Τετάρτη 21 Απριλίου 2010

"Δεν θα έρθει καμιά φορα αυτή η σταχτη εδώ, να κλείσουν τα σχολεία", λεει η Σαββίνα. Για την ώρα παντως, τίποτα.
Μια βροχή, μια ήλιος, η Θεσσαλονίκη χθες το πρωί ήταν έτσι.




Καθόλου άσχημα. Τετοιος καιρός σου φτιάχνει τη μέρα. Και, επιτέλους, ας περπατήσω σε αυτήν την παραλία χωρίς να κάνω μελαγχολικές σκέψεις.
Kαι σήμερα έτσι είναι.


Δες, ποια λάθη μένουν λάθη ζωντανά

και ποιος δεν τα ξανάκανε διπλά
Κλαις, δε σου 'χω πει καρδιά μου, μη μου κλαις
Θα λάμψουν όλα για όσα φταις
θα γίνουν λαμπερές στιγμές
Μη μου κλαις, μη μου κλαις
Δες, αλλάζουν οι ενοχές άλλα κορμιά
οι τύψεις που έχεις μ' είχανε παλιά
Θες να στρώσουμε τραπέζι τις ζωές
να δεις πως παίζουμε όλοι μας μ' αυτές;
Κλαις, δε σου 'χω πει καρδιά μου, μη μου κλαις...

Μέρα και σήμερα. Στο σχολείο είχα μια συμμαθήτρια μας που κάθε χρόνο τετοια μερα μας κερνούσε στην ταξη. Όχι, δεν ήταν νοσταλγός του καθεστώτος, καμία σχεση. Γενέθλια είχε το κορίτσι, εξ' ου και το κέρασμα. Επειδή μάλιστα είμασταν η ταξη οι γεννημένοι το '67, ο φυσικός μας την πείραζε, είχε βλεπεις γεννηθεί ξημερώματα της 21ης, "Κατερίνα, καλό πουλάκι ήσουν... ", απαντούσε εκείνη ντροπαλά, "δεν φταίω εγώ, κύριε", και χαμογελούσε όλη η τάξη.

Αυτήν την μέρα, την πρώτη του πραξικοπήματος, συνέλαβαν τον παππού μου. Επικίνδυνος για το καθεστώς κι αυτός. Έτσι ξεκίνησαν οι "διακοπές" στα ελληνικά νησιά. Φυλακίσεις, εξορίες. Το ένα τρίτο της ζωής του έτσι το πέρασε. Όμως δεν τον θυμάμαι να μιλάει και να ξαναμιλάει για τα χρόνια αυτά. Για τα παλιά μιλούσε όσο πιο λίγο χρειαζόταν. Να το πω αλλιώς, ο αόριστος και ο παρατατικός δεν ήταν οι αγαπημένοι του χρόνοι. Προτιμούσε τον ενεστώτα. Και τον μέλλοντα, μη σου πω. Και έτσι ήταν μέχρι το τελος. Για αυτό και για άλλα τόσα του χρωστάω. Για το πώς με μεγάλωσε. Τέλος, γιατί δεν μου είναι ακόμη εύκολο να μιλάω για αυτόν. Άσε, που σαν να τον βλέπω, αυστηρό, να μου λεει, μη λες πολλά, δε χρειάζεται.

