Από μικρό παιδί στη βιοπάλη, εξόριστος στη Μακρόνησο, αγώνας καθημερινός σε μια δύσκολη ζωή. "Στη γαλέρα της ζωής μου τράβηξα άγριο κουπί", είχε πει ο ίδιος. Πολλή δουλειά, πολλή αγάπη, πολύ γέλιο.
Ταινίες, πόσες γενιές μεγάλωσαν μαζί του; Από την "Μαγική Πόλη" του Νίκου Κούνδουρου μεχρι την "Ψυχή Βαθιά" του Παντελή Βούλγαρη.
Τρυφερότητα, ευαισθησία, εντιμότητα, αξιοπρεπεια, σεμνότητα.
Ηθοποιος, ηθο-ποιός.
Σπουδαίο μάθημα για όλους μας η ζωή και το έργο του. Συνεπής.
Θανάσης Βεγγος (29 Μαϊου 1927 - 3 Μαϊου 2011)
Ο Θανάσης Βέγγος μαζί με τον Βασίλη Διαμαντόπουλο.
Από την ταινία "Ψηλά τα χέρια Χίτλερ"(1962), σκην. Ρ.Μανθούλης
"Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση" (1971), σκην. Ντ.Κατσουρίδης
(Βραβείο Α' ανδρικού ρόλου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1971)
"Θανάση πάρε το όπλο σου" (1972),σκην.Ντ.Κατσουρίδης
(Βραβείο Α' ανδρικού ρόλου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1972)
"Το βλέμμα του Οδυσσέα" (1995), σκην. Θ.Αγγελόπουλος
9 σχόλια:
Aχ, Θανάσης Βεγγος.
Νιώθω μεγάλη θλίψη. Έχω δει πολλές από τις ταινίες του. Έχω ήδη πάει στο κσραβάκι που κάθε χρόνο πάει στο Μακρόνησο και άκουσα τον κατάλογο των ονομάτων των ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους μέσα στο πλοίο όταν πήγαν στην εξορία.
Αυτοί οι άνθρωποι δεν θα έπρεπε να πεθαίνουν ποτέ, φίλη μου.
Μια θλιβερή μέρα.
Μια αγκαλιά.
Λυπάμαι πολύ..
Μεγαλώσαμε με ταινίες..
Οταν σε ξεχνουν,λειπεις ειτε ζωντανος,ειτε οχι...Αυτος ο μεγας ΗΘΟ-ΠΟΙΟΣ,ο Ανθρωπος,ο Αγωνιστης της ζωης και των αξιων,θα λειπει μονο ως παρουσια γιατι δεν προκειται να ξεχαστει.Οι ταινιες του παντα θα υπαρχουν για να θυμιζουν οτι στη ζωη,μπορεις να πορευεσαι συμφωνα με τα ιδανικα σου!ΚΑΛΕ ΜΟΥ ΑΝΘΡΩΠΕ,καλο σου ταξιδι! Ευδοξια Γ.
τόσες πολλές απώλειες
δυσβάσταχτο πια
καλό ταξίδι Θανάση
Δεν έχω λόγια παιδιά, τι παραπάνω να πω για αυτόν τον σπουδαίο και τόσο σεμνό ηθοποιό, μεχρι το τελος της ζωής του και ακόμη και μετα το θάνατό του...
Υ.Γ. Αυτό το μικρό ταξίδι, εγω η ελληνιδα, με το καραβακι στη Μακρόνησο, αυτό το ταξίδι στην ιστορία, ακόμα δεν το εκανα Βερόνικα, εσύ όμως ναι. Για μια ακόμη φορα σε θαυμασα.
καλησπέρα...
όπως είχα γράψει, για μένα συμβόλιζε πάντα το ανεπιτήδευτο ΕΓΩ μας που μπορεί άνετα να τσαλακωθεί στην καθημερινότητα, χωρίς αυτό να μεταφέρει ντροπή ή όνειδος, κάτι για το οποίο ο Θανάσης στις ταινίες του πέρασε με υψηλότερα χαρακτηριστικά, όπως να μην σταθεί σε κάποιους που τον είχαν ανάγκη...
Έτσι με τη στάση του δίδαξε έναν τρόπο ζωής πιο φιλικό, πιο προσηνή στους άλλους...
φιλιά
Respect! Απλα.
Νίκιπλέ μου,
έτσι ήταν ο ήρωας που έφτιαξε ο Θανασης Βεγγος, κι όπως όλα δείχνουν, κάπως έτσι ήταν και στην πραγματικότητα ο ίδιος,
σε φιλώ!
hitori tana,
καλώς ήρθες!
Δημοσίευση σχολίου