Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2008

"You've got a friend"

Έλειψα σήμερα από το ραδιόφωνο. Με βρήκαν διάφορα "μπόσικη" και δεν ήμουν στα καλύτερά μου για να το πω κομψά. Σαν να είχε δίκιο ένας φίλος που μου είπε τις προάλλες, και καλά θα κάνει να μου το ξαναπεί μπας και βάλω μυαλό, να προσέχω τον εαυτό μου, αυτά που σου λέει ένας φίλος κι εσύ χαίρεσαι που σε νοιάζεται αλλα λες, μπα όλα μια χαρά είναι και όπως πριν όλα.

Και σήμερα που έλειψα, άκουγε το Λενάκι από τα μακρινά τα μέρη και η road... από Αθήνα, και η Αθηνά βρήκε χρόνο μέσα στο τρέξιμο της δουλειάς, κι η Μαρία το ίδιο, όπως και ο Νίκος και ο Βαγγέλης να πούμε δυο λόγια, και η Κατερίνα και άσε να μη συνεχίσω γιατί μοιάζει με απουσιολόγιο όπου μόνο το δικό μου όνομα ήταν γραμμένο κι εσείς μου στέλνατε mail και μηνύματα "πού είσαι;" εξαφανισμένη εγώ.
Ρώτησε κι ο Δημήτρης, αν θα μπορούσα να ανεβάσω τους στίχους του (ενός)τραγουδιού που ακούτε όταν ανοίγετε την καλημεροϊστοσελίδα, του "You've got a friend".

Εύκολο είναι. Αλλά να μην βρω μια ευκαιρία η μπουρμπούρω να γράψω δυο λόγια και γαι το τραγούδι και για αυτήν που το εγραψε; Αντέχω να αντιγράψω μόνο τους στίχους; Με τίποτα...



Λοιπόν, καλό κουράγιο αρχίζω να μιλάω-γράφω, το έγραψε η Carole King. Περιέχεται στο άλμπουμ σταθμό της καριέρας της "Tapestry", κυκλοφόρησε το 1971 και μέσα στο δίσκο αυτό υπάρχουν μερικά από τα πιο δημοφιλή αλλα και σπουδαιότερα τραγούδια τα οποία έχουν χαρακτηρίσει την πορεία αυτής της εξαιρετικής τραγουδοποιού, όπως τα "It's Too Late", "Home Again" (που μου αρέσει τόσο πολύ), "I Feel the Earth Move", τα "Will You Love Me Tomorrow?" και "You Make Me Feel Like A Natural Woman" που έγραψε μαζί με τον Gerry Goffin, πρώτο σύζυγό της - χώρισαν το 1967.
το 1972 η Carole King πήρε τέσσερα Γκράμι για το άλμπουμ αυτό, ένα από αυτά ήταν για το καλύτερο τραγούδι, ήταν το "You've got a friend".
Γεννημένη το 1942, στις 9 Φεβρουαρίου, στο Μπρούκλιν, η Carole King, της οποίας το πραγματικό επώνυμο είναι Klein, έπαιζε πιάνο από μικρή, ήδη από τη νηπιακή της ηλικία. Στην εφηβεία είχε γράψει κιόλας τα πρώτα της τραγούδια. Στη δεκαετία του '60, μαζί με τον άντρα της, μουσικό επίσης, Gerry Goffin ήταν από τα πρώτα ονόματα της αμερικανικης τραγουδοποιίας. Η καριέρα της απογειώθηκε με τον δίσκο που αναφέραμε πριν, και ο οποίος επηρέασε πολλούς τραγουδοποιούς σύγχρονούς τους αλλα και πολλούς που ακολούθησαν στα επόμενα χρόνια.
Για την ιστορία ας πούμε δυο λόγια για ένα ακόμη τραγούδι που έγραψε νωρίτερα. Το 1960 η C.King έγραψε το "Oh! Neil" , με το οποίο απαντούσε στο "Oh! Carol" που είχε γράψει για την ίδια ο Neil Sedaka- ήταν και η πρώτη του μεγάλη επιτυχία-, σπούδαζαν στο ίδιο κολλέγιο,το Queens College.
Τώρα η C. King ζει στο Αϊντάχο, σε ένα ράντσο κι αν δεν σας λυπόμουν που με αφορμή ένα τραγούδι διαβάζετε ολόκληρο σεντόνι, αν το διαβάζετε δηλαδή, θα σας έγραφα κι άλλα πράγματα για τα οποία πολύ θαυμάζω αυτήν την σπουδαία μουσικό και τραγουδοποιό.
Αντιγράφω λοιπόν τους στίχους που ζήτησε ο Δημήτρης, σας λέω ότι η επίσημη ιστοσελίδα της είναι: http://www.caroleking.com/ και σταματώ εδώ, για την ώρα, δε είναι να μου έχετε εμπιστοσύνη και το ξέρετε, μπορεί να επανέλθω για το ίδιο θέμα και πρόσωπο.


"When you're down and troubled
And you need some loving care
And nothing, nothing is going right
Close your eyes and think of me
And soon I will be there
To brighten up even your darkest night

You just call out my name
And you know wherever I am
I'll come running to see you again
Winter, spring, summer or fall
All you have to do is call
And I'll be there
You've got a friend

If the sky above you
Grows dark and full of clouds
And that old north wind begins to blow
Keep you head together
And call my name out loud
Soon you'll hear me knocking at you door

You just call out my name
And you know wherever I am
I'll come running to see you again
Winter, spring, summer or fall
All you have to do is call
And I'll be there

Ain't it good to know that you've got a friend
When people can be so cold
They'll hurt you, and desert you
And take your soul if you let them

You just call out my name
And you know wherever I am
I'll come running to see you again
Winter, spring, summer or fall
All you have to do is call
And I'll be there
You've got a friend"


Τι τραγούδι! Αν υπήρχε ένας ύμνος για τη φιλία δεν θα μπορούσε να είναι το τραγούδι αυτό;

Χμ..., τωρα που το σκέφτομαι απόδοση στα ελληνικά δεν θα κάνουμε; Τώρα είναι αργά, αλλά κι αύριο μέρα είναι. Εννοείται ότι όποιος θέλει βοηθάει!

