Sakineh Mohammadi Ashtiani

Αντιγράφω, από το protagon, το κείμενο του Κώστα Μίντζηρα.
Περιεκτικά και ουσιαστικά αναφερεται στην ιστορία της 43 χρονης Σακινέ Μοχαμαντί Αστιάνι (Sakineh Mohammadi Ashtiani).

"Βούρδουλας, πέτρες ή κρεμάλα;
«… Οι πέτρες πρέπει να μην είναι πολύ μεγάλες, ώστε να σκοτώσουν το άτομο με την πρώτη ή τη δεύτερη ρίψη, ούτε πολύ μικρές ώστε να μην θεωρούνται πέτρες». Ετσι λιτά ορίζει ο ιρανικός ποινικός κώδικας τις προδιαγραφές για τις πέτρες, που χρησιμοποιούνται στην εκτέλεση της ποινής «θάνατος διά λιθοβολισμού». Αυτή η ποινή περίμενε τη Σακινέ Μοχαμαντί Αστιάνι, που το 2006 κρίθηκε από δικαστήριο της πατρίδας της ένοχη για μοιχεία ενόσω ήταν παντρεμένη.
Για την ακρίβεια κατά την κατηγορία δεν περίμενε μετά το θάνατο του συζύγου της να περάσει ο χρόνος που προβλέπει ο νόμος για να κάνει άλλη ερωτική σχέση. Το δικαστήριο έκρινε επίσης, ότι συμμετείχε στη δολοφονία του άντρα της ενώ αυτή το αρνείται κι αντιτείνει ότι ο φονιάς έχει βρεθεί και συλληφθεί. Ο συνήγορός της εξαφανίσθηκε στις 24.7, μετά την ανάκρισή του από τις ιρανικές αρχές, διέφυγε στην Τουρκία όπου συνελήφθη για παράνομη είσοδο και ζήτησε πολιτικό άσυλο.
Μετά από διεθνείς αντιδράσεις η ποινή της Αστιάνι μετατράπηκε, όπως αναφέρει ο ξένος τύπος, σε θάνατο δι’ απαγχονισμού. Η ιστορία δεν έχει τελειώσει ακόμη."


Η τελευταία σύνδεση παραπέμπει εδώ, αν δεν είναι ευδιακριτο: http://freesakineh.org/.
Τα παιδιά της, o γιός της, Sajad, και η κόρη της, Farideh, σήμερα 22 και 17 χρονων αντίστοιχα, εχουν ξεκινήσει απο την αρχή και συνεχίζουν μια διεθνή εκστρατεία για να κινητοποιήσουν την κοινή γνώμη για την καταδίκη της μητέρας τους.
Τι μπορεί να κανει μια υπογραφή; Πριν πεις πως μόνο την συνείδησή μας καθησυχαζει ότι καναμε κατι, ξαναδες, αν θες, αυτό το βίντεο.




Διαβασα κι εδώ

Υ.Γ. Τόσο κοντα, τόσο μακρια. Ενας κόσμος. Τι ξερω, τι ξερεις για το Ιραν; Τα λεγαμε και πιο παλιά, με αφορμή ενα βιβλίο, http://kalimera958fm.blogspot.com/2008/09/marjane-satrapi.html