tag:blogger.com,1999:blog-159876669581250797.post4544674280338666767..comments2023-08-28T12:28:59.908+03:00Comments on ΚΑΛΗΜΕΡΑ, όλη μέρα: από αλλού ξεκίνησα κι αλλού πήγα, πάλικαλημέραhttp://www.blogger.com/profile/09143446818684323865noreply@blogger.comBlogger19125tag:blogger.com,1999:blog-159876669581250797.post-58105811301803510702013-04-02T11:46:33.883+03:002013-04-02T11:46:33.883+03:00*της νυχτας τα καμωματα...
*Θοδωρακης φυσικα..*της νυχτας τα καμωματα...<br />*Θοδωρακης φυσικα..Ευδοξιαnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-159876669581250797.post-20332253882743417212013-04-02T03:33:43.339+03:002013-04-02T03:33:43.339+03:00Πολυ καιρο ειχα να μπω και να γραψω αδελφουλα..βλε...Πολυ καιρο ειχα να μπω και να γραψω αδελφουλα..βλεποντας τον τιτλο κατι μου ελεγε πως θα ξεδιπλωσεις αναμνησεις..<br />Οντως ετσι κυλουσαν οι μερες του χρονου στο πατρικο μας..Χωμενες μεσα στα βιβλια κυριολεκτικα ολες μας..<br />Θυμαμαι πως οσο ημουν στο Δημοτικο,δανεισθηκα ολα τα βιβλια της βιβλιοθηκης μας ..μετα σειρα ειχε η γειτονια..Σε λιγα σπιτια εβρισκες βιβλια...<br />Απο τα πρωτα ΔΙΚΑ ΜΟΥ βιβλια ηταν το "Χωρις οικογενεια"και το "με οικογενεια"..ακομα θυμαμαι τους σβιγκους που εφτιαχνε η φτωχια γιαγια στο εγγονακι της και τις γλυκοπατατες που εψηνε..<br />Μετα ηρθε ο παππους και μου χαρισε τους "Αθλιους"..2 τομοι ηταν..<br />Τον Λουντεμη που αγορασα ολη την σειρα που ειπε και η Ιωαννα,τον επαιρνα καθε δυο-τρεις μερες απο τον Θεοδωρακη στην Σκυδρα..με πιστωση..πηγαινε η μαμα καθε Σαββατο και τα εξωφλουσε..<br />"αμαν παιδακι μου..τελειωμο δεν εχεις "μου ελεγε..<br />Το προβλημα ηταν ποτε θα το διαβαζα,καθως καιροφυλακτουσε ο παππους και δεν επετρεπε ξενυχτι..<br />Το κολπο με την κουβερτα εγω το ανακαλυψα ,οταν ενα βραδυ μου χτυπησε το παντζουρι φωναζοντας:"αντε μαιμουν..κοιμησου δεν θα ξυπνας το πρωι" ...<br />Μα εγω ηθελα να τελειωνω γρηγορα το βιβλιο..εβαζα και στοχους και πλανα..στα βιβλια αυτα εχω ημερομηνια στην αρχη του βιβλιου και στο τελος...<br />Παντως εχω να πω πως οτι διαβασα μαπο λογοτεχνια ηταν μεχρι και το Λυκειο..Αργοτερα πολυ ευκαιριακα στις διακοπες και τα ΣΚ..Θες η δουλεια..θες οι υποχρεωσεις..το αφησα λιγακι..<br />Ομως στην βιβλιοθηκη μου εχω παντα αγορασμενα καποια βιβλια που ΘΑ διαβασω..<br />Και στις διακοπες ψαχνω ησυχα μερη ακριβως γι'αυτο τον λογο..<br />Εσυ ασφαλως μας εχεις ξεπερασει ολες ..μονο στο ταβανι δεν εβαλες βιβλιοθηκες..<br />Εχω την αισθηση πως αυτη η μανια για διαβασμα μεταλαμπαδευτηκε απο τον παππου..διαβαζε παντα ολο το 24ωρο..και καποτε σαν μεγαλωσα τον ακουσα να λεει.."μη σταματας να διαβαζεις..να σε βλεπει το παιδι σου με ενα βιβλιο στο χερι..Ετσι μαθαινει και αυτο ,γινεσαι παραδειγμα προς μιμηση"..<br />Ευδοξιαnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-159876669581250797.post-24357227030712577322009-04-01T21:23:00.000+03:002009-04-01T21:23:00.000+03:00Αχ, Κωνσταντινιά μου, πολύ με συγκινησε το σχόλιό ...