Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2010

The Butterfly Circus

Πριν τέσσερις μέρες, την ώρα της εκπομπής, η Maite μου έστειλε με ενα mail μια ταινία , για την ακρίβεια δυο συνδέσεις για να την δω στο youtube.
"The Butterfly Circus" , βραβείο The Doorpost Film Project 2009.


Tην είδα σήμερα.
Maite, σ' ευχαριστώ





(Μπορείτε να δείτε την ταινία κατευθείαν στο youtube, κλικαροντας εδώ για το πρώτο μέρος της κι εδώ για το δεύτερο. Επίσης, αν πατησετε πανω στη συνδεση που υπαρχει στο  The Doorpost Film Project)

στις

8 σχόλια:

  1. Hfaistiwnas15 Ιανουαρίου 2010 στις 7:34 π.μ.

    Καλημέρα!
    Με κατασυγκίνησες πρωί πρωί..
    Ωραία ταινία, με διδάγματα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. καλημέρα15 Ιανουαρίου 2010 στις 9:39 π.μ.

    Καλημέρα Ηφαιστίωνα!
    Τα ίδια που "έπαθα" κι εγώ χθες...
    φιλιά και καλή δύναμη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΙΩΑΝΝΑ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΟΥ16 Ιανουαρίου 2010 στις 12:14 π.μ.

    To είδα!
    Στο πρώτο μέρος και ενώ τον βλέπει ο αρχηγός του τσίρκου λέγοντάς του ότι είναι εκπληκτικός λέω από μέσα μου: "τώρα θα τον αγοράσει και θα τον κάνει "θέαμα" και αυτός με τη σειρά του".

    Στο δεύτερο μέρος είπα "να δεις που όλα αυτά είναι ένα ωραίο όνειρο που βλέπει ενώ κοιμάται".

    Στο τέλος ναι συγκινήθηκα, πως αλλιώς θα μου πεις;

    Όμως πάλι σκέφτηκα πως ένας τέτοιος άνθρωπος α ν ζούσε στην πραγματική ζωή πως θα ήταν;
    Θα κατάφερνε την έλλειψη σε άκρα να την μετουσιώσει σε μία άλλου τύπου πληρότητα;

    Σιγά !...

    Έλα όμως που αυτός ο άνθρωπος χωρίς άκρα υπάρχει (και δεν είναι αποτέλεσμα κάποιων ειδικών εφε κάτι που επίσης σκέφτηκα ενώ έβλεπα την ταινία) και όταν δεν παίζει σε ταινία κάνει σπουδαία πράγματα, όπως αυτό εδώ:

    http://www.youtube.com/watch?v=X_XW6Y-K3QE&feature=player_embedded

    Μπράβο στη φίλη σου τη Μaite, αλλά και σε σένα που το ανέβασες αδελφούλα.

    Υ.Γ. Στην προηγούμενη ανάρτησή σου αν και μίλησα αρκετά δεν ευχήθηκα, από παράλειψη, στη φίλη σου για το γιο της.
    Να της ζήσει και να έχει πέρα από την ομορφιά, την εξυπνάδα, και την καλοσύνη, αντοχή ψυχής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ελένη Λιντζαροπούλου16 Ιανουαρίου 2010 στις 7:45 π.μ.

    Απίστευτο... ανθρώπινο... τρυφερό
    Πρωτίστως ποιητικό.

    Να είσαι καλά.

    Σ'ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. katerina18 Ιανουαρίου 2010 στις 11:41 π.μ.

    πάρα πολύ ωραίο!
    τώρα το είδα Αναστασία...συγκινήθηκα...αν και το είδα χωρίς Ελληνικούς υπότιτλους.
    Θα το ξαναδώ...

    φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. καλημέρα19 Ιανουαρίου 2010 στις 11:25 π.μ.

    Ιωάννα μου,
    τα είπαμε κι από κοντά, αυτός ο άνθρωπος είναι αξιοθαύμαστος, τι να πεις...

    Υ.Γ. Το μωρό είναι κούκλος, να θυμηθώ να σου δείξω φωτογραφία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. καλημέρα19 Ιανουαρίου 2010 στις 11:27 π.μ.

    Big mama,
    όλα αυτά που λες,
    είναι να τα βλέπουμε αυτά να μην ξεχνιόμαστε, καμιά φορά.
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. καλημέρα19 Ιανουαρίου 2010 στις 11:29 π.μ.

    Κατερίνα,
    νομίζω οι διαλογοι είναι ευκολα κατανοητοί ακόμα και χωρίς να ξερει καποιος πολύ καλά αγγλικά,
    την καλημέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή