"να 'μαι εκεί"

Ήμουν μεταξύ του "bolero" και της "Αμφιβολίας". Μετα νίκησε μια "αμοντάριστη σκηνή" και το πιάνο στο βάθος
Καλή εβδομαδα!

Ο Έρωτας και η Ψυχή

Έχεις σκεφτεί ποτέ γιατί για τους αρχαίους ελληνες ο Έρωτας είναι θεός; Ούτε ήρωας, ούτε απλώς πρόσωπο σημαντικό, αλλα θεός. Έρωτας δυνατός, ανατρεπτικός, παιχνιδιάρης, "γλυκόπικρος, τεχνίτης στα λόγια, ορμητικός σαν άνεμος, με συγκλονιστική μαγική δύναμη, τύραννος θεών τε και ανθρώπων ή δαιμόνων υπέρτατος", γραφει ο Ε.Ν.Ρούσσος στην Ελληνική Μυθολογία  (Εκδοτική Αθηνών). 
Με τον ένα ή αλλο τρόπο ρυθμίζει τη ζωή μας, κι ας λεμε εμείς ό,τι θέλουμε. Κι ας κανουμε ότι το ίδιο είναι ή μπορούμε να ζούμε χωρίς αυτόν. Εκείνος ξέρει να μας κανει να υπαρχουμε ή όχι. Κινητηρια δυναμη ζωής, βασικό στοιχείο, όχι συμπληρωματικό.    

Ο Ησίοδος στη Θεογονία έγραφε "Έρος ος καλλιστος εν αθανάτοισι θεοίσι, λυσιμελής, παντων δε θεών παντων τ'ανθρώπων δάμναται εν στήθεσσι νόον και επίφρονα βουλήν" (ο Έρωτας  ο πιο όμορφος απο τους θεούς, αυτός που παραλύει τα μέλη του κορμιού,  που δαμάζει το νου και τη φρόνηση στα στήθη όλων των θεών και όλων των ανθρώπων) 

Η Αφροδίτη, η θεά της ομορφιάς και του έρωτα, ήταν κόρη του Ουρανού, αδελφή του Κρόνου, η μόνη θεα του δωδεκαθεου που γεννήθηκε πριν απο το Δία. Γιος της, ο Έρωτας.

Κι ο Έρωτας όταν συναντα την Ψυχή ολοκληρώνεται. Το όνομα της κόρης τους, Ηδονή.

 (William Bouguereau(1825-1905)"L'Enlèvement de Psyché", 1875. Η φωτογραφία από εδώ)

Υπαρχει ενα παραμύθι με μεγαλη διαδοση στην αρχαιότητα - μοτίβα του συνανταμε σε παραμύθια, μύθους αλλα και νεώτερες ιστορίες σε μεταγενεστερες παραδόσεις προφορικού και γραπτού λόγου, ενώ αποτελεσε και πηγή έμπνευσης για έργα ζωγραφικής και γλυπτικής - είναι το παραμύθι του Έρωτα και της Ψυχής.

(François-Édouard Picot (1786–1868), «L'Amour et Psyché», 1817. Η φωτογραφία από εδώ)

