Δυο εκθέσεις στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης

Σήμερα το πρωί, ακροατές και φίλοι της "Καλημέρας" επισκεφτήκαμε το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης και ξεναγηθηκαμε σε δυο περιοδικές εκθεσεις του, τις εκθέσεις "Έλληνες και Φοίνικες - Στα σταυροδρόμια της Μεσογείου" (διάρκεια έκθεσης έως τις 20 Ιουνίου 2012) και "Οι Εβραίοι στη Θεσσαλονίκη. Ανεξίτηλα σημάδια στο χώρο"(διάρκεια έκθεσης έως τις 30 Σεπτεμβρίου 2012). 

Ήταν ενα πρωινό γεματο εικόνες, ιστορίες, μνήμες, γνώσεις κόσμων τους οποίους τώρα πια μαλλον γνωριζουμε λίγο καλύτερα. Είδαμε, ακούσαμε και μαθαμε πολλά και αναρωτηθήκαμε για ακόμα περισσότερα.

Η έκθεση "Ελληνες και Φοινικες", παρουσιάζοντας τις σχεσεις Ελλήνων - Φοινίκων κατα την αρχαιότητα, αναδεικνύοντας τις αλληλοεπιδρασεις αναμεσα στους δυο λαούς σε τομείς όπως η θρησκεία, οι τεχνες και το αλφάβητο  μας γνώρισε σε βασικές γραμμές ενας απο τους σημαντικότερους πολιτισμούς της Ανατολής, για τον οποίο γνωρίζουμε ελαχιστα, ίσως μόνο τη σχεση φοινικικού και ελληνικού αλφαβητου και αυτήν γενικά και μαλλον αόριστα. Ήταν μια πρώτης ταξης ευκαιρία να γνωρίσουμε πολλά περισσότερα ανασυνθετοντας μια εποχή με τα χαρακτηριστικά της με οδηγό ευρήματα απο τις γεωγραφικές περιοχες όπου αναπτύχθηκαν και έδρασαν οι δυο πολιτισμοί.

  

Στην έκθεση "Οι Εβραίοι στη Θεσσαλονίκη" παρουσιάζεται  η θρησκευτική, κοινωνική, οικονομική και πνευματική υπόσταση της εβραϊκής κοινότητας της Θεσσαλονίκης και αναφερεται συνοπτικά η ιστορία της απο την ελληνιστική εποχή, όπου ανιχνεύονται οι απαρχές της παρουσίας της, μεχρι την τραγική εξόντωσή της κατα τη διάρκεια του Β' παγκόσμιου πολέμου.

Και οι δύο εκθέσεις εντάσσονται στο πλαίσιο του προγράμματος του Υπουργείου Πολιτισμού& Τουρισμού "Θεσσαλονίκη Σταυροδρόμι Πολιτισμών", ενώ η έκθεση "Οι Εβραίοι στη Θεσσαλονίκη. Ανεξίτηλα σημάδια στο χώρο" ήταν ενταγμένη και στο πρόγραμμα των παραλληλων εκδηλώσεων της 3ης Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης. 

Στις δυο εκθέσεις μας ξενάγησαν, και τις ευχαριστούμε θερμά, η κ.Λιάνα Στεφανή, αρχαιολογος και προϊσταμένη του τμήματος εκθεσων του Α.Μ.Θ. και η κ.Αγγελική Κουκουβού, αρχαιολογος. 

Φωτογραφίες από τις εκθέσεις και τις ξεναγησεις μας σε επομενη αναρτηση, σύντομα.

Περισσότερα στοιχεία για τις εκθέσεις: http://www.amth.gr/index.php/2011-09-30-10-04-

12.html 

καποιος χτυπησε την πορτα και δεν ήταν ο βοριάς

Το καλοκαίρι που μας πέρασε, η παρακάτω ταινία κέρδισε το βραβείο κοινού ("People’s Choice Award") και το έπαθλο των 2.000 δολαρίων στον διαγωνισμό που διοργανωσε ο ιστότοπος pοwerlineblog.com. 

Την ταινία με τίτλο "Doorbell", γυρισε ο Don Brookins, ενας κινηματογραφιστής από το Κολοράντο. 

