Μια μικρή ιδέα
Αύριο, αν όλα πανε καλά, στην εκπομπή θα τα λέμε με την Κρίστη Στασινοπούλου και τον Σταθη Καλυβιώτη.
Αφορμή, η αυριανή τους εμφάνιση, μετα από πολύ καιρό, στην Θεσσαλονίκη, στο Καφωδείο Ελληνικό.
Κυριακή 30 Μαΐου 2010
Λίγο πριν τη Δευτέρα
Σάββατο βράδυ, Terra Vibe, συναυλία του Bob Dylan. Ο Μιχάλης ήταν εκεί. Το δικο του blog με πήγε και διάβασα κι εδώ.
Μια μικρή ιδέα
Αύριο, αν όλα πανε καλά, στην εκπομπή θα τα λέμε με την Κρίστη Στασινοπούλου και τον Σταθη Καλυβιώτη.
Αφορμή, η αυριανή τους εμφάνιση, μετα από πολύ καιρό, στην Θεσσαλονίκη, στο Καφωδείο Ελληνικό.
Μια μικρή ιδέα
Αύριο, αν όλα πανε καλά, στην εκπομπή θα τα λέμε με την Κρίστη Στασινοπούλου και τον Σταθη Καλυβιώτη.
Αφορμή, η αυριανή τους εμφάνιση, μετα από πολύ καιρό, στην Θεσσαλονίκη, στο Καφωδείο Ελληνικό.
Σάββατο 29 Μαΐου 2010
Τα online παιχνίδια και ο πραγματικός κόσμος ή "Why doesn't the real world work more like an online game?"
Μια ομιλία που έχει πολύ ενδιαφερον, δημιουργεί πολλές ερωτήσεις και έχει και πολλές αναγνώσεις.
Ο κόσμος των διαδικτυακών παιχνιδιών. Πώς είναι; Ποια χαρακτηριστικά αποκτούν ή αναπτύσσουν οι παίκτες τους; Πώς τα βλεπουν αυτοί που παίζουν σε αυτά, τι σκεφτονται οι σχεδιαστες παιχνιδιών, τι να περιμενουμε στο μελλον; Ίσως.
Μιλάει μια σχεδιαστρια διαδικτυακών παιχνιδιών, ονομάζεται Jane McGonigal, θεμα της ομιλίας της αυτό: "Gaming can make a better world"
(αν χρειαζεστε ελληνικούς υπότιτλους στην ομιλία, πατηστε επάνω στο πλαίσιο του βιντεο την φραση : view subtitles και διαλέξτε ελληνικά, αν για κάποιο λόγο δεν ανοίγει το βίντεο μπορείτε να το δείτε εδώ:
http://www.ted.com/talk/jane_mcgonigal_gaming_can_make_a_better_world.html)
Ο κόσμος των διαδικτυακών παιχνιδιών. Πώς είναι; Ποια χαρακτηριστικά αποκτούν ή αναπτύσσουν οι παίκτες τους; Πώς τα βλεπουν αυτοί που παίζουν σε αυτά, τι σκεφτονται οι σχεδιαστες παιχνιδιών, τι να περιμενουμε στο μελλον; Ίσως.
Μιλάει μια σχεδιαστρια διαδικτυακών παιχνιδιών, ονομάζεται Jane McGonigal, θεμα της ομιλίας της αυτό: "Gaming can make a better world"
(αν χρειαζεστε ελληνικούς υπότιτλους στην ομιλία, πατηστε επάνω στο πλαίσιο του βιντεο την φραση : view subtitles και διαλέξτε ελληνικά, αν για κάποιο λόγο δεν ανοίγει το βίντεο μπορείτε να το δείτε εδώ:
http://www.ted.com/talk/jane_mcgonigal_gaming_can_make_a_better_world.html)
Παρασκευή 28 Μαΐου 2010
Thessaloniki Urban Festival
ή αλλιώς Φεστιβάλ Δημόσιου Χώρου, στην Θεσσαλονίκη. Αύριο απο τις 11 το πρωί έως τις 11 το βραδυ, μουσική, θέατρο, χορός, ποίηση, παιχνίδι, φωτογραφία, εικαστικά, εγκαταστάσεις, περφόρμανς, αρχιτεκτονική, προβολές, breakdancers, τσίρκο, κεραμική, οικολογία, προϊόντα βιολογικής καλλιέργειας, bazaar ρούχων και αντικειμένων, διασώστες, αναπλάσεις, πικνίκ στο γρασίδι και άλλες εκδηλώσεις παραδοσιακής και σύγχρονης δημιουργίας αλλά και χρηστικής αξίας θα μεταμορφώσουν το κεντρο της Θεσσαλονίκης και συγκεκριμένα τον άξονα του πεζόδρομου της Δ. Γούναρη από τη θάλασσα ως τη Ροτόντα και παράπλευρους χώρους όπως την πλ. Ναυαρίνου, τις οδούς Ζεύξιδος, Ικτίνου κ.ά.
Οι δημόσιοι χώροι μπορούν να αλλαξουν; Κι επειδή οι σχεσεις είναι αμφίδρομες αξίζει να σκεφτούμε αλλα και να δούμε στην πραξη, όταν αλλαζουν το τοπίο, οι χώροι αλλαζουν και οι ανθρωποι και το αντίστροφο; Γιατί, οι δημόσιοι χώροι ανήκουν σε όλους και με την ίδια λογική έχουμε δικαιώματα αλλα και ευθύνες απέναντί τους.
Οι εκδηλώσεις του φεστιβαλ ξεκινούν στις 11 το πρωί όμως καποιες δρασεις μας καλούν νωρίτερα, όπως αυτή των Παιδιών Εν Δρασει
Ο αναλυτικός χαρτης με τα σημεία όπου θα πραγματοποιηθούν όλες οι εκδηλώσεις του φεστιβαλ:
Η ιστοσελίδα του φεστιβαλ, εδώ
Αυτα για αύριο.
Για σήμερα, ένα τραγούδι. Οι τρεις τους, Νατασσα Μποφίλιου, Θεμης Καραμουρατίδης, Γερασιμος Ευαγγελάτος θα είναι το βραδυ στο Πρίνσιπαλ.
Και βεβαια μεχρι και αύριο, αυριο θα την δω κι εγω, παίζει στο μικρό θεατρο της Μ. Λαζαριστών η παρασταση, "Δεν αντέχω άλλο, έρχονται συνέχεια", το εργο που έγραψαν ακροατες του 958 μεσω της εκπομπής "Κάτι παίζει"
Να πω απο τώρα καλό Σαββατοκύριακο; Ας πω, και βλεπουμε, μπορεί και να τα ξαναπούμε πριν την Δευτερα...
Οι δημόσιοι χώροι μπορούν να αλλαξουν; Κι επειδή οι σχεσεις είναι αμφίδρομες αξίζει να σκεφτούμε αλλα και να δούμε στην πραξη, όταν αλλαζουν το τοπίο, οι χώροι αλλαζουν και οι ανθρωποι και το αντίστροφο; Γιατί, οι δημόσιοι χώροι ανήκουν σε όλους και με την ίδια λογική έχουμε δικαιώματα αλλα και ευθύνες απέναντί τους.
Οι εκδηλώσεις του φεστιβαλ ξεκινούν στις 11 το πρωί όμως καποιες δρασεις μας καλούν νωρίτερα, όπως αυτή των Παιδιών Εν Δρασει
Ο αναλυτικός χαρτης με τα σημεία όπου θα πραγματοποιηθούν όλες οι εκδηλώσεις του φεστιβαλ:
Η ιστοσελίδα του φεστιβαλ, εδώ
Αυτα για αύριο.
Για σήμερα, ένα τραγούδι. Οι τρεις τους, Νατασσα Μποφίλιου, Θεμης Καραμουρατίδης, Γερασιμος Ευαγγελάτος θα είναι το βραδυ στο Πρίνσιπαλ.
Και βεβαια μεχρι και αύριο, αυριο θα την δω κι εγω, παίζει στο μικρό θεατρο της Μ. Λαζαριστών η παρασταση, "Δεν αντέχω άλλο, έρχονται συνέχεια", το εργο που έγραψαν ακροατες του 958 μεσω της εκπομπής "Κάτι παίζει"
Να πω απο τώρα καλό Σαββατοκύριακο; Ας πω, και βλεπουμε, μπορεί και να τα ξαναπούμε πριν την Δευτερα...
Ερωτικό Συμπόσιο
Χθες το βραδυ, στο θεατρο Αμαλία, η Πειραματική Σκηνή της Τέχνης παρουσιασε το "Ερωτικό συμπόσιο"Aρχαία ελληνικά επιγράμματα και σαιξπηρικά τραγούδια μεταφρασμένα από τον Νίκο Χουρμουζιάδη. Λόγια που μιλούν για τον έρωτα που φερνει χαρα, λύπη, γελαει, πειραζει, παραπλανα, καίει, τον έρωτα σε όλες τις ηλικίες των ανθρώπων, σε όλη τη ζωή τους.
"Η μουσική αυτή παράσταση, με θεματικό άξονα τον έρωτα, βασισμένη σε μεταφράσεις του Νίκου Χουρμουζιάδη και σε μουσικές από έργα που εκείνος σκηνοθέτησε στην Πειραματική Σκηνή της «Τέχνης», προγραμματίστηκε, όχι τυχαία, όταν ο θίασος έκλεινε τα τριάντα του χρόνια. Είναι επομένως και μια εκδήλωση τιμής στον πολύτιμο συνεργάτη και συνοδοιπόρο ολόκληρης της τριαντάχρονής μας διαδρομής."
Νικηφόρος Παπανδρέου
Η βραδια είχε μια ιδιαίτερη φόρτιση. Το ενιωθες στους ηθοποιούς. Τραγουδούσαν οι παλιότεροι για τα τριαντα χρόνια τους επανω σε αυτό το ίδιο σανίδι, για τον εαυτό τους αλλά στιγμές ενιωθα και για τους δικούς τους που είχαν φύγει, ο Χρήστος Αρνομαλλης πολλές φορές πέρασε από το μυαλο μου. Ήταν σαν να τραγουδούσαν και για εκείνον. Και για αλλους που έχουν φύγει. Οι νεώτεροι, συνεχεια του θιάσου. Γράφω, νεωτεροι και τους εχω δει τόσες φορες σε εργα της Πειραματικής, είναι πια κομματι και ιστορία του θιάσου. Εμείς, το κοινό. Κάποιοι, θεατες από τα πρωτα βήματα της Πειραματικής. Άλλοι όπως εγώ. Το 85, ήρθα απο το χωριό μου στη Θεσσαλονίκη για σπουδές και το Αμαλία ήταν το πρωτο θεατρο που γνωρισα. Μετα, το Υπερώο και το Κρατικό.
