28η Οκτωβρίου

Πριν λίγα χρόνια, ένα βράδυ 28ης Οκτωβρίου, χτυπησε το τηλεφωνο. Ήταν η μαμά μου, φορτσάτη, μη σου πω και αρπαγμένη, καλά καλά δεν πρόλαβα να τη ρωτήσω τι κάνει, είναι εκεί ο Άγγελος να τον ρωτήσω κάτι; μου λέει. Ναι, απαντησα εγώ, φωνάζω το παιδί, μιλάει με τη γιαγιά του. Κάτι τον ρωτάει, εκείνος απαντάει και το κλείνουν αμέσως. Τι τον ρώτησε, πάει το μυαλό σου;
Είχε δει στην τηλεόραση ενα ρεπορταζ, ενα από τα συνηθισμένα αυτών των ημερών, ο ρεπόρτερ ρωτούσε παιδιά δημοτικού και γυμνασίου τι επέτειο έχουμε σήμερα, εκείνα απαντούσαν ό,τι φανταζεσαι, πολεμήσαμε με τους Τούρκους, είπαμε όχι στους Γερμανούς, ό,τι θες. Δεν το χωρούσε το μυαλό της και σου λεει, θα'χει πλάκα να μην ξέρουν τα εγγόνια μου τι έγινε την 28η Οκτωβρίου. Άρχισε λοιπόν τα τηλεφωνήματα, για σύντομα τσεκαρίσματα, σε όλα της τα εγγόνια. Σε όλα έκαμε την ίδια ερώτηση. Δε μου λες, τι επέτειο έχουμε σήμερα; Τα παιδιά απαντούσαν, ενταξει έλεγε εκείνη, ούτε κουβέντα παραπανω, τηλεφωνούσε αμέσως στο επόμενο εγγόνι.
Ακόμα λεμε την ιστορία αυτή και γελάμε. Της την θυμίσαμε σήμερα μαζί με τα παιδιά, "μα, έτσι θα τους άφηνα, ευτυχώς απαντούσαν σωστα αλλιώς..."
Και μετα πιάσαμε την κουβέντα για αυτό που έγινε στην Αθήνα χθες, τους αστυνομικούς που δέχτηκαν επίθεση. Είκοσι χρονών παιδιά, είπε. Ήθελα να 'ξερα ποιοι το έκαναν. Κι εγώ ρε μαμά. Και ήθελα να ξέρω και αν υπάρχουν ακόμα κάποιοι που πιστευουν ότι αυτές οι δολοφονικές ενέργειες είναι "πολιτικές επαναστατικές πραξεις". Τόσο πολύ πιστευουν ότι είναι μάγκες πυροβολώντας όποιον φοραει στολή ώστε ξεχνάνε, αν το ήξεραν και ποτέ δηλαδή, πως ό,τι αλλαζει το θέμα είναι να αλλαζει πρώτα εμάς στο καλύτερο. Τι λεω τώρα κι εγώ, ψιλά γραμματα...

28η Οκτωβρίου, μια σύντομη επίσκεψη στο χωριό, βόλτα στους δρόμους που έχουν αλλαξει, είναι το χωριό μου και δεν το γνωρίζω κάποιες φορές. κια δεν είναι μόνο που μεγάλωσα εγώ και μίκρυναν και οι αποστασεις και οι αναλογίες. Είναι τα καινούρια σπίτια, οι αλλαγμένες γειτονιές, βγήκαμε βόλτα με την αδελφή μου και τη Σαββίνα και ρωτούσα συνέχεια. Όμως σε όλα που έχουν αλλάξει υπαρχουν παντα αυτα που έχουν μείνει ίδια. Προκομένοι άνθρωποι, πολλοί κάτι μαστόρευαν στις νοικοκυρεμένες αυλές τους, λουλούδια, τα χρυσάνθεμα παντού,είναι ο καιρός τους, πατρικά παιδικών μου φίλων, σπίτια συγγενικά και φιλικά, ενα κανονικό κυρίως προσφυγικό, ποντιακό χωριό. Στο δρόμο μας κι αυτές οι εικόνες



