Κοίτα τι γίνεται καμιά φορά!

<Είναι τόσο το τρέξιμο αυτές τις ημέρες ώστε ιντερνετικοbloggika προλαβαίνω μόνο να απαντήσω στα σχόλιά σας, να μπω και να σχολιάσω σε κάποια blog και αυτό με δόσεις και σε κενά που εκμεταλεύομαι σε απίθανες ώρες. Όμως, ένα μικρό-μικρούλι post ήθελα να το ανεβάσω οπωσδήποτε για μια έκπληξη που με περίμενε τη Δευτέρα και με έκανε να χαρώ πολύ. Λοιπόν, γνωριζόμαστε, μέσω της εκπομπής αρκετό καιρό. Μάλιστα τους τελευταίους μήνες συναντηθήκαμε κιόλας στις εξορμήσεις της "Καλημέρας", μια στο Τελλόγλειο και μια στο Δέλτα του Αξιού. Κι όμως, δεν ήξερα τον bloggερική της ιδιότητα. Η αλήθεια είναι ότι, ένα χρόνο περίπου πριν, μου το είπε στο ραδιόφωνο με ένα μήνυμά της. Τότε όμως δεν υπήρχε το blog της εκπομπής, αυτός ο τρόπος επικοινωνίας άργησε αρκετά. Στο μεσοδιάστημα, κι ενώ είχα πει τη διεύθυνση του blog της και έτσι η ίδια με αφορμή αυτήν την αναφορά γνωριζόταν με αλλους φίλους από την ΠαρέαΤηςΚαλημέρας- κι αυτό τώρα το έμαθα, έχασα τα ίχνη. Εν συντομία, όταν φτιάχτηκε το blog της εκπομπής, θυμήθηκα το δικό της, όμως αφού είχα ρωτήσει στο ραδιόφωνο όσοι από την παρέα της καλημέρας έχουν blog ας μου το πουν και δεν είχα κάποια απάντηση σκέφτηκα, εντάξει, περαστική ακροατρια ήταν, να μην την ζαλίζω τη γυναίκα αν είναι τώρα αλλού. Έτσι, όπως της είπα ήδη "έχουμε μιλήσει, έχουμε συναντηθεί κι εγώ δεν έχω ιδέα, στον κόσμο μου..."
Ευτυχώς ανέλαβαν δράση η Χρύσα και η Ντίνα και τα μαρτύρησαν όλα. Το και το, μου είπαν, έχει blog, το είχες πει στην εκπομπή, το λένε "Mε Το Φεγγάρι Αγκαλιά".

Αχ, φεγγαρένια, στο είπα ήδη, είμαστε κι οι δυο... η μιά την άλλη ντρεπόμασταν, η ευγένεια μας έφαγε, ευτυχώς τα κορίτσια ανέλαβαν δράση αλλιώς στα γεράματα μας θα blogσυναντιόμασταν και αν...
Σαν να ξαναγνωριζόμαστε νιώθω, όπως είπες κι εσύ!
Και χαίρομαι πολύ!
Και να σου πω την αλήθεια, μπορεί να είναι καλύτερα που έγινε έτσι. Γιατί πρώτα σε συμπάθησα και μετά ταύτισα πρόσωπο με blogger. Γιατί είσαι πραγματικά σεμνός άνθρωπος. Και γιατί έτσι η έκπληξη με έκανε να χαρώ περισσότερο.

Η φωτογραφία της μέρας από τη NASA δικιά σου και όλης της παρέας που μακάρι να συναντιόμαστε πολλές πολλές φορές έτσι, όπως τώρα, στην εκπομπή και εκτός αυτής


Από τις δικές σου πανέμορφες ζωγραφιές "παίρνω" για λίγο στο δικό μου σπίτι μια που αγάπησα αμέσως. Κυδώνι, κυδώνι, κυδώνι. Το ωραιότερο στυφόγλυκο φρούτο του κόσμου, του οποίου λατρεύω στην κυριολεξία το άρωμά του. Νομίζω η μυρωδια του και εκείνη των χρυσανθέμων είναι για μένα από τις πιο ξεχωριστές ευωδιές.