Πέμπτη 30 Απριλίου 2009

Πρωτομαγιά

Μια καλή ευκαιρία να βρεθούμε οικογένειες και φίλοι στην εξοχή, όταν ήμουν παιδί. Δέντρα, καραγάτσια, παρέες, κούνιες, φαγητό, κρασί, χορός και η μαμά να ξεχνάει πάντα το αλάτι, μα πάντα όμως, στο τέλος το ξέραμε ότι αυτό μόνο θα ξεχάσει να πάρει και δεν της το λέγαμε, σαν το έθιμο της δικιάς πρωτομαγιάς το είχαμε, να έχουμε να την πειράζουμε μετα... Μια φορά ξέχασε και τα φλυτζανακια του καφέ - α, όλα κι όλα και καφέ είχε στο τέλος, εννοείται - πήρε γκαζάκι, πήρε μπρίκι και καφέ, φλυτζανακια δεν πήρε...να τέτοια κάναμε και την πειραζαμε όλη τη μέρα μετά, φυσικά!

Μετά στο γυμνάσιο, την Πρωτομαγιά το πρωί πηγαίναμε πρώτα με τον παππού, η μικρή μου αδελφή κι εγω, στο Εργατικό Κέντρο της Εδεσσας να ακούσουμε την ομιλία, για πορεία ούτε λόγος, μη σου πω πόσοι ήμασταν, και μετα πηγαίναμε στην οκογενειακή πρωτομαγιά να πιασουμε το Μάη.
Τις μεγάλες πορείες της εργατικής πρωτομαγιας, τις έζησα μετα, φοιτητρια, στην Θεσσαλονίκη, και μια χρονια, μια μεγαλη πορεία και στην Αθηνα, νομίζω.

Τωρα, δεν ξερω να σου πω. Τι νιώθω όταν έρχεται η πρωτομαγιά;


Όλες οι γραμμές-μας στραβωθήκαν κι αποτύχαν
-ευτυχώς, το νιώθω απόλυτα καθώς
απ' το πίσω κάθισμα κοιτώ τα ίδια μέρη,
τρυφερά, με τα φανάρια μου σβηστά...

Μέσ' απ' τη ζέστα του σφαγείου
και με στεφάνια δροσερά
θ' ανταμωθούμε μια τρελή πρωτομαγιά
Και το πλυμένο σώμα
πίσω απ' τα λουλούδια
θα ενωθεί
σαν ζαλιστούμε απ' των χορών μας το κρασί
Σε παραλίες σκουπιδοτόπων,
με κασετόφωνα κι εγώ,
μια πολιτεία σωριασμένη έχω σκοπό.

Όλα είναι τόσο τρομαγμένα,
μα τ' αγαπάω ο φτωχός
δώσ-μου τα λόγια, επιτέλους, να μην είμαι μοναχός.

Δίπλα από το κύμα έχει τ' άλογα λυμένα,
θα τον δεις, ο ασπροντυμένος μπουζουξής.
Κι όλο κατεβαίνουν καπνεργάτριες και προσκόποι
με φακούς, μέσα από κρότους και καπνούς.
Τρέχουνε τα πεύκα το φεγγάρι ξεδιπλώνει,
διαρκώς, με γάζες κόκκινες το φως
κι άγριες παρέες νεαρών με γυφτοπούλες,
προσπερνούν, και μαγεμένο μ' οδηγούν...

18 σχόλια:

VAD είπε...

Kαλή Πρωτομαγιά,

Καλο μήνα...

Adamantia είπε...

Eίναι σπουδαίες αυτές οι αναμνήσεις Αναστασία μου..
Καλή Πρωτομαγιά, καλό μήνα και άπειρα λουλουδάτα φιλιά!

Maria Tzirita είπε...

Καλό μήνα και καλή πρωτομαγιά Αναστασία μου! Καλά να περάσετε, πολλά φιλιά ανοιξιάτικα!

Ανώνυμος είπε...

Έτσι ακριβώς ήταν. Μαζευόμασταν όλο το σόι στο αγρόκτημα του θείου - οι θειάδες συναγωνίζονταν ποιά θα φτιάξει τα καλύτερα φαγητά για τη μάζωξη, οι θειοί προσπαθούσαν (μάταια!) ν'ανάψουν να κάρβουνα για τις μπριζόλες και τσακώνονταν για το ποδόσφαιρο, και οι μεγαλύτερες ξαδέλφες μου με παίρναν (τάχαμου) βόλτα στην εξοχή, για να κάνουν τσιγάρο μακριά απ'τους γονείς τους...

Oh les beaux jours!

Καλό μήνα να'χουμε, παρολαυτά!

Ιωάννα είπε...

Το πρωί στο Εργατικό Κέντρο της Έδεσσας με τον παππού χωρίς τους γονείς και μετά στην εξοχή με τους γονείς χωρίς τον παππού!

Ίσως γι΄αυτόν ακριβώς το λόγο αυτά τα δύο είναι τόσο συμφιλιωμένα μέσα μου.

Η 1η του Μάη είναι απεργία και όχι αργία αλλά ταυτόχρονα
και μέρα των λουλουδιών και της εκδρομής "στας εξοχάς".

Μόνο φέτος (νάναι καλά το σκάκι των κοριτσιών, της Αγγελικής και της Ελισάβετ) ούτε συγκέντρωση ούτε εξοχή!

Του χρόνου!

καλημέρα είπε...

