Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2008

ενας μικρός κόσμος

Πολύ τρέξιμο, πολλή δουλειά, αλλά έτσι είναι πάντα αυτή η εποχή. Φθινόπωρο. Η αγαπημένη εποχή. Μπορεί να έχω ακόμη το σύνδρομο του σχολείου. Τώρα δεν είναι η αρχή μιας νέας χρονιάς;

Είμαι ακόμα στο σύμπαν του κόσμου και των ιστοριών του Μουρακάμι, και μου αρέσει πολύ. Τελειώνω το Κουρδιστό Πουλί. Προσπαθώ να βρω χρόνο, στο αστικό, στο τραπέζι της κουζίνας όσο μαγειρεύω, όσο κλέβω χρόνο από παντού να μπαινω στις σελίδες του. Αν δεν υπήρχαν τα βιβλία, πώς θα ήταν οι ζωές μας;

"Το ήξερες ότι το τραγούδι σε εκείνη τη διαφήμιση είναι των Beatles;" με ρωτάει ο γιος μου. "Εγώ σήμερα το έμαθα", συμπληρώνει και συνεχίζει να μου λέει για το συγκρότημα, πότε και πώς διαλύθηκαν και άλλα τέτοια. Τώρα να σου πω ότι δεν χάρηκα, ψέμματα θα σου πω. Όσα χρόνια κι αν περασουν, όσα κι αν αλλάξουν, πάντα στην ίδια ηλικία τα παιδιά θα μιλάνε και θα έχουν κοινό τόπο συνάντησης τη μουσική, κοίτα να δεις. Τώρα μάλλον πολύ κουλτουριάρικα το είπα αυτό, ε; Πάντως χάρηκα. Που μιλάνε για αυτό το καλύτερο συγκρότημα όλων των εποχών (αυτό Σκύλε από σένα το έκλεψα), που ψάχνουν τραγούδια. Και χάρηκα, μη σου πω ένιωσα και περήφανη, που είχα να του δείξω το βινύλιο του '69, πολύτιμο και σπάνιο για μένα (είναι αυτό που μου γράφατε κορίτσια τότε που μπήκε ο κλέφτης στο σπίτι και πήρε ό,τι ήταν για αυτόν πολύτιμο, ναι, τα δικά μας πολύτιμο για αλλον είναι τίποτα και δεν τα παίρνει κανείς. Come Together.



Είδα το όνομα ενός παλιού μου φίλου σε ένα βιβλίο. Έχω να τον δω, να τον ακούσω, να διαβάσω γράμμα του πολλά χρόνια. Συγκινήθηκα. Θυμήθηκα στιγμές, συζητήσεις μας. Όχι, δε νομίζω ότι θα θα ξανασυναντηθούμε. Όμως περπατώνας στο δρόμο, στην παραλία που φυσούσε ένας τρελός αέρας, μου ήρθε ένα τραγούδι και όπως το σιγοτραγουδούσα ήμουν σίγουρη από πού ερχόταν.





Πριν λίγες μέρες ξεκινησε ένα μεγάλο πείραμα. Προσπάθησα να διαβάσω όσα περισσότερα μπόρεσα για να καταλάβω πραγματικά τι αφορά. Έγινα μαθήτρια και πολύ μου άρεσε. Κάποιοι ασχολούνται με ό,τι όταν ήμασταν μικροί μας απασχολούσε ίσως περισσότερο από οτιδήποτε άλλο "πώς έγινε ο κόσμος και πώς γίναμε κι εμείς;"


Βίντεο από την ζωντανή μετάδοση για την έναρξη της λειτουργίας του LHC στο CERN

Λίγα λόγια εδώ κι εδώ

και...

CERN in 3 minutes

Καλά, το ξέρω ότι κι εσύ μπορεί να το σκέφτηκες αυτό, τι μόνο το δικό μου το μυαλό πήγε εκεί;

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Υπέροχο Αναστασία!"η πιο όμορφη θάλασσα"!
Μάνο Λοίζο άκουγα πριν λίγο και τωρα ξανακούω και βλέπω το βιντεάκι.Πανέμορφο!

Andreas P. είπε...

Έχεις δίκιο. Το φθινόπωρο είναι σίγουρα η καλύτερη εποχή. Όσα χρόνια κι αν περάσουν, πάντα θα έχεις μια (αδικαιολόγητη τις περισσότερες φορές) προσμονή για κάτι νέο που έρχεται.

(Άσε που σταματάς να ιδρώνεις κιόλας!)

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Επειδή είναι αδύνατο ν α δω τα βιντεάκια τώρα, θα επανέλθω αύριο που θα έχω πλήρη εικόνα. Πόσο σε χαίρομαι με την ζωντάνια σου!!! φιλιά.

καλημέρα είπε...

Κατερίνα,
σήμερα λέω να το παίξω και στην εκπομπή, για να δουμε

καλημέρα είπε...

Ανδρέα,
καλώς ήρθες. Ωραίο νικ!
Εκείνο το "αδικαιολογητη τις περισσότερες φορές" με ανησυχεί καμιά φορά. Βρε λες;

καλημέρα είπε...

Βαγγέλη,
για εκείνο το "ζωντάνια" σε ευχαριστώ τα μάλλα. Αχ, είναι πολλές φορές που θέλω να το ακούω τελευταία, ακόμα περισσότερο ν ατο νιώθω φυσικά, γιατί οι μπαταρίες σαν κάτι να παθαίνουν αυτον τον καιρό κι αποφορτίζονται οι ρημάδες!

manetarius είπε...

Καλημέρααα!!
...πάλι μισό σχόλιο θα σ' αφήσω, πάλι είμαι στη δουλειά και δεν μπορώ να δω βιντεάκια...ούφ!
Δεν πειράζει..τα ξαναλέμε το απόγευμα (γιατί είμαι κι εγώ ενοχικός τύπος και μ' αρέσει να δεσμεύομαι!) :)))

Κωνσταντινιά είπε...

Καλημέρα και από μένα μια και χθες δεν πρόλαβα να σου πω καληνύχτα.

Ανώνυμος είπε...

Τα βιντεάκια δυστυχώς δεν τρέχουν στον Η/Υ μου, αλλά υποπτεύομαι ότι το τελευταίο είναι από το φεστιβάλ και μιλά για μποζόνια (το'παιξες και στην εκπομπή εξάλλου). Ε, ναι, κι εγώ το σκέφτηκα,όταν πρωτοέμαθα για το πείραμα του CERN! Μου προκαλούν δέος όλα αυτά τα λαμπρά μυαλά που συμμετέχουν σε ένα τόσο σημαντικό πείραμα. Και είναι ωραίο που το πλατύ κοινό, με την αφορμή αυτή, είδε στην TV και κάποιους σοβαρούς επιστήμονες εκτός από τις συνήθεις μετριότητες.
Την Κυριακή ετοιμάζομαι να επισκεφτώ το Σκλήθρο και το πολυδιαφημισμένο εστιατόριο του "Θωμά". Από τώρα τρέχουν τα σάλια μου...Με την ευκαιρία θα δω και το Νυμφαίο, για το οποίο έχω ακούσει αντιφατικά σχόλια.
ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ! ΒΑΣΩ Χ.

Ανώνυμος είπε...

Αναστασία,τι κρίμα το έχασα!Πολύ λίγο σε ακούσα σήμερα.Ήμασταν αγορά με τη θεία μου και το θείο μου απο Αυστραλία.
Να είσαι καλα!Καλό Σαββατοκύριακο!
Φιλιά!