Πηγή (όπου υπαρχουν και περισσότερες πληροφορίες):

http://www.powerlineblog.com/archives/2011/08/the-peoples-choice-award-goes-to-doorbell.php


Και τώρα παμε στα πιο ενδιαφεροντα. Το ιστολόγιο powerlineblog.com, δεν το ηξερα, με αφορμή αυτό το βίντεο μπηκα και εριξα μια ματια, δείτε το εννοείται αλλα η γνωμη μου είναι ότι προκειται για μία απο τις πιο συντηρητικές φωνες της Αμερικής, φουλ στην υποστηριξη του πολεμου στο ιρακ, τρομοκρατες γενικώς καραδοκουν να καταστρεψουν την Αμερική και δυστυχώς οι συντηρητικοί είναι πολύ...προοδευτικοί, ο Κάρτερ ήταν συμμαχος των εχθρών και για τον Ομπαμα να μην το συζηταμε καν. Αυτά και αλλα πολλά υποστηριζουν αναμεσα σε αλλα. Αν μαλιστα καταλαβα καλά, όσο το εψαξα, χρησιμοποιούν και το συγκεκριμένο βίντεο εναντιον του Ομαμπα αυτήν την περίοδο, προεκλογική, στην Αμερική. Δεν λενε κουβεντα βεβαια για το πόσο διαφορετική θα είναι η οικονομική πολιτική των ρεπουμπλικανων, αλλα αυτό το κανουν κι αλλοι σε αυτόν τον πλανητη, σιγα το θεμα...
(με λίγα λόγια παρουσίαση κι εδω: http://en.wikipedia.org/wiki/Power_Line)
Απο τη wikipedia αυτή η παραγραφος: "The PowerLine authors believe the media suffer from systemic liberal bias because too many reporters and editors are partisan liberals. They frequently question the integrity of organizations such as Associated Press, the BBC, Reuters, and the New York Times, and the Washington Post." Είναι δυνατόν; Είναι... 


Παρακολουθώντας τώρα την απηχηση του βιντεο και τα καναλια απο τα οποία προβαλεται και στη χώρα μας, εχει ενδιαφερον να διαπιστώνεις πώς το ίδιο υλικό προσλαμβανεται απο διαφορες πλευρες με εντελώς ίσως διαφορετικό σημασιολογικό περιεχόμενο. 
Π.χ. το ίδιο βίντεο στην Αμερική το αποθεώνουν για τους δικούς τους λόγους κι απο τη δική τους σκοπιά, οι ρεπουμπλικανοι και αναλογα στην Ευρώπη ίσως όσοι θεωρουν πως, και όντως, δεν έχουν καμία, ας πουμε σχηματικά, σχεση με τη Σαρα Πέιλιν και τα πιστευω της το βλεπουν, συμπεριλαμβανομενης κι εμού, και το διαδίδουν.
Το αλλο που εχει επίσης πολύ μεγαλο ενδιαφερον είναι το πώς η είδηση με ενα λαθος (το ποσο που κερδισε ο κινηματογραφιστης του βίντεο) το οποίο ευκολα θα διορθωνε καποιος αν διαβαζε την πηγή αναπαραγεται και αναδημοσιευεται λαθος, γιατί ο πρωτος που το εγραψε απλώς δεν διαβασε όλο το πρωτότυπο άρθρο και όλοι τυφλα αναπαραγουν τον πρωτο. Είναι κι αυτό ενδεικτικό του copy paste της εποχής μας. Όμως δεν αξίζει και για μας τους δημοσιογράφους ειδικά δεν επιβάλλεται να αντιστεκόμαστε στην αναμφίβολη αλλα και επικινδυνη ευκολία του;

η δήθεν φασιστική στροφή του Καβάφη

Ιστορίες απυθμενου θρασους ή πώς λεγοντας και επιμένοντας στο ψευδες πονταρεις στο ότι κανενας δεν θα θυμαται το στοιχειοθετημένο και αληθινό αλλα την δική σου ανακρίβεια.