Αυτές οι μέρες ήταν και είναι τόσο γεμάτες πραγματα, τόση πολλή δουλειά, οικογενειακες και λοιπές υποχρεώσεις, πάμε στα καινούρια να σου πω για αυτα, άσε εκείνα που πέρασαν.
Ξέρω, σου χρωσταω το μέρος β από το πελίτι, αυτό δεν το ξεχνάω. Τώρα όμως έρχεται Διεθνής Έκθεση Βιβλίου έλα να κάνουμε μαι βόλτα εκεί.
7η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης, 22-25 Απριλίου, στα στα περίπτερα 13 και 15 στις εγκαταστάσεις της Helexpo. Μέρες και ώρες λειτουργίας της έκθεσης: Πέμπτη 22/4/2010 15:00 - 21:00, Παρασκευή 23/4/2010 10:00 - 21:00, Σάββατο 24/4/2010 10:00 - 22:00 και Κυριακή 25/4/2010 10:00 - 21:00
Όλο το πρόγραμμα μπορείς να το δεις εδώ.
Έχει τόσα πραγματα, παρουσιασεις, συζητήσεις, εκδηλώσεις, απορώ πώς θα προλάβω αυτα που με ενδιαφερουν και δεν είναι καθόλου λίγα.
Στην εκπομπή, θα σταθούμε σε καποιες εκδηλώσεις, κυρίως σε σχεση με το πρόγραμμα της Παιδικής Γωνιάς(στο περίπτερο 13). Σήμερα μιλήσαν ο Τασος Αποστολίδης και η Ευα Ιεροπούλου, αύριο ο Νίκος Πιλάβιος και ο Άρης Δημοκίδης, μεθαυριο ο Βαγγέλης Ηλιόπουλος και η Αλεξάνδρα Μητσιάλη. Κάνοντας κλικ, να το πρόγραμμα της Παιδικής Γωνιάς και της, για πρώτη φορα, Εφηβικής Γωνιάς.
Για την ώρα αυτά, θα επανέλθω, με νεώτερα στοιχεία. Κι αν δεν επανέλθω σύντομα, ξέρεις εσύ. Δεν είναι κι ασυνήθιστο για μένα, αλλα θα κάνω ό,τι μπορώ. Για να δούμε τι μπορώ, λοιπόν.

27 σχόλια:

Κωνσταντινιά είπε...

Σα χειμωνιάτικη μου φάνηκε χθες η Θεσσαλονίκη, μετά από την Αθήνα που το θερμόμετρο άγγιζε τους 30 βαθμούς.
Ωστε έτσι σου έλεγε ο παππούς; Να μη λες πολλά;
Χρειάζεται, χρειάζεται του λέω εγώ και πιστεύω οτι ακούει.

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ είπε...

Δεν άκουσες τον Παππού και καλά έκανες και ΛΕΣ αυτές τις πολλές Καλημέρες κάθε πρωί.
Μετά από την ξενάγηση στο Μουσείο, την Κυριακή, μας βλέπω στην Διεθνή Έκθεση Βιβλίου, για να δούμε όσα υπόλοιπα έμειναν απ΄την επίσκεψη του Σαββάτου, που έχει την παρουσίαση του νέου βιβλίου της η Μαρίας Τζιρίτα. Το προλογίζει η Λένα Μαντά, επίσης πολύ καλή συγγραφέας.
Και το απόγευμα της Κυριακής στο Gourmet, ο Ευτύχης Μπλέτσας θα παρουσιάσει την "Μαγειρική Οικονομία" του. Μπορώ να μην πάω;

Hfaistiwnas είπε...

Έχετε έκθεση ε; Μήπως το πάρω απόφαση και έρθω μια βόλτα!
Ωραία μέρα και εδώ σήμερα! Καλύτερα να μην φτάσει η στάχτη! χεχεχε!

katerina είπε...

τι ωραίες συνεντεύξεις κάνεις Αναστασία!
τι ωραίο κι αυτό που είπες για το διαδίκτυο,μιλώντας με τον Άρη Δημοκίδη,"..σαν ένα ποτάμι που κυλάει κι η μία πέτρα σε πάει στην άλλη και σιγά σιγά φθάνεις στη Θάλασσα ..." κι έχει τόσο ωραίο χρώμα η φωνή σου!

Πέταξε τελικά η Άννα στην Γαλλία.
καλημέρα,καλημέρα,καλημέρα!

ΙΩΑΝΝΑ είπε...