Ήθελα να εχω το κείμενο της παραστασης. Να σου αντιγράψω επιγραμματα, στίχους, λόγια που μιλούν για τον έρωτα να δεις πόσο ίδιος είναι ο ερωτας, πώς ο πόθος και ο ίμερος τους είναι ίδιος σαν τον δικό μας κι ας πέρασαν αιώνες. Θα το κάνω. Και θα δεις.
Μετα βγαίνοντας απο το θεατρο, πηγαίνοντας για το σπίτι πανσεληνος στον ουρανό. Ολοστρόγγυλη η σελήνη. Μια λαμπερή μπαλα, λες και ήταν Αυγουστος, Γενάρης. Έκανε ο ουρανός το σκηνικό του για να συμπληρώσει την όμορφη βραδιά.
(η φωτογραφία από τον Δύσπιστο)Στην παρασταση "Ερωτικό Συμπόσιο", έπαιζαν και τραγουδούσαν οι ηθοποιοί:
Μομώ Βλάχου, Κυριάκος Δανιηλίδης, Αθηνά Ευσταθίου, Νίκος Κουμαριάς, Άννα Κυριακίδου, Μένη Κυριάκογλου, Νίκος Λύτρας, Στάθης Μαυρόπουλος, Μάριος Μεβουλιώτης, Στέλλα Μιχαηλίδου, Δημήτρης Ναζίρης, Νανά Παπαγαβριήλ, Μαριέττα Σπηλιοπούλου, Έφη Σταμούλη. Στην τελικο χαιρετισμό παρούσα και η Ελενη Δημοπούλου. Και ο Κώστας Βόμβολος καθ'όλη τη διαρκεια της παραστασης, επι σκηνής, στο πιανο να παίζει και ο θίασος να τραγουδα, ενα τραγούδι ερμήνευσε κι ο ίδιος. (Τον θυμασαι στο τραγούδι της Νόρας; Πρεπει να ακούσεις και αυτό που είπε χθες)
Έκτακτη συμμετοχή: Άγγελος Παπαδημητρίου.
Συντελεστές
Μετάφραση, Νίκος Χουρμουζιάδης
Σύνθεση κειμένων, Νίκος Χουρμουζιάδης
Μουσική επεξεργασία, Κώστας Βόμβολος
Κίνηση, Στέλλα Μιχαηλίδου
Εικαστική επιμέλεια, Απόστολος Βέττας και Ιωάννα Μανωλεδάκη
Σκηνοθεσία, συλλογική
Μουσική σύνθεση, Κώστας Βόμβολος, Ηρακλής Πασχαλίδης, Γιώργος-Εμμ. Λαζαρίδης
Οργάνωση παραγωγής, Βασίλης Τζαφέρης
Πέμπτη 27 Μαΐου 2010
Εκείνα που λείπουν
Αυτα που έχω, έχεις, έχουμε κι εκείνα που μου, μπορεί και σου και μας, λείπουν
Μου λείπουν πολλά.
Έχω αλλα τόσα. Το ξέρω ότι τα έχω. Το εκτιμώ. Τίποτα δεν είναι ούτε αυτονόητο, ούτε δεδομένο.
Όμως είναι αυτό το ρήμα, προσωπικό και απρόσωπο, που αρχίζει απο λαμδα και καποιες μέρες τις παιδευει πιο πολύ απο αλλες.
Δεν το παλεύω πάντα, δεν είμαι τόσο γενναία, ούτε τόσο δυνατή. Και δεν είναι τα της ζωής μου της προσωπικής, που κλίνονται στο πρώτο ή στο δευτερο πρόσωπο. Εχω κι ένα θεματακι να τα αφήσω να φανούν. Εκείνα που εγώ μόνο ξέρω και στο κάτω κάτω μόνο εμένα αφορούν και δεν μου αρεσει να μιλάω για αυτα, όλα δε μοιραζονται σε αυτήν την ζωή. Οι πολύ κοντινοί φίλοι μου ξερουν και δεν ρωτανε.
Αντέχω, επιμένω.
Όμως λείπουν πολλά.
Μου λείπουν πολλά.
Μου λείπει που ακόμα δεν καταφεραμε κυνικές και ανήθικες - μα με την κυριολεκτική έννοια της λέξης ανήθικες- δηλώσεις όπως αυτες τίς οποίες μαθαμε όλοι και δεν πιστευαμε σε ό,τι διαβαζαμε, πρώην υπουργού, να εχουν την απαντηση, νομικα και κοινωνικά που τους αξίζουν. Που δεν έχουν όλα συνέπειες, δεν μιλάω για τιμωρία, για συνεπεια μιλάω, ό,τι κανεις να εχει τις συνέπειές του, αυτό το απλό.
Και μετα, και μη σου πω πολύ πιο πάνω από πολλά άλλα, μου λείπει στην πολιτική, λόγος και πραξεις ανθρώπων σημαντικών, σαν τον Μιχάλη Παπαγιαννακη. Ένα κείμενο του Αντώνη Πετρουλάκη που διαβασα σήμερα το πρωί, λεει με όλες του τις λέξεις όσα δεν θα μπορούσα να διατυπώσω καλύτερα αλλα εχει όσα πραγματικά νιώθω.
"Ένας χρόνος απουσίας
27/05/2010
Ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης έγινε πολιτικό oν βίαια και πρώιμα- την εποχή που άρχισε να καταλαβαίνει τον κόσμο υποδέχθηκε τον πατέρα του νεκρό από σφαίρες Γερμανών. Και λες ότι τότε δημιουργήθηκαν οι όροι συμμετοχής του στα κοινά που νομίζω συνοψίζονται στην ταπεινή λέξη «ουσιώδης». Πίσω της κρύβει μια τεράστια πολύπλευρη μόρφωση, ένα ρεαλιστικό αριστερό σχέδιο, μια αιρετική ριζοσπαστική ματιά, μια ακατάβλητη μαχητικότητα, αλλά ταυτοχρόνως και απόλυτη συνειδητοποίηση ότι σε αυτόν τον κόσμο δεν είχε μόνο εκείνος ιδέες. Γι' αυτό, ενώ δεν διαπραγματεύθηκε ποτέ τις αρχές του, είχε την δημοκρατική ευρυχωρία να ωσμώνει τις απόψεις του για να παράγει κοινούς τόπους όπου γινόταν-όπου δεν γινόταν παρέμενε μοναχικός μαχητής μέχρι το τέλος. Η διαφορά του από τους περισσότερους αριστερούς ήταν ότι τον ενδιέφερε να παραχθεί αποτέλεσμα σε αυτήν τη ζωή. Η ουτοπική, απατηλή, μελλοντολογική αριστερά δεν τον αφορούσε. Επίσης δεν το αφορούσε η αριστερά που κολάκευε τις αδυναμίες των ελλήνων.
Μιλούσε ήρεμα, ήξερε να ακούει, δεν χρησιμοποιούσε επίθετα αλλά επιχειρήματα, δεν ξεδίπλωνε αυτάρεσκα τις γνώσεις του αλλά άφηνε χαραμάδες να ξεπηδά η πυκνή υποδομή του όταν και όσο το απαιτούσε η συζήτηση. Ηξερε ότι η τέχνη του συμβιβασμού με αξιοπρέπεια ήταν τόσο δύσκολη όσο και απαραίτητη. Ηξερε να βρίσκει τη γέφυρα που τον ένωνε με τον αντίπαλό του χωρίς ποτέ όμως να την εφευρίσκει.
Κοσμοπολίτης, πολύγλωσσος, από τους πιο αυθεντικούς έλληνες ευρωπαϊστές. Από την άλλη ένας κανονικός άνθρωπος. Όταν θύμωνε με κάποιον θύμωνε, δεν έκανε δημόσιες σχέσεις. Όταν αγαπούσε κάποιον του το έδειχνε. Όταν έχανε στα χαρτιά ζοχαδιαζόταν. Είχε λίγες φορεσιές αλλά ήταν πάντα κομψός.Τραγουδούσε υπέροχα τα «παλιομισοφόρια», μια φορά και δημοσίως. Διάβαζε πολύ. Και δίπλα του πάντα, σαν συγκολλητική ουσία νομίζεις της ζωής του- που είχε γίνει κάμποσες φορές κομμάτια- η Λίλη.
Το υποψιαζόμασταν όσο ζούσε, βεβαιωθήκαμε τον ένα χρόνο που λείπει από κοντά μας. Οσο αυτοφυής εμφανίστηκε ως πολιτικός, χωρίς προγόνους, άλλο τόσο δεν άφησε πολιτικούς επιγόνους, έτσι που μοιάζει με τον θάνατό του να έσβησε ένα μικρό πολιτικό σύμπαν- και αυτό είναι το πιο οδυνηρό με την απουσία του.
Υ.Γ. Με την συμπλήρωση ενός χρόνου από τον θάνατό του, οι σύντροφοί του από τον όμιλο προβληματισμού ΑΡ.ΣΗ. διοργανώνουν σήμερα 27-5 εκδήλωση στη μνήμη του, στις 18.30 , Ακαδημίας 7,αίθουσα ΕΒΕΑ."
Μου λείπουν πολλά.
Έχω αλλα τόσα. Το ξέρω ότι τα έχω. Το εκτιμώ. Τίποτα δεν είναι ούτε αυτονόητο, ούτε δεδομένο.
Όμως είναι αυτό το ρήμα, προσωπικό και απρόσωπο, που αρχίζει απο λαμδα και καποιες μέρες τις παιδευει πιο πολύ απο αλλες.
Δεν το παλεύω πάντα, δεν είμαι τόσο γενναία, ούτε τόσο δυνατή. Και δεν είναι τα της ζωής μου της προσωπικής, που κλίνονται στο πρώτο ή στο δευτερο πρόσωπο. Εχω κι ένα θεματακι να τα αφήσω να φανούν. Εκείνα που εγώ μόνο ξέρω και στο κάτω κάτω μόνο εμένα αφορούν και δεν μου αρεσει να μιλάω για αυτα, όλα δε μοιραζονται σε αυτήν την ζωή. Οι πολύ κοντινοί φίλοι μου ξερουν και δεν ρωτανε.
Αντέχω, επιμένω.
Όμως λείπουν πολλά.
Μου λείπουν πολλά.
