Σαν τα χιόνια...

...που έφυγαν γρήγορα από εμάς, εδώ στο Βορρά, και πήγαν με φούρια στην Αθήνα, τυχεροί Αθηναίοι!

Σαν τα χιόνια και με τα χιόνια μαζευτήκαμε γενναίοι -γιατί ο καιρός και οι χιονονιφάδες του δεν αστειευόνταν καθόλου - της Καλημεροπαρέας, στον Λευκό Πύργο. Όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων, επισκεφτήκαμε τον Πύργο την καλύτερη μέρα. Αυτό κυρίως το καταλάβαμε όταν φτάσαμε στην κορυφή του, στον εξώστη, το ωραιότερο μπαλκόνι της Θεσσαλονίκης. Η θέα μαγεία. Ομίχλη αλλά μέσα από το "θαμπό τζάμι" να βλέπεις τη θάλασσα, τα πλοία στο βάθος, η πόλη, το χιόνι που έπεφτε πάνω μας, στους δρόμους, στο μικρό παρκάκι μπροστά, στην πόλη, στο δάσος...
Χαζεύω όταν χιονίζει. Με την κυριολεκτική σημασία της λέξης.

Μαζευτήκαμε κατά τις 10. Πρώτος και γουρλής ο Δημήτρης. Με τσάι στο χέρι. Πήγε αμέσως απέναντι και μου έφερε ένα στο λεπτό, ήταν ό,τι έπρεπε. Σκεφτόμουν ότι με τον καιρό που κάνει δεν θα έρθουν πολλοί. Κι όμως αρχίσαμε να μαζευόμαστε. Και είχαμε κι ένα κέφι! Μικροί και μεγάλοι. Γέλια. Τα νέα μας. Πόσο καιρό είχαμε να μαζευτούμε. Τι κάνουμε. Να πειράζουμε ο ένας τον άλλον. "Μην ξεκινήσετε", γράφει η Χρύσα σε ένα μήνυμα, "ψάχνουμε να παρακάρουμε". Ωραία παρέα είμασταν. Δεν μπορώ να πω ότι είχαν την ίδια καλή διάθεση κάποιοι υπάληλλοι στο μνημείο. Ο άντρας της Μαρίας κάποια στιγμή έσωσε την κατάσταση κι έδιωξε την αμηχανία. Ήταν ωραία. Ανεβήκαμε τους ορόφους του Πύργου. Κάθε όροφος και η δική του θεματική ενότητα. Στον κεντρικό χώρο κάθε ορόφου το θέμα παρουσιάζεται συνοπτικά, ενώ περιμετρικά στα μικρά δωματιάκια με τη βοήθεια κειμένων, φωτογραφιών και γραφιστικών βλέπουμε περισσότερες πληροφορίες.

Λιγα λόγια για τον Λευκό Πύργο και την έκθεση.
Ο Λευκός Πύργος κτίστηκε στα τέλη του 15ου αι., στη θέση παλαιότερου, βυζαντινού, πύργου στη συμβολή του ανατολικού με το θαλάσσιο τείχος. Έχει ύψος 33,90 μέτρα και περιλαμβάνει ισόγειο και έξι ορόφους.
Ο Πύργος είναι γνωστός στην ιστορία με διάφορες ονομασίες: "Πύργος του Λέοντος", το 16ο αι., "Φρούριο της Καλαμαριάς" το 18ο αι., "Πύργος των Γενιτσάρων" και "Πύργος του Αίματος" το 19ο αι., καθώς υπήρξε φυλακή και τόπος εκτέλεσης βαρυποινιτών. Η σημερινή του ονομασία επικράτησε από το 1890, όταν ένας βαρυποινίτης κρατούμενος τον ασβέστωσε με αντάλλαγμα την ελευθερία του.

Η νέα μόνιμη έκθεση του μνημείου έχει στόσο να παρουσιάσει την ιστορία της Θεσσαλονίκης από την ίδρυσή της μέχρι τη σύγχρονη εποχή.
Διαβάζουμε στην ιστοσελίδα του Μουσείου Βυζαντινού Πολιτισμού (www.mbp.gr):"Το πρακτικά αδύνατο εγχείρημα παρουσίασης 23 αιώνων ιστορίας σε έναν συνολικό χώρο μόλις 450μ² ήρθε εις πέρας με επιτυχία με τη βοήθεια των νέων τεχνολογιών: οι πληροφορίες παρουσιάζονται κατά κύριο λόγο μέσα από ένα εντυπωσιακό σύνολο εφαρμογών εικόνας και ήχου, με τη μορφή προβολών, παρουσιάσεων βίντεο και διαφανειών, ηχητικών ντοκουμέντων και πολυμεσικών εφαρμογών σε οθόνες αφής, που συνδυάζονται αρμονικά με τον περιορισμένο αριθμό αρχαίων αντικειμένων που εκτίθενται." Έτσι ακριβώς είναι και κάθε όροφος όπως λέγαμε και νωρίτερα έχει τη δική του θεματική ενότητα.
Ισόγειο: "Θεσσαλονίκη, Ο χώρος και ο χρόνος"
Πρώτος όροφος: "Μεταμορφώσεις" (πολεοδομική εξέλιξη της Θεσσαλονίκης, τα οχυρωματικά έργα)
Δεύτερος όροφος: "Μνημεία και Ιστορία" (παρουσιάζεται η ιστορία της πόλης μέσα από επιλεγμενα μνημεία)
Τρίτος όροφος: "Πατρίδα των ανθρώπων" (οι άνθρωποι της πόλης, η καθημερινή ζωή τους στην αρχαιότητα, στη βυζαντινή εποχή και κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας. Οι πρόσφυγες που βρήκαν κατά καιρούς καταφύγιο στη Θεσσαλονίκη, η εξόντωση των Εβραίων κατά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο, η αστυφιλία της περιόδου 1950-1960, αλλά και η εγκατάσταση μετά το 1990, στη Θεσσαλονίκη ομογενών από τον Καύκασο, τη νότια Ρωσία και την κεντρική Ασία.
Τέταρτος όροφος: "Στους δρόμους του εμπορίου" (η οικονομία και το εμπόριο της πόλης)
Πέμπτος όροφος: "Το τερπνόν μετά του ωφελίμου" (πνευματική ζωή, άθληση και ψυχαγωγία στην Θεσσαλονίκη)
Έκτος όροφος: "Γεύσεις" (η μαγειρική είναι πολιτισμός, δεν είναι;)

Τέλος, ο εξώστης του Λευκού Πύργου λειτουργεί όχι μόνο ως χώρος θέασης της πόλης και της γύρω περιοχής, αλλά και ως προέκταση του εκθεσιακού χώρου. Σε επιλεγμένες επάλξεις έχουν τοποθετηθεί ενημερωτικές πινακίδες, που πληροφορούν τον επισκέπτη για το τι βλέπει σήμερα και τι έβλεπε κανείς άλλοτε.
Η νέα μόνιμη έκθεση στο Λευκό Πύργο, οργανώθηκε από το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, παρουσιάζει με συνοπτικό τρόπο όψεις της ιστορίας της Θεσσαλονίκης διαχρονικά, με στόχο να κεντρίσει το ενδιαφέρον των επισκεπτών να γνωρίσουν καλύτερα την πόλη, τα μνημεία και τα θεματικά μουσεία της. Η έκθεση δεν είναι δίγλωσση, έχουν όμως προβλεφθεί ειδικά μηχανήματα ξενάγησης.

Χρήσιμες πληροφορίες πριν επισκεφτείτε την έκθεση:
Η ιστορικότητα και η ιδιόμορφη εσωτερική διαμόρφωση του οχυρωματικού Πύργου δεν επέτρεψαν την πραγματοποίηση των απαραίτητων επεμβάσεων προκειμένου ο Λευκός Πύργος να διαθέτει τις βασικές υποδομές ενός σύγχρονου μουσειακού κτιρίου. Έτσι, η έκθεση δεν διαθέτει κλιματισμό, τουαλέτες για τους επισκέπτες, αναψυκτήριο ή βεστιάριο. Καθώς, επίσης, ήταν αδύνατη η εγκατάσταση ανελκυστήρα, τα άτομα με κινητικά προβλήματα έχουν τη δυνατότητα να επισκεφθούν την έκθεση μόνο εικονικά, μέσω πληροφοριακών σταθμών στο ισόγειο του κτιρίου. Η ανάγκη διατήρησης σταθερών κλιματικών συνθηκών και η περιορισμένη αντοχή του μνημείου επιβάλλουν τον αυστηρό έλεγχο της ροής των επισκεπτών, κατά τις διεθνείς πρακτικές. Σύμφωνα με ειδική μελέτη,η οποία πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, ο αριθμός επισκεπτών που θα βρίσκονται ταυτόχρονα στο μνημείο δεν μπορεί να υπερβαίνει τους 70, προκειμένου να διατηρούνται οι κατάλληλες συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας, απαραίτητες για τα ευαίσθητα ηλεκτρονικά μέσα, στα οποία βασίζεται κυρίως η έκθεση. Έτσι, η επίσκεψη οργανωμένων ομάδων (σχολείων, γκρουπ) γίνεται μόνο μετά από συνεννόηση και κράτηση-ραντεβού, όπως κάναμε κι εμείς χθες.

