητα για τις επιτυχίες και τα μετάλιά τους. Κάθε άλλο. Κουραζονται πολύ για αυτα, μελετούν και προπονούνται ώρες, χαίρονται όταν πάνε καλά αλλα είναι μετρημένες και φυσικά είναι δυο κορίτσια με όλα τα χαρακτηριστικά της ηλικίας τους, με χιούμορ, με άποψη, με τις μουσικές και τα ενδιαφεροντα τους, τους φίλους, το σχολείο. Και σταματαω εδώ γιατί θα μου βάλουν τις φωνές, "ελα βρε θεία..."

Εδώ μια φωτογραφία όπου φαίνονται και οι δυο σε ενα τουρνουα. Η Αγγελική είναι η πρώτη αριστερά, η Ελισάβετ η τρίτη δεξιά.

Κάπως έτσι λοιπόν, αφού τα κορίτσια μας παίζουν σκακι και όλο κάπου είναι για αγώνες, έμαθα σιγά σιγά να μετράω ΕΛΟ, χώρες που έχουν παραδοση στο σκάκι και άλλα τετοια που σιγα μην τα ήξερα αλλιώς. Μαθαίνω τα νέα τους κάθε μέρα, βλέπω στο διαδίκτυο με ποιες παίζουν, τι ΕΛΟ εχουν -αυτα που σου έλεγα πριν- τις ψαχνω στις φωτογραφίες, κανονική χαζοθεία.

Σήμερα ήταν η τέταρτη μερα του πρωταθλήματος. Πάνε και οι δύο πολύ καλά.

Καλή συνέχεια κορίτσια! Καλή επιτυχία!!!

Υ.Γ. Για μια στιγμή μου πέρασε από το μυαλό να βάλω επάνω για τίτλο τη φραση "οι δικές μας βασίλισσες", αλλα αμεσως σκεφτηκα, είσαι καλά; εκτός που δεν είναι κι ωραίος τίτλος, δεν μπορείς να φανταστείς τι θα μου έλεγε μετα η αδελφή μου, ούτε παραμύθια με βασιλιάδες δεν της αρεσουν, πόσο μάλλον να έγραφα εδώ κάτι τετοιο. Θα ήταν σαν να παίζαμε διαλογο απο το "Καπλάνι της βιτρίνας" με την Μέλια και την αδελφή της, θυμάσαι Ιωάννα;

Εδώ μπορείτε να δείτε video (σε δύο απο αυτά, την δευτερη και τεταρτη μέρα, φαίνεται η Ελισάβετ, χαρα εγώ όταν την είδα, δε σου λέω τίποτα!) και εδώ φωτογραφίες απο την διοργάνωση με παιδιά και έφηβους απο όλον τον κόσμο να παίζουν σκάκι.