5η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης

Για τέσσερεις μέρες, συγγραφείς, εικονογράφοι, βιβλιοπώλες, λογοτεχνικοί πράκτορες, βιβλιοθηκονόμοι και βέβαια εκδοτικοί οίκοι και εκδότες από όλα τα μέρη του κόσμου θα είναι στην θεσσαλονίκη για την 5η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης που ανοίγει σημερα τις πύλες της.
Η Έκθεση θα διαρκέσει έως την Κυριακή 1 Ιουνίου.Πλήρες δελτίο τύπου μπορούμε να διαβάσουμε εδώ: http://www.thessalonikibookfair.com/2008tbf/grDocs/press1.doc

Στην "Καλημέρα" όλη την εβδομάδα μιλάμε για την Παιδική Γωνιά της Έκθεσης.

Παρουσιάζουμε τους εκδοτικούς οίκους που έχουν περίπτερο στην Παιδική Γωνιά, λέμε για τις εκδηλώσεις που διοργανώνονται εκεί, και μάλιστα σήμερα και αύριο θα δούμε και πού ίσως, σε ποιες εκδηλώσεις και δράσεις, αν το θέλετε κι εσείς, μπορούμε να συναντηθούμε η Καλημεροπαρέα την Κυριακή.

Αναλυτικά το πρόγραμμα των εκδηλώσεων της Παιδικής γωνιάς, αλλά και όλο το υπόλοιπο πρόγραμμα εκδηλώσεων της Έκθεσης, μπορούμε να το δούμε εδώ:

http://www.thessalonikibookfair.com/2008tbf/program_gr.asp.

Τα λέμε σε λίγο στην εκπομπή και αργότερα ξανά και στο blog!

Καλημέρα, καλημέρα, καλημέρα!

λίγο πιο μακριά είναι κι έτσι

Η Ιωάννα Σ. έκανε πριν λίγο καιρό ένα ωραίο ταξίδι πέρα από την άλλη μεριά του ωκεανού. "Θα φέρεις φωτογραφίες, ε;", της είπα. Και έφερε. Νάτες.

Tο Grand Canyon















Tο Monument Valley, λιγότερο γνωστό αλλά εξίσου εντυπωσιακό. Βρίσκεται στα σύνορα Arizona - Utah και είναι το μέρος όπου ζούσαν οι ιθαγενείς Navajo. Εκεί έχουν
γυριστεί πολλές ταινίες (με φόντο την άγρια δύση).
(Ιωάννα, το αυτοκίνητο στο τοπίο είναι για να καταλάβουμε την αναλογία των μεγεθών;)


















Το ταξίδι μετά είχε συνέχεια στο Phoenix, τη Νέα Υόρκη και τη Νέα Ορλεάνη. Και κάπου εκεί άκουσε το συγκρότημα Rebirth Brass Band που της άρεσε πολύ, και δεν έχει καθόλου άδικο, νομίζω...



Καλά ταξίδια, Ιωάννα, άντε και την άλλη φορά να υψώσουμε καλημερινή σημαιούλα στο κοκκινόχωμα του Monument Valley!

Η ΠΡΩΤΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΤΗΣ ΝΑΤΑΣΣΑΣ ΜΠΟΦΙΛΙΟΥ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Χθες βράδυ πήγαμε στην Αίγλη, να ακούσουμε για πρώτη φορά από κοντά την Νατάσσα Μποφίλιου.
Να στο πω με μια λέξη; Συγκλονιστική.
Να σου περιγράψω με δυο ουσιαστικά πώς νιώσαμε; Πληρότητα & Συγκίνηση.

Ανήκω στην επόμενη γενιά από τη δική της. Είμαι σίγουρη ότι οι συνομίληκοί της θα "το πάνε καλύτερα το καράβι" από εμάς. Η Νατάσσα, ο Θέμης Καραμουρατίδης (που ήταν χθες στη σκηνή μαζί της παίζοντας και έχοντας γράψει τη μουσική στον καινούριο της δίσκο), οι νέοι μουσικοί που έπαιζαν χθες επί σκηνής, ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος που έγραψε τους στίχους των νέων τραγουδιών, είναι ένα κομμάτι χαρισματικό αυτής της γενιάς. Που έχει αγάπη, γνώση και υποψιασμένη αθωότητα. Είναι παιδιά που κάνουν μουσική, ροκ, τζαζ, έντεχνη, χιπ χοπ, κλασική, ό,τι ο καθένας είναι φτιαγμένος να κάνει, ό,τι του "μιλά" περισσότερο, και είναι ωραίοι τύποι*.

Είχα ακούσει πολλά και πολύ καλά για τις ερμηνείες και τη σκηνική της παρουσία. Είμαι συνήθως επιφυλακτική όταν ακούω ύμνους. θέλω να έχω δική μου άποψη κι όχι να λέω είναι καλή, επειδή λένε, ακόμα και φίλοι στους οποίους έχω μεγάλη εμπιστοσύνη, ότι είναι καλή. Πήγα λοιπόν να μάθω. Να την ακούσω για πρώτη φορά από κοντά σε παράσταση. Και είδα ένα κορίτσι να λάμπει στη σκηνή. Με ωραία και δύσκολα στο τραγούδισμά τους τραγούδια. Με δικό της τρόπο, απόλυτα προσωπικό ερμηνείας. Φαινόταν τι αγαπάει, τι αφομοίωσε και δούλεψε στο τραγούδι της, και η γκάμα ήταν μεγάλη, όπως και το ταλέντο της.
Η Νατάσσα Μποφίλιου χθες μας χάρισε απλόχερα όπως λέει και ο Βαγγέλης μια μαγική βραδιά.
Φωνή και ερμηνεία με τέχνη, τεχνική και ευαισθησία. Με κοριτσίστικη φρεσκάδα και γυναικεία ωριμότητα. Με άστρο στη σκηνή. Με τσαχπινιά, με θηλυκότητα και γοητεία χωρίς ωραιοπάθεια. Τραγούδησε με πάθος και δύναμη.
Πόσες φορές μπορεί να έχω ακούσει στη ζωή μου το "Γιάννη το φονιά"; Άπειρες, κυριολεκτικά. Τραγουδώντας το χθες η Νατάσσα Μποφίλιου, έκανε τα λόγια του, τα σπουδαία ελληνικά του Νίκου Γκάτσου, να φτάσουν κατευθείαν στην καρδιά μου, με συγκίνησε βαθιά (και κρύβω και λόγια...). Ή το "Ζεϊμπέκικο", που έμεινα εκστατική όσο το τραγουδούσε. Το "Εν Λευκώ" που τραγουδούσαμε στο τέλος όλοι μαζί. Το "Un ano de amor", ε, αν συνεχίσω θα σου πω όλα τα τραγούδια εν τέλει νομίζω...
Είναι μεγάλη ιστορία ο τραγουδιστής να περνάει τα λόγια του τραγουδιού κάτω, να γίνεται ο ίδιος το τραγούδι. Ή να ακούς ένα τραγούδι που έχουν πει άλλοι και σπουδαίοι και να μην αντιγράφει ούτε στο ελάχιστο την παλαιότερη ερμηνεία. Αυτά τα ένιωσα χθες ακούγοντας τη Νατάσσα Μποφίλιου. Από την παρέα θα πάρω βίντεο σε λίγες μέρες να τα ανεβάσουμε στα blog μας από χθες για να έχετε μια μικρή ιδέα τι ακούσαμε χθες. Όμως το καλύτερο είναι το κοντά, οπότε την άλλη φορά που θα ξανάρθει αυτό το σχήμα στη Θεσσαλονίκης, καλημεροπαρέα, να μην το χάσουμε με τίποτα, αυτό έχω να πω...΄Ήταν η πρώτη φορά που τραγούδησε στη Θεσσαλονίκη και νομίζω ότι πολλοί θα θέλαμε να την ξανακούσουμε, ώστε να την γνωρίσουμε ακόμη καλύτερα.