Την Κυριακή το απόγευμα, στις 7, στο πλαίσιο των παραλληλων εκδηλώσεων της έκθεσης "Μύρτις, πρόσωπο με πρόσωπο με το παρελθόν", η Αγνή Στρουμπούλη, αφηγήτρια παραμυθιών και η Αγγελική Καθαρίου, λυρική τραγουδίστρια, θα αφηγηθούν, στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης (με ελευθερη είσοδο) το αρχαίο παραμύθι «Έρωτας και Ψυχή». 
Όπως αναφέρει ο Μ.Κοπιδάκης στην Ελληνική Μυθολογία (ο.π.), στην αναλυση και τα σχόλια μετα την αναγραφή του παραμυθιού (ο.π., τ.3, Αλεξανδρινές παραδόσεις, Έρως και Ψυχή, σελ 341-344, αξίζει αν διαβασετε σε αυτες τις σελίδες όλο το ποαραμύθι) "μοναδική πηγή για το παραμύθι του Έρωτα και της Ψυχής είναι οι Μεταμορφώσεις του Απουλήιου, ενός ρωμαίου μυθιστοριογράφου του 2ου αι. μ.Χ. Είναι όμως βέβαιο ότι ο Απουλήιος χρησιμοποίησε ελληνικές πηγές στη σύνθεση του ιδιότυπου μυθιστορήματός του. Σε αυτό βρίσκουμε το παραμύθι μας να το διηγείται κάποια γριά σε μια κοπέλα για να τη διασκεδάσει.
...Το παραμύθι αυτό που μπορεί να θεωρηθεί ως αρχέτυπο, ξεκινα από τον ελληνικό χώρο. Μέσα στη διήγηση του Απουλήιου, εμφανίζονταιπλήθος ελληνικές ιδέες και σχέσεις και μαλιστα σε ενα χώρο  που όσο απροσδιόριστος κι αν φαίνετα, θυμίζει έντονα Αιγαίο-τα νησιά όπου απλώνεται η φήμη της Ψυχής, το μαντείο του Απόλλωνα στη Μίλητο. Για αυτόν τον λόγο δεν πρεπει να μας εντυπωσιάζει το γεγονός ότι ενώ στη συλλογή του J.O.Swahn με τις 1042 παραλλαγές των επιβιώσεων του παραμυθιού οι 35 μόνο ήταν ελληνικές, ύστερα από μια προσεκτική έρευνα του Γ.Μέγα, ο αριθμός αυτός ανέβηκε στις 494."

Το παραμύθι όπως θα ακουστεί την Κυριακή στο Αρχαιολογικό Μουσείο διασκευάστηκε από την Αγνή Στρουμπούλη. Αυτήν την διασκευή μπορείς να διαβάσεις εδώ.

(Antonio Canova (1757–1822), Amore et Psyche / O έρωτας και η ψυχή,

η φωτογραφία είναι από εδώ)

Εκπομπή, τίτλος, καλημεροξενάγηση...

Σαν πολλά ακούγονται; Είναι πολλά, έλα να δούμε τι γίνεται.

Ένα-ένα.

Την Δευτέρα ξεκινάει το καινούριο πρόγραμμα στο ραδιόφωνο. Η εκπομπή μετακομίζει, 12-1 θα είμαστε παρέα, ο τίτλος ακόμα δεν είναι σίγουρος, προτάσεις έχουν έρθει πολλές. Κάποιες τις διαβασατε στα σχόλια της προηγούμενης αναρτησης, αλλες στο blog-cbox, πολλές ήρθαν με e mail και sms. Προσθέστε σε αυτές που ξέρετε κι ετούτες και θα διαλεξουμε, θα τα καταφέρουμε, τι λες; 

Η Αθηνά  έγραψε:  "Τι θα λέγατε για το "Βρε, καλώς τους" με αντίστοιχες χαιρετούρες σε όλες τις γλώσσες πάλι;", η Άννα Σ. "χαρούμενες ΚΑΛΗΣΠΕΡΕΣ". "Το πρώτο που μου ήρθε αυθόρμητα χωρίς σκέψη:"Καλημεροκαλησπέρα(???)!!! Μετά από λίγη σκέψη : "Μικρές περιπλανήσεις" 

εμπνευσμένο από τις εξορμήσεις στην πόλη. Και να  αλλάξει το σήμα με το ομότιτλο τραγούδι! Θα το ...δουλέψω κι άλλο!", έγραψε η Σοφία χαιρετώντας με το ... "Καλημερα, καλησπερα!"

"Καλημέρα την εσπέραν", πρότεινε η Δανάη (το πιο γενναίο δελφινοκόριτσο), "η πρώτη Καλησπέρα", η Ελένη Π., και η Δήμητρα Μ. εκφράζοντας μαλλον πολλούς γράφει "να πω την αλήθεια, θα μου άρεσε και το "καλησπέρα, καλησπέρα, καλησπέρα", κοινότυπο μετα από την καλημέρα αλλα δεν το βρίσκω κακό, θα το έβλεπα σαν συνέχεια, ενώ η Δήμητρα Τσ. (μαμα του Σπύρου) έγραψε με αποφασιστικότητα: "Καλησπέρα-καλησπέρα-καλησπέρα!!! Ευφάνταστο δεν είναι... αλλά, με τίποτα δεν θα άλλαζα μια "καλή και δοκιμασμένη συνταγή". Γιατί άραγε να το κάνω, τώρα που θέλω τις "σταθερές" μου περισσότερο από ποτέ... Όπως και να είναι...όλα καλά να πάνε και θα πάνε!". Και η Μαρία Συροπούλου το ίδιο προτεινε,''καλησπέρα, καλησπέρα, καλησπέρα''.

"Η πρώτη καλησπέρα" είπε ο Γιάννης, "Στο πέρασμα της μερας" η Λίνα, και ο Κωστής "καλημέρα καλημέρα καλημέρα ,τι άλλο,για τους μισούς τουλάχιστον ακροατές στις δώδεκα είναι πολύ πρωί!!".

"Καλημέρα κι έφεξε!", έτσι για να μη φύγει το "Καλημέρα" που ξέρουμε, λεει ο Γιώργος Παπαντωνίου, ο Χριστόφορος έπαιξε με τη λεξη καλημέρα σε καθε πιθανη εκδοχή, ενδεικτικά "η καλημέρα που έγινε καλησπέρα", "αναμεσα στην καλημέρα και την καλησπέρα"  .

Η Γιώτα σήμερα, "Το ξέρω ότι μπορεί να είναι αργά και η εκπομπή να έχει ήδη βαφτιστεί. Ωστόσο, συνεδριάσαμε εδώ στο γραφείο με την Αντιγόνη και σκεφτήκαμε:...λόγω ώρας, μεσημεράκι. Και για να έχει και μια τσαχπινιά, μπορεί να γίνει μεσημεδάκι, όπως τραγουδάκι, καφεδάκι και όσα άλλα μας παρηγορούν εκείνη την ώρα στη δουλειά. "Το μεσημεδάκι του 958" λοιπόν. Όπως και να' χει, καλή αρχή!".

Ο Γιάννης Σ. επιμένει το όνομα" να μην αλλαξει,οσο περιεργο κι αν ακουγεται. Τοσα χρονια να μην εχουν ...κανονικη συνεχεια?". 

Η Θωμαή προτείνει "όταν η καλημέρα συνανταει την καλησπέρα", "η παρέα μας" λεει η Ελένη από τον Πολύγυρο και πιο αναλυτικά η Νάνση έστειλε αυτό το sms:"Επειδή αισθανομαι ότι για μια ωρα καθε μερα βρισκομαι σε μια παρεα νομιζω οτι ο τιτλος ας είναι «Η Παρέα». 

Ο Γιάννης από την Κατερίνη προτείνει "Εδώ είμαστε!".

"Φτανουν πια οι καλημερες, ωρα για καλησπερα", έστειλε με sms o Σπυρος . H Φίλη "και δηλαδή εμείς οι καλημεριστές θα γίνουμε ...καλησπεριστεριστές; Γιατί δεν το κάνουμε "Καλημέρα όλη μέρα";  Και ο Γιάννης Ν. στο ίδιο μήκος κύματος «Καλημέρα μας! Πιστεύω ότι η μέρα έχει διάρκεια, το ίδιο και η ευχή της Καλημέρας, ας λέμε την Καλημέρα μας όλη μέρα»

Η Ντίνα σε μια λεξη τριγύριζε συνεχεια, μαντεψε ποια, να οι τιτλοι που πρότεινε:"Έτσι Φτιάχνεται Το Χαμόγελο" και βέβαια "Χαμογέλα, Χαμογέλα, χαμογέλα!" 

Η Βάσω Χ. "Άλλη μέρα", "Μεσα στη μέρα", "Μεσημέρι όλοι εδώ" - κι ένας ακόμη τίτλος Βάσω μου που δεν πρόλαβα να τον σημειώσω, "Καλώς ήρθατε" ήταν;

Merouko, τις προτασεις σου θα τις γραψεις και στο blog; Περιμένω...

Αν καποια ξεχασα και δεν την σημείωσα, την προσθετουμε τωρα, μην ανησυχείς

Αυτά μέχρι στιγμής. Πάμε να αποφασίσουμε!

Και τώρα η καλημεροξενάγησή μας στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, αυτήν την Κυριακή, 27 Φεβρουαρίου 2011, στη 1 το μεσημέρι, στην έκθεση «Μύρτις, πρόσωπο με πρόσωπο με το παρελθόν».

Αρχικά θα συγκεντρωθούμε στην αίθουσα «Μανώλης Ανδρόνικος» στο Μουσείο όπου ο κ.. Μανώλης Παπαγρηγοράκης, Ορθοδοντικός, Επίκουρος Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών και επιστημονικός υπεύθυνος της ομαδας που δούλεψε για την αναπλαση της Μύρτιδος θα μας μιλήσει για την Μύρτιδα και στη συνεχεια σε ομάδες θα επισκεφθούμε την έκθεση. 