Μου λείπει που ακόμα δεν καταφεραμε κυνικές και ανήθικες - μα με την κυριολεκτική έννοια της λέξης ανήθικες- δηλώσεις όπως αυτες τίς οποίες μαθαμε όλοι και δεν πιστευαμε σε ό,τι διαβαζαμε, πρώην υπουργού, να εχουν την απαντηση, νομικα και κοινωνικά που τους αξίζουν. Που δεν έχουν όλα συνέπειες, δεν μιλάω για τιμωρία, για συνεπεια μιλάω, ό,τι κανεις να εχει τις συνέπειές του, αυτό το απλό.
Και μετα, και μη σου πω πολύ πιο πάνω από πολλά άλλα, μου λείπει στην πολιτική, λόγος και πραξεις ανθρώπων σημαντικών, σαν τον Μιχάλη Παπαγιαννακη. Ένα κείμενο του Αντώνη Πετρουλάκη που διαβασα σήμερα το πρωί, λεει με όλες του τις λέξεις όσα δεν θα μπορούσα να διατυπώσω καλύτερα αλλα εχει όσα πραγματικά νιώθω.
"Ένας χρόνος απουσίας
27/05/2010
Ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης έγινε πολιτικό oν βίαια και πρώιμα- την εποχή που άρχισε να καταλαβαίνει τον κόσμο υποδέχθηκε τον πατέρα του νεκρό από σφαίρες Γερμανών. Και λες ότι τότε δημιουργήθηκαν οι όροι συμμετοχής του στα κοινά που νομίζω συνοψίζονται στην ταπεινή λέξη «ουσιώδης». Πίσω της κρύβει μια τεράστια πολύπλευρη μόρφωση, ένα ρεαλιστικό αριστερό σχέδιο, μια αιρετική ριζοσπαστική ματιά, μια ακατάβλητη μαχητικότητα, αλλά ταυτοχρόνως και απόλυτη συνειδητοποίηση ότι σε αυτόν τον κόσμο δεν είχε μόνο εκείνος ιδέες. Γι' αυτό, ενώ δεν διαπραγματεύθηκε ποτέ τις αρχές του, είχε την δημοκρατική ευρυχωρία να ωσμώνει τις απόψεις του για να παράγει κοινούς τόπους όπου γινόταν-όπου δεν γινόταν παρέμενε μοναχικός μαχητής μέχρι το τέλος. Η διαφορά του από τους περισσότερους αριστερούς ήταν ότι τον ενδιέφερε να παραχθεί αποτέλεσμα σε αυτήν τη ζωή. Η ουτοπική, απατηλή, μελλοντολογική αριστερά δεν τον αφορούσε. Επίσης δεν το αφορούσε η αριστερά που κολάκευε τις αδυναμίες των ελλήνων.
Μιλούσε ήρεμα, ήξερε να ακούει, δεν χρησιμοποιούσε επίθετα αλλά επιχειρήματα, δεν ξεδίπλωνε αυτάρεσκα τις γνώσεις του αλλά άφηνε χαραμάδες να ξεπηδά η πυκνή υποδομή του όταν και όσο το απαιτούσε η συζήτηση. Ηξερε ότι η τέχνη του συμβιβασμού με αξιοπρέπεια ήταν τόσο δύσκολη όσο και απαραίτητη. Ηξερε να βρίσκει τη γέφυρα που τον ένωνε με τον αντίπαλό του χωρίς ποτέ όμως να την εφευρίσκει.
Κοσμοπολίτης, πολύγλωσσος, από τους πιο αυθεντικούς έλληνες ευρωπαϊστές. Από την άλλη ένας κανονικός άνθρωπος. Όταν θύμωνε με κάποιον θύμωνε, δεν έκανε δημόσιες σχέσεις. Όταν αγαπούσε κάποιον του το έδειχνε. Όταν έχανε στα χαρτιά ζοχαδιαζόταν. Είχε λίγες φορεσιές αλλά ήταν πάντα κομψός.Τραγουδούσε υπέροχα τα «παλιομισοφόρια», μια φορά και δημοσίως. Διάβαζε πολύ. Και δίπλα του πάντα, σαν συγκολλητική ουσία νομίζεις της ζωής του- που είχε γίνει κάμποσες φορές κομμάτια- η Λίλη.
Το υποψιαζόμασταν όσο ζούσε, βεβαιωθήκαμε τον ένα χρόνο που λείπει από κοντά μας. Οσο αυτοφυής εμφανίστηκε ως πολιτικός, χωρίς προγόνους, άλλο τόσο δεν άφησε πολιτικούς επιγόνους, έτσι που μοιάζει με τον θάνατό του να έσβησε ένα μικρό πολιτικό σύμπαν- και αυτό είναι το πιο οδυνηρό με την απουσία του.
Υ.Γ. Με την συμπλήρωση ενός χρόνου από τον θάνατό του, οι σύντροφοί του από τον όμιλο προβληματισμού ΑΡ.ΣΗ. διοργανώνουν σήμερα 27-5 εκδήλωση στη μνήμη του, στις 18.30 , Ακαδημίας 7,αίθουσα ΕΒΕΑ."
Τρίτη 25 Μαΐου 2010
της Τετάρτης
Αύριο θα λείπω από την εκπομπή, ίσως όμως τα πούμε το απόγευμα ή το βραδυ σε καποια εκδήλωση.
Μιας και ο λόγος για την Αμερικάνικη Γεωργική Σχολή έχε υπόψιν σου και αυτό το νεο:
Πόλειςδραστήριες, πολυπολιτισμικές και ιδιαίτερα η Σμύρνη, κοσμοπολίτισσα και με υψηλό επίπεδο μουσικής παιδείας, δημιουργησαν καθόλου ανεξήγητα σχολές μουσικής σημαντικές.
Χαρακτηριστικά, αξίζει να σημειωθούν δύο τουλάχιστον στοιχεία που αφορούν στον μουσικό πολιτισμό της Σμύρνης. Το ένα έχει να κανει με τις και ακαδημαϊκές, πολυ σημαντικές, σπουδες των μουσικών της σμυρνέικης σχολής. Δεν είναι τυχαίο πως μετα την καταστροφή της Σμύρνης, αλλα και πριν από αυτήν, μουσικοί από τη Σμύρνη ήταν αυτοί που επάνδρωσαν, ίδρυσαν ή στελέχωσαν στον ελλαδικό χώρο, ορχήστρες, δισκογραφικές εταιρείες κτλ . Στο τότε ελληνικό τοπίο ξεχώριζαν όχι μόνο για το ταλέντο τους αλλα και για τις μουσικές τους γνώσεις. Μουσικοί όπως ο Τούντας, ο Ογδοντάκης, ο Περιστερης, ο Σέμσης, και πολλοί άλλοι, διαμόρφωσαν ή επηρεασαν καθοριστικά σε μεγάλο βαθμό την εξέλιξη όχι μόνο της λαϊκής μας μουσικής, αλλα και το ελληνικό τραγούδι εν γενει, στη φόρμα και τη δομή του. Ένα δευτερο στοιχείο αφορα στην μουσική παιδεία όπως αυτή εκφράζεται και μέσα από τις εστουδιαντίνες που λειτουργούσαν ως φυτώρια νεων μουσικών, και κυρίως μέσα στη λειτουργία του τραγουδιού που είχε ιδιαίτερη σημασία για τον καθημερινό πολιτισμό των σμυρνιών κάθε κοινωνικής ταξης. Πολυάριθμα μουσικά στεκια, μουσικοί και τραγουδιστες υψηλού επιπέδου και φιλόμουσο κοινο που ήξερε να εκτιμά το ωραίο στη μουσική, εκπαιδευονταν σε αυτό και με τον τρόπο του στη συνεχεια το στήριζε και το απαιτούσε. Το σκηνικό συμπληρώνουν εκδόσεις δίσκων ελληνικής μουσικής από εταιρειες στην Σμύρνη (όπως βεβαια και στην Πόλη), γεγονός αξιοσημείωτο και πρωτοπόρο για τα τότε παγκόσμια δεδομενα στο χωρο της δισκογραφίας.
Στην συγκεκριμένη τώρα εκδήλωση, με τα τραγούδια της Σμύρνης και της Πόλης με αναφορά στους Έλληνες της Μικράς Ασίας, αύριο βράδυ, συμμετεχουν οι μουσικοί: Κυριάκος Γκουβέντας στο βιολί, Ανδρέας Τσεκούρας στο πιανο, Κώστας Ματσίγκος στην κιθαρα. Κείμενα – σχόλια από τη μουσικολόγο Λουκία Πλακίδου και στο τραγούδι η υψίφωνος Χαρούλα Μπαλωτή.
Στην ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΕΧΝΗΣ a tempoΕπταλόφου 7 - Κάτω Τούμπα.
Είσοδος ελεύθερη. Πληροφορίες: Τηλ. 2310 905-631, 932-791
Αφορμή παιρνω απο την αναφορα στο σμυρνέικο τραγούδι για να ακούσουμε ενα τραγούδι της τραγουδίστριας που θαυμαζω και αγαπώ περισσότερο απ'όλες στο ελληνικό τραγούδι. Είναι η Μαρίκα Παπαγκίκα. Κάποια στιγμή θα σου γράψω τα στοιχεία που έχω μαζεψει για αυτήν, τη ζωή και το έργο της. Αξίζει και με το παραπάνω μια μεγάλη αναφορα.
Μιας και ο λόγος για την Αμερικάνικη Γεωργική Σχολή έχε υπόψιν σου και αυτό το νεο:
Πιο αργα, στις 9 το βραδυ, στο Ωδείο Ματσίγκου, στην Κ.Τούμπα, μια μουσική εκδήλωση, "Ελληνική Ανατολή", παρουσιάζει το τραγούδι της Σμύρνης και της Πόλης.
Πόλειςδραστήριες, πολυπολιτισμικές και ιδιαίτερα η Σμύρνη, κοσμοπολίτισσα και με υψηλό επίπεδο μουσικής παιδείας, δημιουργησαν καθόλου ανεξήγητα σχολές μουσικής σημαντικές.