Η έκθεση στο Λευκό Πύργο είναι ανοιχτή από Τρίτη έως και Κυριακή, με ωράριο λειτουργίας 08:30-15:00.
Η είσοδος είναι δωρεάν, τουλάχιστον μέχρι σήμερα, καθώς εκκρεμεί ακόμη το θέμα της ύπαρξης εισιτηριου εισόδου.
ιστοσελίδα: http://www.lpth.org/

Είναι μια έκθεση με την οποία νομίζω δεν ξεμπερδεύεις με μια φορά και μιαν επίσκεψη. Επίσης, είναι μια έκθεση που σε παρακινεί να πας στα υπόλοιπα Μουσεία της Θεσσαλονίκης να δεις με λεπτομέρειες αυτά που πολύ συντομα περιγράφονται σε αυτήν.
Ο Μωρίς είπε κάτι πολύ ωραίο για αυτήν την έκθεση: "πολυ πολυ καλοστημενη η εκθεση, αψογη η χρηση των μεσων, μπαινεις μεσα στον πυργο και αισθανεσαι περηφανος ως θεσσαλονικιος... "
Καναμε πολύ καλά που ξεσηκωθήκαμε και επισκεφτήκαμε αυτήν την Κυριακή τον Λευκό Πύργο. Πώς το έγραψε η Φροσω σήμερα σε ένα sms της; "Tόσο ωραία μέρα, τόσο ωραία παρέα, τόσο όμορφες εικόνες, λέξεις, μνήμες... πέρασα υπέροχα!"

Μερικές φωτογραφίες τώρα και θα ακολουθήσουν κι άλλες μετά, κάποιες θέλουν λίγη δουλείτσα, φως κτλ, θα τις ετοιμάσω όσο πιο γρήγορα μπορώ.
[στο μεταξύ, εδώ δεξιά, για ψάξτε, εκεί που γράφει "κι άλλες φωτογραφίες, έχουν ανέβει συνδέσεις (λινκ) και για άλλες πολλές φωτογραφίες μας σε διάφορα μουσεία και εκθέσεις]

Υ.Γ. Η κόρη μου λέει ρε μαμά πολύ άσπρη είσαι, σαν πεθαμένη στις φωτογραφίες, και φυσικά όπως πάντα, δεν έχει άδικο...




















Υ.Γ.2 Η Ντίνα, που είχε επισκεφτεί τον Λ.Πύργο λίγες μέρες πριν, είχε γράψει στο CITY, το είχα διαβάσει, τι της άρεσε και τι δεν της άρεσε από την έκθεση. Ντίνα, ξαναστείλε τα να τα βάλουμε κι εδώ, δεν βρίσκω το τεύχος του περιοδικού να τα αντιγράψω!

Υ.Γ.3 Να, τι είχε γράψει η Ντίνα:
με αρέσει
Η επίσκεψη με τις μικρές μου στο Λευκό Πύργο. Πολλές και πολύ καλές ιδέες, στην παρουσίαση της νέας έκθεσης για την ιστορία της Θεσσαλονίκης! Σε ορισμένες περιπτώσεις υπήρχε πολύ φορτισμένη ατμόσφαιρα.
δεν με αρέσει
Που δεν ξέρω αν θα συγκινήσει κάποιον που δεν έζησε στη Θεσσαλονίκη ή έστω στην Ελλάδα. Άαα! Και ξέχασαν να μνημονεύσουν το ξακουστό κουλούρι μας!

φιλιά!!!!!!!!!