Παρασκευή 24 Αυγούστου 2012

ενα μυθο θα σας πω...

Χθες το μεσημέρι περιμένοντας στην σταση για να παω στο σπίτι κι όσο το αστικό αργουσε διαβαζα διαφορα χαρτακια κολλημενα πανω στις λαμαρίνες της στασης που έγραφαν ό,τι φανταζεται ο νους του ανθρωπου.
Ενα απο αυτα είχε την περιβόητη "δήλωση" του Κίσινγκερ, (συνοδευμένη με συνθηματα του τυπου "δεν θα μας νικησεις ποτέ Κίσινγκερ", "η Ελλαδα ποτε δεν θα πεθανει" κ.ο.κ.) στην οποία μαλλον ακόμα καποιοι επιμενουν και η οποία δεν υπηρξε απλώς ποτέ. Η συγκατοίκησή μας με τους μύθους είναι απο αστεία έως επικίνδυνη, εδώ και χρόνια.
Αφορμής δοθείσης κείμενο του Νίκου Σαραντακου για την δήλωση Κίσινγκερ που δεν εγινε ποτέ: http://sarantakos.wordpress.com/2009/11/12/kisinger1/
συμπληρωμένο εδώ: http://sarantakos.wordpress.com/2010/03/22/kisinger2/
και άλλο κείμενο για τη "γνωστή μπαρούφα για την ανθελληνική δήλωση Κίσινγκερ" κι εδώ επισης: http://www.sarantakos.com/language/kissinger.html

Δευτέρα 6 Αυγούστου 2012

πέντε εννιά σαρανταπέντε

Τεσσερα και πεντε εννιά, πεντε εννιά σαρανταπεντε... να τα έφτασαν. Ωραίος αριθμός.
Γενεθλια σήμερα των σαρανταπεντε μου χρόνων.
Απο το πρωί μου λετε, μου γράφετε τις ευχες σας. Με συγκίνησαν, μου έδωσε μεγάλη χαρα και δύναμη κι ενα τεραστιο χαμόγελο η αγάπη σας. Ένιωσα πολύ όμορφα. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ!

Πεντε - δεκα - δεκαπεντε - είκοσι - εικοσιπεντε -τριάντα - τριανταπέντε - σαράντα - σαρανταπεντε, αυτα τα έζησα, μπροστα τώρα για όσα έρχονται. Βήμα, βήμα, όπως παντα.




(https://www.facebook.com/photo.php?fbid=332848576806967&set=a.108818232543337.17491.100002454830962&type=1&theater&notif_t=like)