Χαρακτηριστικά, αξίζει να σημειωθούν δύο τουλάχιστον στοιχεία που αφορούν στον μουσικό πολιτισμό της Σμύρνης. Το ένα έχει να κανει με τις και ακαδημαϊκές, πολυ σημαντικές, σπουδες των μουσικών της σμυρνέικης σχολής. Δεν είναι τυχαίο πως μετα την καταστροφή της Σμύρνης, αλλα και πριν από αυτήν, μουσικοί από τη Σμύρνη ήταν αυτοί που επάνδρωσαν, ίδρυσαν ή στελέχωσαν στον ελλαδικό χώρο, ορχήστρες, δισκογραφικές εταιρείες κτλ . Στο τότε ελληνικό τοπίο ξεχώριζαν όχι μόνο για το ταλέντο τους αλλα και για τις μουσικές τους γνώσεις. Μουσικοί όπως ο Τούντας, ο Ογδοντάκης, ο Περιστερης, ο Σέμσης, και πολλοί άλλοι, διαμόρφωσαν ή επηρεασαν καθοριστικά σε μεγάλο βαθμό την εξέλιξη όχι μόνο της λαϊκής μας μουσικής, αλλα και το ελληνικό τραγούδι εν γενει, στη φόρμα και τη δομή του. Ένα δευτερο στοιχείο αφορα στην μουσική παιδεία όπως αυτή εκφράζεται και μέσα από τις εστουδιαντίνες που λειτουργούσαν ως φυτώρια νεων μουσικών, και κυρίως μέσα στη λειτουργία του τραγουδιού που είχε ιδιαίτερη σημασία για τον καθημερινό πολιτισμό των σμυρνιών κάθε κοινωνικής ταξης. Πολυάριθμα μουσικά στεκια, μουσικοί και τραγουδιστες υψηλού επιπέδου και φιλόμουσο κοινο που ήξερε να εκτιμά το ωραίο στη μουσική, εκπαιδευονταν σε αυτό και με τον τρόπο του στη συνεχεια το στήριζε και το απαιτούσε. Το σκηνικό συμπληρώνουν εκδόσεις δίσκων ελληνικής μουσικής από εταιρειες στην Σμύρνη (όπως βεβαια και στην Πόλη), γεγονός αξιοσημείωτο και πρωτοπόρο για τα τότε παγκόσμια δεδομενα στο χωρο της δισκογραφίας.
Στην συγκεκριμένη τώρα εκδήλωση, με τα τραγούδια της Σμύρνης και της Πόλης με αναφορά στους Έλληνες της Μικράς Ασίας, αύριο βράδυ, συμμετεχουν οι μουσικοί: Κυριάκος Γκουβέντας στο βιολί, Ανδρέας Τσεκούρας στο πιανο, Κώστας Ματσίγκος στην κιθαρα. Κείμενα – σχόλια από τη μουσικολόγο Λουκία Πλακίδου και στο τραγούδι η υψίφωνος Χαρούλα Μπαλωτή.
Στην ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΕΧΝΗΣ a tempoΕπταλόφου 7 - Κάτω Τούμπα.
Είσοδος ελεύθερη. Πληροφορίες: Τηλ. 2310 905-631, 932-791
Αφορμή παιρνω απο την αναφορα στο σμυρνέικο τραγούδι για να ακούσουμε ενα τραγούδι της τραγουδίστριας που θαυμαζω και αγαπώ περισσότερο απ'όλες στο ελληνικό τραγούδι. Είναι η Μαρίκα Παπαγκίκα. Κάποια στιγμή θα σου γράψω τα στοιχεία που έχω μαζεψει για αυτήν, τη ζωή και το έργο της. Αξίζει και με το παραπάνω μια μεγάλη αναφορα.
Κυριακή 23 Μαΐου 2010
Your Hand In Mine
Τους ακούω και νιώθω ότι μπαίνω ξανα στο παιδικό μου δωμάτιο.
Κοίτα να δεις, μουσικές το κάνουν αυτό.
Το χερι σου στο δικό μου. Πόσο κραταει το πάντα; Πόσο μακριά είναι μεχρι το πιο μακριά;
Έπαιξαν ένα υπέροχο σετ στο Τελλόγλειο, το βραδυ της Τρίτης. Την Κυριακή στο Κτήμα Γεροβασιλείου, με τη μικρή, δεν μπορούσα να τους ακούσω όπως ήθελα, αλλα την Τρίτη ήμουν πιο άνετη. Το Τελλογλειο γεμάτο, πάρα πολύς κόσμος, σε όλη τη σκάλα, στους ορόφους, δεξιά και αριστερά, τριγύρω τους, κι όλοι φευγοντας είμασταν πιο χαρούμενοι.
Your Ηand Ιn Μine. Παίζουν με πηγές ήχου πολύ διαφορετικές μεταξύ τους. Από πολύ απλές, όπως τα παιδικά παιχνίδια, εως πιο σύνθετες με προγραμματισμό και μουσικές φρασεις ηχογραφημένες επιτόπια, παράγοντας ήχους που ο καθενας χωριστα όλο κατι σου θυμίζουν και στη σύνθεσή τους γίνονται το σαουντρακ απο ένα όνειρο σχεδόν, που ακούς- ή μπορεί και να βλεπεις- για πρώτη φορά. Κι ενώ την ίδια στιγμή η συγκέντρωσή τους είναι μεγάλη καθώς διαμορφώνουν το υλικό τους όσο διαρκεί η δημιουργία και η παρουσίαση της μουσικής τους, το ίδιο μεγαλη είναι η ελευθερία της μουσικής τους. Τώρα που σου το λέω το σκεφτομαι, είναι σαν το παραμύθι εκείνο όπου ο μικρός ήρωας ζωγραφιζε με τον μαρκαδόρο του τον κόσμο του, αυτό θελει μεγαλη συγκεντρωση, και την ίδια στιγμή έπαιρνε τον δρόμο που ζωγραφιζε για να πάει αλλού, αυτό θελει ελευθερία και διαθεση να περπατησεις νεους κόσμους. Και νομίζω ότι το ίδιο συμβαίνει σε κάθε καλή συναυλία, σε καθε καλό μουσικό, όποιο είδος μουσικής κι αν παίζει, το οποίο δεν είναι απλή επαναληπτική αναπαραγωγή αλλα εμπεριέχει ερμηνεία, παραγωγή και παρουσιαση μουσικής που παταει σε ίχνος καλά χαραγμένο αλλα αφήνει τη στιγμή και την προσωπικότητα του μουσικού να χρωματίσει αναλογα, να μπει στον κόσμο που αυτοστιγμεί, στη συναυλία δημιουργείται. Πολλά λόγια λεω, σταματάω. Για να πω όμως οπωσδήποτε αυτό που θελω (όχι, θα γλύτωνες, νομίζεις...) από την αρχή αυτής της κουβέντας.
Όπως πήγαινα στο σπίτι μετα τη συναυλία, ένιωθα ότι εκτός εκτός απ'όλα αυτα, που θα μπορούσα αν είχα ταλέντο να σου τα περιγραψω με μια φραση κι όχι με τόσες πολλές, ήταν και κατι άλλο που ένιωθα ότι υπαρχει στην ατμόσφαιρα όσην ώρα τους ακουγα και τους έβλεπα στη συναυλία.
Η ευγένειά τους. Ναι, αυτή η λέξη νομίζω, εκτός απ'όλα τα άλλα, τους χαρακτηρίζει. Και είναι κάτι που μου άρεσε πάρα πολύ. Η αληθινή ευγένεια, καθόλου τυχαία συνοδευεται με συστολή κι ενα ιδιάιτερο χιούμορ συνήθως , των ανθρώπων με κερδίζει πάντα. Ίσως είναι από τα λίγα πραγματα που ψάχνω και θα ήθελα να εχω σε κάθε συναναστροφη.
Όπως, πολυ μου άρεσε, επίσης, που δεν εκαναν encore. Που φύγαμε χωρίς να ξεχειλώσει αυτή η βραδιά, χωρίς να μπουκώσουμε αχόρταγα με ακόμα ενα, ακόμα ενα, ακόμα ενα.... Τελείωσε όταν έπρεπε. Tο θεμα και να σηκώνεσαι απο το τραπεζι με τη γευση του κρασιού στα χείλη. Να κουβαλας τη γευση αυτή για ώρα. Μπορεί και για πιο πολύ απ' όσο νόμιζες στην αρχή. Και στη μουσική το ίδιο.
Από την ιστοσελίδα της Inner Ear, της εταιρείας από την οποία κυκλοφορεί ο δίσκος τους "Every night dreams"
Οι Your Hand in Mine είναι δύο 26-χρονοι φίλοι από τη Θεσσαλονίκη, ο Μάνος (wurlitzer piano, melodica, toy piano, ukulele, accordion, programming) και ο Γιώργος (toy synth, mandolin, glockenspiel, zither, rythms). Το project ξεπήδησε κάπου στα τέλη του 2006 από την παρέα των Shortcat (post-rock/thessaloniki), δίνοντας στα μέλη του την ευκαιρία να εκφράσουν την αγάπη τους για τα ακουστικά όργανα, την νορμανδική folk και τους πλανόδιους μουσικούς. Με μια συλλογή από παιδικά, αυτοσχέδια όργανα και συσκευές (που συνεχώς μεγαλώνει) οι Your Hand in Mine, χρησιμοποιούν τεχνικές live-looping και ενεργούν ως ντουέτο, παρουσιάζοντας μια νέο-ρομαντική, έντονα προσωπική μουσική δωματίου.
Ύστερα από μεγάλη τους ανυπομονησία, τον Ιανουάριο του 2007, κυκλοφορούν σε 100 χειροποίητα αντίτυπα τις 4 πρώτες ηχογραφήσεις τους, σε μορφή cd. Το ομώνυμο ‘your hand in mine EP’, έχοντας αφετηρίες στη σύγχρονη δυτικοευρωπαική folk αλλά και στον πειραματισμό, επισφραγίζει την ταυτότητα και την αισθητική του group.
Το καλοκαίρι του 2007, έπειτα από ανάθεση από τις «Μέρες Ανεξαρτησίας» του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, συνέθεσαν πρωτότυπη μουσική για τo βουβό αριστούργημα του Mikio Naruse “Every Night Dreams” (1933). Η ζωντανή παρουσίαση του soundtrack έγινε με ταυτόχρονη προβολή της ταινίας στο 48o Φεστιβάλ, ενώ τον Μάιο του 2008, την κυκλοφορία του ανέλαβε η Πατρινή ανεξάρτητη Inner Ear.
Η συναυλιακή ιστορία του συγκροτήματος όμως κορυφώθηκε τον Νοέμβριο του 2009, με τη συμμετοχή τους στην περιοδεία του Yann Tiersen στην Ελλάδα, όταν άνοιξαν και τις τρεις συναυλίες του σε Αθήνα, Πάτρα και Θεσσαλονίκη.
Ύστερα από μεγάλη τους ανυπομονησία, τον Ιανουάριο του 2007, κυκλοφορούν σε 100 χειροποίητα αντίτυπα τις 4 πρώτες ηχογραφήσεις τους, σε μορφή cd. Το ομώνυμο ‘your hand in mine EP’, έχοντας αφετηρίες στη σύγχρονη δυτικοευρωπαική folk αλλά και στον πειραματισμό, επισφραγίζει την ταυτότητα και την αισθητική του group.