*Τόσο ωραίοι που απορώ πώς τα κατάφεραν και επιβίωσαν και κάνουν ό,τι κάνουν, από τους βολεμένους στην πολυθρόνα, στη μεγάλη πλειοψηφία, γονείς τους, οι οποίοι ανέχτηκαν (και ανεχόμαστε εν ολίγοις όλοι, ε;) κάθε λογής σκουπίδι και σαχλαμάρα να μας πολιορκεί, που μια χαρά συνήθισαν (-αμε) στο καταναλώνω άρα υπάρχω, που έχουν (-ουμε) έτοιμη τη δικαιολογία "δε φταίω εγώ που δεν βλέπω, δεν ακούω, δε διαβάζω καλά πράγματα, που κάνω ό,τι μου γουστάρει, συνήθως χαβαλέ, αφού η πολιτεία, η κοινωνία- ποιες είναι αυτες οι ρημάδες γαμώτο;- δεν προσέχει, δεν με προσέχει, ας αλλάξουν τα πράγματα και θα αλλάξω κι εγώ". Ε, μέσα σε αυτήν την μπλιαχ κατάσταση, κάποια παιδιά ΚΑΝΟΥΝ ωραία πράγματα, δε μιλάνε στον αέρα, ΚΑΝΟΥΝ.


Υ.Γ. Είναι τύχη καλή να συναντιούνται ωραίοι άνθρωποι. Χαίρομαι που η Μικρή Άρκτος, οι άνθρωποί της, ο Παρασκευάς Καρασούλος, πιστεύουν και μας γνωρίζουν τέτοιους καλλιτέχνες. Νάσαι καλά Αναστασία που μας την έφερες στη Θεσσαλονίκη Σε μια "πόλη μαγική" βρεθήκαμε χθες.

Υ.Γ.2 Roadartist, καλησπέρα! Ναι, έτσι είναι!

LAST DRIVE

Όταν ο Γιάννης αποφασίσει να ανοίξει δικό του blog είμαι σίγουρη ότι θα διαβάσουμε πολύ ωραίες ιστορίες. Μέχρι να γίνει όμως αυτό, με χαρά αντιγράφω στο blogόσπιτό μου ένα δικό του κομμάτι για τους Last Drive, που μου έδωσε χθες.
Η αφορμή ήταν η συναυλία των Last Drive αύριο, 24 μαϊου, στο principal. (μακριά από τη γελοιότητα της γιουροβίζιον, πολύ μακριά, σε άλλο πλανήτη μη σου πω....)

Στο κείμενο όπως μου είπε ο Γιάννης στο πρώτο μέρος χρησιμοποίησε στοιχεία από ένα κείμενο του Νίκου Τριανταφυλλίδη (του άντρα της Sunny Μπαλτζή; ρώτησα εγώ (η οποία S. Μπαλτζή μου αρέσει πάρα πολύ, παρεμπιπτόντως), παναγία μου εμείς οι γυναίκες, και τους άντρες έτσι τους αναγνωρίζουμε, "α, ο άντρας της...")


"Η Σίντυ ξεπετάχτηκε από τα μπατζάκια του Τζέρι Λι και έσχισε τη φωτογραφία του βασιλιά σαν πήγε φαντάρος. Τραγούδησε με τα girl group και για χρόνια το σπίτι της ήταν μια κούρσα. Την ντάντεψε στα γόνατά του ο Φιλ Σπέκτορ και την τρέλανε στα χαστούκια ο Ίγκι Ποπ. πολλοί αγάπησαν την Σίντυ, και δεν ήταν λίγοι αυτοί που κυκλοφορούσαν με τη φωτογραφία της στο πορτοφόλι τους. Μα οι περισσότεροι μου θύμιζαν κάτι παλιόγερους που αναπολούν τα περασμένα μεγαλεία τους και τους τρέχουν τα σάλια. Άντε να μοιάζουν με τους πιτσιρικάδες που κλέβουν πορνοπεριοδικά από το περίπτερο της γειτονιάς τους για να τα κρύψουν κάτω από το στρώμα τους. όπως καταλαβαίνετε λίγοι είχαν τα κότσια να αρπάξουν τη Σίντυ από το χέρι και να την πανε μια άγρια βόλτα. Και να που εμφανίστηκαν οι Last Drive. Στην αρχή της έκλειναν διαρκώς το μάτι αλλά η Σίντυ δεν φαινόταν να τσιμπάει. Η αρχή έγινε με το "UNDERWORLD SHAKEDOWN". Με το που άκουσε το δίσκο η αιώνια μικρή μας άρχισε να στριφογυρνάει στο κρεββάτι της. Η χαριστική βολή ήρθε με το "HEATWAVE". Άρχισε να δαγκώνει το μαξιλάρι και να σχίζει τα σεντόνια. Κατάλαβε πως είχε έρθει η κατάλληλη στιγμή. Φόρεσε τα ρούχα της και βγήκε στους δρόμους. Η χειμερία νάρκη τελείωσε.

Στα τραγούδια των LAST DRIVE η θλίψη μετατρέπεται σε οργή με φόντο τη μεγαλούπολη που είναι το φυσικό τους περιβάλλον. Σε αυτό το περιβάλλον που έχουν φτιαχτεί όλοι οι συμβολισμοί που μας αφορούν και έχουν αποκτήσει νόημα κι ενδιαφέρον και για να μυηθείς δεν χρειάζεται παρά να έχεις νιώσει ο ίδιος ένας ξένος. Εκθέτουν/εκθειάζουν την καθημερινή ζωή που σου δίνει το άλλοθι για οτιδήποτε. Τη βία και το ρομαντισμό. Όλοι χωράνε παντού εκτός από σένα. Και αυτό είναι που σου δίνει μια οργισμένη ακτινοβολία.
Στο ροκ εν ρολ η μουσική δεν είναι καθαρά αυτοσκοπός. Είναι το μέσον και ταυτόχρονα το κίνητρο. μια δήλωση στάσης και ταυτόχρονα ένα σοκ. Ένα σοκ που το προκαλείς, είτε το επιδιώκεις, είτε όχι, επειδή είσαι αυτός που είσαι.
Αυτό ήταν οι LAST DRIVE. Ένα σοκ, μια λυσεργική δυσαρμονία. Η επιστροφή στο πρωτόλειο ένστικτο και κατά τη γνώμη μου ΔΥΣΤΥΧΩΣ αξεπέραστοι..."






Υ.Γ. Γιάννη, ευχαριστώ πολύ για το κείμενο.
Δεν προλάβαμε να μιλήσουμε πολλή ώρα με τον Αλέξη σήμερα, χρωστάμε λοιπόν μια μεγάλη συνέντευξη, σύντομα.

μικρά νέα σήμερα

Ο Γιώργος Παπαντωνίου ήρθε στο Κτήμα Γεροβασιλείου την Κυριακή και φωτογραφησε, καταπληκτικά όπως πάντα, ό,τι έβλεπε. Και βεβαίως σχολίασε, άπαιχτος, δε σου λέω τίποτε άλλο. Αν πατήσεις εδώ: http://picasaweb.google.gr/georgepap31/KalimeraKthmaGerovasileiou,
θα δεις ότι δεν είμαι καθόλου υπερβολική.



"Ευχαριστούμε που ενοχλείτε"
Τα Παιδιά εν Δράσει ετοιμάζουν μια γιορτή το Σαββατοκύριακο, 24 & 25 Μαϊου. Μας τα είπαν σήμερα στην εκπομπή ο Γιώργος Γεωργιάδης και ο Στέλιος Κούρτης.
«Ευχαριστούμε Που Ενοχλείτε», ένα σύνθημα διαμαρτυρίας των νέων της Γαλλίας γίνεται γιορτή σε πάρκο της Θεσσαλονίκης.
Το Σάββατο 24 και την Κυριακή 25 Μαϊου βγαίνουμε στους δρόμους καταλαμβάνοντας συμβολικά το ξεχασμένο και κακόφημο πάρκο του Ξαρχάκου (πάρκο της ΧΑΝΘ). Για ένα διήμερο θα επιχειρήσουμε να μεταμορφώσουμε ένα από τα πιο ξεχασμένα πάρκα της Θεσσαλονίκης σε ένα χώρο έκφρασης και διασκέδασης όπου νέοι, παιδιά αλλά και άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας θα διεκδικήσουμε αυτό που δικαιούμαστε, αυτό που σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες είναι αυτονόητο… το χώρο που μας ανήκει.
Διεκδικούμε την πόλη που ονειρευόμαστε, την πόλη που αγαπούμε, μια πόλη που ανήκει στους κατοίκους της και όχι στα αυτοκίνητα, στη δημιουργία και όχι στην απάθεια, στα όνειρα και όχι στον ύπνο..
Μουσικές συναυλίες ( One Drop, 63 High, Paranaoue, Lovelab, Atary, Zoltan Tribe, Scab Level, Dj Chris Primo vs Mentiro), θέατρο δρόμου, τσίρκο, graffiti, capoeira, εικαστικά, χορός, μαριονέτες, φωτογραφία, παρουσίαση μη κυβερνητικών οργανώσεων. Οι νέοι της πόλης υπάρχουν, δημιουργούν, πειραματίζονται. Τα πάρκα της πόλης είναι πολύ λίγα για να μένουν σιωπηλά…
«Ευχαριστούμε που ενοχλείτε» μια εναλλακτική μορφή διαδήλωσης μέσα από την τέχνη και τον πολιτισμό, ένα σύνθημα από νέους για νέους, μια αφορμή για συνάντηση και συζήτηση, δράση και έκφραση, εικόνες για σκέψη και όνειρα.
Σάββατο 24 και την Κυριακή 25 Μαΐου η πόλη της Θεσσαλονίκης στα χέρια των νέων…
(www.myspace.com/kidsinactiongr )