"Πριν από δυο χρόνια περίπου, είχα γράψει ένα άρθρο στο οποίο ανασκεύαζα την δήθεν ανακάλυψη του φιλόλογου Σ. Καργάκου ότι ο μεγάλος ποιητής Κ. Καβάφης ήταν, τάχα, οπαδός του φασισμού και είχε υπογράψει υμνητική επιστολή προς τον αρχηγό των ελλήνων φασιστών. Το άρθρο εκείνο είχε γραφτεί εν θερμώ, χωρίς να έχω δει το βιβλίο που έγραψε ο Καργάκος για τον Καβάφη, και χωρίς να έχω διερευνήσει όσο θα ...ήθελα το θέμα, ωστόσο σε γενικές γραμμές όσα λέει ισχύουν απόλυτα. Στο μεταξύ, μπόρεσα να δω το βιβλίο του Καργάκου και διερεύνησα περισσότερο την προϊστορία του ζητήματος, αλλά δεν έβρισκα αφορμή να ξαναπιάσω το θέμα. Ήλπιζα μάλιστα ότι ο κ. Καργάκος θα είχε αντιληφθεί το λάθος του και θα είχε μετανιώσει, οπότε δεν ήθελα να ανακινήσω το θέμα.
Όμως... "

Η συνεχεια του κειμένου του Νικου Σαραντάκου με τιτλο :" Η ψιλή της Υόρκης, η δήθεν φασιστική στροφή του Καβάφη και η τσαπατσουλιά του Σ. Καργάκου", απο το ιστολόγιό του εδώ: http://sarantakos.wordpress.com/2012/01/16/cavafykarga/

The Joy of Books

(απο εδώ)

Ναπολέων Λαπαθιώτης

Ναπολέων Λαπαθιώτης, 31 Οκτωβρίου 1888 – 8 Ιανουαρίου 1944

Ίσως το πιο γνωστο μελοποιημενο ποίημα του Λαπαθιώτη, αυτό, σε μουσική του Νίκου Ξυδάκη:

Ερωτικό

Καημός, αλήθεια, να περνώ του έρωτα πάλι το στενό,
ώσπου να πέσει η σκοτεινιά, μια μέρα του θανάτου…
Στενό βαθύ και θλιβερό, που θα θυμάμαι για καιρό,
τι μου στοιχίζει στην καρδιά, το ξαναπέρασμά του.

Ας είναι, ωστόσο, τι ωφελεί; Γυρεύω πάντα το φιλί,
στερνό φιλί, πρώτο φιλί, και με λαχτάρα πόση!
Γυρεύω πάντα το φιλί, που μου το τάξανε πολλοί,
κι όμως δεν μπόρεσε κανείς, ποτέ, να μου το δώσει…

Ίσως μια μέρα, όταν χαθώ, γυρνώντας πάλι στο βυθό,
και με τη Νύχτα, μυστικά, γίνουμε, πάλι, ταίρι,
αυτό το ανεύρετο φιλί, που το λαχτάρησα πολύ,
σα μια παλιά της οφειλή, να μου το ξαναφέρει!

Γράφτηκε στις 7.8.1928. Όπως πρώτος αποκάλυψε ο Άρης Δικταίος στη συγκεντρωτική έκδοση του 1964, το ποίημα έχει ακροστιχίδα και σχηματίζει το όνομα «Κώστας Γκίκας» που ήταν η μεγάλη αγάπη του ποιητή. Φαίνεται πως η φιλία τους κράτησε αρκετά χρόνια, αφού ο ίδιος μνημονεύεται και σε επιστολή του 1935 (την παραθέτει ο Δικταίος) αλλά και στις Προϋποθέσεις, το σχεδίασμα του 1937. 
Από το παλιό αφιέρωμα του Κομνά. Έγινε αντιπαραβολή με την έκδοση του Ζήτρου. Έχει μελοποιηθεί υπέροχα από τον Νίκο Ξυδάκη και το τραγούδησε εξίσου υπέροχα η Ελευθερία Αρβανιτάκη (στον δίσκο «Κοντά στη δόξα μια στιγμή»). Το γύρισμα «αχ καρδιά μου» στη μέση του έβδομου στίχου είναι εύρημα της μελοποίησης ή της ερμηνείας.
(από εδω: http://www.sarantakos.com/liter/lapathiotis/erwtiko.html)