Ας γραψω τωρα τα ονόματα όσων δηλώσατε συμμετοχή για να τα τσεκαρετε και περισσότερες λεπτομέρειες θα πούμε και αύριο στην εκπομπή. Ραντεβού την Κυριακή στη 1 παρά 15 στο Μουσείο.

Χρυσάνθη Ηπειρώτη, Άννα Ξανθοπούλου, Βάσω Παπαδίκη, Γιαννης Σαββίδης, Δαμιάνα Κουτσομίχα, Αλεξία Ιακωβίδου, Χριστοφορίδης Χριστόφορος, Αγγελική Ουρούζη, Μαρία Σπυροπούλου, Κουγιουμτζόγλου Σάββας, Χριστίνα Βουμβουράκη, Άννα Παντση, Μαρία Παπαδοπούλου,  Μανολης Λαμπάκης, Θετις Γαβριηλίδου, Χριστίνα Τρώντσιου, Δήμητρα Μιχαηλίδου, Τασούλα Χατζησπύρου, Χριστοφοριδου Μαρια Ιωαννα, Ελενη Παπαστεργιαδου, Μαρία Συροπούλου, Αρπουδη Χριστινα, Δρακοπούλου Κατερίνα, Καρανικόλα Αργυρώ, Μήλιου Αναστασία, Χρυσομαλλίδου Σοφία, Κεραμιδά Παρασκευή, Αντωνίου Χρυσάνθη, Ιωαννα Ευθυμιάδου, Νίκος Φωτιάδης, Βαγγελης Δεδούσης, Καραγάτση Σοφία, Φωτεινή Ορφανίδου, Βάσω Χουβαρδά, Ταφίδου Μαίρη, Μαρία Μουρατίδου, Τοπαλίδης Γιώργος, Ευαγγελία Ασδέρη, Μπουλανίτου Αθηνά, Katherine Bash, Τσιάντου Αγγελική, Τρύφωνας Αδαμίδης, Κατερίνα Παπαγεωργίου, Σεβαστιάνα Μικρούλη, Φανή Σωσσίδου, Αλεξάνδρα Διαμαντίδου,  Αϊβατζίδου Μαρία, Σταυρούλα Μαλιατσούδη, Αντωνιάδου Μάγδα, Στεφάνου Αλκμήνη, Γιούλη Ξύδη, Ραφαηλίδης Πανος, Δάφνη και Έφη Παντελή, Βαδάκογλου Άννα, Γκαμπρανη Κατερίνα, Ανδρεάδου Φωτεινή, Δανιηλίδου Τούλα, Νέδογλου Στελλα, Κυακίδου Ελευθερία, Γκιουλίδης Γιώργος, Ηλιάννα Κωνσταντινίδου, Μιλκίδου Φρειδερίκη, Χριστίνα και Ντέιβιντ Γουίλις, Τσολάκη Παναγιώτα, Ζωή και Απόστολος Προσφυλίδης, Συμεωνίδου Έλσα, Χατζηνάσιου Ευαγγελία, Μαριάννα Μπούρα, Δήμητρα Βασιλείου, Δήμητρα Ιωαννίδου, Γκόλιαρα Γιώτα, Κωνσταντίνος Ψιριδέλης, Αυγερινάκης Δημήτρης, Ελένη Μίγγα, Ντίνα Δορυφόρου, Στεργιούλα Ζωή, Κική Μωυσίδου, Σωτηρία Σαμαρά, Περσεφόνη Ζωγράφου, Πέτρος Καλογήρου, Αγγελική Δημοτζίκη, Ελένη Παπαδοπούλου, Θωμαή Χρηστίδου, Αναστασία Κυριακίδου, Έφη Πρόικου, Δήμητρα Μαυρίδου, Σοφία Δημητριάδου, Γεράσιμος και Μαρίνα Μοσχονά.

(Από τα εγκαίνια της έκθεσης έργων ζωγραφικής εμπνευσμένων απο την Μύρτιδα. 

Η έκθεση παρουσιάζεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης μεχρι τις 13 Μαρτίου)

Aλλαγές!