Μόνο στο χωριό εκεί που περπατάς μπορεί να σε δει κάποιος από το παράθυρό του, να βγει στην εξώπορτα και να σε φωνάξει χαρούμενος για ενα κέρασμα, να δοκιμάσεις το γλυκό κολοκύθι που μόλις έκανε. Έτσι έκανε σήμερα η Νίνα, μας κάλεσε, είχα να την δω πολύ καιρό, μια άξια γυναίκα, ακούραστη και δραστήρια, χάρηκα πολύ που την είδα. Μας είπε ιστορίες που δεν ήξερα καθόλου εγώ και τις ψιλοθυμόταν η Μαρία, λίγο κρατησε η επίσκεψή μας, σαν ώρες μου φάνηκε.




28 Οκτωβρίου 2009.
Έρχεται στη Θεσσαλονίκη σήμερα το βράδυ από την Τουρκία η διεθνής ομάδα της πρώτης Παγκόσμιας Πορείας για την Ειρήνη και τη Μη Βία. Μιας πορείας που έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να διασχίσει 5 ηπείρους, 80 χώρες και 120.000 χιλιόμετρα.
Είχα διαβασει την είδηση πριν λίγες μέρες στην Αυγή.
Η Παγκόσμια Πορεία για την Ειρήνη και τη Μη-Bία αποτελεί πρόταση γιγάντιας κοινωνικής κινητοποίησης. Σε λίγους μήνες μετά την αρχική πρόταση, η Παγκόσμια Πορεία έχει την υποστήριξη χιλιάδων ανθρώπων, ειρηνιστικών και μη-βίαιων ομάδων, διαφόρων ιδρυμάτων και θεσμών, διεθνών προσωπικοτήτων της επιστήμης, του πολιτισμού και της πολιτικής, ευαίσθητων απέναντι στον επείγοντα χαρακτήρα της κινητοποίησης.
Η Παγκόσμια Πορεία για την Ειρήνη και τη Μη-Βία ήδη έχει δώσει έμπνευση σε διάφορες πρωτοβουλίες. Μια απʼ αυτές θα είναι η συμβολική πορεία από μια πολυπολιτισμική ομάδα που θα διασχίσει τις έξι ηπείρους. Ξεκίνησε στις 2 Οκτωβρίου 2009 (140η επέτειος της γέννησης του Γκάντι) στο Wellington (Νέα Ζηλανδία), και θα τελειώσει στις 2 Ιανουαρίου 2010 στους πρόποδες της κορυφής Aconcagua, στο Punta de Vacas (Αργεντινή). Από εκεί η Φλόγα της Κατάργησης των Πυρηνικών θα μεταφερθεί στη Νέα Υόρκη για το Συνέδριο Αναθεώρησης της Συνθήκης Μη-Διάδοσης των Πυρηνικών.
Όλο το άρθρο εδώ
Αύριο, στις 12.30 το μεσημέρι, με αφετηρία το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης θα πραγματοποιηθεί συμβολική πορεία στο κέντρο της πόλης. Νωρίτερα, στις 11 το πρωί, θα ξεκινήσει ημερίδα, στην οποία θα παραστεί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κάρολος Παπούλιας.
Μπαινοντας στην διεθνή ιστοσελίδα της Πορείας, νομίζω ότι τα πραγματα σε άλλες χώρες είναι πιο σοβαρα απ' ό,τι στη δική μας χώρα. Εδώ, διάφορα με ξένισαν, δεν καταλαβα ας πούμε την υποστήριξη κάποιων φορέων στην πορεία, ή την οργανωση καποιων εκδηλώσεων, ας μη κάνω και σύγκριση ουσιαστικών εκδηλώσεων και συναντήσεων που έγιναν αλλού στο πλαίσιο της πορείας και τι θα γίνει εδώ, σαν να κάνουμε ό,τι κάνουμε για να βγούμε απο την υποχρεωση μου φαίνεται, ελπίζω να είμαι άδικη. Όμως καλύτερα δες χωρίς να σε επηρεάζω εδώ(είναι η ελληνική ιστοσελίδα) , με το αναλυτικό πρόγραμμα εδώ και η διεθνής ιστοσελίδα