Ο παππούς μας.Εθελοντής στο Αλβανικό Μέτωπο, Αντίσταση με το Ε.Α.Μ στα χρόνια της κατοχής, Δημοκρατικός Στρατός στα χρόνια του εμφυλίου.Το 1954 συλλαμβάνεται με την κατηγορία της κατασκοπείας βάσει του Ν. 375/36 και καταδικάζεται εις θάνατον.Το 1956 με τα μέτρα Καραμανλή μετατρέπεται η ποινή του θανάτου σε ισόβια.Φυλακές Επταπυργίου στη Θεσσαλονίκη, Αλικαρνασσού στο Ηράκλειο Κρήτης, Αβέρωφ στην Αθήνα, Γιάννενα για το δικαστήριο και τέλος Αίγινα όπου και αποφυλακίζεται με ελάχιστους εναπομείναντες πολιτικούς κρατούμενους την Μεγάλη Παρασκευή 8Απριλίου 1966, μετά από 14 χρόνια.
Η Ιστορία όμως έχει άλλα σχέδια.Ένα χρόνο μετά, Μεγάλη Παρασκευή και πάλι, 21 Απριλίου 1967.Από το πρωί τα όργανα της τάξης συλλαμβάνουν αριστερούς σε όλη την επικράτεια της χώρας.Και στο χωριό μας.Χωροφύλακες συλλαμβάνουν τον παππού μας στο χωράφι.Είναι από τους "επικίνδυνους κομμουνιστές".Τον φέρνουν στο σπίτι για να βρουν τα ενοχοποιητικά στοιχεία.Και τα βρίσκουν τα τζιμάνια.Από τη βιβλιοθήκη του σπιτιού παίρνουν ένα βιβλίο γραμμένο στα ρώσικα (ο παππούς τόσα χρόνια στις φυλακές τα είχε μάθει καλά) το "Πόλεμος και Ειρήνη" του Λέων Τολστόι!
Και ναι του παππού δεν του άρεσε να μιλά για αυτά τα χρόνια και τη δράση του.Δεν κόμπαζε.Και ένιωθε άβολα να μιλούν γι αυτόν θαυμάζοντάς τον. Για τη δράση του μάθαμε μόνο απ' άλλους, τη μαμά και τον μπαμπά, από συντρόφους του από συμπολεμιστές του.Ο ίδιος πάντα σοβαρός και πολιτικά ενεργός μάς ενθάρρυνε να μαθαίνουμε και να δρούμε χωρίς όρους ανταλλαγής ή ανταμοιβής.Ίσως γι αυτό μετά την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης και τη θέσπιση της τιμητικής σύνταξης σε αγωνιστές της, τη δεκαετία του '80 ίδιος δεν έκανε ποτέ αίτηση για να την πάρει.Μικρές εμείς τότε με την Αναστασία τον ρωτήσαμε:"Γιατί παππού εσύ δεν κάνεις αίτηση για να πάρεις σύνταξη;Τόσοι κάνουν που δεν είχαν τη δική σου δράση", για να πάρουμε την απάντηση: "Εγώ αφιέρωσα τη ζωή μου ολόκληρη σ΄αυτή την υπόθεση, για να πάρω στο τέλος σύνταξη;"
Ίσως επειδή αυτός δε μιλούσε ποτέ για τον εαυτό του από τότε που έφυγε "αρπάζω" πάντα την ευκαιρία να μιλώ γι αυτόν.Ακόμη κι αν φαίνεται στο άσχετο.Είναι σαν μια προσπάθεια να αποκτήσουν φωνή άνθρωποι σπουδαίοι που έτυχε να ζήσουμε μαζί τους, και που ενόσω ζούσαν:" ποτέ δεν είπαν πως η Μοίρα τούς αδίκησε μα μόνο η Ιστορία αλλιώς τούς μίλησε".

katerina είπε...

Μπράβο στον παππού σας!τυχερές που ζήσατε μαζί του!

Κ.Υ.Π. WALKING είπε...

Αντε να δηλώσω κι εγώ συμμετοχή στις παππουδο ιστορίες.

http://changedovernight.blogspot.com/2008/09/blog-post_11.html

Thalassenia είπε...

