"δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα βιβλίο..."

Άδειασαν τα γραμματοκιβώτια απο προεκλογικά φυλλάδια, άδειασαν και οι δρόμοι της Θεσσαλονίκης. Σφαιρατα πήγαινε το αστικό στο κέντρο. Τα ελικόπτερα που βλεπουν τα πρωινά την κίνηση στους δρόμους της πόλης δεν είχαν δουλεια σήμερα. Μάλλον πολλοί είναι οι ετεροδημότες. Από αύριο θα είναι αλλιώς. Θα γυρίσουν όλοι, ίσως.
Από σήμερα βέβαια νεα βδομάδα, νεα κυβέρνηση. Άλλοι χαρούμενοι, άλλοι ζεματισμένοι απο το χθεσινό αποτελεσμα της κάλπης. Άφού με τα πρωτα αποτελέσματα ήρθε ενας αναστεναγμός ανακούφισης, αρχίσαμε να μιλάμε με την Ιωαννα, να σχολιάζουμε, εμ, βλεπεις μας έφυγε κι η αγωνία αν θα μπει ο Συριζα στη βουλή...
Να ρωταω μετα τη μαμά μου πότε θυμαται να είχε τετοια ποσοστα δεξια παραταξη σε εκλογές στην Ελλάδα και να χάνεται η απαντηση σε χρονια που δεν είχα γεννηθεί.
Το μετρο, τα λίγα και σοβαρά λόγια, η ευγένεια και η ψυχραιμία να είναι το μετρο μου για να εκτιμήσω πώς μιλάνε οι πολιτικοί στα κανάλια, όσο συνεχιζόταν η αναμεταδοση των αποτελεσμάτων.

Στο μεταξύ, πριν και μετα τις εκλογές, χίλια πραγματα στο μυαλό μου.
Χίλια και ένα.

Περπαταω στην πόλη, ήλιος σήμερα, πριν λίγο άρχισε να ψιχαλίζει, σταματησε σε δυο λεπτα.
Το πρωί, είδα στο blog του Νίκου και της Βένιας, στο μονοπάτι τους,(www.tomonopatimou.blogspot.com), φθινοπωρινές εικόνες, σαν αυτήν:

Σκέφτηκα, τι καλά που θα ήταν τώρα που φευγει η ΔΕΘ από το κεντρο τςη Θεσσαλονίκης να φτιάξουμε ενα τετοιο μεγαλο πάρκο στην καρδιά της πόλης. Είσαι να το ονειρευτούμε; Φαντάζεσαι πώς θα ήταν οι Κυριακές μας, οι ανάσες μας κάθε μέρα σε αυτήν την πόλη που έχει λιγότερο πρασινο απο, σχεδόν, κάθε άλλη ευρωπαϊκή πόλη; Τώρα θα μου πεις ποιος θα τα βαλει με τους εργολάβους, τους πολιτικούς που θα εχουν τους δικούς τους σοβαρούς λόγους να γίνουν όλα τσιμέντο, προνομιούχες μεζονέτες; Άμα σου πω εμείς, θα με πιστέψεις ή θα γελάσεις;
Πάντως, εγώ, όταν αρχισα να ξεφυλίζω το βιβλίο για το οποίο θελω να σου μιλήσω δεν το περίμενα ότι θα είναι ενα από τα ωραιότερα βιβλία που διαβασα ποτέ. Φερνάντο Σαβατέρ (Fernando Savater) "Μιλώντας στο γιο μου για την ηθική και την ελευθερία", εκδόσεις Πατάκη.

Δεν τον ήξερα τον συγγραφέα.