Αχ, Κωνσταντινιά μου, πολύ με συγκινησε το σχόλιό σου. Αφού, δεν ξέρω τι να σου γράψω, μόνο ότι υπήρχε λόγος που συναντηθήκαμε σε αυτήν την παρέα, αυτό μου έρχεται αυθόρμητα να σου πω.<BR/>Πολλά φιλιά κι απο μένα...καλημέραhttps://www.blogger.com/profile/09143446818684323865noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-159876669581250797.post-84341840987815161472009-04-01T21:20:00.000+03:002009-04-01T21:20:00.000+03:00Ελένη, κι εγώ έκλαιγα αλλά ... άβυσσος η ψυχή του ...Ελένη, <BR/>κι εγώ έκλαιγα αλλά ... άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου, εκεί...Άμα σου πω ότι όσο με συγκινούσαν τόσο πιο πολύ μου άρεσαν, τι να πεις φιλενάδα,τι να πεις! το χούι, είπαμε, πρώτα φευγει ο άνθρωπος και μετα το χούι... <BR/>Έχω κάνει πολλές δουλειές στη ζωή μου, η δουλειά στο βιβλιοπωλείο, αχ, ήταν από τις πιο αγαπημένες μου! Χαρμα, όπως το λες!καλημέραhttps://www.blogger.com/profile/09143446818684323865noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-159876669581250797.post-46468834407090092952009-04-01T18:24:00.000+03:002009-04-01T18:24:00.000+03:00Α! ρε Αναστασία!!!Τι μας κάνεις!!!Πώς λέγεται όταν...Α! ρε Αναστασία!!!<BR/>Τι μας κάνεις!!!<BR/>Πώς λέγεται όταν διαβάζεις κάτι και συγχρόνως μειδιάς και τα μάτια σου είναι υγρά και δεν ξέρεις ποιά και τι συναισθήματα ξεχύνονται από μέσα σου;;;;<BR/>Έτσι, πάντα από αλλού να ξεκινάς και αλλού να πηγαίνεις και να μας παρασέρνεις.<BR/><BR/>Φιλια!!!!!!!φιλιά από καρδιάς!!!!!!!!Κωνσταντινιάhttps://www.blogger.com/profile/15665963666981880810noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-159876669581250797.post-74022557461576211482009-04-01T18:20:00.000+03:002009-04-01T18:20:00.000+03:00Αναστασία μικρή ήμουν το τελείως αντίθετο από εσέν...Αναστασία μικρή ήμουν το τελείως αντίθετο από εσένα.Έκλαιγα πολύ μ αυτά τα παιδικά του στυλ "χωρίς οικογένεια"κλπ ακόμα και Παπαδιαμάντη με τη μελαγχολία που μ έπιανε τον απέφευγα παρόλο που μ άρεσε. Μόνο κάτι εικονογραφημένα με ιστορίες του Ιουλίου Βερν απολάμβανα. Τώρα όμως κάτι με πιάνει και εξαφανίζομαι κι εγώ με ένα βιβλίο ακόμη κι απ τα παιδιά μου. Αυτό που επιθυμούσα όμως πα΄ντα να κάνω κάποια στιγμή ήταν να δουλέψω σε ένα καθαρόαιμο βιβλιοπωλείο.Σε φαντάζομαι ανάμεσα στα γεμάτα βιβλία ράφια.Χάρμα.<BR/>Ελένη Μ.Ελένηnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-159876669581250797.post-69335133072297579042009-04-01T18:12:00.000+03:002009-04-01T18:12:00.000+03:00Αναστασία μικρή ήμουν το τελείως αντίθετο από σένα...