Το καλοκαίρι του 2007, έπειτα από ανάθεση από τις «Μέρες Ανεξαρτησίας» του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, συνέθεσαν πρωτότυπη μουσική για τo βουβό αριστούργημα του Mikio Naruse “Every Night Dreams” (1933). Η ζωντανή παρουσίαση του soundtrack έγινε με ταυτόχρονη προβολή της ταινίας στο 48o Φεστιβάλ, ενώ τον Μάιο του 2008, την κυκλοφορία του ανέλαβε η Πατρινή ανεξάρτητη Inner Ear.
Η συναυλιακή ιστορία του συγκροτήματος όμως κορυφώθηκε τον Νοέμβριο του 2009, με τη συμμετοχή τους στην περιοδεία του Yann Tiersen στην Ελλάδα, όταν άνοιξαν και τις τρεις συναυλίες του σε Αθήνα, Πάτρα και Θεσσαλονίκη.
Πέμπτη 20 Μαΐου 2010
Τετάρτη 19 Μαΐου 2010
"Στους κήπους και στα κτήματα...
... που πας και δεν μας παίρνεις κι εμάς μαζί σου, τόσο καλά περνάς και έχεις τόσον καιρό να κατεβεις να δουμε από κοντά;", μου γράφει ένας φίλος. "Και λίγα, σου λέω", του απαντησα και αφού υποσχεθηκα ότι θα κατέβω σύντομα, λεω να σου γράψω τώρα τη συνεχεια και της Κυριακής και σε ξεχωριστή αναρτηση τα της Διεθνούς Ημέρας Μουσείων.
Είχαμε μείνει στο ότι φύγαμε από τον Βοτανικό Κήπο και πήραμε το δρόμο για την Επανομή.
Κάτσε όμως πριν φτασουμε στο Κτήμα Γεροβασιλείου, επειδή μόλις χθες βραδυ πήρα κι αλλες φωτογραφίες απο τον Βοτανοκηπο (Μαρία, στο είπα ότι μου άρεσε, αλήθεια έλεγα!), τις τραβηξε η Δήμητρα, ας σου δείξω καποιες απο αυτες κι ύστερα παμε στο Κτήμα.
Δήμητρα, σε ευχαριστω πολύ για τις φωτογραφίες. Τι ωραίο που είναι να βλεπουμε όλοι το ίδιο τοπίο και στεκόμαστε ο καθένας σε διαφορετικές ίσως λεπτομέρειές του.
Στο Κτήμα Γεροβασιλείου.
Αν ο σκοπός του θεσμού "Ανοικτές Πόρτες" είναι να ανοίξουν τα οινοποιεία και τα κτήματα των οινοποιών στο κοινό, να φιλοξενήσουν τους ανθρώπους που έρχονται να τα επισκεφτούν, ο Βαγγελης Γεροβασιλείου και όλοι οι άνθρωποι του Κτήματος έκαναν αυτό ακριβώς, με τον καλύτερο και πιο φιλόξενο τρόπο.
Από το πρωί οι αέρηδες έφεραν τις εκδηλώσεις στους εσωτερικούς χώρους. Κανένας αέρας όμως δεν εμπόδισε πολλές εκατοντάδες ανθρώπων να έρθουν στο χώρο του Κτήματος.
Όταν έφτασα είχαν τελειώσει οι μαγειρικές δραστηριότητες με τον Ηλία Μαμαλάκη, ιδού όμως μια φωτογραφία
Στην παρακάτω φωτογραφία η καλύτερη, η πιο αποτελεσματική και πιο χαμογελαστή ομάδα, εθελοντριων που είδατε ποτέ, κορίτσια είσαστε καταπληκτικές!
Από τις δραστηριότητες των παιδιών με την ομάδα "Αχτενιστα πινέλα"
Και στον κήπο, τα παιδια έπαιζαν
μαζί κι οι μεγαλοι σε μικρές βολτες
αλλού, μια γυναικοπαρέα, χαμόγελα και γέλια, ποτήρια ψηλά,
Και στο τέλος, πιο πέρα απο τα αμπέλια,
στο βάθος του ορίζοντα, το βλέμμα σου έφτανε μέχρι τη θάλασσα
Για το τέλος, το μήνυμα που μου έστειλε χθες η Δήμητρα, πριν μου δώσει τις φωτογραφίες, έφτασε όμως στο yahooταχυδρομείο σήμερα, πάλι καλά!
«Γιατι πρέπει να βρίσκονται οι καλημεροπαρέες.
Τo αναπάντεχα όμορφο σ' αυτές τις συναντήσεις, πέρα από αυτό που βλέπεις ή μαθαίνεις, είναι ότι, στους τόπους κ χρόνους που συναντιόμαστε κ δεν έχει σημασία πού, γνωρίζεις ανθρώπους γίνεσαι μια παρέα λες κ συμβαίνει τυχαία. Γελάς μαζί τους, περνάς όμορφα, παίρνεις λίγο από το κέφι τους. Εικόνες, μυρωδιές, γέλια, αστεία, όλα αυτά γίνονται οικεία λες κ τα γνωρίζεις από πάντα. Τέλος φεύγεις με λίγο ζαλισμένο κεφάλι που μπορεί να ήταν από τον αέρα που φυσούσε ανάμεσα από τα αμπέλια η από το κρασί που έρρεε άφθονο εκείνο το απόγευμα! Το σημαντικό είναι ότι η επόμενη μέρα είναι γεμάτη εικόνες.»
Καλημεροπαρέα, στα άλλα με υγεία και δύναμη.
Είχαμε μείνει στο ότι φύγαμε από τον Βοτανικό Κήπο και πήραμε το δρόμο για την Επανομή.
Κάτσε όμως πριν φτασουμε στο Κτήμα Γεροβασιλείου, επειδή μόλις χθες βραδυ πήρα κι αλλες φωτογραφίες απο τον Βοτανοκηπο (Μαρία, στο είπα ότι μου άρεσε, αλήθεια έλεγα!), τις τραβηξε η Δήμητρα, ας σου δείξω καποιες απο αυτες κι ύστερα παμε στο Κτήμα.
Δήμητρα, σε ευχαριστω πολύ για τις φωτογραφίες. Τι ωραίο που είναι να βλεπουμε όλοι το ίδιο τοπίο και στεκόμαστε ο καθένας σε διαφορετικές ίσως λεπτομέρειές του.
Στο Κτήμα Γεροβασιλείου.
Αν ο σκοπός του θεσμού "Ανοικτές Πόρτες" είναι να ανοίξουν τα οινοποιεία και τα κτήματα των οινοποιών στο κοινό, να φιλοξενήσουν τους ανθρώπους που έρχονται να τα επισκεφτούν, ο Βαγγελης Γεροβασιλείου και όλοι οι άνθρωποι του Κτήματος έκαναν αυτό ακριβώς, με τον καλύτερο και πιο φιλόξενο τρόπο.
Από το πρωί οι αέρηδες έφεραν τις εκδηλώσεις στους εσωτερικούς χώρους. Κανένας αέρας όμως δεν εμπόδισε πολλές εκατοντάδες ανθρώπων να έρθουν στο χώρο του Κτήματος.
Όταν έφτασα είχαν τελειώσει οι μαγειρικές δραστηριότητες με τον Ηλία Μαμαλάκη, ιδού όμως μια φωτογραφία
Στην παρακάτω φωτογραφία η καλύτερη, η πιο αποτελεσματική και πιο χαμογελαστή ομάδα, εθελοντριων που είδατε ποτέ, κορίτσια είσαστε καταπληκτικές!
Από τις δραστηριότητες των παιδιών με την ομάδα "Αχτενιστα πινέλα"
Και στον κήπο, τα παιδια έπαιζαν
μαζί κι οι μεγαλοι σε μικρές βολτες
αλλού, μια γυναικοπαρέα, χαμόγελα και γέλια, ποτήρια ψηλά,
Και στο τέλος, πιο πέρα απο τα αμπέλια,
στο βάθος του ορίζοντα, το βλέμμα σου έφτανε μέχρι τη θάλασσα
Για το τέλος, το μήνυμα που μου έστειλε χθες η Δήμητρα, πριν μου δώσει τις φωτογραφίες, έφτασε όμως στο yahooταχυδρομείο σήμερα, πάλι καλά!
«Γιατι πρέπει να βρίσκονται οι καλημεροπαρέες.
Τo αναπάντεχα όμορφο σ' αυτές τις συναντήσεις, πέρα από αυτό που βλέπεις ή μαθαίνεις, είναι ότι, στους τόπους κ χρόνους που συναντιόμαστε κ δεν έχει σημασία πού, γνωρίζεις ανθρώπους γίνεσαι μια παρέα λες κ συμβαίνει τυχαία. Γελάς μαζί τους, περνάς όμορφα, παίρνεις λίγο από το κέφι τους. Εικόνες, μυρωδιές, γέλια, αστεία, όλα αυτά γίνονται οικεία λες κ τα γνωρίζεις από πάντα. Τέλος φεύγεις με λίγο ζαλισμένο κεφάλι που μπορεί να ήταν από τον αέρα που φυσούσε ανάμεσα από τα αμπέλια η από το κρασί που έρρεε άφθονο εκείνο το απόγευμα! Το σημαντικό είναι ότι η επόμενη μέρα είναι γεμάτη εικόνες.»
Καλημεροπαρέα, στα άλλα με υγεία και δύναμη.
Δευτέρα 17 Μαΐου 2010
Στον Βοτανικό Κήπο Σταυρούπολης, Μάιος 2010
Άλλη μια Κυριακή πήραμε τους δρόμους.
Το πρωί στον Βοτανικό Κήπο - ή όπως τον είπε ο μικρός Αριστοτέλης Βοτανόκηπο και πολύ μου άρεσε- μετα, μεσημερακι, στο Κτήμα Γεροβασιλείου.
Εκεί, στην είσοδο του Κήπου, μαζευτήκαμε λίγο πριν τις 10.
Μας ξενάγησαν η Αθηνά Χατζηαθανασιάδου και η Φάνια Περσάκη.
Κάποια στιγμή οι δυο ομάδες συναντήθηκαν στο κιόσκι. Εδώ, μας μιλάει για τους μαθητές του, ο Φιλήμων Καλοτεράκης
Και, να, οι δυο νεοι μουσικοί, ο Γιάννης Μοσχίδης και ο Κωνσταντίνος Γιαννός, παίζουν τσελο και η Καλημεροπαρεα ακούμε
Αμέσως μετα, έπαιξε μπαγιάν (ακορντεον με στρογγυλα πληκτρα), ο Κώστας Ζιγκερίδης, πρωτοετής φοιτητής του Τμήματος Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας
Γιάννη, Κωνσταντίνε, Κώστα, σας ευχαριστούμε πολύ!