(ο πίνακας είναι απο εδώ)

Τον Μάρτιο αλλάζει το πρόγραμμα στο ραδιόφωνο.
Αλλάζει ώρα και η εκπομπή.
Θα τα λέμε πια στις 12 το μεσημέρι και για μία ώρα, έως τη 1.
Η "Καλημέρα!" κλείνει εναν μεγάλο κύκλο. Από την 1η Μάρτη θα λεμε μαζί την πρωτη καλησπέρα της ημέρας. Δεν ξερω ακόμη αν θα αλλαξουμε και blog, ηλεκτρονικές διευθύνσεις ή όχι, θα δούμε. Για την ώρα παντως, να διαλέξουμε μαζί και τον τίτλο της καινούριας εκπομπής; Έχουν έρθει πολλές προτάσεις, θα έρθουν κι αλλες, και θα διαλεξουμε, γρήγορα ελπίζω. Μαζεύουμε τίτλους και μέχρι την Πέμπτη θα πρεπει να έχουμε καταλήξει. Ευφάνταστοι καλημεριστες απο κοντα κι απο μακριά έχετε καποια καλή ιδέα; Την εκπομπή την ξέρετε, υπολογίστε και τη νεα ώρα και αυτοσχεδιάστε!

Y.Γ. Στην επόμενη αναρτηση θα τα πούμε αναλυτικά για την τελευταία καλημεροξενάγησή μας, λίγο πριν την καινούρια εκπομπή, την Κυριακή 27 Φεβρουαρίου, στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης. Αλήθεια, θυμάσαι πως ξεκίνησαν οι καλημεροεξορμήσεις μας; Σε ποιο μουσείο είχαμε πρωτοπάει;

Ο Χρυσοθήρας του Τσαρλι Τσαπλιν και η Κ.Ο.Θ.

Χθες βραδυ, στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης.
Στην κεντρική αίθουσα, στην οθόνη προβάλλονταν η ταινία "O Xρυσοθήρας" ("The Gold Rush") του Charlie Chaplin και η Κ.Ο.Θ., σε διεύθυνση ορχήστρας του Κριστόφ Έσερ, έπαιζε επιτόπια τη μουσική της ταινίας.
Η ορχήστρα στην καθιερωμένη της, και φέτος, συναυλία στο πλαίσιο της ενότητας «Μουσική & Κινηματογράφος», με προβολή μιας βωβής ταινίας με ζωντανή μουσική.
Η φετινή ταινία ήταν ο Χρυσοθήρας, τα γυρίσματα της ταινίας είχαν ξεκινήσει το 1923 και ολοκληρώθηκαν το 1925. Εκείνη η κόπια της ταινίας σήμερα θεωρείται χαμενη.
Το 1942 ο Τσάπλιν προχώρησε σε επανέκδοση της ταινίας, εκοψε καποια σημεία της, αφαίρεσε τις κάρτες τιτλων της εποχής του βωβού κινηματογραφου, έκανε την αφήγηση στην ταινία και συνεθεσε τη μουσική της ταινίας συμπεριλαμβάνοντας και καποια γνωστα κλασικά μουσικά θεματα.
Στην χθεσινή βραδια είδαμε την ταινία σχεδόν στην πρώτη της εκδοχή, καθώς με τη βοηθεια της κόπιας ενός συλλεκτη απο το 1933 χρησιμοποιηθηκαν καρτες τίτλων που είχαν κοπεί στην ταινία του 1942.

(η φωτογραφία είναι του Νώντα Στυλιανίδη)

Η ΚΟΘ και στην χθεσινή της συναυλία απέδειξε πόσο σπουδαία ορχήστρα είναι. Εχει ιδιαιτερες απαιτήσεις η παραλληλη προβολή ταινίας με την μουσική της να παίζεται επιτόπια, δεν είναι απλή ιστορία, ούτε φτανει μια ορχήστρα να είναι απλώς καλή για να το πραξει)
Η ορχήστρα συγκροτημένη, με κέφι, συντονισμένη με ακρίβεια έπαιξε τη μουσική της ταινίας σε μια αίθουσα γεμάτη μεγάλους και παιδιά, κοινό τόσο πολλών και διαφορετικών ηλικιών, που παρακολουθουσαν με το ίδιο ενδιαφερον.  Ιδιοφυής καλλιτεχνης ο Τσάρλι Τσάπλιν. Έβλεπα χθες για πολλοστή φορά την ταινία του, ταινία 86 χρονων, και θαυμαζα και παλι, σεναριο, σκηνοθεσία, ηθοποιια, κίνηση, μουσική, τίποτα στην τυχη, τίποτα ακαλαίσθητο, τίποτα πρόχειρο.