Ισπανός, καθηγητής φιλοσοφίας, εχει γραψει φιλοσοφικά, λογοτεχνικά και πολιτικά δοκίμια, αφηγήματα και θεατρικά έργα, διαβαζω στο "αυτί" του βιβλίου.
Όσο διαβαζα τόσο καρφωνόμουν σε όσα γραφει.
Ούτε δεκαπέντε χρονών είμαι, όσο περίπου ο γιος του όταν του απευθύνει όσα γραφει στο βιβλίο, ούτε πρωτη φορα άκουγα να μου μιλάνε γα ηθική. Κι όμως... Χαιρόμουν να διαβαζω εναν ανοιχτόμυαλο αριστερό διανοούμενο να μιλά με τέτοια σαφήνεια για την ηθική και την καλή ζωή, με σοβαρότητα, χιούμορ και γνώσεις. Σε κάθε κεφάλαιό του μου έδινε, το αγαπημένο μου πάντα, "δουλειά για το σπίτι", ερωτήσεις για να σκεφτώ, πραγματα για να ψάξω μόνη μου και να με πανε κι αυτα σε άλλα καινούρια πραγματα. Τίποτα δεν είναι έτσι γιατί "απλώς ...έτσι είναι..." ή "πρεπει", ή γιατί "ετσι είναι αφού το λεω εγώ". Για τα πραγματα και τις απόψεις υπαρχει γιατί, λόγος, αιτιολόγηση. Νομίζω ότι ντεμέκ "αριστεροί", μονίμως θυμωμένοι, οργισμένες αδικαίωτες μεγαλοφυίες, αδικημένοι απο τη ζωή και το σύστημα, εκείνοι που λενε συχνά "ας αλλαξει το σύστημα και μετα θα αλλαξω κι εγώ", εκείνοι που όλο σε άλλους ρίχνουν το φταίξιμο για ό,τι συμβαίνει, ωραίο αλλοθι στη δική τους τεμπελιά...ναι, σίγουρα δεν θα βρουν πολλά στο βιβλίο αυτό. Μηπως θα είναι η πρώτη φορα;
Ο συγγραφέας γραφει στη εισαγωγή του: "Το βιβλίο αυτό δεν είναι τίποτα περισσότερο απο ένα βιβλίο... Είναι σχεδιασμένο και γραμμένο για να το διαβάζουν οι έφηβοι. Πιθανόν να έχει να διδάξει πολύ λίγα στους δασκάλους τους. Στόχος του δεν είναι να κατασκευάσει πολίτες που να σκέφτονται καλά- πόσω μάλλον πολίτες που να σκέφτονται άσχημα- αλλα να ενθαρρύνει την εξέλιξή τους σε ανθρώπους που θα σκέφτονται ελεύθερα."
Τώρα, να σου πω την αλήθεια, αυτα λεει ο συγγραφέας, αλλα μιας και ξερω και ξερεις και ξερουμε ουκ ολίγους μεγάλους, και δασκάλους και γονεις ή απλως ενηλικες που εχουν ένα...θεματάκι με τη φραση "σκεφτομαι ελευθερα", ούτε οι ίδιοι είναι, ούτε τα παιδιά τους θελουν να γίνουν ελευθεροι άνθρωποι, μήπως να του ρίχναμε όλοι μια ματιά του βιβλίου, λεω, μήπως;
Το "Μιλώντας στο γιο μου για την ηθική και την ελευθερία" μετεφρασε στα ελληνικά η Αγαθή Δημητρούκα. Εξαιρετικά, νομίζω. Θυμάμαι παντα τον Μαρωνίτη να μας λεει στο πανεπιστήμιο, στην μεταφραση το πρωτο απαραίτητο είναι όποιος μεταφραζει να ξερει καλά την γλώσσα στην οποία θα αποδώσει το πρωτότυπο κείμενο. Η Αγαθή Δημητρούκα μεταφραζει σε στρωτα, σωστα ελληνικά το γραπτό με πολλά στοιχεία προφορικότητας κείμενο του Σαβατέρ.
Στην αυριανή εκπομπή φιλοξενούμενη θα είναι η Αγαθή Δημητρούκα. θα μιλήσουμε για το συγκεκριμενο βιβλίο, για το επόμενο που ήδη μεταφραζει, του ίδιου συγγραφέα, για τους δικούς της στίχους, τα δικά της βιβλία. Χαίρομαι που θα είμαστε μαζί αύριο στην Καλημέρα.


("Αντικατοπτρισμοί", μουσική: Μάνος Χατζιδάκις, Στίχοι: Αγαθή Δημητρούκα, ερμηνεία: Αλίκη Καγιαλόγλου)