Στη συνεχεια ολοκληρώσαμε την ξενάγηση
και ξεκινήσαμε για το Κτήμα Γεροβασιλείου...
Από εκεί φωτογραφίες αύριο μαζί με τα νεα και τις εκδηλώσεις της αυριανής μέρας για τη Διεθνή Ημέρα Μουσείων 2010.
Το πρωί στον Βοτανικό Κήπο - ή όπως τον είπε ο μικρός Αριστοτέλης Βοτανόκηπο και πολύ μου άρεσε- μετα, μεσημερακι, στο Κτήμα Γεροβασιλείου.
Εκεί, στην είσοδο του Κήπου, μαζευτήκαμε λίγο πριν τις 10.
Κάποια στιγμή οι δυο ομάδες συναντήθηκαν στο κιόσκι. Εδώ, μας μιλάει για τους μαθητές του, ο Φιλήμων Καλοτεράκης
Και, να, οι δυο νεοι μουσικοί, ο Γιάννης Μοσχίδης και ο Κωνσταντίνος Γιαννός, παίζουν τσελο και η Καλημεροπαρεα ακούμε
Αμέσως μετα, έπαιξε μπαγιάν (ακορντεον με στρογγυλα πληκτρα), ο Κώστας Ζιγκερίδης, πρωτοετής φοιτητής του Τμήματος Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας
Γιάννη, Κωνσταντίνε, Κώστα, σας ευχαριστούμε πολύ!
Στη συνεχεια ολοκληρώσαμε την ξενάγηση
και ξεκινήσαμε για το Κτήμα Γεροβασιλείου...
Από εκεί φωτογραφίες αύριο μαζί με τα νεα και τις εκδηλώσεις της αυριανής μέρας για τη Διεθνή Ημέρα Μουσείων 2010.
Διεθνής Ημέρα Μουσείων
Το Διεθνές Συμβούλιο Μουσείων (ICOM), στην προσπάθειά του να αναδείξει τον ρόλο των μουσείων στη σύγχρονη κοινωνία, καθιέρωσε από το 1977 τη 18η Μαΐου ως Διεθνή Ημέρα Μουσείων. Το θέμα που έχει ορισθεί για το 2010 είναι «Τα μουσεία για την κοινωνική αρμονία».
(Θα σου πω την αμαρτία μου, τα θεματα αυτα σχεδόν ποτέ δεν μπορώ να τα κατανοήσω, πώς και γιατί επιλεγονται. Ας πούμε, θα μπορούσες να γραψεις έκθεση για το θεμα αυτό; Χαζό κριτήριο, μπορεί, αλλα εγώ δεν μπορώ, απίστευτα γενικόλογο και αρκούντως ακατανόητο μου φαίνεται. Τελος πάντων, αντιθετα οι εκδηλώσεις μου φαίνονται πολύ πολύ ενδιαφέρουσες και στεκομαι σε αυτό)
Στο πλαίσιο του φετινού εορτασμού, εκδηλώσεις πραγματοποιούνται σε μουσεία όλης της χώρας, ήδη από την Παρασκευή. Σήμερα, Δευτέρα 17 Μαιου, στην Θεσσαλονίκη πραγματοποιούνται οι παρακάτω εκδηλώσεις:
Στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.
18:00 Εγκαίνια Έκθεσης: “Ψηφιακός Σχεδιασμός και Κατασκευή”. Επιμέλεια: Μαρία Βογιατζάκη, Μαριάνθη Λιάπη και Κωνσταντίνος Ουγκρίνης. Διάρκεια: 17-25 Μαΐου 2010.
19:00 Διάλεξη Matthias Kohler, αρχιτέκτονας, καθηγητής ETH Ζυρίχη στο πλαίσιο της έκθεσης “Ψηφιακός Σχεδιασμός και Κατασκευή”
20:30 Ομιλία του συγγραφέα Πέτρου Μάρκαρη: “Η όπερα της Πεντάρας και το οργανωμένο έγκλημα: Ο Μπρέχτ Σήμερα”. Εκδήλωση της Μ.Κ.Ε. «ΤΕΧΝΗ» σε συνεργασία με το ΜΜΣΤ.
22:15 Μουσική εκδήλωση. Παρουσίαση του νέου δίσκου του Δημήτρη Ζερβουδάκη “Πώς να αναπνεύσω”. Μαζί του η Σοφία Γεωργαντζή.
Στο Λαογραφικό και Εθνολογικό Μουσείο Μακεδονίας-Θράκης, όπου συνεχίζεται εως τις 19 Μαΐου
έκθεση δημιουργών-χειροτεχνών - bazaar, (10.00 π.μ. - 10.00 μ.μ.), με κοσμήματα, αξεσουάρ, εικαστικές συνθέσεις κ.α. από είκοσι πέντε δημιουργούς, σήμερα θα είναι ανοικτή από τις 7 μ.μ. έως τις 10 μ.μ. η έκθεση “Άνθρωποι και αντικείμενα”, ενώ από τις 8.30 μ.μ. οι Ροζονάρηδες και οι Μotel Selenic παίξουν μουσική.
Στο Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, θα πραγματοποιηθεί, με αφορμή τα 80 χρόνια από το θάνατο του Ρώσου φουτουριστή Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι, η θεατρική περφόρμανς «Καφέ Πιτορέσκ» στις 20.30, στον εκθεσιακό χώρο στη Μονή Λαζαριστών, στο Κ.Μ.Σ.Τ.. Συμμετέχουν ο Δημήτρης Διακοσάββας (ηθοποιός), η Εκάβη Γουίτλοκ (σκηνογραφική παρέμβαση), οι Δ. Διακοσάββας - Π. Παπαγεωργόπουλος (video) σε δραματουργία-σκηνοθεσία της Ισαβέλλας Μαρτζοπούλου.
Eκδηλώσεις, πολλές και ενδιαφέρουσες θα πραγματοποιηθούν και αύριο Τρίτη 18 Μαϊου, αλλα για αυτές τις εκδηλώσεις θα τα πούμε αύριο το πρωί και στην εκπομπή και στο blog.
Ωραίες ανάσες, θα συναντηθούμε σε κάποιες απο αυτες, σίγουρα.
Από τον καινούριο δίσκο του Δημήτρη Ζερβουδακη που θα παρουσιαστεί σήμερα στο Μ.Μ.Σ.Τ.
(Θα σου πω την αμαρτία μου, τα θεματα αυτα σχεδόν ποτέ δεν μπορώ να τα κατανοήσω, πώς και γιατί επιλεγονται. Ας πούμε, θα μπορούσες να γραψεις έκθεση για το θεμα αυτό; Χαζό κριτήριο, μπορεί, αλλα εγώ δεν μπορώ, απίστευτα γενικόλογο και αρκούντως ακατανόητο μου φαίνεται. Τελος πάντων, αντιθετα οι εκδηλώσεις μου φαίνονται πολύ πολύ ενδιαφέρουσες και στεκομαι σε αυτό)
Στο πλαίσιο του φετινού εορτασμού, εκδηλώσεις πραγματοποιούνται σε μουσεία όλης της χώρας, ήδη από την Παρασκευή. Σήμερα, Δευτέρα 17 Μαιου, στην Θεσσαλονίκη πραγματοποιούνται οι παρακάτω εκδηλώσεις:
Στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.
18:00 Εγκαίνια Έκθεσης: “Ψηφιακός Σχεδιασμός και Κατασκευή”. Επιμέλεια: Μαρία Βογιατζάκη, Μαριάνθη Λιάπη και Κωνσταντίνος Ουγκρίνης. Διάρκεια: 17-25 Μαΐου 2010.
19:00 Διάλεξη Matthias Kohler, αρχιτέκτονας, καθηγητής ETH Ζυρίχη στο πλαίσιο της έκθεσης “Ψηφιακός Σχεδιασμός και Κατασκευή”
20:30 Ομιλία του συγγραφέα Πέτρου Μάρκαρη: “Η όπερα της Πεντάρας και το οργανωμένο έγκλημα: Ο Μπρέχτ Σήμερα”. Εκδήλωση της Μ.Κ.Ε. «ΤΕΧΝΗ» σε συνεργασία με το ΜΜΣΤ.
22:15 Μουσική εκδήλωση. Παρουσίαση του νέου δίσκου του Δημήτρη Ζερβουδάκη “Πώς να αναπνεύσω”. Μαζί του η Σοφία Γεωργαντζή.
Στο Λαογραφικό και Εθνολογικό Μουσείο Μακεδονίας-Θράκης, όπου συνεχίζεται εως τις 19 Μαΐου
έκθεση δημιουργών-χειροτεχνών - bazaar, (10.00 π.μ. - 10.00 μ.μ.), με κοσμήματα, αξεσουάρ, εικαστικές συνθέσεις κ.α. από είκοσι πέντε δημιουργούς, σήμερα θα είναι ανοικτή από τις 7 μ.μ. έως τις 10 μ.μ. η έκθεση “Άνθρωποι και αντικείμενα”, ενώ από τις 8.30 μ.μ. οι Ροζονάρηδες και οι Μotel Selenic παίξουν μουσική.
Στο Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, θα πραγματοποιηθεί, με αφορμή τα 80 χρόνια από το θάνατο του Ρώσου φουτουριστή Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι, η θεατρική περφόρμανς «Καφέ Πιτορέσκ» στις 20.30, στον εκθεσιακό χώρο στη Μονή Λαζαριστών, στο Κ.Μ.Σ.Τ.. Συμμετέχουν ο Δημήτρης Διακοσάββας (ηθοποιός), η Εκάβη Γουίτλοκ (σκηνογραφική παρέμβαση), οι Δ. Διακοσάββας - Π. Παπαγεωργόπουλος (video) σε δραματουργία-σκηνοθεσία της Ισαβέλλας Μαρτζοπούλου.
Ωραίες ανάσες, θα συναντηθούμε σε κάποιες απο αυτες, σίγουρα.
Από τον καινούριο δίσκο του Δημήτρη Ζερβουδακη που θα παρουσιαστεί σήμερα στο Μ.Μ.Σ.Τ.
Τετάρτη 12 Μαΐου 2010
Αυτήν την Κυριακή
Αυτή η Κυριακή θα είναι πολύ όμορφη. Από τη μια άκρη της πόλης στην άλλη.
Έλα, να σου πω τι οργανώνουμε, κι αν θέλεις ακολούθησέ μας.
