Μέσα σε μια μέρα. Καινούρια εποχή. Καλοκαίρι. Νέα, δύσκολα, ζόρι και αισιοδοξία, άγχος και ηρεμία, φόβος και ψυχραιμία, αντοχή και αδυναμία, συγκίνηση, συναντησεις, να ανεβαίνεις μια σκαλα που εχεις να ανεβεις πολλά χρόνια, λόγια, φίλοι, γέλια, μικρες και μεγαλες αγαπες, αστεία, να με πειραζει ο μεγαλος, να μου λεει η μικρή "μαμά, ξέρεις τι είναι το μωβ; ροζ με ατύχημα..." και να γελαμε, μικρες χαρες στη μεγαλη μας ζωή. Και να είναι καλά, αυτό πρώτα και πρώτο απ'όλα, αυτό έχει σημασία. Στην Αγγελάκη κάθε πρωί οι φλαμουριές μοσχομυρίζουν και με πάνε αλλού. Το πρωί - χθες πρεπει να πω μάλλον, ε; -έκοψα ενα κλαδί να το εχω δίπλα μου την ώρα της εκπομπής. Θελω να μαζεψω επιτελους τα χαλιά, να χορεψουμε στο πατωμα, να αδειασω το σπιτι απ'όλα που με πνίγουν, να ανοίξω τα παραθυρα να μπει ο ήλιος.
Καλημέρα και καλό μήνα! Την ίδια ανάγκη για αλλαγή είχαμε κι εμείς, σηκώσαμε τα χαλιά εδώ και 2 βδομάδες, αν και η θερμοκρασία σταθερά δεν ξεπερνά τους 18-20 βαθμούς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα παιδιά στο σχολείο έχουν κουραστεί, βγαίνουν έξω στην αυλή και ξαφνικά βρέχει και μπαίνουν βιαστικά μέσα στις τάξεις. Αυτό συμβαίνει καθημερινά κι έχουμε ακόμη 1,5 μήνα σχολείο...
Ευτυχώς έχουν ανθίσει κι εδώ τα δέντρα, είναι όλα πράσινα και τα ροδόδεντρα είναι φορτωμένα λουλούδια.
Καλημέρα και καλό μήνα, επίσης!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτες οι άλλαγες είναι πραγματικά αναζωογονητικές...όλο δικαιολογίες βρίσκω να μην τις κάνω ακόμα αλλα τελος οι τεμπελιές, αυτες οι μερες θα μας βρει το καλοκαίρι, τελείωσε! Κάνει και σε μας ο καιρός λίγα κόλπα, μια βρεχει, μια λιακάδα, προχθες ήταν φθινόπωρο κανονικό με βροχή και κρύο αλλα πού θα πάει θα έρθει κανονικά το καλοκαίρι...
Πώς είναι τα ροδόδεντρα;
Αναστασια καλη σου ημερα...αυτη η εποχη εχει τοσες ευχαριστες αναλαμπες που σιγουρα μας ανανεωνουν!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα ροδόδεντρα είναι θάμνοι που μοιάζουν λίγο με αζαλέες. Βγάζουν πολλά λουλούδια σε διάφορα χρώματα κι είναι υπέροχα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα elis.pandora,
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλώς ήρθες!
Ωραία αισιόδοξο το σχόλιό σου, έβαλες το "τόσες αναλαμπές", πρόσθεσες και το "σίγουρα", δεν αφήνεις περιθώριο στασιμότητας και φυσικά συμφωνώ!
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήBenikos place,
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστώ πολύ για την τόσο γρήγορη απαντηση. Σαν να μην τα ξερω αυτα τα δεντρα, θα ψαξω καποια φωτογραφία στο ίντερνετ, ελπίζω να βρω. Καλού - κακού δεν τα φωτογραφίζετε έτσι όμορφα ανθισμενα που τα έχετε στη γειτονιά σας;
Kαλημέρα, καλό καλοκαίρι να έχουμε όλοι με φώς πολύ φώς παντού!
ΑπάντησηΔιαγραφή...δεν τα μάζεψες ακόμα;;;;;;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήτσ τσ τσ!!!
Καλό καλοκαίρι Αδαμαντία μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚωστα,
ΑπάντησηΔιαγραφήανοικοκύρευτη και λίγα λες...
Πολύ χάρηκα Αναστασία μου που σε είδα από κοντά! Περίμενα να ξαναπεράσεις αλλά μετά σε έχασα! Στείλε μου μέιλ, θέλω να συζητήσουμε κάτι, φιλάκια πολλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα, Αναστασία! Γυρνώντας από τη δουλειά έβγαλα φώτο ένα ροδόδεντρο. Είναι λίγο αραιή η φωτογραφία, γιατί έπεφτε σκοτάδι. Την ανέβασα στο Flickr: http://www.flickr.com/photos/v_niko/
ΑπάντησηΔιαγραφήΧτες πήγαμε στο Βοτανικό κήπο και από βδομάδα θα κάνουμε ανάρτηση. Καλό βράδυ.
Καλημέρα Μαρία,
ΑπάντησηΔιαγραφήεκείνη την ημερα έφυγα άρον-αρον απο την Έκθεση, θα σου στείλω mail και θα σου γραψω γιατί,
φιλιά
Νίκο,
ΑπάντησηΔιαγραφήείδα την φωτογραφία, πολύ όμορφο το ροδόδεντρο! Ευχαριστώ πολύ!
Περιμένω να γραψετε για τον βοτανικό κήπο, να δω και φωτογραφίες... Ό,τι και αν λενε η τεχνολογία είναι σπουδαια υποθεση, για το ίντερνετ τι να πούμε, θα μπορούμε να τα λεμε έτσι, να βλεπαμε τόσα πραγματα ο ενας απο τον αλλο αν δεν υπήρχε;
Καλήμερα!!!
Το μάζεψες το κλωνί τελικά? άνθισε τον χώρο σου?
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό με το μωβ μου φάνηκε πολύ σοφό, και να ξέρεις το μωβ ήταν πάντοτε το αγαπημένο μου χρώμα...
είδες η ζωή βρίσκει πάντα διεξόδους σαν τον ήλιο, που καταφέρνει να τρυπώσει τις ακτίνες του στην καρδιά σου...
φιλιά
Γειά σου Αναστασία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι ωραίο βιντεάκι-τραγούδι!το ξαναβλέπω.
Και γω που τα μάζεψα νωρίς..ακόμα περιμένουν να τα καθαρίσω.. κι ενα σωρό άλλες δουλειές..
Καλό Σ.Κ.
φιλιά!
Νίκιπλε,
ΑπάντησηΔιαγραφήναι, το είχα το κλωνί όλη μερα μαζί μου. Εγώ, που έχω απο τότε που γεννήθηκα σοβαρό πρόβλημα με την αίσθηση της όσφρησης, εχω καταλαβει τελικά ότι οι μυρωδιες είναι οι πιο δυνατές μου αναμνήσεις...
Ευτυχώς ο ήλιος έρχεται και τρυπώνει και στις πιο δύσκολες μέρες μας, και στις πιο ζορισμένες και μοναχικές μας στιγμές, ευτυχώς...
Καλησπέρα απο Θεσσαλονίκη
Γεια σου Κατερίνα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτες οι δουλειές δεν τελειώνουν ποτέ! Το παραδεχομαι, πάντα με νικάνε, μα πάντα...