Καλό μήνα VaD!
Και σιγά σιγα, ας έχουμε καλό καλοκαίρι, όσο κι αν χαλαει πότε πότε ο καιρός, το καλοκαίρι στα πόδια μας είναι. Βεβαια στα δικά σου τα μερη μπορεί να έχει έρθει κιόλας, έτσι δεν είναι;
Πολλούς χαιρετισμούς από Θεσσαλονίκη!

καλημέρα είπε...

Αδαμαντία μου,
ευχαριστώ πολύ για τις ευχές και με πολλή αγαπη στις ανταποδίδω!
Πολλά πολλά φιλιά!

καλημέρα είπε...

Μαρία,
καλο μήνα ας εχουμε!
Με υγεία και τα άλλα θα τα βρούμε όλα...

καλημέρα είπε...

undantang,
μικρός ο κόσμος και πόσο ίδιες οι παιδικές μας πρωτομαγιές, πλάκα έχει! Είχα ξεχασει αυτό που εκαναν τα μεγαλα αδελφια και ξαδελφια, ντεμέκ να μας πάνε βόλτα και μας επαιρναν μαζί ή για να καπνίσουν στα κρυφα ή για να συναντησουν το φλερτ τους...
Ωραίες μερες...αλλα κι αυτες τωρα ωραίες είναι, μια χαρα...

καλημέρα είπε...

αδελφούλα,
δεν μπορείς να πείς όμως, σήμερα στην απονομή τα μετάλλια της Αγγελικής και της Ελισάβετ, ανάμεσα σε συμπαίχτες τους από κάθε γωνιά του κόσμου, άξιζαν με το παραπάνω αυτην την διαφορετική φετινή πρωτομαγιά!
Άντε και στα επόμενα των κοριτσιών μας!
Σε περιμένω αύριο να τα πούμε από κοντα!

VAD είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
VAD είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
VAD είπε...

Κοιτα τη θερμοκρασία στο πλαγιο μενού του μπλογκ μου να δεις αν εχει έρθει!Φωτιά:((

καλημέρα είπε...

VaD, είδα, 35 βαθμούς!
Εδώ πάλι, καμία σχεση, άμα σου πω τα μάλλινα ακόμα δεν μου κάνει καρδιά να τα μαζεψω; (καλά, μπορεί και να τεμπελιάζω βεβαια, αυτό ας μην το σχολιάσω καλύτερα)

efoudi είπε...

φέτος,αν και υπηρχαν πολλά σύννεφα στον ουρανό και βροχούλα που ξεπλενε μέσα κι έξω μας, πίσω απο αυτά τα σύννεφα υπάρχει πάντα ήλιος!

μέσα κι έξω μας.

μπορεί ο μάης να φοράει ακόμη κασκολάκι αλλα έχει και τις χαρές του!έχεις ενημερωθεί σχετικά ελπίζω..

καλημέρες!

nikiplos είπε...

"Σε παραλίες σκουπιδοτόπων,
με κασετόφωνα κι εγώ,
μια πολιτεία σωριασμένη έχω σκοπό.

Όλα είναι τόσο τρομαγμένα,
μα τ' αγαπάω ο φτωχός
δώσ-μου τα λόγια, επιτέλους, να μην είμαι μοναχός."

Ο Διονύσσης είναι ποιητής Αναστασία... αυτό το ρεφραίν το έχω σιγοτραγουδήσει πολλές φορές... πολύ όμορφες οι αναμνήσεις σου... από καιρό ήθελα να τις σχολιάσω αλλά ένεκα χρόνου και πιεστικών ημερομηνιών περαίωσης δεν βρήκα ευκαιρία... Αυτές οι πρωτομαγιάτικες αναμνήσεις σου μου θύμισαν πολλά. Δεν ξέρω πόσα ακριβώς ήταν το πρωϊνά που πήγα στην συγκέντρωση στο πεδίο του Άρεος... Πολύ λίγα πάντως... Στα φοιτητικά μου χρόνια μόνο... πριν και μετά όχι τόσο...
Όμορφα περνούσατε στις εκδρομές πάντως... είναι αυτή η όσμωση της οικογένειας που είναι αναντικατάστατη... Άραγε σήμερα συμβαίνουν τετοια?

Σε φιλώ, καλό βράδυ...

καλημέρα είπε...

Εfoudi,
και βεβαια ενημερώθηκα! Πώς πήγε χθες; Θα σας επισκεφτώ με την πρωτη ευκαιρία.

καλημέρα είπε...

Νίκιπλε,
ο Σαββόπουλος είναι ποιητής και για μενα. Ξερεις, όταν έπαιρνα το πτυχίο μου, σκεφτόμουν τι μεταπτυχιακό να κάνω, μη χασω τρομάρα μου....Πριν καταλήξω λοιπόν, είχα σκεφτεί αυτό το θεμα, τους στίχους του Σαββόπουλου, είχα απευθυνθεί λοιπόν σε κάποιους καθηγητές που υπέθετα ότι θα ενδιαφερονταν...εμένα μου λες; ο ένας δεν ήξερε, ο άλλος σιγα το θεμα...μπορεί και να είχαν δίκιο βεβαια, ειχα εγώ μια ιδεα δε σημαίνει ότι ήταν και σωστή...

Για τις πρωτομαγιές που ρωτας, μπα, εγώ τουλάχιστον δεν κάνω αυτά τα ωραία που θυμάμαι στα παιδικά μου χρόνια, όμως μου λείπουν πολύ, το να συναντιόμαστε φίλοι, οικογενειες έτσι όπως τότε, πραγματικά μου λείπει πάρα πολύ...