Αναστασία μικρή ήμουν το τελείως αντίθετο από σένα. Με τόσο κλάμα που έριχνα με βιβλία του στύλ "Χωρίς οικογένεια", ακόμα και Παπαδιαμάντη που μ΄άρεσε αλλά μελαγχολούσα, το απέφευγα συστηματικά. Μια χαρά περνούσα στους δρόμους και τα γήπεδα της γειτονιάς μου. Τώρα όμως μ ένα βιβλίο μπορεί να εξαφανιστώ ακόμα κι απ τα παιδάκια μου. <BR/>Παρόλα αυτά μια δουλειά που πάντα ήθελα να κάνω ήταν σε βιβλιοπωλείο. Σε φαντάζομαι σε εκείνη τη παλιά δουλειά σου που μας γράφεις,να είσαι ανάμεσα σε ράφια γεμάτα βιβλία.Χάρμα.<BR/>Ελένη Μ.Ελένηhttps://www.blogger.com/profile/08758674750009799496noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-159876669581250797.post-12897716582527617822009-04-01T17:34:00.000+03:002009-04-01T17:34:00.000+03:00Α, ρε αδελφούλα,που όσο περνάνε τα χρόνια όλο πιο ...Α, ρε αδελφούλα,<BR/>που όσο περνάνε τα χρόνια όλο πιο πολύ σε αγαπάω, <BR/>αυτό το μαϊμούνια είχε να μου 'ρθει στα αυτιά με τη φωνή του παππού, πολλά χρόνια. Ρε, συ, έτσι που τα λέμε και θυμόμαστε, θυμόμαστε, λες να είναι που μεγαλώσαμε τόσο πολύ που αναπολούμε τα παλιά μας; Μπα,ε; Πάντως ζήσαμε παιδικά χρόνια όχι αστεία! Τότε που τα ζήσαμε δεν το συνειδητοποιούσα, τώρα όμως... <BR/><BR/>Υ.Γ. Η μαμά μας ίδια η μαμα της Φράνσις στον επαγγελματικό προσανατολισμό των παιδιών της, τι να πεις... "γιατρός να γίνεις παιδάκι μου, γιατρός..."καλημέραhttps://www.blogger.com/profile/09143446818684323865noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-159876669581250797.post-2958347839467487432009-04-01T17:26:00.000+03:002009-04-01T17:26:00.000+03:00Μαρία,σε ευχαριστώ για την πρόταση, τώρα διαβάζω μ...Μαρία,<BR/>σε ευχαριστώ για την πρόταση, τώρα διαβάζω με φόρα κάτι άλλο, θα έχω υπόψιν μου το βιβλίο που μου λες για μετά. Το δικό σου όμως πρεπει να διαβάσω πρώτα!<BR/>Τι να προσέχω καλή μου; Είναι κάτι που πρεπει να εχω στο νου μου;καλημέραhttps://www.blogger.com/profile/09143446818684323865noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-159876669581250797.post-37849749032151958992009-04-01T17:23:00.000+03:002009-04-01T17:23:00.000+03:00Αχ, Νίνα, αυτό ακριβώς, όπως το λες, φυτό...κι ο γ...Αχ, Νίνα, αυτό ακριβώς, όπως το λες, φυτό...κι ο γιος μου έτσι με λέει. Από την άλλη ήμουν τόσο ευτυχισμένη μέσα σε όλο αυτό! Και φυτό και ευτυχισμένη- αυτό μάλλον κάνει πιο ανησυχητική την καταστασή σου, θα έλεγε ο υιός μου ο αγαπητός!<BR/><BR/>Φιλιά!<BR/><BR/>Υ.Γ. Θα 'ρθείτε στον Βοτανικό Κήπο;καλημέραhttps://www.blogger.com/profile/09143446818684323865noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-159876669581250797.post-9906001422507304362009-04-01T17:17:00.000+03:002009-04-01T17:17:00.000+03:00Μανιτάρι,άστα αυτά και ανέβα επιτέλους! Θα σου μαγ...Μανιτάρι,<BR/>άστα αυτά και ανέβα επιτέλους! Θα σου μαγειρεψουμε ό,τι θες! Στη Σαλονίκη ανεβαίνεις, μην το ξεχνάς ποτέ...καλημέραhttps://www.blogger.com/profile/09143446818684323865noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-159876669581250797.post-39399292493272475002009-04-01T17:15:00.000+03:002009-04-01T17:15:00.000+03:00Κώστα, μετα τη μεγάλη επιτυχία των σνιτσελακίων το...