Λέω, πως κι εδώ όσοι συναντηθηκαμε και αλλού τυχαία δεν συναντηθηκαμε.
Κάτι ο καθενας "είδε" στον αλλον.
Πριν απο λίγες μέρες στο καινούριοήδηπαλιόκοσκινακι-βλ.fb, εγραφα σε ενα εκεί φίλο με αφορμή κάτι που ανεβασε: ""[δεν ξέρω πώς θα (σου) φανεί, αλλα όταν όλα γύρω είναι όπως είναι το να κραταμε το ενδιαφερον μας για σπουδαία πραγματα είναι σαν μια βαθια ανάσα καθαρού αέρα, ετσι νιωθω εγω τουλαχιστον για μενα...] Γιατί, να παρει, η κρίση, όπως τόσες στην μικρη-μεγαλη μας ιστορία (μόνο τι εζησαν οι γιαγιαδες-παππούδες και γονείς μας να σκεφτούμε...) καποτε θα περασει, εμείς όμως πώς θα είμαστε όσο διαρκεί και πώς στο τελος της; πώς...γιατί αυτή είναι η ζωή μας κι αλλη δεν θα ζήσουμε...
Και σήμερα σκεφτόμουν πως
Παρόλα τα τριγύρω και τα μέσα μας, καλημέρα!
14 σχόλια:
Καλημέρα Αναστασία!
Πολύ ωραίες οι σκέψεις σου.
Έτσι είναι!
Όσο δύσκολα και να είναι τα πράγματα έχουμε αυτό τον κόσμο κι αυτή τη μία και μικρή ζωή.
Από κει και πέρα έχουμε μια ευκαιρία να κάνουμε τον κόσμο αυτό καλύτερο για τους επόμενους. Ή να τους δώσουμε ένα χάλι μαύρο.
Όπως και να 'χει ομως ο άνθρωπος προσαρμόζεται όπως τόσα χρόνια σ'αυτή τη γη. Είναι τα μεταβατικά στάδια η δύσκολη κατάσταση. Εκεί που χάνεις όσα είχες. Ύστερα πάλι οργώνεις και καλλιεργείς και οι πρώτοι καρποί της γης είναι ακόμα νοστιμότεροι από αυτούς που χάθηκαν.
Αρκεί να μην το βάλουμε κάτω και χάσουμε τη ζωή μας ανάμεσα στη στεναχώρια και το άγχος.
Ωραίο μήνυμα!!!
Καλησπέρα!
Καινούρια στην μπλογκόσφαιρα, ανακάλυψα την "καλημέρα" πριν λίγες μέρες και είπα να κάνω το πρώτο μου σχόλιο με αφορμή το επίκαιρο και όμορφο μήνυμά σου.
Πάντα υπάρχει μια κρίση στον κόσμο... Πάντα χρειάζεται να παλέψουμε για το καλύτερο... Αν καταφέρουμε να κρατήσουμε μια γωνίτσα μέσα μας καθαρή και τρυφερή και δημιουργική, πιο εύκολα θα αντέξουμε τα δύσκολα, πιο εύκολα θα τα παλέψουμε.
Το ξερω,προσεχω:)
Καλημέρα,Καλημερα....
Καλημέρα Αναστασία!
Πολύ ωραίο μήνυμα να το ακούς και να το νοιώθεις...
Σ αγαπάμε,να προσέχεις!
Katerina
καλημέρα AnD!
"Αρκεί να μην το βάλουμε κάτω και χάσουμε τη ζωή μας ανάμεσα στη στεναχώρια και το άγχος", είναι πολύ δύσκολα, αλλα θα τα καταφερουμε,
σε φιλώ!
καλημερα Ηφαιστιωνα μου!!
Woman in blogs,
καλώς ήρθες! Σε ευχαριστώ για το σχόλιο.
Θα τα λεμε και στο δικό σου blog. Εχεις εκεί κάτι που μου αρεσει πάρα πολύ, "αυτό που η καμπια ονομάζει τελος του κόσμου η ζωή το λεει πεταλούδα" (του λαο τσε) νομίζω θα στο "κλεψω" το ποίημα!
έτσι μπραβο VaD,
:)))
Eυχαριστώ Κατερίνα! :))
Αναστασία θα συμφωνήσω με ένα μεγάλο ΝΑΙ. Πιο μεγάλο δεν γίνεται.
Σ' ευχαριστώ που υπήρξες για μένα μια από αυτές τις συναντήσεις...
Να είσαι καλά και να στέκεις ξεχωριστή και σπάνια.
Τα φιλία μου.
Eλένη,
ήσουν ενας απο τους ανθρώπους που είχα στο μυαλό μου, δεν ξεχνω ποτέ την πρωτη φραση με την οποία με υποδεχτηκες και στο facebook...
Ευχαριστώ...
Κι εγώ σ' ευχαριστώ Αναστασία.
Η "αντοχή" κάποιον στιγμών στην λαίλαπα του χρόνου δείχνει και το βάρος της αλήθειας τους.
Τα φιλιά μου
το όμικρόν μου... βγάζει (ω) μέγα μάτι ...
κάποιων... οκ;
Δημοσίευση σχολίου