Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2011

το δικο τους "σήμερα", τοσο μακρινό παρελθόν στο δικό μας σήμερα

Συνηθως ανεβαζω κατι στο blog και μετα το κοινοποιώ στο facebook. Σήμερα θα παει λίγο αλλιώς, θα κάνω το αντιθετο και πάλι πίσω.
Επειδή  αυτό που τώρα ζούμε θα είναι την επομενη κιόλας στιγμη παρελθόν. Κι αυτό μπορεί να σε μελαγχολεί μπορεί όμως και να σε πεισμώνει, να λες, δεν εχει μετα, τωρα εχει μόνο που θα φερει το μετα. Στο δευτερο είμαι, για το πρωτο δεν εχω ούτε χρόνο, ούτε διαθεση.
Για όσα ματαιώσαμε, αφησαμε για μετα, για εκείνα που δεν τα μετρησαμε σωστα όταν επρεπε, και ίσως γιατί ποτε δεν είναι αργα, ακόμα κι όταν είναι.
η μουσικη εργο του Εσθονού Arvo Pärt, "Spiegel Im Spiegel", 1978
οι εικόνες απο την κεντρική αγορα του Σαν Φρανσίσκο εκατό και χρόνια πριν, 1905-1906
δρόμος, ανθρωποι, ενα στιγμιαίο βλεμμα στο φακό, ο καθενας και η ζωή, οι σκεψεις, τα προβλήματα, τα όνειρα, τα θελω και τα πρεπει του
οι ιστορίες της ζωής τους η ζωή τους
πώς εζησαν; τι αγαπησαν; ποιος τους αγαπησε; για τί προσπαθησαν; τι φοβήθηκαν; τι εκαναν; τι ονειρευτηκαν;

σε εναν κόσμο κι εκείνοι κι εμείς
το δικο τους "σήμερα", τοσο μακρινό παρελθόν στο δικό μας σήμερα.

3 σχόλια:

Hfaistiwnas είπε...

Μη με συγκινείς πρωί πρωί...
Καλημέρα!!!

καλημέρα είπε...

καλησπέρα!
εμ, κι εγω τη συγκίνηση μοιραστηκα, τι νομίζεις;
φιλιάαα!

Θωμάς είπε...

Μοιράστηκα κι εγώ μαζί σας τη συγκίνηση. Καταπληκτικό! Όπως και τα λόγια που έγραψες από κάτω.