Κώστα, μετα τη μεγάλη επιτυχία των σνιτσελακίων το εγχείρημα Αυτήν την Κυριακή πάμε στο Βοτανικό Κήπο και από την επόμενη βουρ στα πάρκα! Και την άλλη φορά θα είναι σπέσιαλ αφιερωμένα τα σνιτσελάκια!καλημέραhttps://www.blogger.com/profile/09143446818684323865noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-159876669581250797.post-80226760370001521622009-04-01T17:12:00.000+03:002009-04-01T17:12:00.000+03:00Αδαμαντία,μωρέ καλα λένε τα παιδιά μας, μοιάζουμε ...Αδαμαντία,<BR/>μωρέ καλα λένε τα παιδιά μας, μοιάζουμε πιο πολύ και απ'όσο νομίζουμε!<BR/>Να τελειώσαμε με τα πάρκα; Δε νομίζω, δε νομίζω...<BR/>φιλιά!καλημέραhttps://www.blogger.com/profile/16523200210781473061noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-159876669581250797.post-50881587640935594542009-03-28T13:40:00.000+02:002009-03-28T13:40:00.000+02:00Λοιπόν άκου τι θυμήθηκα: Μικρές γύρω στα 10 εγώ, σ...Λοιπόν άκου τι θυμήθηκα: Μικρές γύρω στα 10 εγώ, στα 12 εσύ, αποφασίσαμε ως "ώριμες δεσπονίδες" ότι ο ύπνος δεν είναι και πολύ απαραίτητος στους ανθρώπους και ότι τόσες ώρες ύπνου δεν μας κάνουν και τόσο έξυπνες.<BR/><BR/>Άρα θα κοιμόμασταν όσο μπορούσαμε λιγότερο και το βράδυ θα διαβάζαμε λογοτεχνία.<BR/><BR/>"Καλά όλα αλλά με τον παππού τι θα κάνουμε που κάθε βράδυ μπαίνει στο δωμάτιο για να δει αν κοιμόμαστε;", αναρωτιόμασταν.<BR/><BR/>Η απάντηση εύκολη: "θα κάναμε ότι κοιμόμαστε και όταν έκλεινε την πόρτα μας, μετά από λίγο εμείς θα ανάβαμε το φως και θα διαβάζαμε!"<BR/><BR/>Έλα όμως που το φως του δωματίου μας έφεγγε και ο παππούς το 'βλεπε από το δικό του δωμάτιο και "φώναζε":"μαϊμούνια" (μαϊμούδες δηλαδή) κλείστε το φως και κοιμηθείτε!"<BR/><BR/>Και μετά εμείς σκεφτήκαμε να σκεπάζουμε το παράθυρο με μία κουβέρτα μάλλινη για να μην αφήνει το φως να "βγαίνει" και να μάς αποκαλύπτει στον παππού.<BR/><BR/>Έτσι διαβάζαμε μέχρι που μας έπαιρνε ο ύπνος με τα φώτα τις πιο πολλές φορές ανοιχτά και τον παππού να μας ξυπνάει το πρωί για το σχολείο και μεις να δυσκολευόμαστε να ανοίξουμε τα μάτια μας...<BR/><BR/>Δεν θυμάμαι πόσο καιρό επιμέναμε να ξενυχτάμε διαβάζοντας, θυμάμαι όμως τότε τα βιβλία που διάβασα: "Με οικογένεια και το "Χωρίς οικογένεια" του Έκτορ Μαλώ, τα οποία δεν ήταν και μικρά!<BR/><BR/>Θυμάσαι τα βιβλία που είχαμε στο σαλόνι κάποια του παππού (συντροφιά του σε διάφορες "περιηγήσεις" του στα φιλόξενα νησιά μετά τον εμφύλιο και στη διάρκεια της χούντας) και της αδελφής μας της Βούλας;<BR/><BR/>Ιδιαίτερα σε αυτήν νομίζω (πέρα του παππού) χρωστάμε τα πρώτα μας <BR/>διαβάσματα: Ανεμοδαρμένα ύψη, Όσα παίρνει ο άνεμος, Υπερηφάνεια και προκατάληψη και βέβαια πολύ Λουντέμη, αφού είχε όλη τη σειρά των έργων του(και όλα δερματόδετα!)<BR/><BR/>υ.γ Και ναι Φράνσι τη λέγανε τη μικρή ηρωίδα στο έργο της Μπέτυ Σμίθ "Ένα δέντρο μεγαλώνει στο Μπρούκλιν" και τον αδελφό της Νίλι που ήθελε η μαμά του να τον κάνει γιατρό.