Ήταν μια όμορφη συναυλία, μια ωραία συνύπαρξη κινηματογράφου και μουσικής. Αυτή η πρωτοβουλία της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης, φετος σε συνεργασία με το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, μακαρι να συνεχιστεί. Ραντεβού του χρόνου, στην επόμενη παρόμοια συναυλία. "Ποια ταινία θα ήθελες να δεις του χρόνου;" ρωτησα τη Σαββίνα χθες καθως περπατούσαμε χθες για το σπίτι. "Το Χαμίνι", μου είπε. Τελεια επιλογή!

 Τρεις σκηνές, ίσως οι πιο γνωστές από την ταινία.
Η πρώτη,η σκηνή όπου η πείνα κανει τον χρυσοθήρα Μπινγκ Τζιμ να βλέπει τον φίλο του τον Μοναχικό Χρυσοθήρα (Τσαρλι Τσάπλιν) σαν ...λαχταριστή κότα

Η δευτερη σκηνή, εκείνη με το γεύμα της μπότας

Η τρίτη, με την σκηνή του χορού της oceana

Nα, η ίδια σκηνή, διαφορετικά. Ο Τσαρλι Τσαπλιν, παίζει την σκηνή αυτή σε ενα παρτυ στο Χόλυγουντ το 1926.

(Τον "Χρυσοθήρα" - του 1942- μπορείτε να τον δείτε στο καναλι του tvxs, εδώ.)


tvxs.gr | Ο Χρυσοθήρας
Ανέβηκε από tvxorissinora. - Κλασικές σειρές από την TV και βραδινά σόου online.

"Μύρτις: Πρόσωπο με πρόσωπο με το παρελθόν"

«Περί το 430 π.Χ. λοιμός ενέσκηψε αιφνιδίως εις την πόλιν των Αθηνών …και νεκροί έκειντο εν ταις οδοίς …έθαπτον δε ως έκαστος εδύνατο» (Θουκυδίδης, Ιστορία)

Το 1994-95, κατα τη διάρκεια των έργων για την κατασκευή του νέου υπόγειου σιδηροδρόμου της Αθήνας, βρέθηκε στην περιοχή του Κεραμεικού ο χώρος όπου ήταν γνωστό πως υπήρχε το νεκροταφείο της αρχαίας Αθήνας.  Η αρχαιολογική ανασκαφή έφερε στο φως έναν ομαδικό τάφο με σκελετικό υλικό από την ταφή περίπου 150 ανθρώπων, ενηλίκων και παιδιών, χρονολογήθηκε δε με την αξιολόγηση των αρχαιολογικών ευρημάτων στην εποχή του Λοιμού των Αθηνών, δηλαδή μεταξύ του 430 και του 426 π.Χ.

Έτσι ξεκίνησε η μελέτη του σκελετικού υλικού με σύγχρονες εργαστηριακές μεθόδους DNA, προκειμένου να προσδιοριστεί ο αιτιολογικός παράγοντας της φονικής ασθένειας.

Άλλωστε αποτελούσε ενα μεγαλο θεμα για την επιστημονική κοινότητα, (αρχαιολογικη, ιατρική) η αιτία που προκάλεσε τον λοιμό της Αθήνας ο οποίος αποτέλεσε έναν από τους κυριότερους παράγοντες που συνέβαλαν στην έκβαση του Πελοποννησιακού πολέμου, επισπεύδοντας την παρακμή του Χρυσού Αιώνα και της αθηναϊκής μονοκρατορίας στη Μεσόγειο. Ο Λοιμός ξέσπασε κατά την πολιορκία της Αθήνας από τους Σπαρτιάτες στην αρχή του καλοκαιριού του 430 π.Χ. και μέχρι το καλοκαίρι του 428 π.Χ. κυριολεκτικά αποδεκάτισε τον πληθυσμό της πόλης. Μετά από μια βραχεία περίοδο ύφεσης, η επιδημία επανέκαμψε στη διάρκεια του χειμώνα του 427 π.Χ. και διήρκεσε μέχρι το χειμώνα του 426 π.Χ. Υπολογίζεται ότι περίπου ένας στους τρεις κατοίκους της Αθήνας χάθηκε από την επιδημία, μεταξύ αυτών και ο χαρισματικός ηγέτης της πόλης, ο Περικλής.