Η Νατάσσα Μποφίλιου και ο Θέμης Καραμουρατίδης, ήταν επίσης φιλοξενούμενοι σήμερα στην "Καλημέρα". Μιλήσαμε για τον δίσκο τους "Μέχρι το τέλος" και για πολλά ακόμη. Θα πάω να ακούσω αύριο την Νατάσσα από κοντά, δίνει την πρώτη της παράσταση στη Θεσσαλονίκη, στην Αίγλη.
Εντυπώσεις μετά, θα είμαστε μάλλον αρκετοί της παρέας οπότε πολλά θα έχουμε να σχολιάσουμε.
Μια μικρή, πολύ μικρή ιδέα:



Κι αυτό (από τη συνεργασία της σε live με τον Παναγιώτη Καλαντζόπουλο) και για τους δικούς μας καλημερινούς λόγους:

Το Παιχνίδι του Χρόνου

"Αιών παις εστί παίζων, πεσσεύων
παιδός η βασιληίη"
"Ο χρόνος είναι ένα παιδί που παίζει με πεσσούς
ενός παιδιού είναι η βασιλεία"
Ηράκλειτος

Είδα σήμερα στο θέατρο Αμαλία, στις «Προτάσεις» της Πειραματικής Σκηνής της Τέχνης «Το παιχνίδι του χρόνου» από την χοροθεατρική παράσταση της ομάδας σύγχρονου χορού «Αδράστεια».
Ο χρόνος που κυλά, που κουλουριάζεται ή απλώνεται, που μετριέται, μικραίνει ή μεγαλώνει, τρέχει, κοντοστέκεται, παίζει, εκπλήσσει, ακολουθεί ή προηγείται, ο χρόνος που είμαστε εμείς ή εμείς ένα κομμάτι του μόνο, γίνεται χορός.
Μια πολύ ωραία δουλειά.
Μια ακόμα, τελευταία παράσταση, αύριο Τετάρτη 21 Μαΐου, στις 9.

Σύλληψη-χορογραφία: Μαριάνθη Ψωματάκη, σε συνεργασία με τα μέλη της ομάδας
Κοστούμια: Φρίντα Σπαθάκη
Σχεδιασμός φωτισμών: Χρήστος Γιαλαβούζης
Χορεύουν: Αλεξάνδρα Ρωσσοπούλου, Βίκυ Χατζή, Σοφία Χατζηβασιλείου, Μαριάνθη Ψωματάκη

Φωνές της Γης

Υπάρχει ένα έθνικ Φεστιβάλ στο οποίο μπορείς να ακούσεις μουσικούς που μάλλον δεν έχεις τη δυνατότητα να ακούσεις αλλού στην Ελλάδα, και μάλιστα, ε, και ας το πω κι αυτό, με τέτοια τιμή εισιτηρίου (€25 το τριήμερο, λέμε). Αυτοί που φτιάχνουν το πρόγραμμα προφανώς ξέρουν καλά τι και γιατί το παρουσιάζουν. Είναι οι "Γιορτές της Γης", ένα από τα καλύτερα φεστιβάλ του είδους στον ελληνικό χώρο. Πραγματοποιούνται για όγδοη συνεχή χρονιά στη Βλάστη Κοζάνης,σε υψόμετρο 1.240 μέτρων, στα οροπέδια του Σινιάτσικου,φέτος από τις 10 έως τις 13 Ιουλίου 2008. Πάντα όταν ανακοινώνουν τις συναυλίες τους με εκπλήσσουν για το ποιους φιλοξενούν. Πριν λίγες μέρες ανακοινώθηκε το φετινό καλλιτεχνικό πρόγραμμά τους.
Εν συντομία, περιλαμβάνει τους εξής: Χαΐνηδες, Khalid K., Kultur Shock, Trigon, Boban i Marko Markovic Orkestar, Hands Percussion Team,!Deladap. Όχι, δεν είναι οι συνήθεις ύποπτοι των μουσικών και συγκροτημάτων που επισκέπτονταιτην Ελλάδα κάθε μέρα.
Άσε που κάθε χρόνο, κάποιους χάρη στις Γιορτές αυτές εγώ προσωπικά,τους μαθαίνω.
Είναι βέβαια και κάποιοι που ξέρουν πολλά περισσότερα,
βλ. Tertulianos (λέγε με http://www.nasosa.blogspot.com/ ),
μπες και ψάξε την ανάρτηση με τίτλο "ΕΡΧΟΝΤΑΙ!"να δεις τι εννοώ)
Είναι κάτι ωραίες φεστιβαλικές ιστορίες που αξίζει τον κόπο να τις ψάξουμε παραπάνω. Γιορτές της Γης στην Βλάστη, φεστιβάλ Κοσμόπολις στην Καβάλα, το Μουσικό Χωριό στο Πήλιο, γίνονται πολύ καλά πράγματα γύρω μας, για ψάξτο λίγο...

Μια μικρή ιδέα από σχήματα και καλλιτέχνες που θα παίξουν στις φετινές Γιορτές της Γης :
(στο πρόγραμμα ίσως παίξουν κι άλλα σχήματα που ακόμα δεν ανακοινώθηκαν)


Οι ίδιοι λένε για τον εαυτό τους: "Kultur Shock δεν είναι μόνο το όνομα της μπάντας μας. Είναι Balkan punk rock gypsy metal wedding που συναντά την εξέγερση, από τη Βουλγαρία, τις Η.Π.Α., την Ιαπωνία και τη Βοσνία. Είμαστε έξι μέλη και ούτε δύο από εμάς δεν μιλούν αληθινά την ίδια γλώσσα. Ίσως να απορείτε τι έφερε τόσο ετερόκλητους, ανακατεμένους ανθρώπους μαζί. Τότε να διαβάσετε τις βιογραφίες μας για το βρείτε. Χαρακτηρίστε τη μουσική μας όπως διάολο θέλετε - εμείς θα συνεχίσουμε να παίζουμε κάθε τραγούδι μας σε κάθε live μας σαν να ήταν το τελευταίο μας."
(Κι επειδή έχω το "κόλλημά" μου κι εγώ, όταν κάτι μ'αρεσει, θέλω να ξέρω τι λένε και τα λόγια των τραγουδιών τους, οπότε όποιος μπορείς ας βοηθήσει, γιατί αλλιώς να καταλάβω μόνη μου τι λέει ο Gino Srdjan Yevdjevic, το αποκλείω, στο λέω!)


Khalid K, γαλλοαλγερινός μουσικός, μίμος, ταχυδακτυλουργός, παραμυθάς, παράγει ήχους μόνο με τη φωνή του, τους μαγνητοφωνεί και τους ξαναπαίζει φτιάχνοντας ένα πολυφωνικό περιβάλλον.

Τώρα όλοι αυτοί όπως παίζουν και τραγουδάνε στο επόμενο βίντεο, δεν έρχονται μαζεμένοι (για να καταλάβεις συμμετέχουν Eugene Hutz και Oren Kaplan από τους Gogol Bordello, Ori Kaplan από τους Balkan Beat Box, Kultur Shock και Acquaragia Drom) αλλά είναι τόοοσο καλό που λέω να το κολλήσω εδώ και να σας αφήσω για την ώρα έτσι:

Κυριακή στο Κτήμα...

