από Τετάρτη Σάββατο

Από Τετάρτη Σάββατο.
Καθόλου πρωτότυπος τίτλος, ε; Αφού αυτό είναι όμως, πώς να το πω αλλιώς;
Του Λαζάρου σήμερα, χρόνια πολλά αν γιορτάζεις.
Έξω έχει ένα όμορφο βράδυ, ό,τι πρέπει για βόλτα μάλλον.
Στην κουζίνα ετοιμάζεται μια κατσαρόλα με ντολμαδάκια, τα τυλίξαμε μαζί με τη Σαββίνα, η οποία ήταν απίθανη, και ήταν και η πρώτη φορά που το προσπαθούσε. Τώρα για τη γεύση, θα δούμε. Αν δεν πετύχουν, θα θυμηθώ αυτό που έλεγε στο περίπου πάντα ο παππούς μου, καλά υλικά έχει καλό θα βγει- αυτό είναι δική μου διασκευή στα λόγια του, πολύυυ ελέυθερη διασκευή, γιατί ψέμματα δεν μπορώ να σου πω, τα δικά του λόγια ήταν: "έβαλες αλευρι, βούτυρο, ζάχαρη, αυγά, ε, γλυκό θα βγει!" (ήταν η απαντησή του όταν τον ρωτούσα αν το κεικ που έφτιαξα ήταν καλό. Πάντως εμενα για απολύτως ιδιοτελείς λόγους μου έμεινε ότι καλά υλικά και κόπος δεν μπορεί να βγάλουν κάτι που θα είναι για πέταμα.

Θυμήθηκα τα λόγια του παππού μου, θυμήθηκα κι άλλα αυτές τις μέρες.

Ψάχνω στο youtube να βρω κάτι με τη φωνή του Γιώργου Μεράντζα. Η Αθηνά ήταν η αφορμή για το ψάξιμο αυτό. Τις προάλες, που γνωριστήκαμε επιτέλους από κοντά στην Αίγλη, στο "Έχω άνθρωπο", μου είπε "άκουσα στο αφιέρωμα που έκανε ο Παπαδόπουλος στον Ελευθερίου κάποιον που δεν τον ήξερα, Γιώργος είναι το μικρό του όνομα σίγουρα, και είπε το"είναι αρρώστια τα τραγούδια" καταπληκτικά. Μάθε ποιος είναι αν μπορείς" Πριν προλάβω να το βρω εγώ το βρήκε εκείνη και μου έστειλε mail "Γιώργο Μεράντζα τον λένε", μου έγραψε. Αυτό ήταν έκπληξη. Ο Μεράντζας είναι τραγουδιστής που έχω θαυμάσει όσο λίγοι στη ζωή μου. Μα, υπάρχει περίπτωση να τον έχεις ακούσει να τραγουδά το ηπειρώτικο "Μαριόλα" και να τον ξεχάσεις;
Συγκλονιστικός τραγουδιστής που είχα την τύχη να ακούσω νωρίς και σε δίσκο και σε συναυλίες. Η αρχή, νομίζω, έγινε με αυτόν τον δίσκο

Ήρθε στο σπίτι μαζί με ένα παλιό πικάπ, εκεί πρωτοάκουσα Θάνο Μικρούτσικο. Νάναι καλά η αδελφή μου κι ο γαμπρός μου, (Φώτη, θυμάσαι που σε ρωτούσα με αφορμή ένα στίχο "εμείς τώρα ποιοι είμαστε, οι λύκοι ή τα σκυλιά;") φοιτητές που άκουγαν ωραίες μουσικές και παραδίπλα κι εγώ η τυχερή και πρωτομυημένη.

Όταν άκουσε την εκπομπή την Παρασκευή ο Βαγγέλης, για κάτι φρόντισε, μπορεί και να σας έχω νέα σε λίγες μέρες...

Αθηνά, να το τραγούδι που σου άρεσε τόσο πολύ:


Και η "Δίκοπη Ζωή"


Απ' το κακό και τ' άδικο διωγμένο
κι όπως ενήστευε στη δίκοπη ζωή,
σε βρήκα ξαφνικά σημαδεμένο,
να σ' έχει ο κάτω κόσμος ξεγραμμένο
κι ο πάνω κόσμος νά 'ναι οι τροχοί,
που σ' έχουν στα στενά κυνηγημένο.

Και πήρες του καιρού τ' αλφαβητάρι
και της αγάπης λόγια φυλαχτό
για νά 'βρει πάλι ρίζα το χορτάρι
και πήρες την ελπίδα και τη χάρη
ψηλά να πας να χτίσεις κιβωτό
με την ελπίδα μόνο και τη χάρη.

Μα πως να μη ξεχάσεις την αυλή σου
και την παλιά τη γνώμη καθενός,
όσους κρυφά περπάτησαν μαζί σου
να σημαδεύουν πάλι τη ζωή σου
και να 'σαι το πουλί κι ο κυνηγός
στις μαύρες λαγκαδιές του παραδείσου.

Κρυφά και φανερά σ' ακολουθούνε
οι συμμορίες κ' οι βασανιστές
και ψάχνουν μέρα νύχτα να σε βρούνε,
μα δεν υπάρχει δρόμος να διαβούνε
γιατί ποτέ δεν ήταν ποιητές
το χώμα που πατούν να προσκυνούνε.
(στίχοι: Μάνος Ελευθερίου, μουσική: Θάνος Μικρούτσικος)