Ξεκινάμε;
Την Κυριακή 16 Μαίου, 10 το πρωί, η Καλημεροπαρέα θα επισκεφθούμε τον Βοτανικό Κήπο Σταυρούπολης.
Θα μας περιμένει εκεί η Αθηνά Χατζηαθανασιάδου, γεωπόνος, υπεύθυνη του Βοτανικού Κήπου.
Το ραντεβού μας είναι εκεί, στην είσοδο του Κήπου στις 10 παρα 10.
Η επίσκεψή μας θα εχει αυτην τη φορά και κάτι ξεχωριστό. Οι Γιάννης Μοσχίδης και Κωνσταντίνος Γιαννός, από το Πρότυπο Ωδείο Τούμπας Κ.Ματσίγκου, στο τσελο και ο Κώστας Ζιγκερίδης στο ακκορντεόν, από το Τμήμα Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας θα παίξουν χαρίζοντάς μας και με μουσική ένα υπέροχο πρωινό Κυριακής. Ευχαριστώ τον Κυριάκο Γκουβέντα, τον Φιλήμονα Καλοτεράκη και τον Δημήτρη Χανδράκη που βοήθησαν τόσο για να γίνει πράξη αυτή η σκέψη.
Λεπτομέρειες για τον Βοτανικό Κήπο Σταυρούπολης υπαρχουν πολλές σε παλαιότερη ανάρτηση, κλικάροντας εδώ κι εδώ, από τις περσινές επισκέψεις μας εκεί. Βασικά στοιχεία τα αντιγράφω και παρακάτω.
Λίγα λόγια για τον Βοτανικό Κήπο Σταυρούπολης (από την ιστοσελίδα του δήμου Σταυρούπολης)
Ο Κήπος εγκαινιάστηκε στις 4 Ιουνίου του 2002. Η δημιουργία είχε ξεκινήσει το 1996. Χρηματοδοτήθηκε αποκλειστικά από πόρους του Δήμου και είναι ο πρώτος δημοτικός βοτανικός κήπος στην Ελλάδα. Βρίσκεται σε ένα χώρο πέντε στρεμμάτων στην περιοχή Άνω Ηλιούπολης του Δήμου Σταυρούπολης και περικλείεται από τις οδούς Κ.Κωνσταντινίδη - Ολύμπου - Περικλέους.
Ο Κήπος περιλαμβάνει τρεις βραχόκηπους, έναν τριανταφυλλεώνα με εκατόν πενήντα ποικιλίες τριανταφυλλιάς, συλλογές κωνοφόρων, εποχιακά ανοίξεως ή θέρους, βολβώδη, ριζωματώδη, κονδυλώδη φυτά, εκατό ποικιλίες κάκτων και διαφόρων άλλων παχύφυτων, φοινικοειδή, εσπεριδοειδή και φυτά που κυριαρχούν στο Mεσογειακό τοπίο. Συνολικά έχουν φυτευτεί περίπου 1000 είδη φυτών. Τα φυτά ταξινομούνται είτε κατά οικογένειες, είτε σύμφωνα με χαρακτηριστικές τους ιδιότητες (αναρριχώμενα, φυτά εδαφόστρωσης, εποχιακά, υδροχαρή, υδρόβια),είτε βάση τύπων κήπων (βραχόκηπος, τριανταφυλλεώνας), είτε σύμφωνα με τις βιολογικές πρώτες ύλες που παράγουν (αρωματικά, ινοφόρα, ελαιοδοτικά φυτά).
Επίσης, υπάρχει ένα θερμοκήπιο διαστάσεων 21,00 x 15,00μ και ύψους 6,00 μ. το οποίο φιλοξενεί τροπικά, υποτροπικά, επίφυτα, σαρκοφάγα φυτά.
Τέλος, ξεχωριστό είναι το κιόσκι, το οποίο στην επίσκεψή μας θα αξιοποιήσουμε δεόντως, γεμίζοντας το με μουσικές νότες.
Γενικές πληροφορίες
Ώρες λειτουργίας:
Μάι.-Αυγ. : 9.00 π.μ. - 1.30 μ.μ. και 5.30 μ.μ. - 9.00 μ.μ.
Σεπτ. -Οκτ. : 9.00 π.μ . - 1.30 μ.μ. και 5.30 μ.μ. - 8.00 μ.μ.
Νοέμβ.- Φεβρ. : 9.00 π.μ. - 3.30 μ.μ.
Μάρτ.- Aπρ. : 9.00 π.μ. - 1.30 μ.μ. και 5.30 μ.μ . - 8.00 μ.μ.
Συγκοινωνία: γραμμή 34 (Ηλιούπολη) του Ο.Α.Σ.Θ, στάση Βοτανικός Κήπος,(αφετηρία λεωφορείου στην Αριστοτέλους)
Για την Επικοινωνία:
Τηλ. 2310 600717 και 2313302961 - 62
Fax: 2310 607121
Email: botanic.gard@stavroupoli.gr
Για όσους έρθουν με αυτοκίνητο την Κυριακή, ίσως βοηθήσουν αυτοί οι χάρτες:
Μετα, λέμε να παμε στο κτήμα Γεροβασιλείου, στην Επανομή, στις εκεί εκδηλώσεις για τις Ανοιχτές Πόρτες 2010 .
Αναλυτικά για το συνολικό πρόγραμμα, το Σαββατοκύριακο 15 και 16 Μαΐου, οπότε και γιορτάζονται οι Ανοιχτές Πόρτες, το κτήμα Γεροβασιλείου θα είναι ανoιχτά από τις 10 το πρωί έως τις 6 το απόγευμα για το οινόφιλο κοινό για ξεναγήσεις και γευστικές δοκιμές.
Παράλληλες εκδηλώσεις θα πραγματοποιηθούν κατά τη διάρκεια του διημέρου: εργαστήρι μαγειρικής για παιδιά από τον chef Ηλία Μαμαλάκη, συναυλία από τους Your Hand in Mine (μου αρέσουν πολύ οι Your Hand in Mine, και χαίρομαι πολύ που θα έχω την ευκαιρία να τους ακούσω, για πρώτη φορά, σε live) εικαστικά εργαστήρια για παιδιά από τα Αχτένιστα Πινέλα, σωματικό θέατρο από την ομάδα Swmaws, σεμινάριο γευσιγνωσίας για φοιτητές.
Το Κτήμα Γεροβασιλείου βρίσκεται στην Επανομή, 25 χλμ νοτιοανατολικά της Θεσσαλονίκης και 15 χιλιόμετρα από το διεθνές αεροδρόμιο «Μακεδονία».
Κάνοντας κλικ εδώ υπαρχει αναλυτικός χαρτης.
Για περισσότερες πληροφορίες http://www.gerovassiliou.gr/, τηλ. 23920 44567
Και δυο βίντεο, για να ακούσετε λίγη μουσική των Your Hand in Mine
Your Hand in Mine - i never thought this would be the end
Your Hand In Mine | MySpace Music Videos
Έλα, να σου πω τι οργανώνουμε, κι αν θέλεις ακολούθησέ μας.
Ξεκινάμε;
Την Κυριακή 16 Μαίου, 10 το πρωί, η Καλημεροπαρέα θα επισκεφθούμε τον Βοτανικό Κήπο Σταυρούπολης.
Θα μας περιμένει εκεί η Αθηνά Χατζηαθανασιάδου, γεωπόνος, υπεύθυνη του Βοτανικού Κήπου.
Το ραντεβού μας είναι εκεί, στην είσοδο του Κήπου στις 10 παρα 10.
Η επίσκεψή μας θα εχει αυτην τη φορά και κάτι ξεχωριστό. Οι Γιάννης Μοσχίδης και Κωνσταντίνος Γιαννός, από το Πρότυπο Ωδείο Τούμπας Κ.Ματσίγκου, στο τσελο και ο Κώστας Ζιγκερίδης στο ακκορντεόν, από το Τμήμα Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας θα παίξουν χαρίζοντάς μας και με μουσική ένα υπέροχο πρωινό Κυριακής. Ευχαριστώ τον Κυριάκο Γκουβέντα, τον Φιλήμονα Καλοτεράκη και τον Δημήτρη Χανδράκη που βοήθησαν τόσο για να γίνει πράξη αυτή η σκέψη.
Λεπτομέρειες για τον Βοτανικό Κήπο Σταυρούπολης υπαρχουν πολλές σε παλαιότερη ανάρτηση, κλικάροντας εδώ κι εδώ, από τις περσινές επισκέψεις μας εκεί. Βασικά στοιχεία τα αντιγράφω και παρακάτω.
Ο Κήπος εγκαινιάστηκε στις 4 Ιουνίου του 2002. Η δημιουργία είχε ξεκινήσει το 1996. Χρηματοδοτήθηκε αποκλειστικά από πόρους του Δήμου και είναι ο πρώτος δημοτικός βοτανικός κήπος στην Ελλάδα. Βρίσκεται σε ένα χώρο πέντε στρεμμάτων στην περιοχή Άνω Ηλιούπολης του Δήμου Σταυρούπολης και περικλείεται από τις οδούς Κ.Κωνσταντινίδη - Ολύμπου - Περικλέους.
Ο Κήπος περιλαμβάνει τρεις βραχόκηπους, έναν τριανταφυλλεώνα με εκατόν πενήντα ποικιλίες τριανταφυλλιάς, συλλογές κωνοφόρων, εποχιακά ανοίξεως ή θέρους, βολβώδη, ριζωματώδη, κονδυλώδη φυτά, εκατό ποικιλίες κάκτων και διαφόρων άλλων παχύφυτων, φοινικοειδή, εσπεριδοειδή και φυτά που κυριαρχούν στο Mεσογειακό τοπίο. Συνολικά έχουν φυτευτεί περίπου 1000 είδη φυτών. Τα φυτά ταξινομούνται είτε κατά οικογένειες, είτε σύμφωνα με χαρακτηριστικές τους ιδιότητες (αναρριχώμενα, φυτά εδαφόστρωσης, εποχιακά, υδροχαρή, υδρόβια),είτε βάση τύπων κήπων (βραχόκηπος, τριανταφυλλεώνας), είτε σύμφωνα με τις βιολογικές πρώτες ύλες που παράγουν (αρωματικά, ινοφόρα, ελαιοδοτικά φυτά).
Επίσης, υπάρχει ένα θερμοκήπιο διαστάσεων 21,00 x 15,00μ και ύψους 6,00 μ. το οποίο φιλοξενεί τροπικά, υποτροπικά, επίφυτα, σαρκοφάγα φυτά.