Καλημέρα, καλημέρα, καλημέρα, όλη μέρα!
Κυριακή στο Κτήμα Γεροβασιλείου.
Όλα ξεκίνησαν όταν η Μαγδαληνή και ο Μπασλάμ είχαν την ιδέα να μας καλέσουν. Όχι θα λέγαμε οι κλωθογύρηδες της Καλημεροπαρέας;
Ευχαριστούμε όλους στο Κτήμα για την πρόσκληση, ιδιαίτερα την γλυκιά Μαγδαληνή που φρόντισε για όλα, μαζί κάναμε όλες τις συνεννοήσεις με τηλεφωνήματα και ηλεκτρονικά μηνύματα, Μαγδαληνή θα τα ξαναπούμε!

Ο καιρός έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε για να βοηθήσει την επίσκεψή μας στο Κτήμα Γεροβασιλείου σήμερα. Λιακάδα, ήλιος λαμπρός, εμείς από διάθεση μια χαρά, ξεκινήσαμε λοιπόν.
Πέρασαν ο Μιχάλης και η Κωνσταντινιά και μας πήραν από το σπίτι, τη Σαββίνα κι εμένα.
Φτάσαμε στο Κτήμα μαζί με πολλά αυτοκίνητα, χαρήκαμε που θα είμασταν πολλοί και μάλιστα από σύμπτωση, λίγο μπροστά μας ήταν το αυτοκίνητο του Βαγγέλη και της Μάγδας με τον Αλέξανδρο, στο αμέσως μετά δε αυτοκίνητο η Φίλη, ο Βασίλης, η Μαρία, ο Ορέστης. Μπήκαμε στο Κτήμα, η πρώτη εντύπωση εξαιρετική. Εδώ θα έπρεπε να βάλω μια φωτογραφία γενική τους κτήματος και της αυλής του αλλά... είμαι κάκιστη φωτογράφος και δυο-τρία πράγματα τράβηξα μόνο.
Λίγο πριν ξεκινήσει η παρουσίαση του παραμυθιού του Μπασλάμ συναντηθήκαμε όσοι προλάβαμε, εν τω μεταξύ πολλοί της παρέας είχαν ήδη προλάβει να ξεναγηθούν. Αν προσπαθήσω να πω ονόματα είμαι σίγουρη ότι θα ξεχάσω πάρα πολλούς, οπότε καλύτερα, ευκαιρία είναι μετά το ποστ στα σχόλια, πείτε ένα γεια, αφήστε ένα σχόλιο με τα ονόματά σας να δούμε πόσοι από την παρέα της Καλημέρας είμασταν εκεί. Αλήθεια από τον Πολύγυρο καταφέρατε να 'ρθείτε; Επειδή είχε πολύ κοσμο είχα και ενοχές επειδή με κάποιους ή μίλησα ελάχιστα, απλώς χαιρετηθήκαμε, και με κάποιους σίγουρα ούτε που μιλήσαμε. Αλλά επίσης νομίζω ότι και τα ονόματα όλων που γνώρισα σήμερα από κοντά δεν μπορώ τώρα να τα θυμηθώ (η ηλικία που λέγαμε Λενάκι...και μη γελάς, μικρό!). Ας τα ξαναπούμε λοιπόν γιατί είναι ωραίο να σας γνωρίζω πια και προσωπικά και η επανάληψη σε αυτό βοηθάει πολύ!
Πάντως, αστεία-αστεία, υπολογίζοντας μετά είμασταν από την παρέα της Καλημέρας καμιά εικοσιπενταριά παιδιά και διπλάσιοι σχεδόν μεγάλοι, τουλάχιστον τόσοι συναντηθήκαμε ξανά ή πρωτογνωριστήκαμε. Ελπίζω ότι περάσατε, περάσαμε καλά, ααα, και να μην το ξεχάσω, όταν με το καλό το μουσείο του κτήματος ολοκληρωθεί αν το θέλουμε, μπρούμε να οργανώσουμε μια δική μας περιήγηση στο κτήμα και ξενάγηση στο μουσείο με δοκιμή κρασιών εννοείται, εκεί πια αποκλείεται να χαθούμε.

H Πασχαλίνα με την Στέλλα και η Ειρήνη με την Χρύσα και τη Μαρία πρόλαβαν και πήγαν πριν και μετά το Κτήμα στο Παις Οπερα. Περιμένω εντυπώσεις και φωτογραφίες.
Φωτογραφίες και βίντεο στο Κτήμα τράβηξαν και ο Κώστας, ο μπαμπάς της τσαχπίνας χορεύτριας Ελένης(α, ρε Μυστακίδη και Σφίγγο, τι κορίτσι χόρευε όταν παίζατε!), ο Γιώργος που ήρθε λίιιγο αργά αλλλά πρόλαβε να φωτογραφίσει θαύματα, είμαι σίγουρη, η Μαρία,πάντα με χαμόγελο, νέα και δραστήρια στην παρέα, η Πασχαλίνα, νομίζω και ο μπαμπάς του Φάνη -ή κάνω λάθος;- και ποιος άλλος; Όσοι έχετε υλικό φωτογραφικό ή σε βίντεο θα το στείλετε να το ανεβάσουμε στο blog της "ΚΑΛΗΜΕΡΑΣ";

Η Σαββίνα φωτογράφισε ό,τι της έκανε εντύπωση από το μουσείο του κτήματος:

















Μου άρεσαν πάρα πολύ τα βότανα στα παρτέρια του Κτήματος:
















Τα λέμε αύριο στην εκπομπή και για την Κυριακή μας αυτή και για άλλα.
Στην αυριανή εκπομπή θα είναι φιλουξενούμενη και η Νατάσα Μάρε. Μάλιστα περιμένω από τον Γιάννη να μου στείλει κάτι να το ανεβάσω στο blog. Γιάννη, είναι έτοιμο;

Διεθνής Μέρα Μουσείων

Το Διεθνές Συμβούλιο Μουσείων (ICOM), επιθυμώντας να αναδείξει το ρόλο των Μουσείων στη σύγχρονη κοινωνία, όρισε από το 1977 τη 18η Μαΐου ως Διεθνή Ημέρα Μουσείων. Εκείνη την ημέρα, αλλά ουσιαστικά και την προηγούμενη και την επόμενη, όλο το τριήμερο δηλαδή, εκατοντάδες μουσεία σε όλον τον κόσμο προσκαλούν το κοινό με πλήθος εκδηλώσεων στην δικιά τους γιορτή.

Στην Θεσσαλονίκη όπου, για έναν λόγο, που καθόλου αυτονόητος δεν είναι και προσωπικά πάντα με εκπλήσσει, τα μουσεία και οι δραστηριότητές τους αποτελούν αν όχι το πιο ζωντανό πάντως σίγουρα ένα από τα πιο ζωντανά και δημιουργικά κομμάτια της πόλης θα πραγματοποιηθούν για μιαν ακόμη φορά ενδιαφέρουσες δράσεις και εκδηλώσεις.

Ας τις πάρουμε από την αρχή:
Φέτος, για πρώτη φορά, τρία μουσεία της Θεσσαλονίκης, το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού και το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης συνεργάζονται προκειμένου να προσφέρουν στους επισκέπτες τους ένα κοινό πρόγραμμα εκδηλώσεων και τον "Περίπατο στα Μουσεία", ο οποίος ξεκινά στις 11:00 μ.μ. στο Αρχαιολογικό Μουσείο, συνεχίζεται στις 12:00 στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού και ολοκληρώνεται στη 13:00 στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Στο υπόλοιπο πρόγραμμα έχουμε:
Σήμερα το βράδυ, στις 9.30, με ελεύθερη είσοδο, στον αίθριο χώρο του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης(Μ. Ανδρονίκου 6, Θεσσαλονίκη, τηλ. 2310 830538)παράσταση από τους No Knock Entry. Μουσικοθεατρικό σχήμα για το οποίο μόνο καλά μέχρι πάααρα πολύ καλά λόγια έχω να σας πω. Για του λόγου το αληθές θα πάω και σήμερα να τους δω και να τους ακούσω και είμαι και σίγουρη ότι θα περάσω και πολύ καλά.
















Επίσης τη Δευτέρα, στο Αρχαιολογικό Μουσείο, το επιστημονικό προσωπικό του μουσείου και οι τελειόφοιτοι του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Μουσειολογίας του ΑΠΘ και του πανεπιστημίου Μακεδονίας θα παρουσιάσουν και θα συζητήσουν για τις εκθέσεις του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης.

Στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού(Λεωφ. Στρατού 2, Θεσσαλονίκη, τηλ. 2310 868570, )αύριο, 11-12, ένα εργαστήριο ψηφιδωτού για οικογένειες με παιδιά από 10 ετών. Το βράδυ στις 9, "Ήχοι και γεύσεις του κόσμου", με μουσική και τραγούδια από το Ιράν, την Ινδία, το Αφγανιστάν και την Ελλάδα από το μουσικό εργαστήρι «Φωνές των Λαών» και μουσική εκδήλωση από το εργαστήρι "Φωνές των Λαών" και έθνικ κουζίνα από το Ιράν, το Αφγανιστάν και την Αφρική, που θα ετοιμάσουν για την περίσταση πρόσφυγες φιλοξενούμενες στο Κέντρο Υποδοχής Προσφύγων Θεσσαλονίκης.
Τις εκδηλώσεις πλαισιώνει η έκθεση φωτογραφίας Ελλήνων καλλιτεχνών με θέμα «Πρόσφυγες στην Ελλάδα και τον κόσμο», που φιλοξενείται στο αίθριο του Μουσείου από τις 9 Μαΐου έως τις 8 Ιουνίου 2008. Την έκθεση οργανώνει η Ύπατη Αρμοστεία του Ο.Η.Ε. για τους Πρόσφυγες, σε συνεργασία με το Τμήμα Διεθνών Ευρωπαϊκών Οικονομικών και Πολιτικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού και την «Κοινωνική Αλληλεγγύη»
Στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (εντός της ΔΕΘ, Εγνατία 154, τηλ. 2310 240002),αύριο Κυριακή, από τις 11 το πρωί θα εκτίθενται έργα από όλες τις θεματικές ενότητες που επεξεργάστηκαν τα παιδιά των εργαστηρίων τέχνης “Παίζω - Μαθαίνω - Δημιουργώ” κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Το βράδυ στις 8, συναυλία με έργα για βιολί, πιάνο και κιθάρα από καθηγητές και συνεργάτες του Δημοτικού Ωδείου Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο του 8ου μουσικού κύκλου του Ωδείου “Με τα χρώματα της μουσικής” και μετά τις 10.30 μουσική ψυχαγωγική βραδιά στους χώρους του Μουσείου συντροφιά με ένα ποτήρι κρασί.

Στο Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης , 10 πρωί με 12 το μεσημέρι, εργαστήριο που απευθύνεται σε όλη την οικογένεια (σύντομη ξενάγηση στην έκθεση “Lost Vanguard Found: Σύνθεση αρχιτεκτονικής και τέχνης στη Ρωσία (1915-1935)” και στη συνέχεια οι οικογένειες-ομάδες σχεδιαζουν ένα φανταστικού κονστρουκτιβιστικό κτίριο εμπνευσμένο από τα έργα της έκθεσης). Ανοιχτές ξεναγήσεις για το κοινό στις 12 και στη 1 το μεσημέρι στην έκθεση «Lost Vanguard Found», στη Μονή Λαζαριστών όσο και στην έκθεση «Revolution I Love you», στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης. Την ίδια μέρα στο Κ.Σ.Τ.Θ. στις 8 το βράδυ, έκθεση φωτογραφιών του Γιώργου Πούπη από το Παρίσι της δεκαετίας του '70 και μία ώρα μετά ένα πάρτυ- έκπληξη.
Ειδικά για αύριο οι εκδόσεις του Κ.Μ.Σ.Τ. και του Κ.Σ.Τ.Θ. θα πωλούνται με 30% έκπτωση.

Στο Λαογραφικό και Εθνολογικό Μουσείο Μακεδονίας-Θράκης (Βασ. Όλγας 68, Θεσσαλονίκη, τηλ. 2310 889840 και 830591), "Το Μουσείο εμπνέει με νότες και με σπρέι", η ομάδα graffiti LIVE2STORE, από τις 3 το μεσημέρι θα δημιουργήσει συνθέσεις εμπνευσμένες από τα θέματα των εκθέσεων του Μουσείου και το βράδυ στις 9, θα δώσουν συναυλία οι Χειμερινοί Κολυμβητές.

Τέλος, αύριο, στις 9.30, στο Παλαιό Αρχαιολογικό Μουσείο (Αρχ. Μουσείου 30) Σύνολο Σύγχρονης Μουσικής “Terra Incognita”- Νεκτάριος Καραντζής (κοντραμπάσο)και Δάφνη Κοτσιάνη (πιάνο), στην Κάζα Μπιάνκα (Β. Όλγας 180 & Σοφούλη) Σύνολο Μουσικής Δωματίου ‘’Ομάδα 3’’ - Κατερίνα Σακέττα(πιάνο), Δημήτρης Λεοντζάκος (κλαρινέτο), Στυλιανός Τσακαλίδης(βιολί) και στη Δημοτική Πινακοθήκη (Β. Όλγας 162 & 25ης Μαρτίου) Ντουέτο ισπανικής κλασσικής μουσικής ‘’Duo Talgo’’- Γιώργος Γούσιος (κιθάρα), Όλια Ταβλαρίδου (φλάουτο).

Η είσοδος στα Μουσεία εννοείται ότι είναι ελεύθερη όλη την ημέρα.

Αν νομίζεις ότι τα μουσεία είναι μόνο για τους τουρίστες, αν έχεις αναρωτηθεί κάποια στιγμή "τι δουλειά έχω εγώ σε ένα μουσείο;", η αυριανή μέρα δίνει μια ωραία αφορμή να μπεις στον κόσμο τους και να δεις τον κόσμο σου.

Η "Πριγκιπέσσα" στην "Καλημέρα"

Καλημέρα, καλημέρα, καλημέρα!
Εκτάκτως σήμερα η "Καλημέρα" έχει δίωρη διάρκεια.
Στην δεύτερη ώρα από τις 11 έως τις 12, θα ακουστεί η ηχογράφημένη (στο ραδιοθάλαμο του 958fm) εκπομπή όπου οι μουσικοί της «Πριγκιπέσσας»(www.prigkipessa.gr), ο Δημήτρης Μυστακίδης (μπουζούκι και τραγούδι), ο Δημήτρης Σφίγγος (κιθάρα και τραγούδι) και ο Χρήστος Μαστέλλος(τραγούδι), παίζουν και τραγουδούν λαϊκά και ρεμπέτικα τραγούδια.
Στοιχεία για τα τραγούδια που ακούγονται μπορείτε να διαβάσετε σε μια προηγούμενη ανάρτηση: http://kalimera958fm.blogspot.com/2008/05/blog-post.html

Τα λέμε, ραδιοφωνικά σε λίγα λεπτά, ιστολογικά μετά το τέλος της εκπομπής.

Φιλιά!


Υ.Γ. ΝΑ ΚΑΙ ΤΙ ΑΛΛΟ ΜΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΣΤΟ ΚΤΗΜΑ ΓΕΡΟΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ:
Το μεσημεράκι μίλησα με Δημήτρη Μυστακίδη στο τηλέφωνο και μου ειπε ότι την Κυριακή μετά την παρουσίαση του Αγησίλαγου με τα ΜΟΥΣΤΟΚΟΥΛΟΥΡΑ, ο ίδιος μαζί με τον Δημήτρη Σφίγγο θα συνεχίσουν παίζοντας λαϊκά ρεμπέτικα στο Κτήμα. Άντε πάλι, κι άλλη ωραία έκπληξη μας περιμένει!

"ΤΑ ΜΟΥΣΤΟΚΟΥΛΟΥΡΑ του Αγησίλαγου" στο Κτήμα Γεροβασιλείου

(η φωτογραφία, από παλαιότερη παρουσίαση

του Αγησίλαγου (...του Α')

είναι από forum του http://www.musicheaven.gr/)

Την Κυριακή 18 Μαϊου, στη 1 το μεσημέρι, θα πάμε στο Κτήμα Γεροβασιλείου στην Επανομή για να παρακολουθήσουμε την μουσική αφήγηση του καινούριου παραμυθιού του Δημήτρη Μπασλάμ «ΤΑ ΜΟΥΣΤΟΚΟΥΛΟΥΡΑ του Αγησίλαγου». Την εικονογράφηση του παραμυθιού έκανε ο Βίκτωρ Μοσχόπουλος. Έκδοση Κτήμα Γεροβασιλείου.
Λεπτομέρειες μπορείτε να διαβάσετε εδώ . Θα γνωρίσουμε το Κτήμα, οι μικροί της παρέας θα πάρουν δώρο το βιβλιαράκι με το παραμύθι, ενώ οι μεγάλοι θα έχουμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε κρασιά του Κτήματος. Θα συναντηθούμε 12.30-1.00 εκεί.

