Μαζί

Βγαίνουμε έξω, στον μικρό μεγάλο μας κόσμο. Στο δρόμο, σε μουσεία, σε εκθέσεις, σε εκδηλώσεις, αυτοσχέδιες βόλτες πατριδογνωσίας, να επιστρέφουμε μετα γεμάτοι κι ωραία κουρασμένοι. Με ό,τι μας κάνει μέσα μας κανει πιο δυνατούς. Γιατί έχουμε πολλά να κάνουμε.
Να διαβάζουμε βιβλία, να ακούμε μουσικές και τραγούδια, να βλέπουμε παραστάσεις, εκθέσεις και αυτά να μας πάνε σε άλλα βιβλία, μουσικές, τραγούδια, παραστάσεις κι εκθέσεις. Να ζούμε πολλές ζωές σε μια.
Μαθαίνουμε. Αμφιβάλλουμε. Ρωτάμε. Αναρωτιόμαστε. Ακούμε. Προσπαθούμε. Τολμάμε. Αλλάζουμε. Ζούμε. Αληθινά. Μαζί. Ίσως, το "όλοι μαζί", το πιο ωραίο "μαζί χρειάζεται πιο πολύ απ’ όλα την προσωπικότητα του καθένα μας. Στον ενικό ο καθένας κι όλοι μαζί ένας αριθμός, πληθυντικός. Στο πρώτο πρόσωπο. Εμείς.
Βρισκόμαστε με τον εαυτό μας και με άλλους, μαζί. Γνωρίζουμε τον κόσμο μέσα κι έξω μας. Να αλλάζουμε εμείς, να αλλάζει κι ο κόσμος. Ο καλύτερος εαυτός μας, ο καλύτερος κόσμος. «Ό,τι πετυχαίνουμε εσωτερικά, μπορεί να αλλάξει την εξωτερική πραγματικότητα». Γιατί τελικά τι έχει μεγαλύτερη σημασία από το να αγαπάμε αυτά που έχουμε και να διεκδικούμε τα καλύτερα που αξίζουμε;
Είναι ωραίο να προετοιμάζεσαι, να προσπαθείς να κάνεις το καλύτερο. Να είσαι όσο πιο έτοιμος γίνεται; Ναι, αυτό. Και μετά να αυτοσχεδιάζεις. Να αφήνεσαι στα απρόσμενα και τις εκπλήξεις, σε εκείνο που ούτε περίμενες πως θα έρθει ποτέ. Τα πιο όμορφα δεν τα έχουμε δει ακόμη. Το θυμάσαι;



(Το βίντεο το έστειλε η Βαγγελιώ στην καλημεροπαρεα πριν απο λίγες μέρες. Λίγα στοιχεία για αυτό:
είναι σε παραγωγή του Scott Haines, συνθέτης και διευθυντής ορχήστρας ο αμερικανός Eric Whitacre. Στην χορωδία συμμετεχουν, ο καθενας από το σπίτι του συγχρονισμένοι, άνθρωποι από 12 μέρη του κόσμου, από Αργεντινή, Αυστρία, Γερμανία, Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, Ιρλανδία, Ισπανία, Καναδά, Μεγάλη Βρετανία, Νεα Ζηλανδία, Σιγκαπούρη, Σουηδία, Φιλιππίνες)