Η αιτία που προκάλεσε τον Λοιμό της Αθήνας αποτελούσε μέχρι σήμερα ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της Ιστορίας της Ιατρικής. Οι γνώσεις μας ως προς την αιτία του Λοιμού περιορίζονταν στις αφηγήσεις του μεγάλου αρχαίου ιστορικού του 5^ου αιώνα π.Χ., Θουκυδίδη, ο οποίος προσβλήθηκε επίσης από τη νόσο αλλά επέζησε. Στην Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου, ο Θουκυδίδης περιγράφει με αρκετή ακρίβεια τις συνθήκες που επικρατούσαν στην Αθήνα κατά την περίοδο του λοιμού καθώς και τα κύρια σημεία και συμπτώματα της νόσου.

Για τη διερεύνηση του υπεύθυνου παθογόνου ιατρική-οδοντιατρική ομάδα χρησιμοποίησε τον πολφό τριών άθικτων δοντιών από τρία τυχαία επιλεγμένα κρανία, όπου ανιχνεύτηκαν ίχνη του μικροβιακού παράγοντα. Οι επιστήμονες εντόπισαν το βακτήριο Salmonella enterica serovar Typhi, το οποίο είναι υπεύθυνο για την εκδήλωση τυφοειδούς πυρετού.

Ανάμεσα στα οστά του ομαδικού τάφου υπήρχε το κρανίο 11χρονου παιδιού, το οποίο διατηρούσε ένα σημαντικό χαρακτηριστικό παιδιού αυτής της ηλικίας, δηλαδή μέρος της νεογιλής οδοντοφυΐας συγχρόνως με τη μόνιμη. Η άριστη κατάσταση του παιδικού αυτού κρανίου γέννησε την ιδέα της ανάπλασης ενός παιδικού κεφαλιού της εποχής του Περικλή και της παρουσίασής του σε σχετική έκθεση. Γι’ αυτό το σκοπό κατασκευάστηκε ένα ακριβές αντίγραφο του κρανίου με τις πλέον σύγχρονες επιστημονικές μεθόδους και εστάλη σε ειδικό εργαστήριο στη Σουηδία, απ’ όπου επέστρεψε με τη μορφή που βλέπουμε σήμερα.

Το παιδί πήρε το όνομα "Μύρτις" από τους επιστήμονες, οι οποίοι ασχολήθηκαν με την ανάπλαση του προσώπου της.

Υπευθυνος της διεπιστημονικής ομάδας που ανελαβε την αναπλαση της Μυρτιδος είναι ο επίκουρος καθηγητής Ορθοδοντικής του Πανεπιστημίου Αθηνών Μανώλης Παπαγρηγοράκης.

Η έκθεση "Μύρτις: Πρόσωπο με πρόσωπο με το παρελθόν", μετά την παρουσία της στο Νέο Μουσείο Ακροπόλεως, στο Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας και στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, συνεχίζει το ταξίδι της εκτός Αθηνών, με πρώτο σταθμό το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης μέχρι τις 13 Μαρτίου 2011.

Σήμερα στις 8 το βραδυ εγκαινιάζεται, στο πλαίσιο της έκθεσης, μια παραλληλη εκθεση ζωγραφικών έργων για την Μύρτιδα. Με αυτήν την αφορμή ο κ.Παπαγρηγοράκης θα βρίσκεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης και θα μας μιλήσει για το σημαντικό αυτό διεπιστημονικό επίτευμα της αναπλασης της Μύρτιδος.

Πολλοί φίλοι της "Καλημέρας"θα είμαστε εκεί και θα εχουμε την ευκαιρία να ακούσουμε τον κ.Παπαγρηγοράκη και να συνομιλήσουμε μαζί του.

Θα τα πούμε λοιπόν στο Αρχαιολογικό Μουσείο, στις 8!

Τα στοιχεία προέρχονται από την ιστοσελίδα http://www.myrtis.gr/ και την ιστοσελίδα του Αρχαιολογικου Μυυσείου Θεσσαλονίκης: http://www.amth.gr/

Πληροφορίες:

Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης

Τηλ: 2310 830538

«πουλάμε τη ζωή χρεώνουμε το θάνατο»

Σήμερα, στις 8 το βραδυ, παρουσιάζεται  στη Θεσσαλονίκη, στο βιβλιοπωλείο Κυριακίδη (Αγ.Σοφίας 40) το βιβλίο της Αγαθής Δημητρούκα "πουλάμε τη ζωή, χρεώνουμε το θάνατο" (εκδ.Πατάκη).

