Πέμπτη 10 Ιουνίου 2010

εκεί




Εκεί που σβήνει ο βοριάς
κι η καταιγίδα γίνεται σταγόνες
εκεί βρίσκομαι μ' ένα λευκό χαρτί κι ένα μολύβι

Και γράφω στίχους για σένα
θάλασσα, ερωμένη μου,
εκεί που σβήνει ο βοριάς και το χαλάζι της θύελλας.

Εκεί κοιμάσαι γλυκά ναρκωμένη
απ' το πάλεμα ερωμένη μου

Αμαρτωλό μου μήλο, εκεί σε κλέβω,
σταγόνα σταγόνα, στίχο το στίχο,
εκεί χορεύω στο γυμνό σου κορμί

Με τα νιάτα να γυαλίζουν στον ιδρώτα σου σαν το νερό
στο σώμα μωρού που το 'πλυνε η μάνα του

Εκεί που σβήνει ο βοριάς
κι η καταιγίδα γίνεται σταγόνες
εκεί βρίσκομαι μ' ένα βλέμμα νυστέρι επικίνδυνο

Μ' ένα ποίημα αχόρταγο
που δε γράφω γιατί δεν βρίσκω τέλος
εκεί βρίσκομαι και σε κοιτάζω ερωμένη μου

Ξημερώνει...

Στίχοι: Μιχάλης Μαρματάκης
Μουσική:Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
Τερμίτες (1983)

6 σχόλια:

Hfaistiwnas είπε...

Καλημέρα!!!
Τραγουδιστά!!!

καλημέρα είπε...

Καλημέρα!
Και με τραγούδι αγαπημενο!

Παπαστρατής Το "Θηρίο" Ιωάννης είπε...

Καλημέρα και από εδώ "Καλημέρα"!

Σε προσκαλώ στο σκυλόσπιτο

καλημέρα είπε...

Ιωαννη,
δεν προλαβα ακόμη να μπω στο blog σου, απο το πρωί τρεχω, για λίγα λεπτα μπήκα τωρα στο ιντερνετ και συνεχίζω το τρεξιμο μεχρι αργα. Θα τα πούμε μετα,
καλησπέρα!

VAD είπε...

Καλημερα από...Ελλάντα:)))

καλημέρα είπε...

Καλώς ήρθες VaD!
Φετος ελπίζω να τα καταφερουμε να συναντηθούμε,
φιλιά!