Με τον ένα ή αλλο τρόπο ρυθμίζει τη ζωή μας, κι ας λεμε εμείς ό,τι θέλουμε. Κι ας κανουμε ότι το ίδιο είναι ή μπορούμε να ζούμε χωρίς αυτόν. Εκείνος ξέρει να μας κανει να υπαρχουμε ή όχι. Κινητηρια δυναμη ζωής, βασικό στοιχείο, όχι συμπληρωματικό.
Ο Ησίοδος στη Θεογονία έγραφε "Έρος ος καλλιστος εν αθανάτοισι θεοίσι, λυσιμελής, παντων δε θεών παντων τ'ανθρώπων δάμναται εν στήθεσσι νόον και επίφρονα βουλήν" (ο Έρωτας ο πιο όμορφος απο τους θεούς, αυτός που παραλύει τα μέλη του κορμιού, που δαμάζει το νου και τη φρόνηση στα στήθη όλων των θεών και όλων των ανθρώπων)
Η Αφροδίτη, η θεά της ομορφιάς και του έρωτα, ήταν κόρη του Ουρανού, αδελφή του Κρόνου, η μόνη θεα του δωδεκαθεου που γεννήθηκε πριν απο το Δία. Γιος της, ο Έρωτας.
Κι ο Έρωτας όταν συναντα την Ψυχή ολοκληρώνεται. Το όνομα της κόρης τους, Ηδονή.
(William
Bouguereau(1825-1905)"L'Enlèvement de Psyché", 1875. Η φωτογραφία από εδώ)
Υπαρχει ενα παραμύθι με μεγαλη διαδοση στην αρχαιότητα - μοτίβα του συνανταμε σε παραμύθια, μύθους αλλα και νεώτερες ιστορίες σε μεταγενεστερες παραδόσεις προφορικού και γραπτού λόγου, ενώ αποτελεσε και πηγή έμπνευσης για έργα ζωγραφικής και γλυπτικής - είναι το παραμύθι του Έρωτα και της Ψυχής.
Την Κυριακή το απόγευμα, στις 7, στο πλαίσιο των παραλληλων εκδηλώσεων της έκθεσης "Μύρτις, πρόσωπο με πρόσωπο με το παρελθόν", η Αγνή Στρουμπούλη, αφηγήτρια παραμυθιών και η Αγγελική Καθαρίου, λυρική τραγουδίστρια, θα αφηγηθούν, στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης (με ελευθερη είσοδο) το αρχαίο παραμύθι «Έρωτας και Ψυχή».
Όπως αναφέρει ο Μ.Κοπιδάκης στην Ελληνική Μυθολογία (ο.π.), στην αναλυση και τα σχόλια μετα την αναγραφή του παραμυθιού (ο.π., τ.3, Αλεξανδρινές παραδόσεις, Έρως και Ψυχή, σελ 341-344, αξίζει αν διαβασετε σε αυτες τις σελίδες όλο το ποαραμύθι) "μοναδική πηγή για το παραμύθι του Έρωτα και της Ψυχής είναι οι Μεταμορφώσεις του Απουλήιου, ενός ρωμαίου μυθιστοριογράφου του 2ου αι. μ.Χ. Είναι όμως βέβαιο ότι ο Απουλήιος χρησιμοποίησε ελληνικές πηγές στη σύνθεση του ιδιότυπου μυθιστορήματός του. Σε αυτό βρίσκουμε το παραμύθι μας να το διηγείται κάποια γριά σε μια κοπέλα για να τη διασκεδάσει.
...Το παραμύθι αυτό που μπορεί να θεωρηθεί ως αρχέτυπο, ξεκινα από τον ελληνικό χώρο. Μέσα στη διήγηση του Απουλήιου, εμφανίζονταιπλήθος ελληνικές ιδέες και σχέσεις και μαλιστα σε ενα χώρο που όσο απροσδιόριστος κι αν φαίνετα, θυμίζει έντονα Αιγαίο-τα νησιά όπου απλώνεται η φήμη της Ψυχής, το μαντείο του Απόλλωνα στη Μίλητο. Για αυτόν τον λόγο δεν πρεπει να μας εντυπωσιάζει το γεγονός ότι ενώ στη συλλογή του J.O.Swahn με τις 1042 παραλλαγές των επιβιώσεων του παραμυθιού οι 35 μόνο ήταν ελληνικές, ύστερα από μια προσεκτική έρευνα του Γ.Μέγα, ο αριθμός αυτός ανέβηκε στις 494."
Όπως αναφέρει ο Μ.Κοπιδάκης στην Ελληνική Μυθολογία (ο.π.), στην αναλυση και τα σχόλια μετα την αναγραφή του παραμυθιού (ο.π., τ.3, Αλεξανδρινές παραδόσεις, Έρως και Ψυχή, σελ 341-344, αξίζει αν διαβασετε σε αυτες τις σελίδες όλο το ποαραμύθι) "μοναδική πηγή για το παραμύθι του Έρωτα και της Ψυχής είναι οι Μεταμορφώσεις του Απουλήιου, ενός ρωμαίου μυθιστοριογράφου του 2ου αι. μ.Χ. Είναι όμως βέβαιο ότι ο Απουλήιος χρησιμοποίησε ελληνικές πηγές στη σύνθεση του ιδιότυπου μυθιστορήματός του. Σε αυτό βρίσκουμε το παραμύθι μας να το διηγείται κάποια γριά σε μια κοπέλα για να τη διασκεδάσει.
