Δευτέρα 14 Μαΐου 2012

μαμά




Χθες, που ήταν μια όμορφη ηλιόλουστη μερα, κι ηταν υπεροχα στη Μερα Μαγιου της Αμερικανικης Γεωργικής Σχολής, πολύχρωμα και χαρουμενα, χθες που πηγα εκεί με φίλες και συγγενείς που αγαπώ πολύ, χθες που ήταν η γιορτή της μητερας, που πηρα τηλεφωνο πρωί-πρωί για να ευχηθώ στη δική μου μαμα και να της πω για μια ακόμη φορα πόσο πολύ την αγαπώ, που μου είπαν τα δικα μου παιδια χρόνια πολλα, όλο αυτό το τραγουδι γυριζε στο μυαλό μου.
Σκεφτόμουν όσους εχασαν το μητρικό χαδι για παντα, το εχουν όμως ζήσει και είναι μεσα τους για παντα. Σκεφτόμουν κι εκείνους που δεν το έζησαν όσο έπρεπε ή και καθόλου και έτυχε ή δεν ετυχε, το εψαξαν ή φοβηθηκαν να το βρουν αλλού... ενα χαδι μητρικό ή σαν μητρικό...
Εχω ανθρωπο. Σπουδαίο πραγμα.