Σαββατοκύριακο στο μουσείο (μέρος Α΄)...

...για την ακρίβεια σε δυο μουσεία. Ευρωπαϊκές Μέρες Πολιτιστικής Κληρονομιάς, τα λεγαμε στην προηγούμενη ανάρτηση, καλημεροεξορμήσεις, για μια φορα ακόμη στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού και στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης.
Το Σάββατο ξεκινήσαμε στο Βυζαντινό, βρεθήκαμε στις 11 το πρωί. Δεν θα βαρεθώ να το λέω, αυτό το Μουσείο το αγαπώ πολύ. Η σχεση μου με την θρησκεία και τα δόγματα ανύπαρκτη, τι σημασία έχει; Δεν θα με εκανε νομίζω η πίστη στον χριστανισμό να εκτιμήσω περισσότερο αυτό το μουσείο, αυτό το εμπνευσμένο κτίριο του Κυριάκου Κρόκου, αυτήν την μουσειολογική αντίληψη εκθεσης αντικειμένων και προσέγγισής τους. Μπαινω στο μουσείο και όπου κι αν σταθώ χαίρομαι, θαυμάζω, όχι τα χρυσά αριστουργήματα, αυτα νομίζω δεν θα με εντυπωσίαζαν εύκολα, αλλα όλα αυτα που βλέπω σε επίπεδο εκθεμάτων και δηλώνουν μια αληθινή ζωή που ήταν το παρόν των ανθρώπων που έζησαν πριν απο μένα στην ίδια αυτή πόλη. Είναι κι αυτό το κτίριο, γη κι αέρας μαζί... Ό,τι κι αν σου πω πρεπει να μπεις μεσα του για να το νιώσεις.
Μη σε ζαλίζω άλλο όμως. Πάμε στα του Σαββάτου.
Μαζευτήκαμε πολλοί τελικά, γίναμε δύο ομάδες, μας ξενάγησαν δύο αρχαιολογοι, η Αντιγόνη Τζιτζιμπάση και ο Νίκος Μπονόβας.
Η ξενάγησή τους, παρακολούθησα κυρίως την δευτερη ομάδα, λίγο όμως μπήκα και στην πρώτη, μου έμαθε πολλά που δεν ήξερα και αρκετα θέλω να τα ψάξω ακόμη περισσότερο. Η μαγεία, οι μάγοι, η αναφορα που δεν ήξερα για τους μάγους, κάστα των Μηδων, στην Κάθοδο των Μυρίων του Ξενοφώντα, τα φυλακτα και τα ξόρκια, οι κατάδεσμοι...
Οι επιρροές ανατολικών θρησκειών, αιγυπτιακές θεότητες που λατρευονταν στην περιοχή μας στα βυζαντινά χρόνια. Δεν νομίζω ότι ξέρω πολλά για το Βυζάντιο. Άραγε είναι σωστό όταν ταυτίζουμε απόλυτα όλη εκείνη την περίοδο μόνο με τον χριστιανισμό; Δεν ξέρω, η ζωή των ανθρώπων και όσα εκείνα μας άφησαν, σημάδια του πολιτισμού και της καθημερινότητάς τους κάθε φορα με κάνει και αμφιβάλλω για το πόσο δογματική και μονολιθική ήταν εκείνη η ιστορική περίοδος. Πολύ πιο πολυπολιτισμική και εξοικειωμένη με το απο αλλού φερμένο μου φαίνεται, απ'όσο τουλάχιστον μαθαίναμε στα σχολικά βιβλία...
Λίγες φωτογραφίες (τις τραβηξαν η Νιόβη, η Κλαίρη, η Έρι κι εγώ) από την πρωινο-σαββατιάτικη ξενάγησή μας στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού Θεσσαλονίκης









Περισσότερες φωτογραφίες θα ανεβάσω σε ξεχωριστό φάκελο σε λίγες μέρες, για την ώρα όμως οπωσδήποτε μία φωτογραφία ακόμα, του πιο δυναμικού κομματιού της καλημεροπαρέας τη στιγμή που τα μέλη της γνωρίζουν με τον δικό τους μοναδικό τρόπο το πωλητήριο του Μουσείου


Μετα το Βυζαντινό, πήγαμε στο Αρχαιολογικό Μουσείο. Μια ανάσα δρόμος, δίπλα είναι τα μουσεία δεν ήταν καθόλου δύσκολο, στη μία είμασταν εκεί και αμέσως ξεκίνησε η περιήγησή μας. Κάποιοι είχαν αποχωρήσει, προστεθηκαν καινούριοι στην παρέα, γίναμε πάλι δυο ομάδες. Με ξεναγούς τον Χρήστο Γκατζόλη και την Μαρία Κοκορότσκου, ξεκινήσαμε απο την αίθουσα της προϊστορίας, περασαμε από την περιοδική έκθεση με τα ευρήματα απο κεχριμπαρι που προέρχονται από την Κάτω Ιταλία, περασαμε όλη την μόνιμη έκθεσή του και στο τελος καταλήξαμε στο ευήκοο αυτί, αυτό είναι απο τα αγαπημένα μου ευρήματα στο αρχαιολογικό μουσείο, της θεάς που ήρθε κι αυτή από αλλού για να ακούει τις επιθυμίες και τις παρακλήσεις των ανθρώπων που είχαν την ανάγκη της. . Περιηγηθήκαμε όλο το Μουσείο, που είναι νομίζω τόσο γνώριμο πια σε πολλούς της καλημεροπαρεας. Στο Αρχαιολογικό εχουμε κάνει τόσες εξαιρετικές περιηγήσεις με την Τζενη Γεωργάκη ώστε νομίζω πως οι περισσότεροι της καλημεροπαρεας ξέρουμε πια αρκετα καλά το μουσείο.
Λίγες φωτογραφίες (από την Νιόβη, την Έρι και λίγες απο μένα)











Αυτα για το Σάββατο λοιπόν... Για τα κυριακάτικα παραμύθια με την Ανθη Θάνου και τον Παναγιώτη Κούλελη και το παιχνίδι ρόλων που παιξαμε με την ομάδα Gamecraft, στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, αύριο και λόγια και φωτογραφίες. Για την ώρα, καλή καινούρια εβδομάδα!