...Το παραμύθι αυτό που μπορεί να θεωρηθεί ως αρχέτυπο, ξεκινα από τον ελληνικό χώρο. Μέσα στη διήγηση του Απουλήιου, εμφανίζονταιπλήθος ελληνικές ιδέες και σχέσεις και μαλιστα σε ενα χώρο που όσο απροσδιόριστος κι αν φαίνετα, θυμίζει έντονα Αιγαίο-τα νησιά όπου απλώνεται η φήμη της Ψυχής, το μαντείο του Απόλλωνα στη Μίλητο. Για αυτόν τον λόγο δεν πρεπει να μας εντυπωσιάζει το γεγονός ότι ενώ στη συλλογή του J.O.Swahn με τις 1042 παραλλαγές των επιβιώσεων του παραμυθιού οι 35 μόνο ήταν ελληνικές, ύστερα από μια προσεκτική έρευνα του Γ.Μέγα, ο αριθμός αυτός ανέβηκε στις 494."
Το παραμύθι όπως θα ακουστεί την Κυριακή στο Αρχαιολογικό Μουσείο διασκευάστηκε από την Αγνή Στρουμπούλη. Αυτήν την διασκευή μπορείς να διαβάσεις εδώ.
(Antonio Canova (1757–1822), Amore et Psyche / O έρωτας και η ψυχή,
14 σχόλια:
Κλαίω μόνο τις καμένες Ψυχές
που τα πιστεύουν όλ' αυτα. :-)
Καλή σας Δύναμη, συχωριανοί!
στην πόλη την Ερωτική! :-)
Είναι ο έρως που ανήκει στη μάχη..
Κι ο έρωτας?
Υψικρατεί πάντοτε
και μας κάνει να τρέμουμε για ένα βλέμμα,
ένα νεύμα επιδοκιμασίας, μια μικρή αναγνώριση, ένα ζεστο χαμόγελο, ή και μια αγκαλιά...
φιλιά, καλό ΠΣΚ και καλό βράδυ
Πολύ ωραία ανάρτηση Αναστασία.
Όχι μόνο για την ενημέρωση για την εκδήλωση με το παραμύθι στο Αρχαιολογικό αλλά και όσα κυρίως γράφεις εσύ για τον έρωτα στην αρχή. Και με έκανες να ανοίξω και την Ελληνική Μυθολογία ξανά, μετα από πολλά χρόνια για να διαβάσω το παραμύθι εκεί. Πάντα τέτοια μου κάνεις, να είσαι καλά Καλημερινή Αναστασία μας.
Γιώτα
"Πολύ ωραία ανάρτηση Αναστασία."
Αυτό σκεπτομουν και γω να σου γραψω Αναστασία...με προλαβε η Γιώτα.
θα το ξαναδιαβασω ...πολυ όμορφοι οι πίνακες..
Πολύ πιθανον να τα πουμε απο κοντα το απογευμα.
Να είσαι καλά,
namaste kala!
πίνακες έγραψα ..διορθώνω καλύτερα "εργα τέχνης" να τα πω και να τα ξαναδώ.
"Κι ας κανουμε ότι το ίδιο είναι ή μπορούμε να ζούμε χωρίς αυτόν"
Αυτό είναι το μεγαλύτερο ψέμα που μπορείς να πεις στον εαυτό σου.
φιλια
Κι όμως, στην υποκριτική κοινωνία μας, η προβολή (τολμηρής) ερωτικής σκηνής και του γυμνού σώματος, που παραπέμπουν σε ερωτικές καταστάσεις, είναι υπό διωγμό. Αντιθέτως, η βία προβάλλεται ανεξέλεγκτα παντού και χωρίς περιορισμό. Διώκεται η προβολή της πράξη που δημιουργεί ζωή και είναι ανενόχλητη η προβολή των πράξεων που την καταστρέφουν! Παράνοια!
Michalis Melidonis,
χαχα, εγώ παλι είμαι με με εκείνο το άσμα: αλίμονο σ αυτούς που δεν αγαπησαν, ε, κι αμα καείς στην αγαπη, κι αυτό στο παιγνίδι είναι
καλο βραδυ!!
Ηφαιστίωνα,
και πιο πολύ, είναι ο έρωτας που νικάει σε καθε μαχη, αρκεί να είναι αληθινός!
Αυτα, νίκιπλέ μου, "ένα βλέμμα,
ένα νεύμα επιδοκιμασίας, μια μικρή αναγνώριση, ένα ζεστο χαμόγελο, ή και μια αγκαλιά" δεν είναι τα πιο σημαντικά, ερωτας κι αγαπη μαζί;
Γιώτα,
Κατερίνα,
σας ευχαριστώ πολύ!
Έφη,
κι όμως οι ανόητοι είναι φορες που το λεμε και το πιστευουμε κιόλας. Ελπίζω όχι για πολύ!
Heliotypon,
ότι είμαστε υποκριτες σε αυτό και παρόμοια θεματα, είμαστε.
Από την αλλη για μενα θελει ο ερωτας τη μαγεία και το μυστήριό του, και το σώνει και καλά και παντα γυμνο μου φαίνεται αντιερωτικό τελικά να σου πω την αλήθεια.
Δημοσίευση σχολίου