Σαν να μπαίνεις σε ενα σπίτι που εχεις να ανοίξεις καιρό. Ετσι νιώθω. Ανοίγεις τα παραθυρα να μπει καινουριος αερας, ανοίγεις τις ντουλαπες να φυγει ο παλιός αερας που στριφογυριζε τόσον καιρό στριμωγμένος. Καθαρίζεις, συμμαζευεις, χαζευεις. Μετα απο τόσον καιρό που ελειπε η σχεδόν καθημερινότητά σου εδω, καποια πραγματα σου φαίνονται γλυκα γνωριμα, άλλα θελεις να τα αλλάξεις.
Καλύτερα να μην υποσχεθω πως τωρα, απο δω και περα θα μπαίνω πιο συχνα. Θα ανοίγω τα παραθυρα, θα σας λέω, θα μου λέτε. Καλύτερα απλώς να το κάνω.
Είχα μαλλον τους λόγους μου που απομακρυνθηκα. Το ευκολο που μπορώ να πω είναι πως με τραβηξε το facebook, είναι εν μερει αλήθεια αλλά δεν είναι όλη η αληθεια. "Μακάρι να ήταν τόσο απλό", που λεει κι ενα τραγούδι. Καποια πραγματα θελουν απλώς τον χρόνο τους. Όπως όταν θελεις τον χρόνο σου να ξεχασεις και να θυμηθεις, για παραδειγμα.
Ευχαριστω για τα προσωπικά e mail που μου στείλατε όσοι δεν επικοινωνούμε αλλιώς παρα μόνο στο blog, όσοι δεν μπορείτε λόγω ωρας δουλειας ή συνθηκων να ακουτε την εκπομπή και δεν θελατε να χαθουμε. Κι εγω δεν το θελω. Και πριν με πιασουν τα χαζοσυναισθηματικά μου που λεω κι εγω όταν με κοροϊδευω, ας το κλείσω αυτό το μικρό κειμενακι. Σας πεθυμησα. Καληνυχτα και τα λεμε, ναι, συντομα.
15 σχόλια:
Αχ βρε καλημερένια! Κακώς που δε σου είπα ότι εδώ πέρα ξαναμαζευτήκαμε. Εδώ πέρα γίναμε πάλι παρέα. Έτσι νιώθω. Δεν ξέρω ποιες δυνάμεις μας ωθούν, αλλά είμαστε πιο πολύ εδώ τον τελευταίο καιρό. Αν κάνεις τις βόλτες σου θα δεις κι εσύ.
Kαλημέρα Λενα μου!
Θα τις κανω λοιπον τις βόλτες μου, ερχομαι για καφε πρωινό στο zipόσπιτο,
φιλια κοριτσακι!
Καλημέρα Αναστασία
στο σπίτι σου με τα ανοιχτά παράθυρα!
δεν εχω facebook...
πολύ όμορφο το τραγούδι-βιντεάκι
Σίγουρα θα είχες τους λόγους σου.. :)
Θα έρθει και από τα μέρη μας ξανά.. :)
Καλώς την ,καλώς την !
Κι εγω χαμένη ,αλλά όχι εξαφανισμένη.Τρέχουν τόσα πολλά που τελικά δεν σου μένει ενέργεια ...Νάμαστε καλά και εδώ , εκεί , παρακάτω....θα ανταμώνουμε γιατί κάτι δυνατό μας συνδέει.
γεια σου Κατερίνα,
εμείς δεν χαθηκαμε,
υπαρχει η εκπομπή
Ηφαιστίωνά μου,
παντα με μια ηρεμη, καλή κουβεντα,
καλό βραδυ καλέ μου :)
Κλαίρη,
ποσο δικιο εχεις,
απο τη μια όλα αυτα που εχουμε όλοι, απο την αλλη και αυτα που εχει ο καθενας απο μας, δεν θελει πολύ να χαθουμε,
αλλα αμα θελουμε να συναντιόμαστε γιατί κάτι μας ενωνει, όλα ξεπερνιούνται :)
Όσοι για κάποιο λόγο αφήνουν το blogging μετά από κάποιο χρονικό διάστημα διαπιστώνουν πως μες το διαδίκτυο τίποτα δεν μπορεί να το αντικαταστήσει... καλώς μας γύρισες!
Καληνύχτα Αναστασία μου!
ΑΦιλάκια!
Καλημέρα Αναστασάκι!
έχει κάτι η καλημεροφωνούλα σήμερα?
Βρισκομαστε και στις καλημεροκυριακες..
ήταν ωραία χθες και στο "δασος αλλιως"
οπου συναντησα φιλους μικρους και μεγαλους του 958
και της καλημέρας.
Ευχαριστουμε και τον 958,
εσενα,... και οσους φροντιζουν
να παμε στα καλυτερα..
Καλώς μας επέστρεψες !!!
Λίγο πολύ όλοι το ίδιο πρόβλημα ...
Απ' τη μια η ραστώνη του θέρους ...
Απ' την άλλη οι δύσκολες μέρες !!!
ΚΑΛΟ ΧΕΙΜΩΝΑ νά 'χουμε ...
Αργω να περασω μερικες φορες απο το σπιτικο σου αλλα δεν ξεχνω ποτε να ερθω να μαθω νεα απο τους μπλοκοφιλους!!!!Να εισαι παντα καλα και καλη εβδομαδα να εχεις με υγεια
A! είχα να βρεθώ στο σπιτικό σου από τον Οκτώβριο...βλέπεις είμαι φανατική blogger και αντιπαθώ το face-book, όπου προφανώς εσύ την έχεις βρει!
Έτσι από εδώ και μόνο, σου εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να έχεις μια φωτεινή χρονιά γεμάτη ευτυχία!
Χρονια Πολλά και Καλή Χρονιά!
ω, χαίρεται, χαίρεται! το σπιτικό το ανοιξα για λίγο και μετα εκανα να μπω βδομαδες όχι αστεία!
Κατερίνα, εμελις τα λεμε και στο ραδιοφωνο. Χρόνια πολλά κι απο δω!
Σκρουτζακο μου εμείς τα λεμε και στο facebook, δεν σε εχω χασει ευτυχώς, χρόνια πολλά και καλή χρονια κι εδώ!
Σιδερη, καλό χειμωνα να εχουμε, όπως το εγραψες! Δυσκολος χειμωνας και αυτός. Χαθηκα απο το blogging, ειχα διαφορα αλλά εχει δίκιο κι η Στεφανία, με παρεσυρε και το facebook. Θα προσπαθησω να είμαι εδω τακτικα, νομίζω πως τα καταφερω.
Στεφανία μου, εισαι απο τους ανθρωπους που μου ελειψαν πολύ. Φανταζομαι τι εχω να διαβασω στο blog σου, ποσα θα μαζευτηκαν!
Καλή χρονια ας εχουμε και ναι, θα προσπαθησω να βρω τη χρυση φόρμουλα να μην αφησω το blog, ουτε κι εγω το θελω αλλωστε. Εδώ είναι αλλιώς, το ξερω, το ατιμο το fb όμως εχει διαφορες δυνατοτητες και με κερδισε όντως. Ακόμα όμως πιστευω αληθινα πως ό,τι γραφω στο blog μενει, ενω στο fb σαν να περναει και να χανεται.
Chrisgio, χρόνια πολλά, καλή χρονια επισης!
Δημοσίευση σχολίου