<BR/>υ.γ Αδελφούλα καλά να περάσεις στην Αθήνα και την Σαββίνα μην ανησυχείς θα την πάρω το απόγευμα!Ιωάνναnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-159876669581250797.post-77676323061970714082009-03-28T00:34:00.000+02:002009-03-28T00:34:00.000+02:00Αναστασία μου, αφού από μικρή έμαθες να εκτιμάς τα...Αναστασία μου, αφού από μικρή έμαθες να εκτιμάς τα όμορφα βιβλία και την αληθινή λογοτεχνία, σου συστήνω ανεπιφύλακτα να διαβάσεις τους Καθρέφτες στο Χώμα του Νίκου Διακογιάννη, που παρουσιάζω και στο μπλογκ μου. Θα με θυμηθείς...<BR/>Φιλιά πολλά και να προσέχεις, ξέρεις εσύ...Maria Tziritahttps://www.blogger.com/profile/08099257579258711858noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-159876669581250797.post-9248692658256210322009-03-27T22:18:00.000+02:002009-03-27T22:18:00.000+02:00Αναστασία, πρέπει να το κοιτάξεις.Να κάνεις κοπάνα...Αναστασία, πρέπει να το κοιτάξεις.<BR/>Να κάνεις κοπάνα απ' το σχολείο, να έρχεσαι στη Θεσσαλονίκη και να πηγαίνεις στην έκθεση βιβλίου; E! Aυτό δεν ξανάγινε.Φυτό κανονικό.<BR/>Πέρα από την πλάκα σήμερα αυτοαποκαλύφθηκες και έχω να σου πω ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο.<BR/>Με τα βιβλία γέμισες, διαμορφώθηκες κι έτσι σήμερα εμείς απολαμβάνουμε αυτά που μας κερνάς κι είμαστε τυχεροί γι' αυτό.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-159876669581250797.post-52026621288632129942009-03-27T09:25:00.000+02:002009-03-27T09:25:00.000+02:00Αααααααααααααααααμάααααν! Τι έχασα πάλιιιιι!!!!Δεν...Αααααααααααααααααμάααααν! Τι έχασα πάλιιιιι!!!!<BR/>Δεν μπορώ να αφήσω σχόλιο....σσλλλσλσλσλσλσλλλλουυυυρπ...πάω να τσιμπήσω κάτι πρώτα!<BR/><BR/>υ.γ. πάντως κάτι τουρσί μελιτζανάκια που μας έφερε ο Μιχάλης...μμμμ...μούρλια!manetariushttps://www.blogger.com/profile/08409755330056099056noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-159876669581250797.post-5205334459489714212009-03-26T21:52:00.000+02:002009-03-26T21:52:00.000+02:00Πάντως τα σνιτσελάκια διακρίνονται μια χαρά ..και ...Πάντως τα σνιτσελάκια διακρίνονται μια χαρά ..και μπόλικα ...τη γκαντεμιά μου μέσα<BR/> αλλά έχει ο καιρός γυρίσματα..και Κυριακές Ανοιξιάτικες πολλές μπροστά μας!<BR/>α και <BR/>καλημέεεεεεεερααααααα!!!!kostasloghhttps://www.blogger.com/profile/12256642744264158190noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-159876669581250797.post-18902517763065781262009-03-26T12:58:00.000+02:002009-03-26T12:58:00.000+02:00Mερικές φορές όταν σε διαβάζω νομίζω ότι ακούω τον...Mερικές φορές όταν σε διαβάζω νομίζω ότι ακούω τον εαυτό μου.<BR/>Ετσι ακριβώς αισθάνομαι και για τα βιβλία και για την Ανάσταση..<BR/>και για τις ντουλάπες βέβαια!!<BR/>Τελειώνετε πια μ΄αυτα τα τσιμπούσια στα Παρκα του Πασά, πόσο θα ζηλεύω ακόμα???Adamantiahttps://www.blogger.com/profile/01388395466717849973noreply@blogger.com