Ξάνθη 23 Οκτωβρίου 1925 – Αθήνα 15 Ιουνίου 1994.
Το Χαμόγελο της Τζοκόντας
Εργο 22 (1964)
Δεκα τραγούδια στο ίδιο κλίμα για ορχήστρα
Το έργο ηχογραφηθηκε την άνοιξη του 1965 στην Νεα Υόρκη.
Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε σε δίσκο.
Ενορχήστρωση, Διεύθυνση ορχήστρας: Μάνος Χατζιδάκις
Παραγωγή: Quincy Jones
(η φωτογραφία απο εδώ)
(το εξώφυλλο της έκδοσης του δίσκου στην Αμερική)
Την ίδια χρονιά επίσης, το 1965, ο δίσκος κυκλοφόρησε και στην Ελλάδα. Στην ελληνική έκδοση δεν συμπεριλαμβάνονταν δύο τραγούδια "Οι Αθλητές" και "Ο Στρατιώτης".
"Το Χαμόγελο της Τζοκόντας", 46 χρόνια μετα την κυκλοφορία του, είναι δίσκος αναφορας στο εργο του Μάνου Χατζιδάκι και στην νεοελληνική μουσική.
"Όταν έρχονται τα σύννεφα"
7 σχόλια:
Καλημέρα!!
Να'σαι καλά Αναστασούλι που τον θυμήθηκες...Σύννεφα στα τραγούδια του, σύννεφα και έξω. Με τις νότες του θα βγει και ο ήλιος ;))
καλησπέρα Ηφαιστίωνά μου,
με τα συννεφα και στον ουρανό και όχι μόνο!
Έλσα μου,
να τα συννεφα, σαν πολλά μαζεύτηκαν, αντε να δούμε,
φιλιά!
Anastasia
sto blog sou den mporo na grapso ellinika, den ksero giati.
Ton latreuo to Mano. Ta sunnefa k to vals ton xamenon oneiron me tarazoun opote ta akouo.
Έφη, κοίτα τωρα τι μου θύμησες, ειναι αποσπασμα απο ενα μυθιστορημα του Τευκρου Μιχαηλίδη (δυο ηρωες του βιβλίου μιλούν με αφορμή εναν πίνακα:
""Μου θυμίζει τον εαυτό μου", είπε ο Στεφάνος. "Είχε κάποτε περάσει απ'το χωριό μας μια στρατιωτική μπάντα κι είχε παίξει στην πλατεία. Από τότε, με τα πιτσιρίκια της παρέας όλο την ορχήστρα παίζαμε. Έχω κι εγώ παίξει σαξόφωνο με το ποτιστήρι, τρομπέτα με άδεια μπουκάλια, ταμπούρλο με...οτιδήποτε. Αυτός ο πίνακας είναι μια σκηνή απο τη ζωή μου. Αυτό το σπίτι είναι το σπίτι μου. Οι πιτσιρικάδες είναι οι φίλοι μου. Η γυναίκα είναι η μάνα μου. Το μωρό το αδελφάκι που θα μπορούσα να έχω αποκτήσει.
Ρωτάς αν μου αρέσει. Με συγκινεί. όταν θα είμαι μόνος στο κρύο μου δωμάτιο, απελπισμένος γιατί έχω κολλήσει στη λύση ενός προβλήματος, θα τον φέρνω στη μνήμη μου και θα μου φτιάχνει το κέφι.
Όμως αυτός ο πίνακας δεν είναι...μαθηματικός.
Με ηρεμεί, δεν με προβληματίζει.
Δεν νομίζω πως θα ξυπνήσω κάποια νύχτα
για ν' ανακαλύψω σ' αυτόν κάτι
που ως τότε μου διέφευγε.
Θα τον σκέφτομαι πάντα με τρυφερότητα,
ποτέ με αμφιβολία"
Καλό βραδυ!
(το μυθιστορημα είναι τα Πυθαγορεια Εγκλήματα")
Δημοσίευση σχολίου