Τώρα, ο χάρτης που σας υποσχέθηκα στην εκπομπή και δείχνει το πώς θα φτάσουμε εκεί είναι αυτός:

Το Κτήμα Γεροβασιλείου βρίσκεται στην Επανομή, 25 χλμ νοτιοδυτικά της Θεσσαλονίκης και 15 χιλιόμετρα από το διεθνές αεροδρόμιο Μακεδονία.
(με εντονο πορτοκαλί διακρίνεται ο δρόμος με πινακίδες που οδηγούν στο Κτήμα)

Σημειώστε κι ένα τηλέφωνο :23920 44567


(Γενικές πληροφορίες για τις "Ανοιχτές Πόρτες", στο πλαίσιο των οποίων διοργανώνεται αυτή η εκδήλωση, και τις οποίες που διοργανώνουν τα μέλη της Ένωσης Οινοπαραγωγών του Αμπελώνα της Βορείου Ελλάδος μπορείτε να διαβάσετε εδώ )

)

Mε χαμόγελα ξεκινήσαμε...

"ΟΛΟΙ ΞΕΚΙΝΗΣΑΜΕ ΜΕ ΕΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟ,
ΦΤΑΣΑΜΕ ΣΤΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ, ΜΑ ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΟΥΜΕ ΜΕ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ;
από Κώστας (αθώος) 9:12πμ, Τετάρτη 14 Μαΐου 2008

8-3-2007. Πάει καιρός. Μα δεν έχει ξεχαστεί τίποτα. Και πως είναι δυνατόν να ξεχάσεις; Αυτά που έχω μέσα μου δεν σβήνονται. Μπορεί να απομακρυνθούν οι εικόνες, οι λέξεις, τα γκλόπς, τα δακρυγόνα των μπάτσων, τα λόγια των εισαγγελέων, για λόγους αυτοπροστασίας, μα ακόμη και αυτά δεν σβήνονται. Απομακρύνονται. Για να μην τα βλέπεις καθημερινά μπροστά σου να σου χαϊδεύουν το πρόσωπο.
8-3-2007. Οι περισσότερες σχολές ανά την Ελλάδα βρίσκονται υπό κατάληψη. Έχει προγραμματιστεί Πανελλαδική πορεία στην Αθήνα. 40.000 περίπου κόσμος βρισκόμαστε στους δρόμους της Αθήνας για να βγάλουμε κραυγές ελπίδας. 40.000 κόσμου με χαμόγελα ξεκινήσαμε την πορεία που αφορμή είχε τον Ν.Ν.Πλαίσιο μα δεν είχε να κάνει φυσικά μόνο μʼ αυτόν.
«Φοβού την νόηση» για όλους τους από πάνω που έχουν βαλθεί να μας κάνουν να αισθανόμαστε μαριονέτες και κομπάρσοι στην ίδια μας τη ζωή.
Η πορεία ξεκίνησε. Ειρηνικά, όντας διαδηλωτές, άλλοι 'κάναν την δουλειά τους, άλλοι νιώθανε και κάτι παραπάνω. Δεν έχει σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι το ΕΙΡΗΝΙΚΑ. Μια λέξη που μάλλον δεν μπορούσε εκείνη τη μέρα να χωρέσει στο μυαλό κάποιων. Χιλιάδες αστυνομικοί με κράνοι, ασπίδες και γκλόπς γύρω μας. Δεν τους δίναμε σημασία, μέχρι την στιγμή που άρχισαν να μας δίνουν αυτοί.
Φτάνοντας στο Σύνταγμα.
Καθώς βαδίζουμε ακούμε φωνές, φωνές τρόμου και πανικού. Αισθανόμαστε το πρώτο τσούξιμο από τα δακρυγόνα που λίγα δευτερόλεπτα αργότερα άρχισαν να πέφτουνε βροχή. Προχωράμε με γρήγορους βηματισμούς και φτάνουμε στο σύνταγμα. Εκεί βλέπουμε το μνημείο του άγνωστου στρατιώτη, που μάλλον ήταν η πρόφαση μα όχι ο λόγος φυσικά, για το τι ακολούθησε και τι θα ακολουθήσει αργότερα, καμένο.
Ένα «βομβίδιο» δακρυγόνου πέφτει στα πόδια μου και καταλαβαίνω γιατί οι πίσω μου αρχίσανε να διαλύονται. Τα πετούσαν πάνω μας. Πέφτω στα γόνατα ακινητοποιημένος προσπαθώντας να πάρω ανάσα. Μια κοπέλα έρχεται από πάνω, μου απλώνει το χέρι της, με σηκώνει και με βοηθάει να μπω σε μια πολυκατοικία. Δεν μπαίνω μέσα , κάθομαι στα εξωτερικά σκαλιά. Ένα παιδί φορώντας αντιασφυξιογόνα μάσκα σχεδόν με σηκώνει και με βάζει μέσα στην πολυκατοικία. Μου λέει πως «έρχονται οι μπάτσοι, πρέπει να μπούμε μέσα». Ανεβαίνουμε στον 2ο όροφο για να πάρουμε ανάσες γιατί πιο κάτω υπήρχε σύννεφο καπνού από δακρυγόνα.
Περνάνε μερικά λεπτά…Αποφασίζουμε να βγούμε όσοι ήμασταν μέσα στην οικοδομή και να κατευθυνθούμε προς τα προπύλαια.
Στα προπύλαια βρεθήκαμε με τους υπόλοιπους, όσους είχαν απομείνει τέλος πάντων. Εικόνες παιδιών που έπεφταν λιπόθυμοι στον δρόμο και από πάνω τους να ρίχνουν νερά και σφαλιάρες, βηξίματα μέχρι να βγει το αίμα από το στόμα και προσπάθειες λίγων λεπτών ξεκούρασης. Μαθαίνουμε πως 12 συλλήφθηκαν μέσα από τον πανικό και αργότερα βρεθήκαν με κακουργήματα να τους βαραίνουν. Μαθαίνουμε επίσης πως μπλοκ φοιτητών – συναδέλφων και όχι μόνο βρίσκονται εγκλωβισμένα στο σύνταγμα μη μπορώντας να φύγουν. Αποφασίζουμε να ξεκινήσουμε όλοι μαζί, όσοι βρισκόμασταν στα προπύλαια, προς το σύνταγμα για να ενωθούμε μαζί τους. Αφού ξεκινήσαμε μαζί θα τελειώσουμε μαζί.
Φτάνουμε στο υπόλοιπο κομμάτι της πορείας, ενωθήκαμε. Ο φόβος, το άγχος, ο πανικός, σταμάτησαν. Χαμόγελα άρχισαν να εμφανίζονται στα πρόσωπα όλων μας. Μπροστά απʼ τη βουλή σταθήκαμε τραγουδώντας, γελώντας και φωνάζοντας. Μέχρι να σβηστούν κι αυτά. Μια φωτιά πετάχτηκε πάνω απ τα κεφάλια μας δημιουργώντας πανικό, πολλές μαζεμένες φωνές «μαζευτείτε, όλοι στα μπλοκ, συγκροτημένα».
Βρίσκομαι στο μπλοκ της πόλης μου, Θες/νίκης και προχωράμε. Ο τρόμος άρχισε ξανά να εμφανίζεται. Ο ένας σπρώχνει τον άλλον προσπαθώντας να ξεφύγει, ΜΑΤ από παντού ψεκάζουν και χτυπάν με γυρισμένα γκλόπ. Μέσα σε δευτερόλεπτα σκοτείνιασαν όλα. Ο ένας πάνω στον άλλον και το σύννεφο δακρυγόνων και ασφυξιογόνων ξανά έκανε την εμφάνισή του. Δεν βλέπω τίποτα. Δεν μπορώ να πάρω ανάσες. Δεν μπορώ να κουνήσω τίποτα. Δεν καταλαβαίνω τι συμβαίνει, πέφτω κάτω σχεδόν αναίσθητος. Μπουσουλώντας πάω να ξεφύγω, κάτι που μοιάζει μάλλον με άπιαστο όνειρο εκείνη τη στιγμή. Όπου και να κοιτάξεις πράσινες στολές βρίσκονται γύρω σου χτυπώντας και βρίζοντας. Μας σηκώνουν, μας βάζουν χειροπέδες και μας κατευθύνουν στην κλούβα. «Που πάμε;», «Γιατί είμαστε εδώ;», «Ξέρετε ποιους πιάσατε;», «Μας βλέπετε, μας βλέπατε, είμαστε αθώοι» κ.α. Καμιά απάντηση. Μόνο ειρωνεία και ένας των συλλήψεων κάνει μια κίνηση για να φορέσει τη μάσκα του μέσα στην κλούβα. Κανείς δεν ξέρει τον λόγο που το ʽκανε. Ένας άλλος μόνο είπε «μην ανησυχείτε, απλές προσαγωγές είναι, μια απλή εξακρίβωση στοιχείων και φεύγετε».
Οι απλές προσαγωγές και η απλή εξακρίβωση στοιχείων στοιχήσανε σε 49 αθώους πολίτες της ελληνικής «δημοκρατίας» 3 πλημμελήματα, 26 ώρες στη Γ.Α.Δ.Α. σε ένα χώρο 2x12 με όλα τα συναφή (ταπεινώσεις, παραβιάσεις όπως του δικαιώματος του να έχεις δικηγόρο και του να ξέρεις για ποιόν λόγο βρίσκεσαι εκεί που βρίσκεσαι, άμεση περίθαλψη των παιδιών που ήταν με ανοιγμένα κεφάλια και σπασμένες μύτες κ.τ.λ.) καθώς επίσης και 1 μήνα στα δικαστήρια της Ευελπίδων όπου και εκεί υπήρξαν τουλάχιστον τις πρώτες μέρες τα ευτράπελα όπως η πρώτη μέρα της δίκης που βρισκόντουσαν μέσα στην αίθουσα 12 ένστολοι αστυνομικοί και γύρω στους 35 ασφαλίτες, δημιουργώντας την δικαιολογία του να μην αφήνουν τους γονείς μας να μπουν στην αίθουσα του δικαστηρίου για να παρακολουθήσουν την δίκη των παιδιών τους.
«Δεν χωράτε» τους είπαν.
1 μήνας κωμωδίας με ψευδορκίες και την αίσθηση της αδικίας να κυριαρχεί και να αγγίζει το κάθε κύτταρό σου πέρασε και φτάσαμε στην αθώωση.
«Οι 49 αθώοι».
Μέχρι που πέρασε λίγος καιρός και ο «ανθρωπάκος» έκανε ξανά την εμφάνισή του. Αυτή τη φορά με το πρόσωπο της εισαγγελίας, παραπέμποντας ξανά σε δίκη τον Κώστα, έναν από τους 49 πλέον αθώους, ο οποίος τυχαίως(;) ήταν και ο μόνος εργαζόμενος. Περνάει λίγος ακόμη καιρός και συλλαμβάνουν τον Παναγιώτη. Ένα ακόμη παιδί από τους 49, με την πρόφαση του ότι τα πράσινα σταράκια που φορούσε κυκλοφορούσαν και σε κάτι επεισόδια στο σώμα ενός λίγο πιο ψήλου και λεπτού ατόμου. Για τον λόγο αυτό προφυλακίστηκε για 1 μήνα.
Ο Κώστας Β. δικάζεται ξανά στης 23/5/2008. Είναι χρέος κάθε σκεπτόμενου ανθρώπου να σταθεί στο πλευρό του κι αυτό γιατί ο Κώστας , ο Παναγιώτης, οι 61, είναι ο καθένας μας. Είμαι εγώ, είσαι εσύ. Είναι όλοι όσοι θα σκέπτονται, θα ονειρεύονται, θα αναζητούν ομορφότερες και φωτεινότερες μέρες.
Κώστας "