15 σχόλια:

efoudi είπε...

σήμερα έκανα κι εγώ κάτι για τον εαυτό μου..τον πρόσεξα.

και δεν θα ξεχάσω αυτή τη μέρα.

καλημέρα..

kostaslogh είπε...

Kαλημέεεερααααα!!
μας έλειψες ,πράγματι κι ας μην ακουγόμαστε συχνά, είμαστε ανελλιπώς
δίπλα σου ραδιοφωνικά αλλά λίγο δύσκολο να επικοινωνήσουμε !
Με μουσική διάθεση σε βρίσκω και χαίρομαι,έχω αρχίσει να ζορίζομαι με τόση μαυρίλα τόσες μέρες.
Όσο για την απόδοση στα ελληνικά του τραγουδιού ως παλιοροκάς οφείλω να διαφωνήσω καθ΄ότι κάποια τραγούδια
τέτοιου μεγέθους καλό είναι να τα αφήνουμε ως έχουν στη μαγεία τους!

Ανώνυμος είπε...

Καλη σου μερα Αναστασια!
(τουλαχιστον) οι εκπομπες σου βγαζουν τεραστια ανθρωπια, δυναμη και ενεργεια και γι αυτο ειμαι σιγουρη πως πολλοι εκει εξω ειμαστε φιλοι σου...
φιλια γλυκα καλημεραααααααααα
Δεσποινα

καλημέρα είπε...

efoudi,
Μπράβο κοριτσάκι! άντε να μαθαίνω σιγά-σιγά από τις φίλες μου!

καλημέρα, καλημέρα, καλημέρα.

καλημέρα είπε...

καλημέεεερα Κώστα.
Άμα δεν ζοριζόμασταν κι αυτές τις μέρες ντιπ χαϊβάνια (όπως λένε και στο χωριό μου) θα είμασταν, κανονικό είναι νομίζω αυτό που μας συμβαίνει, και κατι θα βγει, λέει η χαζοχαρούμενη, ενίοτε, αισιοδοξία μου.

Για το τραγούδι, μετάφραση-απόδοση στίχων θα κανουμε, για όσους δεν καταλαβαίνουν τα λόγια, όοοχι δεν θα το χαλάσουμε το κορυφαίο άσμα, μην ανησυχείς!

καλημέρα είπε...

εφούδι, κώστα,
τώρα το είδα, στις 2-2.30 τη νύχτα σχολιάσατε στο blog; Ξενύχτηδες...

καλημέρα είπε...

Δέσποινα,
καλημέεερα (κι ας βρέχει έξω, κι ας είναι σκοτεινά σαν βράδυ)
κι ευχαριστώ πολύυυ

και φιλιάα!!!

Adamantia είπε...

Φιλια πολλα κι απ'τη ως τωρα βροχερη Αθηνα!! Πανεμορφο τραγουδι!

καλημέρα είπε...

Αδαμαντία μου,
φιλιά πολλά από τη Θεσσαλονίκη όπου βγήκε μόλις ο ήλιος, ξεμυτάει αναμεσα στις πολυκατοικίες τώρα που σου γράφω,
ένα τραγούδι κι ο ήλιος πώς μαλακώνουν τη ψυχή μας...και πόσο ανάγκη το έχουμε όλοι...

Roadartist είπε...

Εμας όλη μέρα βροχή..
Περαστικά λοιπόν... Το νέο avatar πολύ μου αρεσει;)

Ανώνυμος είπε...

Αναστασία μου,
μου άρεσε πάρα πολύ και η παλιά σου φωτογραφία με την κούπα της καλημέρας, τώρα δεν την βλέπω στο μπλοκ, δεν μπορείς να έχεις και τις δύο, και την καινούρια που έβαλες, τη ζωγραφιά, και την παλιά;
Σε φιλώ,
Μυρτώ

Maria Tzirita είπε...

Χαίρομαι που μου έδωσες την ευκαιρία με το σχόλιό σου στο μπλογκ μου να σε γνωρίσω και χαίρομαι που ανακάλυψα πως οι αναρτήσεις μας ταυτίζονται στο νόημα! Θα σε παρακολουθώ, θα σε ακούω κι ελπίζω να τα πούμε και πάλι σύντομα! Φιλιά!

καλημέρα είπε...

roadartist,
το νεο ...αβατάρι, είναι ζωγραφιά της Σαββίνας που πολύ θαυμάζω το ζωγραφικό της ταλέντο. Να σου πω την αλήθεια έψαχνα μια αλλη ζωγραφιά που μου έχει κάνει όπου έπαθα πλάκα πώς έπιασε το βλέμα μου, αλλά η ανεπρόκοπη κάπου έβαλα τη ζωγραφιά για μην την χάσω, και φυσικά ...ξέχασα πού... όταν την βρω θα την ανεβάσω σίγουρα!

καλημέρα είπε...

Μυρτώ,
να την έχω κι αυτήν λες μαζί; Θα δούμε! Βρε, αυτό το φλυτζάνι, έγινε σήμα κατατεθέν- κι άλλοι μου το είπαν στο τηλέφωνο σήμερα.

καλημέρα είπε...

Μαρία,
καλώς ήρθες στο καλημεροblogόσπιτο! Καλώς να τα λέμε!