Στην εκδήλωση θα μιλήσουμε για το βιβλίο η Δήμητρα Μήττα, φιλόλογος-συγγραφέας, κι εγώ.Αποσπασματα του βιβλίου θα διαβασει η ηθοποιός Σταυρούλα Αραμπατζόγλου.
Την παρουσίαση θα κλείσουν με τραγούδια σε στιχους της Αγαθής Δημητρούκα, ο Δημήτρης Νικολούδης και ο Χρήστος Κολοβός.
Μετα το σημερινό βραδυ θα τα πούμε και στο blog.

Φιλενάδες

Μετά από ένα όμορφο Σαββατόβραδο, ξυπνάς με ένα χαμόγελο το επόμενο πρωί. Είχαμε πολύ καιρό να βρεθούμε. Καποια πραγματα, όμως, δεν αλλαζουν. Γέλια, κουβέντες. Είπαμε για τα σοβαρα, με σιωπές ανάμεσα, κι άλλα με φόρα, είπαμε για αυτα που μόλις τα ξεστομίζεις ξεσπας στα γελια κι εσύ η ίδια. Χρωσταω πολλά στις φίλες μου. Για εκείνα που λέμε. Για όσα δεν λεμε, και δεν πιέζει η μία την άλλη να ειπωθούν. Για τα βαριά που αλαφραίνουν όταν τα λέμε. Για τα μικρά που όταν τα συνδυάζουμε γίνονται διαφορετικά. Λεει κάτι η μιά, λεει η άλλη, και κατι απο τη ζωή μας φωτίζεται αλλιώς, το καταλαβαίνουμε και με άλλο συνδυασμό. Για όλα αυτα τις ευχαριστώ. Για τα γέλια που κανουμε, και τι γελια, σαν αυτα προχθες μέχρι τα χαραματα. Για τις ώρες που είμαστε μαζί. Για τις μέρες, καμιά φορα και τους μήνες που χανόμαστε. Αλλά ξέρουμε ότι είμαστε μαζί. Ένα μαζί που δεν είναι αυτοκόλητο. Κι αυτό μου αρέσει πολύ. Η καθεμιά μας με τον κόσμο της, σε ομόκεντρους ή εφαπτόμενους κύκλους, και μαζί σε έναν κόσμο. Να μπορεί η κάθεμιά μόνη και να θελουμε να είμαστε μαζί. Να λες κάτι και να ξερεις πως αν πρεπει να ξεχαστεί θα ξεχαστεί, αν πρεπει να το θυμάσαι για παντα θα είναι για παντα. Χωρίς χαζές ζήλιες, με χιούμορ, με τις διαφορές και τα κοινά μας. Έτσι το μαζί, έχει αξία, για μενα τουλάχιστον. Φίλες εδώ και χρόνια, φίλες καινούριες, φίλες απρόσμενες, πόσες γνωριστήκαμε μέσα στο διαδίκτυο; Αν μου το έλεγες πριν χρόνια δεν ξερω αν θα το πίστευα, όμως συνέβη και πόσο το χαίρομαι.

"Είμαι εδώ".
Αυτές είναι οι φίλες μου.




Κορίτσι μεγαλωμένο χωρίς αδελφό είχα την αναγκη να έχω και είχα πάντα φίλους και του άλλου φύλου. Απο το δημοτικό έτσι ήταν, γυμνάσιο, λύκειο, πανεπιστήμιο, είχα τους κολητούς μου, τους αδελφικούς μου φίλους. Γι' αυτό θα σου πω μια άλλη φορά, σήμερα σου είπα για τις φίλες μου.


Υ.Γ.

 

Ναι, αυτό θα μπορούσαμε να ακούσουμε το πρωί στην εκπομπή. Μαζί με όσα διαλεξε ο Δήμος στο blog του. Gary Moore, από το 1990. Πέθανε χθες, το "Still Got the Blues" ήταν το πρώτο τραγούδι που μου ήρθε στο μυαλό όταν διαβασα χθες το απόγευμα την είδηση.