Και μάλλον το πιο πολυ-μελοποιημένο ποίημά του το "Στη φυλακή με κλείσανε"
Θυμαμαι να το εχουν μελοποιήσει, μπορεί να είναι κι αλλοι, ο Σταυρος Κουγιουμτζής, ο Τακης Μπίνης, ο Χρήστος Νικολόπουλος και εδώ ο Ορφέας Περίδης



χρήσιμες συνδέσεις:
Σελίδες με πλήθος στοιχείων  για τον Ν.Λαπαθιώτη http://www.sarantakos.com/liter/lapathiotis.html

Σημερινή δημοσίευση του Νίκου Σαραντάκου (Nikos Sarantakos, στο facebook): http://sarantakos.wordpress.com/2012/01/08/lapathiotis/

Το πληρεστερο βιογραφικό του ποιητή παλι απο τον Ν.Σαραντακο: http://www.sarantakos.com/liter/lapathiotis.html

Αναρτηση με Μελοποιήσεις Ναπολέοντα Λαπαθιώτη

Ποιήματά του

Ναπολέων Λαπαθιώτης (wikipedia)




μουσική: Ζακ Ιακωβίδης



 μουσική: Μανώλης Πάππος

 

μουσική: Γιαννης Σπανός


μουσική: Σταυρος Κουγιουμτζής


μουσική: Χρήστος Θεοδώρου


μουσική: Νίκος Ζιώγαλας


μουσική: Domenica


μουσική: Στελλα Γαδέδη


μουσική: Μάρθα Μεναχέμ


μουσική: Δημήτρης Μαραμής


μουσική: Θανος Ανεστόπουλος

χθες, σημερα και αύριο

Η πρώτη βδομάδα του 2012, Καλημερινά, στην εκπομπή δηλαδή, ήταν το καλύτερο ξεκίνημα. Δευτερα και Τρίτη, όλα όσα λεγαμε, όσα μου λεγατε με καθε τρόπο, τηλεφωνικά, με e mail, με sms, με λογής λογής μηνυματα, όσα ελπίζουμε κι ονειρευόμαστε για την νεα, αναμφίβολα δύσκολη χρονιά, με εκείνο το μαζί που δεν κανει το μαυρο άσπρο, αλλάζει όμως κατά τι, και καθόλου αμελητέο, κάθε αναποδιά και ζόρι.

Και φορτσάτα μετα, χθες σήμερα και αύριο στην εκπομπή, τόσα θεματα, τόσα ωραία πραγματα

Η χθεσινή εκπομπή γεμισε μουσικές του Μάνου Χατζιδάκι.

Πέντε δεξιοτέχνες μουσικοί της τζαζ (Δημήτρης Καλαντζής πιάνο, Τάκης Πατερέλης σαξόφωνο, Ανδρέας Πολυζωγόπουλος τρομπέτα, φλικόρνο, Γιώργος Γεωργιάδης μπάσο, Αλέξανδρος-Δράκος Κτιστάκης τύμπανα) και μια ορχήστρα, το κουιντέτο του Δημήτρη Καλαντζή και η Καμεράτα - Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής υπό τη διεύθυνση του Μίλτου Λογιάδη, αυτοσχεδιάζουν πάνω σε συνθέσεις του Μάνου Χατζιδάκι. Αυτός είναι ο δίσκος “Mano's. Jazz tribute to Manos Hadjidakis”.

Στη χθεσινή εκπομπή, ο Δημήτρης Καλαντζής μίλησε για αυτήν την συνάντηση.