Τιμή και καμάρι σου ο παππούς. Σοφός!

Τώρα ξέρω ποιόν θα ρωτάω για τις πολιτιστικές εξορμήσεις μου στην πόλη.
Δεν αγοράζω ξανά about.

Φιλιά θαλασσένια.

Thalassenia είπε...

Έχεις ένα δώρο να παραλάβεις.

Φιλιά πολλά.

VAD είπε...

Κάθε μέρα ειναι όμορφη η αγαπημένη μου πόλη,όσο για την "αποφράδα ημέρα",ασε,τι να πρωτοπούμε....

Άιναφετς είπε...

Καλησπέρα Αναστασία...τελικά την γλυτώσαμε την στάχτη...αλλά όχι τα "άλλα" δυσάρεστα, έτσι ας χαλαρώσουμε με τις μουσικές μας και τις χαλαρωτικές αναρτήσεις...έλα να κάτσεις δίπλα μου!
ΑΦιλιά και καλό σου βράδυ!

καλημέρα είπε...

Κωνσταντινιά,
τελικά κι εδώ καλό καιρό μας έκανε αυτες τις μέρες. Ειδικά την Κυριακή, ήταν υπέροχα.
Ο παππούς νομίζω είχε δίκιο, τουλάχιστον για μένα. Λιγότερα λόγια καλύτερα, μην κοιτας που συνήθως δεν τα καταφερνω...
Φιλιά!

καλημέρα είπε...

Δύσπιστε,
τελικά όλα τα συνδυάσατε, και την έκθεση στο μουσείο και την έκθεση βιβλίου και τις εκδηλώσεις που θέλατε, μπράβο! Εγώ δεν πρόλαβα την εκδήλωση της Μαρίας, εκείνη την ωρα ήμουν στην παιδική γωνιά, όλα δεν συνδυαζονται, δυστυχώς, δεν πειραζει, την επόμενη φορά.

Υ.Γ. Λες να κανονίσουμε μετα το βοτανικό κήπο και το κτήμα μαριάννας;

καλημέρα είπε...

Ηφαιστίωνα,
πες μου ότι δεν ήρθες να μην στενοχωριέμαι που δεν συναντηθήκαμε, δεν ήρθες έτσι δεν είναι;
Καλησπέρα!

καλημέρα είπε...

Κατερίνα,
σε ευχαριστώ πολύ, νάσαι καλά!
Χαρήκαμε που σας είδαμε την Κυριακή στην Έκθεση, πώς σας φάνηκας

καλημέρα είπε...

πώς σας φάνηκε;
(το σωστό!)

καλημέρα είπε...

Ιωάννα,
εμένα δεν μου πανε τα πολλά λόγια, αλλα εσύ είσαι αλλιώς.
Ευτυχώς αδελφούλα που τα ξέρεις όλα και με τόσες λεπτομέρειες. Νομίζω παντα εσύ στην οικογένεια, απο πολύ μικρή, τα θυμόσουν όλα τόσο καλά.

Πόσο τυχερες είμαστε που μας μεγάλωσε αυτός ο άνθρωπος, πόσο πολύ τυχερές...

καλημέρα είπε...

Κ.Υ.Π.,
οι ρίζες μας, που λέμε κι εμείς οι πόντιοι...

Hfaistiwnas είπε...

Όχι δεν ήρθα!
Δεν είχα κανονίσει κάτι, και δεν έχω και αμάξι και δεν ξεκουνάω!
:)
Την επόμενη φορά!!! :)

καλημέρα είπε...

Θαλασσενια,
ετσι ήταν, πράγματι. Θα μπορούσα να σου μιλάω ώρες για το πώς ήταν, πώς μας μεγάλωσε...
Πέρασα, το πήρα το δώρο, ευχαριστώ!