Υ.Γ. Ο Κώστας (o αθώος, όπως γράφει ο ίδιος στο μήνυμά του στο athens.indymedia.org) είναι πολύ αγαπημένο μου πρόσωπο. Τον ξέρω από την στιγμή που γεννήθηκε. Στους κοντινούς σου ανθρώπους καμιά φορά μια πράξη τους σου αποκαλυπτει ποιος πραγματικά είναι ο οικείος, ο αγαπημένος, ο δικός σου που νομίζεις ότι τα ήξερες όλα γι αυτόν. Έτσι έγινε και με τον Κώστα.
Όταν γύρισε από την Αθήνα, μετά από όλη αυτήν την ιστορία που έζησε και περίεγραψε στο κείμενό του πιο πάνω, ανάμεσα σε όλα ένα πράγμα που έκανε μεγάλη εντύπωση. Είναι αλήθεια ότι το κλίμα, οικογενειακό και φιλικό, τον ευνοούσε να το παίξει ήρωας. Δεν το έκανε. Τίποτα δεν ζουν κάποιοι και κάνουν την τρίχια τριχιά. Περαστικοι είναι από κάπου και λένε πόσα τράβηξαν και τι γενναίοι που ήταν. Κι ο μικρός (μικρός ηλικιακά σε σχέση με μένα και ακόμα παραπάνω σε σχέση με κάτι επαγγελματίες ντεμέκ ήρωες και παληκαράδες) δεν φάνηκε ματαιόδοξος, δεν έκανε επίδειξη, δεν "επωφελήθηκε" την ιστορία του για να αυξηθεί το γόητρό του στον περίγυρό του. Ε, λοιπόν τον θαύμασα πολύ για αυτό. Και δεν ξέρω κι αν του το έχω πει από τότε, σε άλλους ναι, το είπα, στον ίδιο δε θυμάμαι.

Καλημεροσυναντήσεις

Νάμαστε! Είδες roadartist; - στο είπα και στο ραδιόφωνο σήμερα, να, που ανεβάζω ανάρτηση μετά από τέσσερις μέρες.
Στο μεταξύ ωραία πράγματα ζήσαμε, ας τα μοιραστούμε ξανά.

Ξεκίνημα, πρώτη Καλημεροσυνάντηση στο Μουσείο Φωτογραφίας το πρωί του Σαββάτου. Εργαστήρι για παιδιά και...μαμάδες, οι οποίες παρεμπιπτόντως διασκεδάσαμε δεόντως όπως θα διαπιστώσετε ιδίοις όμασι, οι φωτογραφίες το δείχνουν ολοφάνερα, άμα θέλουμε ας πούμε το αντίθετο...



















Δεύτερη στάση "Καλημέρας" στο Αρχαιολογικό Μουσείο το πρωί της Κυριακής. Συμμετοχή στο πρόγραμμα του Μουσείου "Περιβάλλον και Πολιτισμός 2008. Το δέντρο της ζωής σε τέσσερις εποχές". Μας ξενάγησε η Όλγα Σακαλή, ενώ τα παιδιά της παρέας μας ξενάγησε ειδικά η Ευαγγελία Λιώτη.
Τις φωτογραφίες τράβηξε ο Στέργιος, ευχαριστώ πολύ, ξανά!









(Μπορείτε να δείτε και στο blog του Επίκουρου, http://epikuros-epikuros.blogspot.com/ , μια πολύ ωραία ανάρτηση για την Κυριακή μας στο Μουσείο, από εκεί αυτές οι τρεις φωτογραφίες:



- Σημ. σε προηγούμενη ανάρτησή του βλέπουμε κι ακούμε λίγες στιγμές από τη βραδιά με τον Γιώργο Μεράντζα στις Σέρρες
- υπομονή σε λίγες μέρες έρχονται κι άλλα τραγούδια, κι άλλες φωτογραφίες)

Ήδη ετοιμαζόμαστε για τα επόμενα, εννοείται...
Την Κυριακή θα πάμε στο Κτήμα Γεροβασιλείου στην Επανομή, όπου ο Μπασλάμ θα παρουσιάσει το καινούριο του παραμύθι "Τα Μουστοκούλουρα του Αγησίλαγου" Στο ραδιόφωνο τα έχουμε πει αναλυτικά, αύριο θα ανεβάσω και ανάρτηση με λεπτομέρειες γραπτοbloggικώς, και με τον χάρτη που μας δείχνει πώς θα πάμε στο Κτήμα.
Αύριο και λεπτομέρειες και για το Φεστιβάλ Παις όπερα της Όπερας Θεσσαλονίκης που πραγματοποιείται από το πρωί έως αργά το βράδυ στο Νόησις, καθώς επίσης και για την Διεθνή Μέρα Μουσείων και ένα πολύ ενδιαφέρον πρόγραμμα που διοργανώνουν τρία πολύ σημαντικά και γειτονικά μεταξύ τους, Μουσεία της Θεσσαλονίκης, το Αρχαιολογικό, το Βυζαντινού Πολιτισμού και το Μακεδονικό Σύγχρονης Τέχνης τα οποία συνεργάζονται για τον φετινό εορτασμό. Και ευτυχώς δεν είναι μόνο αυτά! Απλώς τώρα δεν προλαβαίνω να ανεβάσω τίποτε άλλο.
Όσο πιο σύντομα μπορώ θέλω να παίξω και σε δυο, τρία, τέσσερα παιχνίδια που με κάλεσα blogόφιλοι και ακόμη δεν έχω προλάβει.
Συγγνώμη που δεν απαντώ στα σχόλιά σας, θα το κάνω εστω κι αργά, λίγο παραπάνω χρόνο να βρω!
Φιλιά και ΚαλόΒράδυ!

Γιώργος Μεράντζας

"Έμαθα από έμπιστη πηγή ότι σήμερα είχες μια καταπληκτική εκπομπή..." έγραψε σε ένα σχόλιο της λίγη ώρα πριν, στην προηγούμενη ανάρτηση, η Κωνσταντινιά.
Ήταν σίγουρα μια ξεχωριστή, πολύ δυνατή εκπομπή. Ο Γιώργος Μεράντζας μας καθήλωσε όλους, με τα λόγια και τα τραγούδια του, μας έκανε και πολυτιμα δώρα τραγουδώντας επιτόπια στον ραδιοθάλαμο, μας συγκίνησε βαθιά.
Αυτή η ανάρτηση είναι για να σχολιάσετε και να μοιραστούμε και με λόγια αυτό που ζήσαμε σήμερα.
Σε ευχαριστούμε Γιώργο Μεράντζα. Με το καλό να ξαναβρεθούμε, μακάρι σε μια ωραία βραδιά.

(Βίντεο με τον ίδιο να τραγουδά υπάρχουν σε προηγούμενες αναρτήσεις, θα ξανα-ανεβάσω τη "Δίκοπη Ζωή" για να μην ψάχνετε - στην αμέσως όμως προηγούμενη υπάρχει η "Μαριόλα" εδώ αντιγράφω τα λόγια για τους φίλους που μου ζήτησαν να τους διαβάσουν
Σήκω, Μαριόλα μ', απ' τη γη κι από το μαύρο χώμα,
Μαριώ - Μαριόλα μου.
Κι από το μαύρο χώμα, ψυχή, καρδούλα μου.
Με τι χεράκια η μαύρη να σ'κωθώ, χεράκια ν' ακουμπήσω,
Μαριώ - Μαριόλα μου,
Χεράκια ν' ακουμπήσω, ψυχή, καρδούλα μου.
Κάμε τα νύχια σου τσαπιά, τις απαλάμες φτυάρια,
Μαριώ - Μαριόλα μου,
τις απαλάμες φτυάρια, ψυχή, καρδούλα μου.
Ρίξε το χώμα από μεριά, τις πέτρες 'πο την άλλη,
Μαριώ - Μαριόλα μου,
τις πέτρες 'πο την άλλη, ψυχή, καρδούλα μου.
Κι έβγα, Μαριόλα μ', να σε ιδώ,
Μαριώ - Μαριόλα μου,
κι άπλωσε το χεράκι σου και πιάσε το δικό μου.
Το μνήμα μ' εχορτάριασε κι έλα να βοτανίσεις,
Μαριώ - Μαριόλα μου,
κι έλα να βοτανίσεις, ψυχή, καρδούλα μου.
Να χύσεις μαύρα δάκρυα, ίσως και μ' αναστήσεις,
Μαριώ - Μαριόλα μου,
ίσως και μ' αναστήσεις, ψυχή, καρδούλα μου..)


Υ.Γ. Μόλις τώρα είδα ότι η έμπιστη πηγή (λέγε με Επίκουρο) λέει να ανεβάσω στο blog την εκπομπή, αν μπορώ δεν υπάρχει συζήτηση, εννοείται. Δεν ξέρω αν γίνεται ή αν μπορώ, θα το δω και θα σας πω.
Άντε, τώρα σχόλια. Βαγγέλη, δεν θα ξεμπερδέψεις με ένα τόσο μικρό σχόλιο. Ξέρεις εσύ...



νέο Υ.Γ.2 Αυτό που δεν έγραψα πριν είναι πως ο Γιώργος Μεράντζας τραγουδάει σήμερα σε μια βραδιά που διοργάνωσαν φίλοι του στις Σέρρες.
Και βέβαια μια φορά ακόμα ευχαριστώ στον Βαγγέλη, στην Εύη και σε όσους είχαν τη διάθεση να "συνομωτήσουν" για να γίνει αυτή η συνέντευξη.

(λίγο πριν γίνει) Παρασκευή και 9, Μάιος

"Καλημέρα καλημέρα καλημέρα!! Θεσσαλονίκη-Αθήνα μέσω Άμστερνταμ
http://www.sarcha-architecture.blogspot.com/
http://www.firesundercontrol.blogspot.com/
γιατί τα ωραία και ενδιαφέροντα πρέπει να κυκλοφορούν",
μου έγραψε προχθές η Δώρα σε ένα mail που μου έστειλε, και με ενημέρωνε για δυο ιστοσελίδες.
Μπαινοντας στην πρώτη μπορούμε να μάθουμε για το Ά-κτιστο, μια έννοια αρχιτεκτονική που έχει συνδεθεί ιστορικά με τα επονομαζόμενα ουτοπικά ή οραματικά αρχιτεκτονικά σχέδια καθώς και με τη λειτουργία του σχεδίου και της αρχιτεκτονικής γραφής ως εργαλείων κριτικής και αποτελεί το θέμα ενός σύνθετου ετήσιου προγράμματος συνεχούς ροής, το οποίο περιλαμβάνει εκθέσεις μικρής κλίμακας, διαλέξεις, συζητήσεις, σεμινάρια, εργαστήρια, συνέδρια και άλλες διεθνείς εκδηλώσεις σχετικές με την αρχιτεκτονική.
Ο Μάιος του 2008 είναι ο πρώτος μήνας των εκδηλώσεων, και αναλυτικά όλο το πρόγραμμα υπάρχει στην ιστοσελίδα: www.byzantinemuseum.gr/unbuilt/unbuilt.htm
Η δεύτερη διεύθυνση αφορά το project "FIRESUNDERCONTROL" που είναι ήδη σε εξέλιξη στο πλαίσιο των εκδηλώσεων "Ά-κτιστο". παράλληλα στην ιστοσελίδα ξεκινά κι ένας δημόσιος διάλογος σχετικά με το θέμα των πυρκαγιών, το άκτιστο/δυνάμει κτισμένο και το περιβάλλον. Εκεί μπαινουμε όλοι εμείς, καθώς η συνέχεια που θα ακολουθήσει, όπως λένε οι ίδιοι στη σελίδα τους, θα διαμορφωθεί από τη συμμετοχή μας.
Αυτά τα πραγματικά ενδιαφέροντα νέα στέλνει η Δώρα, μαζί με δυο φωτογραφίες από την Άνοιξη στο Άμστερντάμ ("μη σου πω καλοκαίρι", γράφει)
















Η Πασχαλίνα έστειλε τα ανοιξιάτικα χαμομήλια που φωτογράφησε η Στέλλα


Και "έκλεψα" κι αυτήν την φωτογραφία από το blog της Κωνσταντινιάς(http://kouventoules.blogspot.com), ένα λιβάδι που είδαν όχι σε φωτογραφία αλλα από κοντά ταξιδεύοντας οδικώς στην Ευρώπη το Πάσχα εκείνη και η παρέα της. Στον Παντελή από την παρέα θα στείλω σε ανταπόδοση του μηνύματός του, χαιρετισμούς ξεχωριστούς. Είναι μικρός τελικά ο κόσμος Παντελή, δίκιο έχεις, μικρός και μεγάλος μαζί, ευτυχώς!


Στην αυριανή εκπομπή θα είναι φιλοξενούμενος ο Γιώργος Μεράντζας. Κι επειδή ένα τραγούδι που με συγκινεί πολύ και το έχει ερμηνεύσει τόσο όμορφα εκείνος είναι το ηπειρώτικο μοιρολόι "Μαριόλα" με αυτό θα σας αφήσω σήμερα. Τα μοιρολόγια την ίδια στιγμή που με συν-κινούν σε μια λύπη βαθιά την ίδια ακριβώς στιγμή με κάνουν να εκτιμώ χίλιες φορές παραπάνω την αγάπη και τη ζωή.