Σήμερα στην παρέα μας ήταν η Βικτωρία Ταγκούλη,






στο τελος μαλιστα της εκπομπής μας χάρισε ενα τραγούδι α καπελα

Στην αυριανή εκπομπή, εκτάκτως δίωρη 10-12, θα "ταξιδεψουμε" από τη Θεσσαλονίκη και τη Μακεδονία στο Παρίσι, στην Κρήτη και το χωριό Φουρφουρά Ρεθύμνου, θα μιλήσουμε για το παρελθόν, το παρόν και το μελλον και στο τελος θα... πούμε κι ένα και δύο και τρία τραγούδια. 
Φιλοξενούμενοι στην εκπομπή αύριο:

η Πολυξένη Αδαμ-Βελένη, διευθυντρια Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης. Θα μας μιλήσει για την έκθεση "Αρχαία Μακεδονία: Στο βασίλειο του Μεγάλου Αλεξάνδρου" στο Μουσείο του Λούβρου, της οποίας ειναι συνεπιμελήτρια και η οποία ολοκληρώνεται στις 16 Ιανουαρίου 2012.

Ένας Έρωτας κοιμάται, η φωτογραφία απο εδώ

(η αναφορα της εκθεσης στην ιστοσελίδα του μουσείου του Λούβρου: http://www.louvre.fr/expositions/au-royaume-dalexandre-le-grand-la-macedoine-antique)

παρακάτω είναι ενα βίντεο του Μουσείου του Λούβρου για την έκθεση

(ένα βίντεο από το ρεπορταζ της ΕΡΤ3 στο Μουσείο του Λούβρου για την έκθεση  "Αρχαία Μακεδονία: Στο βασίλειο του Μεγάλου Αλεξάνδρου", εδώ)
Επίσης, η κ.Βελενη θα αναφερθεί τις δυο περιοδικές εκθεσεις που πραγματοποιούνται αυτό το διαστημα στο Αρχαιολογικό Μουσείο, "Έλληνες και Φοίνικες στα σταυροδρόμια της Μεσογείου" και "Οι Εβραίοι στη Θεσσαλονίκη. Ανεξίτηλα σημάδια στον χώρο" τις οποίες θα επισκεφτούμε και στις οποίες θα ξεναγηθούμε ακροατες της εκπομπής "Καλημέρα" την Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2012.


Ο Bασίλης Αργυριάδης, μεταφραστής και επιμελητής της έκδοσης στα ελληνικά του βιβλίου του Κεν Ρόμπινσον " Άλλη Λογική Για μια επανάσταση δημιουργικότητας" Το βιβλίο ασχολείται με το γιατί η δημιουργικότητα εχει τοση μεγάλη σημασία, γιατί οι άνθρωποι νομίζουν ότι δεν είναι δημιουργικοί, πώς φτασαμε σε αυτό το σημείο, τι μπορούμε να κανουμε για αυτό. Ασχολείται βαθυτερα με τους λόγους που καθιστούν τόσο επείγουσα την αναγκαιότητα ανάπτυξης των φυσικών μας ταλέντων καθώς επίσης και με το πώς και το γιατί οι οργανωτικές δομές διοίκησης γενικά και οι εκπαιδευτικές ειδικότερα εχουν την ταση να τα καταπνίγουν.

Ο Αγγελος Πατσιάς, δάσκαλος του 4θέσιου Δημοτικού σχολείου Φουρφουρα Ρεθύμνου που ακολουθεί καινοτόμες και ευφανταστες δρασεις στην εκπαιδευτική διαδικασία

Και αν τα καταφερουμε ίσως στην αρχη της εκπομπής ακούσουμε και κάλαντα, για να δούμε, αύριο το πρωί θα ξερουμε!

Y'en a assez pour tout le monde

Y'EN A ASSEZ, Y'EN A ASSEZ
Y'EN A ASSEZ POUR TOUT L'MONDE       
IL SUFFIRAIT DE PARTAGER
SUR NOTRE PLANETE RONDE

L'air et de l'eau pure

Des poissons que l'on pêche

Des pots de confiture

A la fraise, à la pêche

Des champs pleins de blés murs

Des tonnes de pommes de terre

Des vaches qui pâtures

Et des trous dans l'gruyère

Du boulot, des ballons

Des maisons, du bazar

Des pulls, des pantalons

Des milliards de dollars

Des cahiers, des crayons

Et des livres d'histoire

Des pianos, des chansons

Chaplin et puis Mozart

Des lois, de la justice

Et puis des drapeaux blancs

Des docteurs qui guérissent

Et des médicaments

Des moutons qu'on dessine

Et sur'ment...

De l'amour et des bises

Des papas, des mamans.

http://www.thefantastikids.fr/

πρώτο ραντεβού

Όσοι τον ξερουν θα γελάσουν τώρα με το "πρωτο" (μα τώρα τον γνώρισες;), αλλα εκείνοι που θα τον γνωρίσουν σημερα όπως κι εγώ, νομίζω θα καταλάβουν τουλαχιστον τη χαρα μου. Ή ελπίζω, δηλαδή...
 Κάτι μ'έκανε προχθες στο dvd club (έτσι δεν πρεπει να το λεμε τώρα;) της γειτονιάς μου να προσεξω μια ταινία. Δεν ήξερα τίποτε απολύτως ούτε για την ταινία ουτε για τον σκηνοθέτη της. Φευγοντας την ειχα νοικιάσει, και πολύ καλά εκανα εν τελει.
Χωρίς αλλο πρόλογο, ήταν η ταινία "Yoyo" του Pierre Etaix. Την ειδα πριν απο λίγο. Ταινία, σαρανταεπτά χρονών παρακαλώ. Δεν μπορώ να την συγκρίνω με μια ταινία του Τσάρλι Τσάπλιν, θα την αδικούσα νομίζω, αλλα πραγματικά μου αρεσε πάρα πολύ και χαρηκα που γνωρισα εναν δημιουργό που δεν ήξερα.

Ενα μικρό στιγμιότυπο, αντιπροσωπευτικό αλλά όχι πλήρες ειναι τόσο μικρό άλλωστε, αυτό:

 

Σαν "πρώτο ραντεβού" με εναν σκηνοθέτη που δεν γνώριζα. Κι αφού αυτό πήγε τόσο καλά, έψαξα να δω κι ό,τι αλλο μπορούσα να δω, ό,τι μπορούσα να διαβασω για αυτόν για να τον γνωρίσω καλύτερα.

Ο Pierre Etaix, γεννημενος το 1928, είναι κλόουν, ηθοποιός, σκηνοθέτης και όχι μόνο, είναι μαλλον ενας πολυπράγμων ανθρωπος στο χώρο του θεάματος και της κωμικής τεχνης.
Συνεργαστηκε ως ηθοποιός, ως βοηθός σκηνοθέτης και ως υπεύθυνος για τις κωμικές σκηνές με πολύ σημαντικούς σκηνοθέτες, όπως Το 1954 συναντηθηκε με τον Jacques Tati με τον οποίον συνεργαστηκε στενά σε ταινίες, καθοριστική για τη συνεργασία τους η ταινία "Mon oncle". Συνεργάστηκε σε πολλές ταινίες με τον σεναριογράφο Jean-Claude Carrière (μία απο αυτες ειναι και η ταινία "Yo yo", έγραψαν μαζί το σενάριο) και μια ταινία τους,"Heureux anniversaire" του 1962, κερδισε το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους το 1963.
Το 1973 ίδρυσε μαζι με τη γυναίκα του, Annie Fratellini, τη πρώτη «Εθνική σχολή του Τσίρκο» στη χώρα του.
Εχει εμφανιστει ως ηθοποιός σε αρκετες ταινίες σκηνοθετών όπως o Οσιμα ("Max mon Amourο"), o Ιοσελιάνι ("Chantrapas", "Jardins en automne"), ο Κάουφμαν ("Henry & June"), ο Καουρισμάκι ("Le Havre") κ.α.
 Σκηνοθέτησε τις ταινίες (μεγαλου μηκους):
1962 : Le Soupirant
1964 : Yoyo
1965 : Tant qu'on a la santé
1969 : Le Grand Amour
1969 : Pays de cocagne
1987 : L'âge de monsieur est avancé
1989 : J'écris dans l'espace, documentaire

Η ταινία μικρου μήκους "Heureux anniversaire"
 

Από την ταινία "Le Grand Amour"


Μια ενδιαφερουσα συνέντευξή του:

 

Χρήσιμες συνδέσεις
http://fr.wikipedia.org/wiki/Pierre_%C3%89taix
http://www.imdb.com/name/nm0959916/
http://www.sevenart.gr/bio.php?id=7326
http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=405969