Όταν ανεβαίνεις Θεσσαλονίκη, αλλα και πριν ανεβεις, θα σε βοηθάει πολύ το City, έντυπα ή ηλεκτρονικά (www.cityportal.gr), έχε το στο νου σου,
φιλιά!

καλημέρα είπε...

VAD,
σου έχω κι άλλες φωτογραφίες, θα τις ανεβάσω σύντομα!

καλημέρα είπε...

Ηφαιστίωνα,
την επόμενη φορα, του χρόνου!
Σε φιλώ!

καλημέρα είπε...

Άιναφετς,
σου είπε ο Παραμυθάς τι όμορφα ήταν στην εκδήλωση; Τα παιδιά των φιλενάδων μου είπαν τα καλύτερα λόγια μετα που τελείωσε η εκδήλωση,
σε φιλώ πολύ!

Άιναφετς είπε...

Χα χα χα...και οι μαμάδες μου είπε ακόμα πιο πολύ!!!
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκι!

Katerina είπε...

μια μόνο συζήτηση μπορέσαμε να παρακολουθήσουμε το μεσημέρι του Σαββάτου με την γυναίκα του αδερφού μου και τον ανεψιό μου ,ο εκφοβισμός και η βία μεταξύ μαθητών με αφορμή το βιβλίο "Μίλα μη φοβάσαι" της ΕΨΥΠΕ,.....αν και λίγος ο χρόνος για "να πάρουν φόρα" ,οπως είπε και μια γλυκύτατη μικρή και να μιλήσουν οι έφηβοι για τα προβλήματά τους.

Σε πολλά ήθελα και θέλω να πάω,αλλά είμαι τελείως ανοργάνωτη...έχασα την ομιλία και εκδήλωση με τον Γραμματικάκη στο Αρχαιολογικό Μουσείο,αλλα ευτυχώς τον άκουσα στο Βουστροβηδόν.

Ευχαριστούμε για τα δώρα βιβλία τον 958 και του εκδότες ...διάβασα την "Παραξενη χρονομηχανή",ωραίο, με τους ΣΤΕ που πετούν..Θα την χαρίσω στον ανεψιό μου και στην νύφη μου κι αυτή με την σείρα της στην βιβλιοθήκη του σχολείου της.
Ωραία η Δ.Ε.Β. ..έλειπαν φέτος οι μουσικές και η χαρούμενη ατμόσφαιρα με ξυλοπόδαρους κ.λ.π.(ίσως είχε ώρες που δεν ήμουνα) που είχε άλλες χρονιές,θα μπορούσε να έχει κάτι απο Κίνα που ήταν κι τιμώμενη χωρα.

Και μεις χαρήκαμε που σας είδαμε... είναι και μια ευκαιρία να συναντάς φίλους και γνωστούς.
Α πα,πα πολλά είπα...

VAD είπε...

Μήπως θα καλύψεις δημοσιογραφικά τη Μαθητιάδα στην Πρώτη Σερρών;Αν όχι,πες μου ποιοί θα την καλύψουν από την ΕΤ3(ΤV και ραδιόφωνο)και πες τους ακόμη να συναντήσουν τα παιδιά απ'το Χαρτούμ,το σχολείο μας θα είναι εκεί...

nikiplos είπε...

αγαπητή Αναστασία καλησπέρα!

πολύ όμορφες οι εικόνες... Ναι η σκόνη δεν ήρθε, ήρθαν όμως οι μέλισσες...

Η στάση του παππού σου πόσο διδακτική είναι ιδίως για εμάς τους νεώτερους και για τα χρόνια που έρχονται... πρέπει να ξεχάσουμε μάλλον τους παρατατικούς και τους αορίστους...

Όσο για τη συμαθήτρια, χρόνια της πολλά όπου κι αν βρίσκεται... συνέβησαν και ευχάριστα εκείνη την ημέρα, γιατί τα της χούντας κάποιοι τα βίωσαν στο πετσί τους και έχουν μόνο πόνο και φόβο για να τα περιγράψουν...

Να είσαι καλά και πολλά φιλιά στέλνω!