Τέλος, ξεχωριστό είναι το κιόσκι, το οποίο στην επίσκεψή μας θα αξιοποιήσουμε δεόντως, γεμίζοντας το με μουσικές νότες.
Γενικές πληροφορίες
Ώρες λειτουργίας:
Μάι.-Αυγ. : 9.00 π.μ. - 1.30 μ.μ. και 5.30 μ.μ. - 9.00 μ.μ.
Σεπτ. -Οκτ. : 9.00 π.μ . - 1.30 μ.μ. και 5.30 μ.μ. - 8.00 μ.μ.
Νοέμβ.- Φεβρ. : 9.00 π.μ. - 3.30 μ.μ.
Μάρτ.- Aπρ. : 9.00 π.μ. - 1.30 μ.μ. και 5.30 μ.μ . - 8.00 μ.μ.
Συγκοινωνία: γραμμή 34 (Ηλιούπολη) του Ο.Α.Σ.Θ, στάση Βοτανικός Κήπος,(αφετηρία λεωφορείου στην Αριστοτέλους)
Για την Επικοινωνία:
Τηλ. 2310 600717 και 2313302961 - 62
Fax: 2310 607121
Email: botanic.gard@stavroupoli.gr
Για όσους έρθουν με αυτοκίνητο την Κυριακή, ίσως βοηθήσουν αυτοί οι χάρτες:
Μετα, λέμε να παμε στο κτήμα Γεροβασιλείου, στην Επανομή, στις εκεί εκδηλώσεις για τις Ανοιχτές Πόρτες 2010 .
Αναλυτικά για το συνολικό πρόγραμμα, το Σαββατοκύριακο 15 και 16 Μαΐου, οπότε και γιορτάζονται οι Ανοιχτές Πόρτες, το κτήμα Γεροβασιλείου θα είναι ανoιχτά από τις 10 το πρωί έως τις 6 το απόγευμα για το οινόφιλο κοινό για ξεναγήσεις και γευστικές δοκιμές.
Παράλληλες εκδηλώσεις θα πραγματοποιηθούν κατά τη διάρκεια του διημέρου: εργαστήρι μαγειρικής για παιδιά από τον chef Ηλία Μαμαλάκη, συναυλία από τους Your Hand in Mine (μου αρέσουν πολύ οι Your Hand in Mine, και χαίρομαι πολύ που θα έχω την ευκαιρία να τους ακούσω, για πρώτη φορά, σε live) εικαστικά εργαστήρια για παιδιά από τα Αχτένιστα Πινέλα, σωματικό θέατρο από την ομάδα Swmaws, σεμινάριο γευσιγνωσίας για φοιτητές.
Το Κτήμα Γεροβασιλείου βρίσκεται στην Επανομή, 25 χλμ νοτιοανατολικά της Θεσσαλονίκης και 15 χιλιόμετρα από το διεθνές αεροδρόμιο «Μακεδονία».
Κάνοντας κλικ εδώ υπαρχει αναλυτικός χαρτης.
Για περισσότερες πληροφορίες http://www.gerovassiliou.gr/, τηλ. 23920 44567
Και δυο βίντεο, για να ακούσετε λίγη μουσική των Your Hand in Mine
Your Hand in Mine - i never thought this would be the end
Your Hand In Mine | MySpace Music Videos
Τρίτη 11 Μαΐου 2010
Mάϊος, μουσικές
Όλο τον Μάιο το Τμήμα Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας παρουσιάζει στο πλαίσιο του ετήσιου θεσμού «ΜΑΪΟΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΜΕΘΕΞΗΣ» συναυλίες μουσικής το πρόγραμμα των οποίων καλύπτει θεματικές απ’ όλες σχεδόν τις κατευθύνσεις του προγράμματος σπουδών του Τμήματος Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης, από μουσική δωματίου και ορχηστρικά έργα μέχρι ελληνική λαϊκή και δημοτική μουσική και από κλασική και σύγχρονη μουσική μέχρι ελληνική οπερέτα και σύγχρονη τζαζ. Το πρόγραμμα επίσης των εκδηλώσεων περιλαμβάνει επιστημονική ημερίδα, διαγωνισμούς, διαλέξεις, σεμινάρια, μουσικά εργαστήρια και master-class, αναγορεύσεις και μουσικά αφιερώματα, όλα ανοικτά στο κοινό.
Οι συναυλιακές, εκπαιδευτικές και επιστημονικές δραστηριότητες θα πραγματοποιηθούν στους χώρους του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Η είσοδος σε όλες τις εκδηλώσεις είναι ελεύθερη.
Για πληροφορίες σχετικά με το πρόγραμμα:
2310 – 891281, 891248 (Δευτέρα – Παρασκευή, 10.00 – 13.00)
web: http://www.methexis.uom.gr/
Στην εκπομπή σήμερα, Τρίτη 11 Μαίου, θα μιλήσουν για την διοργανωση ο Θύμιος Ατζακας, μέλος της οργανωτικής επιτροπής της διοργάνωσης Μάιος Μουσικής Μέθεξης 2010 και λέκτορας στο Τμήμα Μουσικής Επιστήμης Τέχνης και ο Δημήτρης Χανδράκης, καθηγητής στο Τμήμα Μουσικής Επιστήμης & Τέχνης.
Λίγο νωρίτερα, στην εκπομπή, με αφορμή το ρεσιτάλ τζαζ πιάνου που δίνει σήμερα Τρίτη 11 Μαϊου 2010, στις 8.30, στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης, Φραγκων 15, φιλοξενούμενος της εκπομπής θα είναι ο Νίκος Αναδολής.
Είναι ο πιανίστας που παίζει στο παρακάτω βίντεο, σε συναυλία σπουδαστών του Πανεπιστημίου του Berklee.
Οι συναυλιακές, εκπαιδευτικές και επιστημονικές δραστηριότητες θα πραγματοποιηθούν στους χώρους του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Η είσοδος σε όλες τις εκδηλώσεις είναι ελεύθερη.
Για πληροφορίες σχετικά με το πρόγραμμα:
2310 – 891281, 891248 (Δευτέρα – Παρασκευή, 10.00 – 13.00)
web: http://www.methexis.uom.gr/
Στην εκπομπή σήμερα, Τρίτη 11 Μαίου, θα μιλήσουν για την διοργανωση ο Θύμιος Ατζακας, μέλος της οργανωτικής επιτροπής της διοργάνωσης Μάιος Μουσικής Μέθεξης 2010 και λέκτορας στο Τμήμα Μουσικής Επιστήμης Τέχνης και ο Δημήτρης Χανδράκης, καθηγητής στο Τμήμα Μουσικής Επιστήμης & Τέχνης.
Λίγο νωρίτερα, στην εκπομπή, με αφορμή το ρεσιτάλ τζαζ πιάνου που δίνει σήμερα Τρίτη 11 Μαϊου 2010, στις 8.30, στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης, Φραγκων 15, φιλοξενούμενος της εκπομπής θα είναι ο Νίκος Αναδολής.
Είναι ο πιανίστας που παίζει στο παρακάτω βίντεο, σε συναυλία σπουδαστών του Πανεπιστημίου του Berklee.
Κυριακή 9 Μαΐου 2010
Μόνο αυτό
"Η μαμά μου γελάει συνέχεια". Αυτό θα το θυμάμαι πάντα μικρό μου. Αν μου έχουν πει τρεις όμορφες κουβέντες στη ζωή μου αυτή είναι η πιο όμορφη απ'όλες να το ξέρεις. Να γελάμε μαζί, να μην το βάζουμε κάτω, να προσπαθούμε. Να σου το πω όπως μου το είπε η δική μου μαμά όταν πήγαινα την πρώτη μέρα να δώσω εξετασεις για το πανεπιστήμιο και με είδε απίστευτα αγχωμένη; "Ποιο είναι το χειρότερο που μπορεί να σου συμβεί; Να μη γράψεις καλά. Ε, και τι έγινε; Δεν θα πεθανεις κιόλας. Εσύ να είσαι καλά, να είσαι γερή κι όλα γίνονται". Όλα γίνονται καρδιά μου. Όσο δύσκολα κι αν είναι, όσα δύσκολα κι αν έρθουν. Μόνο να είσαι καλά, άνθρωπος γερός, δυνατός. Μόνο αυτό. Για αρχή, φτανει. Και να σου πω κάθε μαμά αυτό σκεφτεται για το παιδί της. Καθε γονιός, καλύτερα να πω. Πόσο γέλασα σήμερα με την καρτα που διαβασα. Κι ας είχε μια γευση πικρή η σημερινή μέρα. Να σκεφτεσαι, να νιώθεις διάφορα. Για αυτα που έγιναν, για αυτα που έρχονται. Συχνά πυκνά θυμίζω στον εαυτό μου μια φραση του Barraclough που λέει ότι η απαισιόδοξη στάση που αντιμετωπίζει κάθε αλλαγή σαν τροπή προς το χειρότερο είναι ένα θέμα που συχνά επανέρχεται στην Ιστορία και η Ιστορία έχει επανειλημένα διαψεύσει. Έχει έναν τρόπο η Ιστορία, η ζωή, να προχωράει, αλλα άσε να μη σου λέω λόγια. Πάω να σου δώσω ένα φιλί πριν κοιμηθώ και τα λέμε αύριο
(Κατερίνα, είναι από τα αγαπημένα μου τραγούδια, σαν να το ήξερες)
(Κατερίνα, είναι από τα αγαπημένα μου τραγούδια, σαν να το ήξερες)
Τετάρτη 5 Μαΐου 2010
Αλλά;
"Μα και βεβαια καταδικάζουμε ό,τι έγινε, αλλά..." Το λένε έτσι ακριβώς ή το εννοούν με όλα όσα λένε και χειρότερα κάνουν. Μέχρι πότε;
Ε, λοιπόν, φτάνει πια. Δεν χωράει παντού αυτή η λέξη. Μερικές φρασεις τελειώνουν με τελεία και παύλα. Η βία είναι βία. Ο φόνος είναι φόνος. Οι νεκροί είναι νεκροί.
Χωρίς επίθετα, προσδιορισμούς και δευτερευσουσες προτασεις. Χωρίς "αλλά".
Ε, λοιπόν, φτάνει πια. Δεν χωράει παντού αυτή η λέξη. Μερικές φρασεις τελειώνουν με τελεία και παύλα. Η βία είναι βία. Ο φόνος είναι φόνος. Οι νεκροί είναι νεκροί.
Χωρίς επίθετα, προσδιορισμούς και δευτερευσουσες προτασεις. Χωρίς "αλλά".
Σάββατο 1 Μαΐου 2010
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)