Άνοιξη μπαίνει ξανά

Σιγά, σιγά, μην παίρνουμε και θάρρος.
Χθες ήταν πιο πέρα κι απο άνοιξη, σχεδόν καλοκαίρι, σήμερα καμία σχεση. Ψύχρα, συννεφιά, κρύο. Όμως είναι Μαρτης, άνοιξη μπαινει ξανά. "Στο μπαλκόνι μου παντως ανθίσαν οι φρεζες", μου είπες το πρωί. Αμα δε δω φωτογραφίες, λόγια και πάλι λόγια. Άντε, φωτογράφισες τίποτα, ακόμη;

Kάθε νύχτα σε γυρεύω
την αγάπη μου παιδεύω
στης ζωής το πανηγύρι
σαν της Aρτας το γεφύρι

Μ' ένα σου βλέμμα, για δες,
όλα γίναν όπως χθές
αν τα γκρεμίσεις ξανά
θα πνιγούμε στη στεριά.
Για δες πως φεύγει ο καιρός,
κι έχω γίνει σαν τρελλός
Άνοιξη μπαίνει ξανά,
άνοιξέ μου μια αγκαλιά

Mοιάζεις σύννεφο και μπόρα
στης ζωής την ανηφόρα
Σαν το χώμα διψασμένος
σε ζητάω σα μεθυσμένος
Μ'ένα σου βλέμμα, για δες,
όλα γίναν όπως χθες...



Ελένη, να το ποίημα, για να μην ταζω μόνο:

Η αυθάδεια των λέξεων.

Στη νύχτα της γραφής μου
οι λέξεις ζευγαρώνουν
πυρακτωμένες σαν τη λάβα
που σιγοβράζει
στο άμοιρο κορμί μου.
Για να με κάνουν να ζηλέψω
οι άσωτες.
("Περιπλανώμενος Λόγος", Καλλιόπη Εξάρχου )



Την Παρασκευή στην εκπομπή σας έλεγα για τις δυο μοναδικές ξεναγήσεις που θα εκανε χθες Κυριακή, στην έκθεση του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης "Το δόκανο των δικαστών", με έργα των πρώτων χρόνων της Ρωσικής Πρωτοπορίας (1900-1915) απο τη Συλλογή Κωστάκη του ΚΜΣΤ,η ίδια η διευθύντρια του Μουσείου, κ.Μαρία Τσαντσανογλου.
Δεν τα καταφερα να παω τελικά, κάτι προέκυψε, αλλα η καλημέρα ήταν εκεί, με δυναμικούς εκπροσώπους. Οι οποίοι και, δεν αμφιβάλλω ποιος τους οργάνωσε (έρι, έρι, αερικό...) συνυπέγραψαν "υπόμνημα", ίνα μην λείψω άλλη φορά. Να τι μου γράφει η Έρι, για να νιώθω τύψεις και να μην ξανατολμήσω να λείψω αλλη φορα φυσικά "σας επισυναπτω τις υπογραφες των διαμαρτυρομενων γυναικων και οχι μονο ..., ως επί το πλείστον νέα μέλη της καλημέρας,
αυξανομαστε και πληθυνομαστε, απο την χθεσινοκυριακατικη εξορμηση στο Κ.Μ.Σ.Τ. της οποιας βεβαιως βεβαιως εσεις εισαστε υποκινητρια (κοινως ξεσηκωστρα ) αλλα απουσα...βεβαιως βεβαιως. Που ηρθαν οι ανθρωποι να απολαυσουν την αφεντομουτσουναδα σας (μαζι με τα εκθεματα ..χι χι ) και απεχωρησαν ευχαριστημενοι μεν απο την ολη παρουσιαση (μπραβο στην κα Τσαντσανογλου) δυσαρεστημενοι δε που δεν ειδαν αυτα τα μαυρα ματια, που βγανουνε φωτιες,
με κανανε κομματια κατω στις καλαμιες..."
Εντάξει, μια φορα έλειψα, δεν θα το ξανακάνω, κυρία.
Αλλά, μπραβο, ρε, μπραβο, μαζί με τα εκθέματα; τι να σε πω, τι να σε πω... Και, δε με λες,το τραγούδι ποιο είναι και δεν το ξέρω, κι ας μην έχω μαύρα μάτια;

Η έκθεση παντως "το δόκανο των δικαστών", για όσους δεν την είδαν ακόμη θα είναι ανοικτή έως τις 30 Μαϊου, στο Κ.Μ.Σ.Τ. , στη Μονή Λαζαριστών.
Να, έτσι ήταν την Κυριακή που μας πέρασε

Αυτό το έργο, είμαι σίγουρη, καθόλου τυχαία δεν το φωτογραφησε η Έρι

Να και μια φωτογραφία με τους καλλιτέχνες, Μπενεντίκτ Λίβσιτς, Νικολάι Μπουρλιούκ,Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι, Νταβίντ Μπουρλιούκ και Αλεξέι Κρουτσόνιχ, 1912.