Μια υπεροχη Κυριακή στο κτήμα Γεροβασιλείου

Από το Σάββατο δεν σταμάτησε να βρεχει. Όταν την Κυριακή το πρωί είδα τον ουρανό γκρίζο, ομίχλη και υγρασία να σκεπαζει τα παντα, τη βροχή να πέφτει χωρίς σταματημό, σκεφτηκα, αν είμαστε καμιά δεκαριά στο Κτήμα και πολλοί θα είμαστε. Πηγαίνοντας με τη Νιόβη στην Επανομή, στο δρόμο, τα ίδια. Όταν φτάσαμε, η καλημεροπαρεα ήταν εκεί. Σε λίγα λεπτα ήρθαν όλοι, αλλοι απο κοντα αλλοι από λίγο πιο μακριά. Κάθε φορα που συμβαίνει αυτό δεν μπορώ να σου περιγράψω με λεξεις πόσο τυχερή νιώθω. Γιατί αυτή η παρέα, η Καλημέρα, εσείς κι εγώ είναι από τα πιο όμορφα που ήρθαν στη ζωή μου και σταματώ εδώ.
Συναντηθήκαμε στο Κτήμα Γεροβασιλείου στις 11 το πρωί της Κυριακής. Έξω βροχή, μέσα στο όμορφο κτίριο με πέτρα και ξύλο, χαμόγελα, καφές και μουστοκούλουρα για το καλωσόρισμα, ζεστή φιλοξενία. Ο κύριος Γεροβασιλείου εκεί, η Μαγδαληνή Λειβαδιώτη, υπευθυνη επικοινωνίας του κτήματος, υπευθυνη για την ξενάγησή μας, εκεί από την πρώτη στιγμή, χαμογελαστή, να απαντα πρόθυμα σε όλες τις ερωτήσεις μας.
Κατεβήκαμε στο οινοποιείο, οι ερωτήσεις πολλές, η Μαγδαληνή απαντούσε σε όλες,

κι όταν περασαμε στο χώρο με τα βαρελια του οίνου, το ενα δίπλα στο αλλο, ο μικρός Σπύρος ρώτησε τη μαμά Δήμητρα, τι είναι εδώ, σκοτεινά και σιωπηλά καθώς ήταν. Και η Δήμητρα είπε τη μαγική φραση: "εδώ κοιμούνται τα κρασιά..."

Αμέσως μετα περασαμε στο χώρο του Μουσείου. Ένα μοναδικό μουσείο για τα ελληνικά δεδομένα, πραγματικό στολίδι. Είδαμε όλα αυτα για τα οποία είχαμε ήδη διαβασει στην ιστοσελίδα του κτήματος, είχαμε την τυχη να ρωτήσουμε και προσωπικά τον Βαγγελη Γεροβασιλείου για πολλά.

Στο τελος της επίσκεψής μας είχαμε την ευκαιρία γευστικής δοκιμής τεσσαρων ετικετών του κτήματος.

Αφήσαμε τον αμπελώνα, 560 στρεμμάτων -διορθώνω την προηγούμενη αναρτηση-,  για την επόμενη φορα που ο καιρός θα βοηθήσει ακόμη περισσότερο.
Αν και παρόλη τη γκριζαδα και τη βροχή, η μερα μας χθες και φωτεινή και χαμογελαστή ήταν, μάλλον.

Κρασί. Αιώνες τώρα φτιαχνεται, κατα βαση, με τον ίδιο τρόπο. Με υπομονή και πολλή δουλειά. Με τις καλές και άσχημες χρονιές του. Με κάποιες πραγματικά σπουδαίες. Ζωηρό, βαθύ, με προσωπικότητα, δεν μπορείς να παίξεις ανόητα μαζί του. Ζωντανό, ξυπνάει, ξεκουραζεται, αλλαζει, αισθανεται, παίρνει μυρωδιές, νιώθει, ανθίζει,γνωρίσαμε καλύτερα το ταξίδι του και για όλους μας ήταν μια υπέροχη εμπειρία. Ευχαριστούμε τον Βαγγέλη Γεροβασιλείου για την φιλοξενία του, την Μαγδαληνή Λειβαδιώτη που μαζί οργανώσαμε αυτήν την υπέροχη επίσκεψη, όλους τους ανθρώπους του Κτήματος που εκαναν τα παντα να νιώσουμε τόσο ζεστα κι όμορφα απο την πρώτη στιγμή.
Περισσότερες φωτογραφίες θα δείτε πατώντας εδώ, φωτογράφησαν η Νιόβη και η Αναστασία (Μάνθο, να την χαίρεσαι την θυγατέρα, μπραβο στο κορίτσι σου!) και περιμένω κι άλλες φωτογραφίες, ευτυχώς είχαμε πολλούς - και επαγγελματίες, παρακαλώ- φωτογράφους, πολύ καλύτερους φυσικά από μένα, και αυτήν την φορά.

Κι ένα τραγούδι που δεν πρόλαβε να παίξει σήμερα στην εκπομπή, αύριο...